Wpływ czynników środowiskowych na gleby Ekwadoru

Wprowadzenie

Gleba stanowi fundamentalny element ekosystemów, odgrywając kluczową rolę w produkcji żywności, regulacji obiegu wody i utrzymaniu bioróżnorodności.

1.1. Znaczenie gleby w ekosystemach

Gleba, jako złożony i dynamiczny system, stanowi podstawę funkcjonowania ekosystemów lądowych. Jej znaczenie dla życia na Ziemi jest niezwykle istotne, a jej rola obejmuje szereg kluczowych funkcji⁚

• Podpora dla roślinności⁚ Gleba dostarcza roślinom niezbędnych składników odżywczych, wody i przestrzeni do wzrostu, tworząc podstawę łańcucha pokarmowego i produkcji biomasy.
• Regulacja obiegu wody⁚ Gleba pełni rolę filtra i magazynu wody, regulując jej przepływ, zapobiegając erozji i zapewniając dostępność wody dla roślin.
• Degradacja materii organicznej⁚ Mikroorganizmy glebowe rozkładają materię organiczną, uwalniając składniki odżywcze i tworząc próchnicę, która poprawia strukturę i żyzność gleby.
• Filtracja i oczyszczanie⁚ Gleba działa jak naturalny filtr, pochłaniając i rozkładając zanieczyszczenia, chroniąc wody gruntowe i powierzchniowe przed skażeniem.
• Utrzymanie bioróżnorodności⁚ Gleba stanowi siedlisko dla niezliczonej ilości organizmów, od mikroorganizmów po większe zwierzęta, tworząc bogate i złożone ekosystemy.

Ochrona i zrównoważone zarządzanie glebą są kluczowe dla zapewnienia stabilności i funkcjonowania ekosystemów, a tym samym dla dobrostanu ludzkości.

1.2. Geografia i geologia Ekwadoru

Ekwador, położony w Ameryce Południowej, charakteryzuje się zróżnicowaną rzeźbą terenu, obejmującą zarówno Andy, jak i nizinne regiony Amazonii i wybrzeża Pacyfiku. Ta różnorodność geograficzna wpływa na geologiczne podłoże kraju, a tym samym na cechy gleb.

Andy Ekwadoru, będące częścią łańcucha górskiego ciągnącego się przez Amerykę Południową, charakteryzują się wysokimi szczytami, wulkanami i głębokimi dolinami. Wulkanizm i tektonika płyt, odpowiedzialne za powstanie Andów, pozostawiły ślad w postaci bogatych w minerały skał magmowych i osadowych, które stanowią podstawę dla gleb górskich.

Niziny Amazonii, położone na wschodzie Ekwadoru, charakteryzują się płaskim terenem i bogatymi złożami osadów rzecznych. Gleby w tych regionach są zazwyczaj głębokie, bogate w materię organiczną, ale często charakteryzują się słabym drenażem.

Wybrzeże Pacyfiku Ekwadoru, zdominowane przez równiny nadmorskie, charakteryzuje się piaszczystymi glebami pochodzenia morskiego. W niektórych regionach występują również gleby aluwialne, utworzone w wyniku osadzania się materiału rzecznego.

Zróżnicowana geologia Ekwadoru, w połączeniu z innymi czynnikami, takimi jak klimat i roślinność, wpływa na powstanie różnorodnych typów gleb, które charakteryzują się specyficznymi właściwościami.

1.3. Wpływ klimatu i roślinności na gleby

Klimat i roślinność odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu cech glebowych, wpływając na procesy glebotwórcze i rozkład materii organicznej; Ekwador, ze względu na swoje położenie geograficzne i różnorodną rzeźbę terenu, charakteryzuje się zróżnicowanymi warunkami klimatycznymi, co przekłada się na bogactwo typów glebowych.

W regionach górskich Andów, gdzie panuje klimat umiarkowany z wyraźnymi porami roku, występują gleby o dużej zawartości materii organicznej, bogate w składniki odżywcze, ale często charakteryzujące się niską retencją wody. W wyższych partiach Andów, gdzie panuje klimat zimny i wilgotny, występują gleby o dużym stopniu erozji, ubogi w składniki odżywcze, ale dobrze przepuszczalne.

W nizinnych regionach Amazonii, charakteryzujących się gorącym i wilgotnym klimatem tropikalnym, występują gleby bogate w materię organiczną, ale często charakteryzujące się słabym drenażem i wysoką zawartością glinu. W wyniku intensywnego rozkładu materii organicznej w tych regionach, gleby są często ubogie w składniki odżywcze.

Wybrzeże Pacyfiku Ekwadoru charakteryzuje się suchym klimatem tropikalnym, co wpływa na tworzenie się gleb o niskiej zawartości materii organicznej i słabej retencji wody. W niektórych regionach występują gleby zasolone, będące efektem wpływu oceanu.

Różnorodność roślinności w Ekwadorze również wpływa na cechy gleb. Lasy deszczowe Amazonii charakteryzują się bogatą roślinnością, która dostarcza do gleby dużą ilość materii organicznej, co przyczynia się do tworzenia gleb o dużej żyzności. W regionach górskich Andów, gdzie panuje klimat umiarkowany, występują różne typy roślinności, od lasów iglastych po łąki alpejskie, co wpływa na różnorodność gleb.

Zrozumienie wpływu klimatu i roślinności na cechy gleb jest kluczowe dla zrównoważonego zarządzania zasobami glebowymi w Ekwadorze.

Charakterystyka gleb Ekwadoru

Gleby Ekwadoru, kształtowane przez zróżnicowane warunki klimatyczne, geologiczne i roślinne, charakteryzują się bogactwem cech, zarówno fizycznych, chemicznych, jak i biologicznych. Te cechy wpływają na ich przydatność do różnych zastosowań, od rolnictwa po leśnictwo i ochronę środowiska.

Właściwości fizyczne gleb Ekwadoru obejmują teksturę, strukturę, gęstość i porowatość. Tekstura gleby, określająca proporcje poszczególnych frakcji mineralnych (piasek, pył, glina), wpływa na jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych. Struktura gleby, czyli sposób ułożenia cząstek glebowych, wpływa na jej przepuszczalność, napowietrzenie i odporność na erozję. Gęstość gleby, czyli masa jednostki objętości, wpływa na jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych. Porowatość gleby, czyli udział przestrzeni powietrznych w objętości gleby, wpływa na jej napowietrzenie i drenaż.

Właściwości chemiczne gleb Ekwadoru obejmują pH, zawartość materii organicznej, składniki odżywcze i zasolenie; pH gleby, określające jej kwasowość lub zasadowość, wpływa na dostępność składników odżywczych dla roślin. Zawartość materii organicznej, będącej źródłem składników odżywczych i poprawiającej strukturę gleby, wpływa na jej żyzność. Składniki odżywcze, takie jak azot, fosfor, potas, wapń i magnez, są niezbędne dla wzrostu roślin. Zasolenie gleby, czyli zawartość rozpuszczalnych soli, wpływa na jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych.

Właściwości biologiczne gleb Ekwadoru obejmują aktywność mikroorganizmów, biomasę i różnorodność biologiczną. Mikroorganizmy glebowe, takie jak bakterie, grzyby i pierwotniaki, odgrywają kluczową rolę w rozkładzie materii organicznej, uwalnianiu składników odżywczych i tworzeniu próchnicy. Biomasa glebowa, czyli ilość żywej materii organicznej w glebie, wpływa na jej żyzność i zdolność do zatrzymywania wody. Różnorodność biologiczna gleby, czyli liczba i różnorodność gatunków organizmów glebowych, wpływa na jej zdrowie i odporność na stresy środowiskowe.

2.1. Właściwości fizyczne

Właściwości fizyczne gleby, takie jak tekstura, struktura, gęstość i porowatość, wpływają na jej zdolność do zatrzymywania wody, składników odżywczych, napowietrzenia i odporności na erozję. Te cechy mają kluczowe znaczenie dla funkcjonowania ekosystemów i przydatności gleby do różnych zastosowań.

Tekstura gleby, określająca proporcje poszczególnych frakcji mineralnych (piasek, pył, glina), wpływa na jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych. Gleby piaszczyste charakteryzują się dobrą przepuszczalnością, ale słabą retencją wody i składników odżywczych. Gleby gliniaste mają wysoką retencję wody i składników odżywczych, ale słabą przepuszczalność. Gleby pylaste, stanowiące pośredni typ, charakteryzują się dobrym bilansem właściwości.

Struktura gleby, czyli sposób ułożenia cząstek glebowych, wpływa na jej przepuszczalność, napowietrzenie i odporność na erozję. Gleby o strukturze grudkowej charakteryzują się dobrą przepuszczalnością, napowietrzeniem i odpornością na erozję. Gleby o strukturze płytowej mają słabą przepuszczalność, napowietrzenie i są podatne na erozję.

Gęstość gleby, czyli masa jednostki objętości, wpływa na jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych. Gleby o wysokiej gęstości mają słabą retencję wody i składników odżywczych, a gleby o niskiej gęstości charakteryzują się dobrą retencją.

Porowatość gleby, czyli udział przestrzeni powietrznych w objętości gleby, wpływa na jej napowietrzenie i drenaż. Gleby o wysokiej porowatości charakteryzują się dobrym napowietrzeniem i drenażem, a gleby o niskiej porowatości mają słabą przepuszczalność i napowietrzenie.

Właściwości fizyczne gleb Ekwadoru są zróżnicowane ze względu na różnorodność warunków klimatycznych i geologicznych, co wpływa na ich przydatność do różnych zastosowań.

2.2. Właściwości chemiczne

Właściwości chemiczne gleby, takie jak pH, zawartość materii organicznej, składniki odżywcze i zasolenie, wpływają na jej żyzność, zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych oraz dostępność tych składników dla roślin. Te cechy mają kluczowe znaczenie dla produktywności rolniczej i ekologicznej równowagi ekosystemów.

pH gleby, określające jej kwasowość lub zasadowość, wpływa na dostępność składników odżywczych dla roślin. W glebach kwaśnych (pH < 7) niektóre składniki odżywcze, takie jak fosfor, stają się niedostępne dla roślin. W glebach zasadowych (pH > 7) może występować niedobór żelaza i manganu. Optymalne pH dla większości roślin wynosi od 6 do 7.

Zawartość materii organicznej, będącej źródłem składników odżywczych i poprawiającej strukturę gleby, wpływa na jej żyzność. Materia organiczna poprawia retencję wody, napowietrzenie, aktywność mikroorganizmów i odporność na erozję. Gleby o wysokiej zawartości materii organicznej są bardziej żyzne i produktywne.

Składniki odżywcze, takie jak azot, fosfor, potas, wapń i magnez, są niezbędne dla wzrostu roślin. Niedobór któregokolwiek z tych składników może ograniczać wzrost roślin i zmniejszać plony. Gleby o wysokiej zawartości składników odżywczych są bardziej żyzne i produktywne.

Zasolenie gleby, czyli zawartość rozpuszczalnych soli, wpływa na jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych. Gleby zasolone mogą być toksyczne dla roślin i ograniczać ich wzrost. Zasolenie jest częstym problemem w regionach o suchym klimacie, gdzie występuje wysokie parowanie i niskie opady.

Właściwości chemiczne gleb Ekwadoru są zróżnicowane ze względu na różnorodność warunków klimatycznych, geologicznych i użytkowania gruntów. Zrozumienie tych właściwości jest kluczowe dla zrównoważonego zarządzania zasobami glebowymi.

2.3. Właściwości biologiczne

Właściwości biologiczne gleby, takie jak aktywność mikroorganizmów, biomasa i różnorodność biologiczna, odgrywają kluczową rolę w procesach glebotwórczych, rozkładzie materii organicznej, uwalnianiu składników odżywczych i tworzeniu próchnicy. Te cechy wpływają na żyzność gleby, jej zdolność do zatrzymywania wody, odporność na stresy środowiskowe i ogólną zdrowotność ekosystemów.

Aktywność mikroorganizmów, takich jak bakterie, grzyby i pierwotniaki, jest niezbędna dla rozkładu materii organicznej, uwalniania składników odżywczych, wiązania azotu atmosferycznego, tworzenia próchnicy i regulacji obiegu pierwiastków. Gleby o wysokiej aktywności mikroorganizmów są bardziej żyzne i odporne na stresy środowiskowe.

Biomasa glebowa, czyli ilość żywej materii organicznej w glebie, wpływa na jej żyzność i zdolność do zatrzymywania wody. Gleby o wysokiej biomasie glebowej są bardziej odporne na erozję, lepiej zatrzymują wodę i składniki odżywcze oraz charakteryzują się większą aktywnością mikroorganizmów.

Różnorodność biologiczna gleby, czyli liczba i różnorodność gatunków organizmów glebowych, wpływa na jej zdrowie i odporność na stresy środowiskowe. Gleby o wysokiej różnorodności biologicznej są bardziej odporne na choroby, szkodniki i zmiany klimatyczne.

Właściwości biologiczne gleb Ekwadoru są zróżnicowane ze względu na różnorodność warunków klimatycznych, geologicznych i użytkowania gruntów. Ochrona i wzmacnianie tych właściwości jest kluczowe dla zrównoważonego zarządzania zasobami glebowymi i zachowania bioróżnorodności.

Typy gleb Ekwadoru

Ekwador, ze względu na swoje zróżnicowane warunki klimatyczne, geologiczne i roślinne, charakteryzuje się bogactwem typów gleb. Klasyfikacja gleb jest oparta na systemie klasyfikacji gleb opracowanym przez Światową Organizację ds. Żywności i Rolnictwa (FAO) i Amerykańskie Ministerstwo Rolnictwa (USDA). W Ekwadorze dominują następujące typy gleb⁚

• Gleby andyczne (Andisols)⁚ Gleby te występują głównie w Andach, charakteryzują się wysoką zawartością materii organicznej, dobrym drenażem i wysoką retencją wody. Są bogate w składniki odżywcze, ale często podatne na erozję.
• Gleby Inceptisols⁚ Gleby te występują w różnych regionach Ekwadoru, charakteryzują się średnią zawartością materii organicznej, umiarkowanym drenażem i retencją wody. Są stosunkowo żyzne, ale mogą być podatne na erozję.
• Gleby Ultisols⁚ Gleby te występują głównie na nizinach i wzdłuż wybrzeża, charakteryzują się niską zawartością materii organicznej, słabym drenażem i niską retencją wody. Są często kwaśne i ubogie w składniki odżywcze, ale mogą być stosunkowo odporne na erozję.
• Gleby Oxisols⁚ Gleby te występują głównie w regionach Amazonii, charakteryzują się bardzo niską zawartością materii organicznej, słabym drenażem i niską retencją wody. Są często kwaśne i ubogie w składniki odżywcze, ale mogą być stosunkowo odporne na erozję.

Różnorodność typów gleb w Ekwadorze wpływa na ich przydatność do różnych zastosowań, od rolnictwa po leśnictwo i ochronę środowiska.

3.1. Gleby andyczne

Gleby andyczne (Andisols) to grupa gleb występująca głównie w regionach górskich, charakteryzujących się obecnością wulkanicznych materiałów pochodzenia. W Ekwadorze gleby te spotykane są w Andach, gdzie wulkanizm odegrał kluczową rolę w kształtowaniu ich cech.

Gleby andyczne charakteryzują się specyficznymi właściwościami, wynikającymi z obecności wulkanicznych materiałów, takich jak popiół wulkaniczny i skały magmowe. Ich kluczowe cechy to⁚

• Wysoka zawartość materii organicznej⁚ Gleby andyczne charakteryzują się dużą retencją wody i składników odżywczych, co sprzyja rozkładowi materii organicznej i tworzeniu się próchnicy.
• Dobry drenaż⁚ Struktura gleby andycznej, charakteryzująca się obecnością porowatych materiałów wulkanicznych, zapewnia dobry drenaż, co zapobiega nadmiernemu nawodnieniu.
• Wysoka retencja wody⁚ Materiały wulkaniczne, z których powstają gleby andyczne, charakteryzują się dużą zdolnością do wchłaniania i zatrzymywania wody, co jest korzystne dla roślinności.
• Bogactwo składników odżywczych⁚ Materiały wulkaniczne są bogate w minerały, takie jak azot, fosfor, potas i magnez, co czyni gleby andyczne stosunkowo żyznymi.
• Podatność na erozję⁚ Pomimo swoich zalet, gleby andyczne są podatne na erozję, zwłaszcza w regionach o stromych zboczach i intensywnych opadach.

Gleby andyczne w Ekwadorze są wykorzystywane głównie pod uprawę roślin, takich jak ziemniaki, kukurydza, jęczmień i pszenica. Ich wysoka żyzność i retencja wody czynią je cennym zasobem dla rolnictwa.

3.2. Gleby Inceptisols

Gleby Inceptisols to grupa gleb występująca w różnych regionach Ekwadoru, charakteryzująca się umiarkowanym stopniem rozwoju profilu glebowego. Ich cechy są mniej wyraźne niż w przypadku gleb andycznych, ale nadal są stosunkowo żyzne i nadają się do różnych zastosowań.

Główne cechy gleb Inceptisols to⁚

• Średnia zawartość materii organicznej⁚ Gleby Inceptisols charakteryzują się umiarkowaną zawartością materii organicznej, co wpływa na ich żyzność i zdolność do zatrzymywania wody.
• Umiarkowany drenaż⁚ Struktura gleb Inceptisols zazwyczaj zapewnia umiarkowany drenaż, co oznacza, że woda nie jest zbyt szybko odprowadzana, ale też nie gromadzi się nadmiernie.
• Umiarkowana retencja wody⁚ Gleby Inceptisols charakteryzują się umiarkowaną zdolnością do zatrzymywania wody, co jest korzystne dla roślinności, ale może być problemem w okresach suszy.
• Stosunkowa żyzność⁚ Gleby Inceptisols są stosunkowo żyzne, co czyni je odpowiednimi do upraw rolniczych.
• Podatność na erozję⁚ Podobnie jak inne typy gleb, Inceptisols mogą być podatne na erozję, zwłaszcza w regionach o stromych zboczach i intensywnych opadach.

Gleby Inceptisols w Ekwadorze są wykorzystywane głównie pod uprawę roślin, takich jak kukurydza, ryż, fasola i banany. Ich umiarkowana żyzność i retencja wody czynią je odpowiednimi do różnych rodzajów upraw.

3.3. Gleby Ultisols

Gleby Ultisols to grupa gleb występująca głównie w regionach o ciepłym i wilgotnym klimacie, charakteryzująca się silnym wypłukaniem składników odżywczych i niską zawartością materii organicznej. W Ekwadorze gleby te spotykane są głównie na nizinach i wzdłuż wybrzeża, gdzie panują warunki sprzyjające ich rozwojowi.

Główne cechy gleb Ultisols to⁚

• Niska zawartość materii organicznej⁚ Intensywny rozkład materii organicznej w ciepłym i wilgotnym klimacie prowadzi do niskiej zawartości próchnicy w glebach Ultisols, co wpływa na ich żyzność i zdolność do zatrzymywania wody.
• Słaby drenaż⁚ Gleby Ultisols charakteryzują się często słabym drenażem, co może prowadzić do nadmiernego nawodnienia i utrudniać wzrost roślin.
• Niska retencja wody⁚ Niska zawartość materii organicznej i słaby drenaż wpływają na niską retencję wody w glebach Ultisols, co może być problemem w okresach suszy.
• Kwaśne pH⁚ Gleby Ultisols są często kwaśne, co może ograniczać dostępność składników odżywczych dla roślin.
• Ubogie w składniki odżywcze⁚ Wypłukiwanie składników odżywczych w wyniku intensywnych opadów sprawia, że gleby Ultisols są często ubogie w azot, fosfor i inne składniki niezbędne dla roślin.

Gleby Ultisols w Ekwadorze są często wykorzystywane pod uprawę roślin odpornych na kwaśne pH i niską żyzność, takich jak palmy olejowe, kakao i kauczuk. Ich stosunkowo dobra odporność na erozję czyni je odpowiednimi do niektórych zastosowań rolniczych, ale wymagają one odpowiedniego nawożenia i zarządzania.

3.4. Gleby Oxisols

Gleby Oxisols to grupa gleb występująca głównie w regionach tropikalnych o gorącym i wilgotnym klimacie, charakteryzująca się silnym wypłukaniem składników odżywczych i wysoką zawartością tlenków żelaza i glinu. W Ekwadorze gleby te spotykane są głównie w regionach Amazonii, gdzie panują warunki sprzyjające ich rozwojowi.

Główne cechy gleb Oxisols to⁚

• Bardzo niska zawartość materii organicznej⁚ Intensywny rozkład materii organicznej w ciepłym i wilgotnym klimacie prowadzi do bardzo niskiej zawartości próchnicy w glebach Oxisols, co wpływa na ich żyzność i zdolność do zatrzymywania wody.
• Słaby drenaż⁚ Gleby Oxisols charakteryzują się często słabym drenażem, co może prowadzić do nadmiernego nawodnienia i utrudniać wzrost roślin.
• Niska retencja wody⁚ Niska zawartość materii organicznej i słaby drenaż wpływają na niską retencję wody w glebach Oxisols, co może być problemem w okresach suszy.
• Kwaśne pH⁚ Gleby Oxisols są często kwaśne, co może ograniczać dostępność składników odżywczych dla roślin.
• Ubogie w składniki odżywcze⁚ Wypłukiwanie składników odżywczych w wyniku intensywnych opadów sprawia, że gleby Oxisols są często ubogie w azot, fosfor i inne składniki niezbędne dla roślin.

Gleby Oxisols w Ekwadorze są często wykorzystywane pod uprawę roślin odpornych na kwaśne pH i niską żyzność, takich jak palmy olejowe, kakao i kauczuk. Ich stosunkowo dobra odporność na erozję czyni je odpowiednimi do niektórych zastosowań rolniczych, ale wymagają one odpowiedniego nawożenia i zarządzania.

Użytkowanie gleby w Ekwadorze

Gleby Ekwadoru są wykorzystywane do różnych celów, od rolnictwa i leśnictwa po urbanizację i ochronę środowiska; Różnorodność typów gleb i warunków klimatycznych wpływa na ich przydatność do poszczególnych zastosowań.

Rolnictwo jest jednym z najważniejszych sektorów gospodarki Ekwadoru, a gleby są wykorzystywane do produkcji szerokiej gamy produktów rolnych. W regionach górskich Andów uprawia się przede wszystkim ziemniaki, kukurydzę, jęczmień i pszenicę. Na nizinach i wzdłuż wybrzeża uprawia się banany, kakao, kawę, trzcinę cukrową, ryż i palmy olejowe. W regionach Amazonii uprawia się kauczuk, orzechy brazylijskie i inne produkty leśne.

Leśnictwo odgrywa również ważną rolę w gospodarce Ekwadoru. Lasy Ekwadoru są bogate w różnorodne gatunki drzew, które są wykorzystywane do produkcji drewna, papieru i innych produktów leśnych. Lasy pełnią również ważną rolę w ochronie środowiska, regulując przepływ wody, zapobiegając erozji i pochłaniając dwutlenek węgla.

Inne zastosowania gleb w Ekwadorze obejmują urbanizację, rekreację i ochronę środowiska. W miastach gleby są wykorzystywane pod budynki, drogi i inne infrastruktury. W obszarach wiejskich gleby są wykorzystywane do rekreacji, takich jak parki i ogrody. W niektórych regionach gleby są chronione w celu zachowania bioróżnorodności i ochrony ekosystemów.

Zrównoważone zarządzanie zasobami glebowymi jest kluczowe dla zapewnienia długoterminowej produktywności rolnictwa, leśnictwa i innych sektorów gospodarki Ekwadoru. Ochrona gleby przed erozją, utrzymanie żyzności gleby i stosowanie zrównoważonych praktyk rolniczych są niezbędne dla zachowania tych cennych zasobów.

4.1. Rolnictwo

Rolnictwo stanowi kluczowy sektor gospodarki Ekwadoru, zapewniając zatrudnienie dla znacznej części ludności i dostarczając żywność zarówno na rynek krajowy, jak i na eksport. Różnorodność klimatyczna i glebowa Ekwadoru umożliwia uprawę szerokiej gamy roślin, od tradycyjnych upraw andyjskich, takich jak ziemniaki, kukurydza i jęczmień, po tropikalne uprawy nizinne, takie jak banany, kakao, kawa i trzcina cukrowa.

W regionach górskich Andów, gdzie występują gleby andyczne o wysokiej żyzności i retencji wody, dominują uprawy warzyw, zbóż i roślin strączkowych. W regionach nizinnych, gdzie panuje klimat tropikalny i występują gleby Ultisols i Oxisols o niższej żyzności, dominują uprawy bananów, kakao, kawy i palm olejowych. W regionach Amazonii, gdzie występują gleby Oxisols o niskiej żyzności, uprawia się kauczuk, orzechy brazylijskie i inne produkty leśne.

Współczesne rolnictwo w Ekwadorze charakteryzuje się różnymi modelami produkcji, od tradycyjnych metod uprawowych stosowanych przez drobnych rolników do bardziej zmechanizowanych i zintensyfikowanych metod stosowanych przez większe gospodarstwa. Wyzwaniem dla rolnictwa w Ekwadorze jest zapewnienie zrównoważonego rozwoju, który uwzględnia ochronę środowiska, zachowanie bioróżnorodności i zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego dla rosnącej populacji.