Zorro gris patagónico (Lycalopex griseus), znany również jako lis szary patagoński, to gatunek ssaka z rodziny psowatych (Canidae), występujący w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie.
Zorro gris patagónico (Lycalopex griseus), znany również jako lis szary patagoński, to gatunek ssaka z rodziny psowatych (Canidae), występujący w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jest to zwierzę o dużym znaczeniu ekologicznym, pełniące ważną rolę w ekosystemach Patagonii. Niestety, populacja zorra gris patagónico jest zagrożona wyginięciem, co wynika z szeregu czynników, w tym utraty siedlisk, degradacji środowiska, polowań i zmian klimatycznych.
Zrozumienie biologii, ekologii i zagrożeń, które stoją przed tym gatunkiem, jest kluczowe dla opracowania skutecznych strategii ochrony i zapewnienia jego przetrwania. W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowy opis zorra gris patagónico, skupiając się na jego charakterystyce, siedlisku, zagrożeniach i wysiłkach na rzecz ochrony.
Zorro gris patagónico (Lycalopex griseus), znany również jako lis szary patagoński, to gatunek ssaka z rodziny psowatych (Canidae), występujący w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jest to zwierzę o dużym znaczeniu ekologicznym, pełniące ważną rolę w ekosystemach Patagonii. Niestety, populacja zorra gris patagónico jest zagrożona wyginięciem, co wynika z szeregu czynników, w tym utraty siedlisk, degradacji środowiska, polowań i zmian klimatycznych.
Zrozumienie biologii, ekologii i zagrożeń, które stoją przed tym gatunkiem, jest kluczowe dla opracowania skutecznych strategii ochrony i zapewnienia jego przetrwania. W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowy opis zorra gris patagónico, skupiając się na jego charakterystyce, siedlisku, zagrożeniach i wysiłkach na rzecz ochrony.
Zorro gris patagónico należy do rodzaju Lycalopex, który obejmuje kilka gatunków lisów występujących w Ameryce Południowej. Jest to średniej wielkości zwierzę, osiągające długość ciała od 60 do 90 cm i wagę od 4 do 8 kg. Charakteryzuje się szarą sierścią z brązowymi odcieniami na grzbiecie i bokach, a także białą plamą na szyi i czarną końcówką ogona. Ma długie, smukłe nogi i stosunkowo małe uszy.
Zorro gris patagónico wyróżnia się dużą inteligencją i adaptowalnością. Jest to zwierzę nocne, o aktywnym trybie życia, które dobrze radzi sobie w różnych środowiskach, od suchych stepów po wilgotne lasy.
Zorro gris patagónico (Lycalopex griseus), znany również jako lis szary patagoński, to gatunek ssaka z rodziny psowatych (Canidae), występujący w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jest to zwierzę o dużym znaczeniu ekologicznym, pełniące ważną rolę w ekosystemach Patagonii. Niestety, populacja zorra gris patagónico jest zagrożona wyginięciem, co wynika z szeregu czynników, w tym utraty siedlisk, degradacji środowiska, polowań i zmian klimatycznych.
Zrozumienie biologii, ekologii i zagrożeń, które stoją przed tym gatunkiem, jest kluczowe dla opracowania skutecznych strategii ochrony i zapewnienia jego przetrwania. W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowy opis zorra gris patagónico, skupiając się na jego charakterystyce, siedlisku, zagrożeniach i wysiłkach na rzecz ochrony.
Zorro gris patagónico należy do rodzaju Lycalopex, który obejmuje kilka gatunków lisów występujących w Ameryce Południowej. Jest to średniej wielkości zwierzę, osiągające długość ciała od 60 do 90 cm i wagę od 4 do 8 kg. Charakteryzuje się szarą sierścią z brązowymi odcieniami na grzbiecie i bokach, a także białą plamą na szyi i czarną końcówką ogona. Ma długie, smukłe nogi i stosunkowo małe uszy.
Zorro gris patagónico wyróżnia się dużą inteligencją i adaptowalnością. Jest to zwierzę nocne, o aktywnym trybie życia, które dobrze radzi sobie w różnych środowiskach, od suchych stepów po wilgotne lasy.
Zorro gris patagónico występuje w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jego zasięg obejmuje głównie Patagonię, region charakteryzujący się suchym klimatem i rozległymi obszarami stepów, półpustyń i lasów. Zorro gris patagónico preferuje otwarte tereny, gdzie może łatwiej polować na swoją zdobycz. Zamieszkuje również obszary zalesione, zwłaszcza wzdłuż rzek i strumieni, gdzie znajdują się źródła wody i pożywienia.
Gatunek ten jest dobrze przystosowany do życia w trudnych warunkach klimatycznych, charakteryzujących się zmiennymi temperaturami i niedostatkiem wody. Potrafi przetrwać w środowiskach o niewielkiej ilości roślinności i obfitości drapieżników.
Zorro gris patagónico (Lycalopex griseus), znany również jako lis szary patagoński, to gatunek ssaka z rodziny psowatych (Canidae), występujący w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jest to zwierzę o dużym znaczeniu ekologicznym, pełniące ważną rolę w ekosystemach Patagonii. Niestety, populacja zorra gris patagónico jest zagrożona wyginięciem, co wynika z szeregu czynników, w tym utraty siedlisk, degradacji środowiska, polowań i zmian klimatycznych.
Zrozumienie biologii, ekologii i zagrożeń, które stoją przed tym gatunkiem, jest kluczowe dla opracowania skutecznych strategii ochrony i zapewnienia jego przetrwania. W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowy opis zorra gris patagónico, skupiając się na jego charakterystyce, siedlisku, zagrożeniach i wysiłkach na rzecz ochrony.
Zorro gris patagónico należy do rodzaju Lycalopex, który obejmuje kilka gatunków lisów występujących w Ameryce Południowej. Jest to średniej wielkości zwierzę, osiągające długość ciała od 60 do 90 cm i wagę od 4 do 8 kg. Charakteryzuje się szarą sierścią z brązowymi odcieniami na grzbiecie i bokach, a także białą plamą na szyi i czarną końcówką ogona. Ma długie, smukłe nogi i stosunkowo małe uszy.
Zorro gris patagónico wyróżnia się dużą inteligencją i adaptowalnością. Jest to zwierzę nocne, o aktywnym trybie życia, które dobrze radzi sobie w różnych środowiskach, od suchych stepów po wilgotne lasy.
Zorro gris patagónico występuje w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jego zasięg obejmuje głównie Patagonię, region charakteryzujący się suchym klimatem i rozległymi obszarami stepów, półpustyń i lasów. Zorro gris patagónico preferuje otwarte tereny, gdzie może łatwiej polować na swoją zdobycz. Zamieszkuje również obszary zalesione, zwłaszcza wzdłuż rzek i strumieni, gdzie znajdują się źródła wody i pożywienia.
Gatunek ten jest dobrze przystosowany do życia w trudnych warunkach klimatycznych, charakteryzujących się zmiennymi temperaturami i niedostatkiem wody. Potrafi przetrwać w środowiskach o niewielkiej ilości roślinności i obfitości drapieżników.
Zorro gris patagónico jest zwierzęciem samotnym, które tworzy pary tylko w okresie godowym. Jest to zwierzę terytorialne, które broni swojego terytorium przed innymi osobnikami. Zorro gris patagónico jest drapieżnikiem, który poluje na małe ssaki, ptaki, gady i owady.
Jest to gatunek o dużej inteligencji i umiejętnościach adaptacyjnych. Potrafi wykorzystywać różne strategie łowieckie, w zależności od dostępności zdobyczy. Zorro gris patagónico jest aktywny głównie nocą, ale zdarza się, że poluje również w ciągu dnia.
Zorro gris patagónico (Lycalopex griseus), znany również jako lis szary patagoński, to gatunek ssaka z rodziny psowatych (Canidae), występujący w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jest to zwierzę o dużym znaczeniu ekologicznym, pełniące ważną rolę w ekosystemach Patagonii. Niestety, populacja zorra gris patagónico jest zagrożona wyginięciem, co wynika z szeregu czynników, w tym utraty siedlisk, degradacji środowiska, polowań i zmian klimatycznych.
Zrozumienie biologii, ekologii i zagrożeń, które stoją przed tym gatunkiem, jest kluczowe dla opracowania skutecznych strategii ochrony i zapewnienia jego przetrwania. W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowy opis zorra gris patagónico, skupiając się na jego charakterystyce, siedlisku, zagrożeniach i wysiłkach na rzecz ochrony.
Zorro gris patagónico należy do rodzaju Lycalopex, który obejmuje kilka gatunków lisów występujących w Ameryce Południowej. Jest to średniej wielkości zwierzę, osiągające długość ciała od 60 do 90 cm i wagę od 4 do 8 kg. Charakteryzuje się szarą sierścią z brązowymi odcieniami na grzbiecie i bokach, a także białą plamą na szyi i czarną końcówką ogona. Ma długie, smukłe nogi i stosunkowo małe uszy.
Zorro gris patagónico wyróżnia się dużą inteligencją i adaptowalnością. Jest to zwierzę nocne, o aktywnym trybie życia, które dobrze radzi sobie w różnych środowiskach, od suchych stepów po wilgotne lasy.
Zorro gris patagónico występuje w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jego zasięg obejmuje głównie Patagonię, region charakteryzujący się suchym klimatem i rozległymi obszarami stepów, półpustyń i lasów. Zorro gris patagónico preferuje otwarte tereny, gdzie może łatwiej polować na swoją zdobycz. Zamieszkuje również obszary zalesione, zwłaszcza wzdłuż rzek i strumieni, gdzie znajdują się źródła wody i pożywienia.
Gatunek ten jest dobrze przystosowany do życia w trudnych warunkach klimatycznych, charakteryzujących się zmiennymi temperaturami i niedostatkiem wody. Potrafi przetrwać w środowiskach o niewielkiej ilości roślinności i obfitości drapieżników.
Zorro gris patagónico jest zwierzęciem samotnym, które tworzy pary tylko w okresie godowym. Jest to zwierzę terytorialne, które broni swojego terytorium przed innymi osobnikami. Zorro gris patagónico jest drapieżnikiem, który poluje na małe ssaki, ptaki, gady i owady.
Jest to gatunek o dużej inteligencji i umiejętnościach adaptacyjnych. Potrafi wykorzystywać różne strategie łowieckie, w zależności od dostępności zdobyczy. Zorro gris patagónico jest aktywny głównie nocą, ale zdarza się, że poluje również w ciągu dnia.
Zorro gris patagónico jest wszystkożernym drapieżnikiem, którego dieta składa się głównie z małych ssaków, takich jak gryzonie, króliki i ptaki. Pożywia się również owadami, jajami, owocami i padliną. Zorro gris patagónico odgrywa ważną rolę w ekosystemie, regulując populacje gryzoni i innych małych zwierząt.
Jest to gatunek o dużym znaczeniu ekologicznym, który przyczynia się do utrzymania równowagi w ekosystemach Patagonii. Zorro gris patagónico jest również ważnym elementem łańcucha pokarmowego, stanowiąc pożywienie dla większych drapieżników, takich jak pumy i kondory.
Zorro gris patagónico (Lycalopex griseus), znany również jako lis szary patagoński, to gatunek ssaka z rodziny psowatych (Canidae), występujący w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jest to zwierzę o dużym znaczeniu ekologicznym, pełniące ważną rolę w ekosystemach Patagonii. Niestety, populacja zorra gris patagónico jest zagrożona wyginięciem, co wynika z szeregu czynników, w tym utraty siedlisk, degradacji środowiska, polowań i zmian klimatycznych.
Zrozumienie biologii, ekologii i zagrożeń, które stoją przed tym gatunkiem, jest kluczowe dla opracowania skutecznych strategii ochrony i zapewnienia jego przetrwania. W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowy opis zorra gris patagónico, skupiając się na jego charakterystyce, siedlisku, zagrożeniach i wysiłkach na rzecz ochrony.
Zorro gris patagónico należy do rodzaju Lycalopex, który obejmuje kilka gatunków lisów występujących w Ameryce Południowej. Jest to średniej wielkości zwierzę, osiągające długość ciała od 60 do 90 cm i wagę od 4 do 8 kg. Charakteryzuje się szarą sierścią z brązowymi odcieniami na grzbiecie i bokach, a także białą plamą na szyi i czarną końcówką ogona. Ma długie, smukłe nogi i stosunkowo małe uszy.
Zorro gris patagónico wyróżnia się dużą inteligencją i adaptowalnością. Jest to zwierzę nocne, o aktywnym trybie życia, które dobrze radzi sobie w różnych środowiskach, od suchych stepów po wilgotne lasy.
Zorro gris patagónico występuje w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jego zasięg obejmuje głównie Patagonię, region charakteryzujący się suchym klimatem i rozległymi obszarami stepów, półpustyń i lasów. Zorro gris patagónico preferuje otwarte tereny, gdzie może łatwiej polować na swoją zdobycz. Zamieszkuje również obszary zalesione, zwłaszcza wzdłuż rzek i strumieni, gdzie znajdują się źródła wody i pożywienia.
Gatunek ten jest dobrze przystosowany do życia w trudnych warunkach klimatycznych, charakteryzujących się zmiennymi temperaturami i niedostatkiem wody. Potrafi przetrwać w środowiskach o niewielkiej ilości roślinności i obfitości drapieżników.
Zorro gris patagónico jest zwierzęciem samotnym, które tworzy pary tylko w okresie godowym. Jest to zwierzę terytorialne, które broni swojego terytorium przed innymi osobnikami. Zorro gris patagónico jest drapieżnikiem, który poluje na małe ssaki, ptaki, gady i owady.
Jest to gatunek o dużej inteligencji i umiejętnościach adaptacyjnych. Potrafi wykorzystywać różne strategie łowieckie, w zależności od dostępności zdobyczy. Zorro gris patagónico jest aktywny głównie nocą, ale zdarza się, że poluje również w ciągu dnia.
Zorro gris patagónico jest wszystkożernym drapieżnikiem, którego dieta składa się głównie z małych ssaków, takich jak gryzonie, króliki i ptaki. Pożywia się również owadami, jajami, owocami i padliną. Zorro gris patagónico odgrywa ważną rolę w ekosystemie, regulując populacje gryzoni i innych małych zwierząt.
Jest to gatunek o dużym znaczeniu ekologicznym, który przyczynia się do utrzymania równowagi w ekosystemach Patagonii. Zorro gris patagónico jest również ważnym elementem łańcucha pokarmowego, stanowiąc pożywienie dla większych drapieżników, takich jak pumy i kondory.
Zorro gris patagónico (Lycalopex griseus), znany również jako lis szary patagoński, to gatunek ssaka z rodziny psowatych (Canidae), występujący w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jest to zwierzę o dużym znaczeniu ekologicznym, pełniące ważną rolę w ekosystemach Patagonii. Niestety, populacja zorra gris patagónico jest zagrożona wyginięciem, co wynika z szeregu czynników, w tym utraty siedlisk, degradacji środowiska, polowań i zmian klimatycznych.
Zrozumienie biologii, ekologii i zagrożeń, które stoją przed tym gatunkiem, jest kluczowe dla opracowania skutecznych strategii ochrony i zapewnienia jego przetrwania. W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowy opis zorra gris patagónico, skupiając się na jego charakterystyce, siedlisku, zagrożeniach i wysiłkach na rzecz ochrony.
Zorro gris patagónico należy do rodzaju Lycalopex, który obejmuje kilka gatunków lisów występujących w Ameryce Południowej. Jest to średniej wielkości zwierzę, osiągające długość ciała od 60 do 90 cm i wagę od 4 do 8 kg. Charakteryzuje się szarą sierścią z brązowymi odcieniami na grzbiecie i bokach, a także białą plamą na szyi i czarną końcówką ogona. Ma długie, smukłe nogi i stosunkowo małe uszy.
Zorro gris patagónico wyróżnia się dużą inteligencją i adaptowalnością. Jest to zwierzę nocne, o aktywnym trybie życia, które dobrze radzi sobie w różnych środowiskach, od suchych stepów po wilgotne lasy.
Zorro gris patagónico występuje w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jego zasięg obejmuje głównie Patagonię, region charakteryzujący się suchym klimatem i rozległymi obszarami stepów, półpustyń i lasów. Zorro gris patagónico preferuje otwarte tereny, gdzie może łatwiej polować na swoją zdobycz. Zamieszkuje również obszary zalesione, zwłaszcza wzdłuż rzek i strumieni, gdzie znajdują się źródła wody i pożywienia.
Gatunek ten jest dobrze przystosowany do życia w trudnych warunkach klimatycznych, charakteryzujących się zmiennymi temperaturami i niedostatkiem wody. Potrafi przetrwać w środowiskach o niewielkiej ilości roślinności i obfitości drapieżników.
Zorro gris patagónico jest zwierzęciem samotnym, które tworzy pary tylko w okresie godowym. Jest to zwierzę terytorialne, które broni swojego terytorium przed innymi osobnikami. Zorro gris patagónico jest drapieżnikiem, który poluje na małe ssaki, ptaki, gady i owady.
Jest to gatunek o dużej inteligencji i umiejętnościach adaptacyjnych. Potrafi wykorzystywać różne strategie łowieckie, w zależności od dostępności zdobyczy. Zorro gris patagónico jest aktywny głównie nocą, ale zdarza się, że poluje również w ciągu dnia.
Zorro gris patagónico jest wszystkożernym drapieżnikiem, którego dieta składa się głównie z małych ssaków, takich jak gryzonie, króliki i ptaki. Pożywia się również owadami, jajami, owocami i padliną. Zorro gris patagónico odgrywa ważną rolę w ekosystemie, regulując populacje gryzoni i innych małych zwierząt.
Jest to gatunek o dużym znaczeniu ekologicznym, który przyczynia się do utrzymania równowagi w ekosystemach Patagonii. Zorro gris patagónico jest również ważnym elementem łańcucha pokarmowego, stanowiąc pożywienie dla większych drapieżników, takich jak pumy i kondory.
Zorro gris patagónico⁚ gatunek zagrożony wyginięciem
Wprowadzenie
Zorro gris patagónico (Lycalopex griseus), znany również jako lis szary patagoński, to gatunek ssaka z rodziny psowatych (Canidae), występujący w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jest to zwierzę o dużym znaczeniu ekologicznym, pełniące ważną rolę w ekosystemach Patagonii. Niestety, populacja zorra gris patagónico jest zagrożona wyginięciem, co wynika z szeregu czynników, w tym utraty siedlisk, degradacji środowiska, polowań i zmian klimatycznych.
Zrozumienie biologii, ekologii i zagrożeń, które stoją przed tym gatunkiem, jest kluczowe dla opracowania skutecznych strategii ochrony i zapewnienia jego przetrwania. W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowy opis zorra gris patagónico, skupiając się na jego charakterystyce, siedlisku, zagrożeniach i wysiłkach na rzecz ochrony.
Klasyfikacja i charakterystyka
Zorro gris patagónico należy do rodzaju Lycalopex, który obejmuje kilka gatunków lisów występujących w Ameryce Południowej. Jest to średniej wielkości zwierzę, osiągające długość ciała od 60 do 90 cm i wagę od 4 do 8 kg. Charakteryzuje się szarą sierścią z brązowymi odcieniami na grzbiecie i bokach, a także białą plamą na szyi i czarną końcówką ogona. Ma długie, smukłe nogi i stosunkowo małe uszy.
Zorro gris patagónico wyróżnia się dużą inteligencją i adaptowalnością. Jest to zwierzę nocne, o aktywnym trybie życia, które dobrze radzi sobie w różnych środowiskach, od suchych stepów po wilgotne lasy.
Zasięg geograficzny i siedlisko
Zorro gris patagónico występuje w południowej części Ameryki Południowej, w Chile i Argentynie. Jego zasięg obejmuje głównie Patagonię, region charakteryzujący się suchym klimatem i rozległymi obszarami stepów, półpustyń i lasów. Zorro gris patagónico preferuje otwarte tereny, gdzie może łatwiej polować na swoją zdobycz. Zamieszkuje również obszary zalesione, zwłaszcza wzdłuż rzek i strumieni, gdzie znajdują się źródła wody i pożywienia.
Gatunek ten jest dobrze przystosowany do życia w trudnych warunkach klimatycznych, charakteryzujących się zmiennymi temperaturami i niedostatkiem wody. Potrafi przetrwać w środowiskach o niewielkiej ilości roślinności i obfitości drapieżników.
Ekologia i zachowanie
Zorro gris patagónico jest zwierzęciem samotnym, które tworzy pary tylko w okresie godowym. Jest to zwierzę terytorialne, które broni swojego terytorium przed innymi osobnikami. Zorro gris patagónico jest drapieżnikiem, który poluje na małe ssaki, ptaki, gady i owady.
Jest to gatunek o dużej inteligencji i umiejętnościach adaptacyjnych. Potrafi wykorzystywać różne strategie łowieckie, w zależności od dostępności zdobyczy. Zorro gris patagónico jest aktywny głównie nocą, ale zdarza się, że poluje również w ciągu dnia.
Dieta i rola w ekosystemie
Zorro gris patagónico jest wszystkożernym drapieżnikiem, którego dieta składa się głównie z małych ssaków, takich jak gryzonie, króliki i ptaki. Pożywia się również owadami, jajami, owocami i padliną. Zorro gris patagónico odgrywa ważną rolę w ekosystemie, regulując populacje gryzoni i innych małych zwierząt.
Jest to gatunek o dużym znaczeniu ekologicznym, który przyczynia się do utrzymania równowagi w ekosystemach Patagonii. Zorro gris patagónico jest również ważnym elementem łańcucha pokarmowego, stanowiąc pożywienie dla większych drapieżników, takich jak pumy i kondory.
Autor artykułu w sposób jasny i przejrzysty przedstawia problematykę zagrożenia wyginięciem zorra gris patagónico. Szczególnie wartościowe są informacje dotyczące wpływu utraty siedlisk, degradacji środowiska i polowań na populację tego gatunku. Artykuł stanowi doskonałe źródło wiedzy dla osób zainteresowanych ochroną przyrody.
Artykuł jest dobrze napisany i zawiera wiele cennych informacji o zorro gris patagónico. Zwraca uwagę na złożoność problemu zagrożenia wyginięciem tego gatunku, podkreślając znaczenie czynników antropogenicznych. Sugeruje również konieczność podjęcia działań ochronnych, co jest bardzo ważne w kontekście ochrony bioróżnorodności.
Artykuł stanowi wartościowe źródło informacji o zorro gris patagónico, gatunku zagrożonym wyginięciem. Prezentacja biologii, ekologii i zagrożeń, które stoją przed tym gatunkiem, jest kompleksowa i dobrze udokumentowana. Szczegółowy opis charakterystyki, siedliska, zagrożeń i wysiłków na rzecz ochrony stanowi cenne narzędzie dla badaczy, ekologów i wszystkich zainteresowanych ochroną bioróżnorodności.
Artykuł jest dobrze napisany i zawiera wiele cennych informacji o zorro gris patagónico. Autor w sposób zrozumiały i obiektywny przedstawia problematykę zagrożenia wyginięciem tego gatunku. Szczegółowy opis charakterystyki, siedliska, zagrożeń i wysiłków na rzecz ochrony stanowi cenne narzędzie dla osób zainteresowanych ochroną przyrody.
Autor artykułu w sposób fachowy i rzetelny opisuje zorra gris patagónico, skupiając się na jego biologii, ekologii i zagrożeniach. Artykuł zawiera wiele informacji o tym gatunku, które są przydatne dla osób zainteresowanych ochroną przyrody. W szczególności warto podkreślić rolę zmian klimatycznych w zagrożeniu wyginięciem tego gatunku.
Artykuł stanowi doskonałe wprowadzenie do tematyki zorra gris patagónico. Autor w sposób przystępny i zrozumiały przedstawia charakterystykę tego gatunku, jego siedlisko, zagrożenia i wysiłki na rzecz ochrony. Artykuł jest dobrze zorganizowany i zawiera wiele wartościowych informacji.