Skala czasu geologicznego to system chronologiczny, który dzieli historię Ziemi na różne jednostki czasowe, oparte na wydarzeniach geologicznych i ewolucji życia.
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Skala czasu geologicznego jest hierarchicznie zorganizowana, dzieląc czas na następujące jednostki⁚ eony, ery, okresy i epoki. Eony to najdłuższe jednostki, obejmujące miliardy lat. Ery są podziałami eonów, a okresy są podziałami er. Epoki to najmniejsze jednostki, charakteryzujące się krótszymi okresami czasu. Podział ten odzwierciedla znaczące zmiany geologiczne i ewolucyjne, które miały miejsce w historii Ziemi.
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Skala czasu geologicznego jest hierarchicznie zorganizowana, dzieląc czas na następujące jednostki⁚ eony, ery, okresy i epoki. Eony to najdłuższe jednostki, obejmujące miliardy lat. Ery są podziałami eonów, a okresy są podziałami er. Epoki to najmniejsze jednostki, charakteryzujące się krótszymi okresami czasu. Podział ten odzwierciedla znaczące zmiany geologiczne i ewolucyjne, które miały miejsce w historii Ziemi.
Eony
Skala czasu geologicznego wyróżnia dwa główne eony⁚ Prekambrium i Fanerozoik. Prekambrium obejmuje najstarsze okresy historii Ziemi, od jej powstania około 4,5 miliarda lat temu do początku ery paleozoicznej, około 541 milionów lat temu. Fanerozoik obejmuje czas od początku ery paleozoicznej do dnia dzisiejszego, charakteryzując się wyraźnym rozwojem życia widocznego, czyli organizmów pozostawiających skamieniałości.
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Skala czasu geologicznego jest hierarchicznie zorganizowana, dzieląc czas na następujące jednostki⁚ eony, ery, okresy i epoki. Eony to najdłuższe jednostki, obejmujące miliardy lat. Ery są podziałami eonów, a okresy są podziałami er. Epoki to najmniejsze jednostki, charakteryzujące się krótszymi okresami czasu. Podział ten odzwierciedla znaczące zmiany geologiczne i ewolucyjne, które miały miejsce w historii Ziemi.
Eony
Skala czasu geologicznego wyróżnia dwa główne eony⁚ Prekambrium i Fanerozoik. Prekambrium obejmuje najstarsze okresy historii Ziemi, od jej powstania około 4,5 miliarda lat temu do początku ery paleozoicznej, około 541 milionów lat temu. Fanerozoik obejmuje czas od początku ery paleozoicznej do dnia dzisiejszego, charakteryzując się wyraźnym rozwojem życia widocznego, czyli organizmów pozostawiających skamieniałości.
Ery
Eon Fanerozoik jest podzielony na trzy ery⁚ paleozoik, mezozoik i kenozoik. Każda z tych er charakteryzuje się unikalnymi wydarzeniami geologicznymi i ewolucyjnymi, które doprowadziły do powstania i rozwoju różnych form życia na Ziemi.
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Skala czasu geologicznego jest hierarchicznie zorganizowana, dzieląc czas na następujące jednostki⁚ eony, ery, okresy i epoki. Eony to najdłuższe jednostki, obejmujące miliardy lat. Ery są podziałami eonów, a okresy są podziałami er. Epoki to najmniejsze jednostki, charakteryzujące się krótszymi okresami czasu. Podział ten odzwierciedla znaczące zmiany geologiczne i ewolucyjne, które miały miejsce w historii Ziemi.
Eony
Skala czasu geologicznego wyróżnia dwa główne eony⁚ Prekambrium i Fanerozoik. Prekambrium obejmuje najstarsze okresy historii Ziemi, od jej powstania około 4,5 miliarda lat temu do początku ery paleozoicznej, około 541 milionów lat temu. Fanerozoik obejmuje czas od początku ery paleozoicznej do dnia dzisiejszego, charakteryzując się wyraźnym rozwojem życia widocznego, czyli organizmów pozostawiających skamieniałości.
Ery
Eon Fanerozoik jest podzielony na trzy ery⁚ paleozoik, mezozoik i kenozoik. Każda z tych er charakteryzuje się unikalnymi wydarzeniami geologicznymi i ewolucyjnymi, które doprowadziły do powstania i rozwoju różnych form życia na Ziemi.
Okresy
Każda z er jest dalej podzielona na okresy, które są zdefiniowane przez charakterystyczne zmiany w skamieniałościach i skałach. Okresy odzwierciedlają znaczące zmiany w środowisku, klimacie i życiu na Ziemi.
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Skala czasu geologicznego jest hierarchicznie zorganizowana, dzieląc czas na następujące jednostki⁚ eony, ery, okresy i epoki. Eony to najdłuższe jednostki, obejmujące miliardy lat. Ery są podziałami eonów, a okresy są podziałami er. Epoki to najmniejsze jednostki, charakteryzujące się krótszymi okresami czasu. Podział ten odzwierciedla znaczące zmiany geologiczne i ewolucyjne, które miały miejsce w historii Ziemi.
Eony
Skala czasu geologicznego wyróżnia dwa główne eony⁚ Prekambrium i Fanerozoik. Prekambrium obejmuje najstarsze okresy historii Ziemi, od jej powstania około 4,5 miliarda lat temu do początku ery paleozoicznej, około 541 milionów lat temu. Fanerozoik obejmuje czas od początku ery paleozoicznej do dnia dzisiejszego, charakteryzując się wyraźnym rozwojem życia widocznego, czyli organizmów pozostawiających skamieniałości.
Ery
Eon Fanerozoik jest podzielony na trzy ery⁚ paleozoik, mezozoik i kenozoik. Każda z tych er charakteryzuje się unikalnymi wydarzeniami geologicznymi i ewolucyjnymi, które doprowadziły do powstania i rozwoju różnych form życia na Ziemi.
Okresy
Każda z er jest dalej podzielona na okresy, które są zdefiniowane przez charakterystyczne zmiany w skamieniałościach i skałach. Okresy odzwierciedlają znaczące zmiany w środowisku, klimacie i życiu na Ziemi.
Epoki
Okresy są dalej podzielone na epoki, które reprezentują jeszcze mniejsze jednostki czasu geologicznego. Epoki są zazwyczaj definiowane przez bardziej szczegółowe zmiany w skamieniałościach, klimacie i środowisku, a także przez specyficzne wydarzenia geologiczne.
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Skala czasu geologicznego jest hierarchicznie zorganizowana, dzieląc czas na następujące jednostki⁚ eony, ery, okresy i epoki. Eony to najdłuższe jednostki, obejmujące miliardy lat. Ery są podziałami eonów, a okresy są podziałami er. Epoki to najmniejsze jednostki, charakteryzujące się krótszymi okresami czasu. Podział ten odzwierciedla znaczące zmiany geologiczne i ewolucyjne, które miały miejsce w historii Ziemi.
Eony
Skala czasu geologicznego wyróżnia dwa główne eony⁚ Prekambrium i Fanerozoik. Prekambrium obejmuje najstarsze okresy historii Ziemi, od jej powstania około 4,5 miliarda lat temu do początku ery paleozoicznej, około 541 milionów lat temu. Fanerozoik obejmuje czas od początku ery paleozoicznej do dnia dzisiejszego, charakteryzując się wyraźnym rozwojem życia widocznego, czyli organizmów pozostawiających skamieniałości.
Ery
Eon Fanerozoik jest podzielony na trzy ery⁚ paleozoik, mezozoik i kenozoik. Każda z tych er charakteryzuje się unikalnymi wydarzeniami geologicznymi i ewolucyjnymi, które doprowadziły do powstania i rozwoju różnych form życia na Ziemi.
Okresy
Każda z er jest dalej podzielona na okresy, które są zdefiniowane przez charakterystyczne zmiany w skamieniałościach i skałach. Okresy odzwierciedlają znaczące zmiany w środowisku, klimacie i życiu na Ziemi.
Epoki
Okresy są dalej podzielone na epoki, które reprezentują jeszcze mniejsze jednostki czasu geologicznego. Epoki są zazwyczaj definiowane przez bardziej szczegółowe zmiany w skamieniałościach, klimacie i środowisku, a także przez specyficzne wydarzenia geologiczne.
Prekambrium, trwające od około 4,5 miliarda lat temu do 541 milionów lat temu, stanowi najdłuższy okres w historii Ziemi. W tym czasie planeta uformowała się, a pierwsze formy życia pojawiły się i ewoluowały. Prekambrium jest podzielone na dwa eony⁚ Archean i Proterozoik, charakteryzujące się różnymi warunkami geologicznymi i ewolucją życia.
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Skala czasu geologicznego jest hierarchicznie zorganizowana, dzieląc czas na następujące jednostki⁚ eony, ery, okresy i epoki. Eony to najdłuższe jednostki, obejmujące miliardy lat. Ery są podziałami eonów, a okresy są podziałami er. Epoki to najmniejsze jednostki, charakteryzujące się krótszymi okresami czasu. Podział ten odzwierciedla znaczące zmiany geologiczne i ewolucyjne, które miały miejsce w historii Ziemi.
Eony
Skala czasu geologicznego wyróżnia dwa główne eony⁚ Prekambrium i Fanerozoik. Prekambrium obejmuje najstarsze okresy historii Ziemi, od jej powstania około 4,5 miliarda lat temu do początku ery paleozoicznej, około 541 milionów lat temu. Fanerozoik obejmuje czas od początku ery paleozoicznej do dnia dzisiejszego, charakteryzując się wyraźnym rozwojem życia widocznego, czyli organizmów pozostawiających skamieniałości.
Ery
Eon Fanerozoik jest podzielony na trzy ery⁚ paleozoik, mezozoik i kenozoik. Każda z tych er charakteryzuje się unikalnymi wydarzeniami geologicznymi i ewolucyjnymi, które doprowadziły do powstania i rozwoju różnych form życia na Ziemi.
Okresy
Każda z er jest dalej podzielona na okresy, które są zdefiniowane przez charakterystyczne zmiany w skamieniałościach i skałach. Okresy odzwierciedlają znaczące zmiany w środowisku, klimacie i życiu na Ziemi.
Epoki
Okresy są dalej podzielone na epoki, które reprezentują jeszcze mniejsze jednostki czasu geologicznego. Epoki są zazwyczaj definiowane przez bardziej szczegółowe zmiany w skamieniałościach, klimacie i środowisku, a także przez specyficzne wydarzenia geologiczne.
Prekambrium, trwające od około 4,5 miliarda lat temu do 541 milionów lat temu, stanowi najdłuższy okres w historii Ziemi. W tym czasie planeta uformowała się, a pierwsze formy życia pojawiły się i ewoluowały. Prekambrium jest podzielone na dwa eony⁚ Archean i Proterozoik, charakteryzujące się różnymi warunkami geologicznymi i ewolucją życia;
Archean
Eon Archean, trwający od około 4,0 do 2,5 miliarda lat temu, charakteryzował się ekstremalnymi warunkami środowiskowymi, z wysoką aktywnością wulkaniczną, brakiem warstwy ozonowej i obecnością gorących źródeł. W tym czasie pojawiły się pierwsze formy życia, prawdopodobnie jednokomórkowe organizmy, takie jak bakterie i archeony.
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Skala czasu geologicznego jest hierarchicznie zorganizowana, dzieląc czas na następujące jednostki⁚ eony, ery, okresy i epoki. Eony to najdłuższe jednostki, obejmujące miliardy lat. Ery są podziałami eonów, a okresy są podziałami er. Epoki to najmniejsze jednostki, charakteryzujące się krótszymi okresami czasu. Podział ten odzwierciedla znaczące zmiany geologiczne i ewolucyjne, które miały miejsce w historii Ziemi.
Eony
Skala czasu geologicznego wyróżnia dwa główne eony⁚ Prekambrium i Fanerozoik. Prekambrium obejmuje najstarsze okresy historii Ziemi, od jej powstania około 4,5 miliarda lat temu do początku ery paleozoicznej, około 541 milionów lat temu. Fanerozoik obejmuje czas od początku ery paleozoicznej do dnia dzisiejszego, charakteryzując się wyraźnym rozwojem życia widocznego, czyli organizmów pozostawiających skamieniałości.
Ery
Eon Fanerozoik jest podzielony na trzy ery⁚ paleozoik, mezozoik i kenozoik. Każda z tych er charakteryzuje się unikalnymi wydarzeniami geologicznymi i ewolucyjnymi, które doprowadziły do powstania i rozwoju różnych form życia na Ziemi.
Okresy
Każda z er jest dalej podzielona na okresy, które są zdefiniowane przez charakterystyczne zmiany w skamieniałościach i skałach. Okresy odzwierciedlają znaczące zmiany w środowisku, klimacie i życiu na Ziemi.
Epoki
Okresy są dalej podzielone na epoki, które reprezentują jeszcze mniejsze jednostki czasu geologicznego. Epoki są zazwyczaj definiowane przez bardziej szczegółowe zmiany w skamieniałościach, klimacie i środowisku, a także przez specyficzne wydarzenia geologiczne.
Prekambrium, trwające od około 4,5 miliarda lat temu do 541 milionów lat temu, stanowi najdłuższy okres w historii Ziemi. W tym czasie planeta uformowała się, a pierwsze formy życia pojawiły się i ewoluowały. Prekambrium jest podzielone na dwa eony⁚ Archean i Proterozoik, charakteryzujące się różnymi warunkami geologicznymi i ewolucją życia.
Archean
Eon Archean, trwający od około 4,0 do 2,5 miliarda lat temu, charakteryzował się ekstremalnymi warunkami środowiskowymi, z wysoką aktywnością wulkaniczną, brakiem warstwy ozonowej i obecnością gorących źródeł. W tym czasie pojawiły się pierwsze formy życia, prawdopodobnie jednokomórkowe organizmy, takie jak bakterie i archeony.
Proterozoik
Eon Proterozoik, trwający od około 2,5 miliarda lat temu do 541 milionów lat temu, charakteryzował się stopniowym ochładzaniem Ziemi, powstaniem pierwszych kontynentów i rozwojem bardziej złożonych form życia, w tym glonów i pierwszych zwierząt wielokomórkowych.
Skala Czasu Geologicznego⁚ Podróż Przez Historię Ziemi
Wprowadzenie
Skala czasu geologicznego stanowi fundamentalne narzędzie w naukach o Ziemi, pozwalające na uporządkowanie i zrozumienie długiej historii naszej planety. Dzieli ona czas geologiczny na różne jednostki, od eonów, reprezentujących najdłuższe okresy, po epoki, charakteryzujące się bardziej szczegółowymi zmianami. Każda jednostka czasu geologicznego jest definiowana przez charakterystyczne wydarzenia geologiczne, takie jak powstanie lub zanik gór, zmiany klimatyczne, a także ewolucyjne zmiany w świecie organicznym. Dzięki skali czasu geologicznego możemy śledzić ewolucję życia na Ziemi, od jego początków po obecny stan, a także analizować procesy geologiczne, które ukształtowały naszą planetę.
Podział Skali Czasu Geologicznego
Skala czasu geologicznego jest hierarchicznie zorganizowana, dzieląc czas na następujące jednostki⁚ eony, ery, okresy i epoki. Eony to najdłuższe jednostki, obejmujące miliardy lat. Ery są podziałami eonów, a okresy są podziałami er. Epoki to najmniejsze jednostki, charakteryzujące się krótszymi okresami czasu. Podział ten odzwierciedla znaczące zmiany geologiczne i ewolucyjne, które miały miejsce w historii Ziemi.
Eony
Skala czasu geologicznego wyróżnia dwa główne eony⁚ Prekambrium i Fanerozoik. Prekambrium obejmuje najstarsze okresy historii Ziemi, od jej powstania około 4,5 miliarda lat temu do początku ery paleozoicznej, około 541 milionów lat temu. Fanerozoik obejmuje czas od początku ery paleozoicznej do dnia dzisiejszego, charakteryzując się wyraźnym rozwojem życia widocznego, czyli organizmów pozostawiających skamieniałości.
Ery
Eon Fanerozoik jest podzielony na trzy ery⁚ paleozoik, mezozoik i kenozoik. Każda z tych er charakteryzuje się unikalnymi wydarzeniami geologicznymi i ewolucyjnymi, które doprowadziły do powstania i rozwoju różnych form życia na Ziemi.
Okresy
Każda z er jest dalej podzielona na okresy, które są zdefiniowane przez charakterystyczne zmiany w skamieniałościach i skałach. Okresy odzwierciedlają znaczące zmiany w środowisku, klimacie i życiu na Ziemi.
Epoki
Okresy są dalej podzielone na epoki, które reprezentują jeszcze mniejsze jednostki czasu geologicznego. Epoki są zazwyczaj definiowane przez bardziej szczegółowe zmiany w skamieniałościach, klimacie i środowisku, a także przez specyficzne wydarzenia geologiczne.
Prekambrium⁚ Początki Ziemi i Życia
Prekambrium, trwające od około 4,5 miliarda lat temu do 541 milionów lat temu, stanowi najdłuższy okres w historii Ziemi. W tym czasie planeta uformowała się, a pierwsze formy życia pojawiły się i ewoluowały. Prekambrium jest podzielone na dwa eony⁚ Archean i Proterozoik, charakteryzujące się różnymi warunkami geologicznymi i ewolucją życia.
Archean
Eon Archean, trwający od około 4,0 do 2,5 miliarda lat temu, charakteryzował się ekstremalnymi warunkami środowiskowymi, z wysoką aktywnością wulkaniczną, brakiem warstwy ozonowej i obecnością gorących źródeł. W tym czasie pojawiły się pierwsze formy życia, prawdopodobnie jednokomórkowe organizmy, takie jak bakterie i archeony.
Proterozoik
Eon Proterozoik, trwający od około 2,5 miliarda lat temu do 541 milionów lat temu, charakteryzował się stopniowym ochładzaniem Ziemi, powstaniem pierwszych kontynentów i rozwojem bardziej złożonych form życia, w tym glonów i pierwszych zwierząt wielokomórkowych.
Fanerozoik⁚ Era Życia Widocznego
Eon Fanerozoik, trwający od około 541 milionów lat temu do dnia dzisiejszego, charakteryzuje się wyraźnym rozwojem życia widocznego, czyli organizmów pozostawiających skamieniałości. W tym czasie nastąpiła eksplozja ewolucyjna, która doprowadziła do powstania szerokiej gamy form życia, od prostych bezkręgowców po złożone kręgowce.