Pronator Teres: Anatomia, Funkcja i Znaczenie Kliniczne

Pronator Teres⁚ Anatomia‚ Funkcja i Znaczenie Kliniczne

Pronator teres‚ znany również jako mięsień pronator okrągły‚ jest ważnym mięśniem przedramienia‚ który odgrywa kluczową rolę w ruchu pronacji przedramienia i wspomaganiu zginania łokcia.

Wprowadzenie

Pronator teres‚ znany również jako mięsień pronator okrągły‚ jest kluczowym mięśniem przedramienia‚ odgrywającym istotną rolę w ruchu pronacji przedramienia i wspomaganiu zginania łokcia. Ten niewielki‚ ale ważny mięsień znajduje się w górnej części przedramienia‚ tuż poniżej łokcia‚ i jest ściśle związany z nerwem łokciowym. Zrozumienie anatomii‚ funkcji i potencjalnych zaburzeń pronatora teres jest kluczowe dla lekarzy i fizjoterapeutów‚ aby zapewnić odpowiednią diagnostykę i leczenie pacjentów z bólem‚ słabością lub dysfunkcjami w przedramieniu i dłoni.

W niniejszym artykule omówimy szczegółowo anatomię‚ funkcję‚ znaczenie kliniczne‚ diagnostykę i leczenie zaburzeń związanych z pronatorem teres. Zrozumienie złożonych interakcji między tym mięśniem‚ nerwami i otaczającymi strukturami jest niezbędne do skutecznego zarządzania schorzeniami wpływających na funkcjonalność górnej kończyny.

Anatomia Pronatora Teres

Położenie i Struktura

Pronator teres jest niewielkim‚ wrzecionowatym mięśniem położonym na przedniej powierzchni przedramienia‚ tuż poniżej łokcia. Rozpoczyna się od dwóch głów⁚ głowy łokciowej i głowy promieniowej. Głowa łokciowa przyczepia się do nadkłykcia przyśrodkowego kości łokciowej‚ natomiast głowa promieniowa przyczepia się do bocznej powierzchni wyrostka dziobkowatego kości promieniowej. Oba brzuśce mięśnia łączą się‚ tworząc wspólne ścięgno‚ które przyczepia się do środkowego brzegu kości promieniowej‚ tuż poniżej jej głowy.

Ukrwienie i Unerwienie

Pronator teres jest unaczyniony przez tętnicę łokciową‚ która biegnie wzdłuż przedniej powierzchni przedramienia. Unerwiony jest przez nerw pośrodkowy‚ który przechodzi przez mięsień i następnie biegnie wzdłuż przedramienia‚ zaopatrując w unerwienie mięśnie dłoniowe i skórę dłoni.

Położenie i Struktura

Pronator teres‚ znany również jako mięsień pronator okrągły‚ jest niewielkim‚ wrzecionowatym mięśniem położonym na przedniej powierzchni przedramienia‚ tuż poniżej łokcia. Rozpoczyna się od dwóch głów⁚ głowy łokciowej i głowy promieniowej. Głowa łokciowa przyczepia się do nadkłykcia przyśrodkowego kości łokciowej‚ natomiast głowa promieniowa przyczepia się do bocznej powierzchni wyrostka dziobkowatego kości promieniowej. Oba brzuśce mięśnia łączą się‚ tworząc wspólne ścięgno‚ które przyczepia się do środkowego brzegu kości promieniowej‚ tuż poniżej jej głowy.

Pronator teres leży powierzchownie‚ co czyni go łatwo dostępnym podczas badania fizykalnego. Znajduje się on w pobliżu innych ważnych struktur anatomicznych‚ takich jak nerw pośrodkowy‚ tętnica łokciowa i mięsień zginacz promieniowy nadgarstka. Jego położenie i struktura mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia jego funkcji i potencjalnych zaburzeń.

Ukrwienie i Unerwienie

Pronator teres jest unaczyniony przez tętnicę łokciową‚ która biegnie wzdłuż przedniej powierzchni przedramienia. Tętnica łokciowa jest jedną z dwóch głównych tętnic zaopatrujących przedramię w krew‚ odgałęziając się od tętnicy pachowej. Zapewnia ona dopływ krwi do pronatora teres‚ a także do innych mięśni przedramienia i struktur dłoni.

Unerwiony jest przez nerw pośrodkowy‚ który przechodzi przez mięsień i następnie biegnie wzdłuż przedramienia‚ zaopatrując w unerwienie mięśnie dłoniowe i skórę dłoni. Nerw pośrodkowy jest jednym z głównych nerwów zaopatrujących górną kończynę‚ a jego uszkodzenie może prowadzić do różnych zaburzeń‚ w tym do zespołu kanału nadgarstka. W przypadku pronatora teres‚ nerw pośrodkowy przechodzi przez jego brzusiec‚ co oznacza‚ że ucisk na mięsień może wpływać na funkcję nerwu.

Funkcja Pronatora Teres

Pronacja Przedramienia

Główną funkcją pronatora teres jest pronacja przedramienia‚ czyli ruch‚ który obraca dłoń tak‚ aby jej powierzchnia dłoniowa była skierowana w dół. Pronator teres działa synergistycznie z innym mięśniem przedramienia ⎯ pronatorem kwadratowym‚ aby wykonać ten ruch. Podczas pronacji‚ pronator teres kurczy się‚ co powoduje rotację kości promieniowej wokół kości łokciowej. W rezultacie‚ dłoń obraca się do wewnątrz‚ a kciuk kieruje się w stronę ciała;

Wspomaganie Zginania Łokcia

Oprócz pronacji‚ pronator teres może również wspomagać zginanie łokcia‚ zwłaszcza przy niewielkim zgięciu. Działa on jako synergistyczny zginacz łokcia‚ współpracując z innymi mięśniami‚ takimi jak mięsień dwugłowy ramienia i mięsień ramienny‚ aby zginać łokieć. Ta funkcja jest jednak drugorzędna w stosunku do jego głównej funkcji pronacji.

Pronacja Przedramienia

Główną funkcją pronatora teres jest pronacja przedramienia‚ czyli ruch‚ który obraca dłoń tak‚ aby jej powierzchnia dłoniowa była skierowana w dół. W tym ruchu‚ kość promieniowa obraca się wokół kości łokciowej‚ co powoduje‚ że dłoń obraca się do wewnątrz‚ a kciuk kieruje się w stronę ciała. Pronator teres działa synergistycznie z innym mięśniem przedramienia ─ pronatorem kwadratowym‚ aby wykonać ten ruch. Podczas pronacji‚ pronator teres kurczy się‚ co powoduje rotację kości promieniowej wokół kości łokciowej.

Pronacja jest niezbędna do wielu codziennych czynności‚ takich jak pisanie‚ jedzenie‚ używanie narzędzi i otwieranie drzwi. Pozwala nam również na precyzyjne manipulowanie przedmiotami‚ a także na wykonywanie złożonych ruchów‚ takich jak rzucanie piłką lub gra na instrumentach muzycznych. Pronator teres odgrywa kluczową rolę w umożliwieniu tych ruchów‚ zapewniając odpowiednią rotację przedramienia.

Wspomaganie Zginania Łokcia

Oprócz pronacji‚ pronator teres może również wspomagać zginanie łokcia‚ zwłaszcza przy niewielkim zgięciu. Działa on jako synergistyczny zginacz łokcia‚ współpracując z innymi mięśniami‚ takimi jak mięsień dwugłowy ramienia i mięsień ramienny‚ aby zginać łokieć. Ta funkcja jest jednak drugorzędna w stosunku do jego głównej funkcji pronacji.

Wspomaganie zginania łokcia przez pronator teres jest szczególnie ważne podczas wykonywania czynności wymagających zarówno pronacji‚ jak i zgięcia łokcia‚ takich jak pisanie‚ używanie narzędzi lub wkręcanie śrub. W takich przypadkach‚ pronator teres pomaga utrzymać stabilność stawu łokciowego i zapewnia płynny ruch pronacji i zginania.

Znaczenie Kliniczne Pronatora Teres

Pronator teres‚ pomimo niewielkich rozmiarów‚ odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu górnej kończyny. Jego dysfunkcja może prowadzić do różnych objawów‚ wpływających na ruchomość‚ siłę i czucie w przedramieniu i dłoni. Najczęstsze problemy kliniczne związane z pronatorem teres obejmują⁚

Zespół kanału nadgarstka‚ który jest spowodowany uciskiem nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka‚ może być pogarszany przez napięcie pronatora teres. Uszkodzenie nerwu pośrodkowego może prowadzić do bólu‚ drętwienia‚ mrowienia i osłabienia mięśni w dłoni i palcach. Ból i słabość w przedramieniu i dłoni mogą być również spowodowane bezpośrednio przez napięcie lub uraz pronatora teres‚ wpływając na jego zdolność do prawidłowego wykonywania funkcji.

Zespół Kanału Nadgarstka

Zespół kanału nadgarstka‚ częsta przypadłość charakteryzująca się uciskiem nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka‚ może być pogarszany przez napięcie pronatora teres. Nerw pośrodkowy przechodzi przez brzusiec pronatora teres‚ a jego napięcie może prowadzić do ucisku na nerw‚ nasilając objawy zespołu kanału nadgarstka.

Objawy zespołu kanału nadgarstka obejmują drętwienie‚ mrowienie‚ ból i osłabienie mięśni w kciuku‚ palcu wskazującym‚ środkowym i połowie palca serdecznego. Napięcie pronatora teres może nasilać te objawy‚ ponieważ uciska nerw pośrodkowy‚ uniemożliwiając prawidłowy przepływ impulsów nerwowych do ręki. W niektórych przypadkach‚ leczenie napięcia pronatora teres może przynieść ulgę w objawach zespołu kanału nadgarstka.

Uszkodzenie Nerwu Środkowego

Uszkodzenie nerwu pośrodkowego‚ które może wystąpić w wyniku urazu‚ ucisku lub choroby‚ może również wpływać na funkcję pronatora teres. Nerw pośrodkowy unerwia pronator teres‚ a jego uszkodzenie może prowadzić do osłabienia mięśnia‚ co z kolei wpływa na zdolność do pronacji i zginania łokcia.

Objawy uszkodzenia nerwu pośrodkowego obejmują drętwienie‚ mrowienie‚ ból i osłabienie mięśni w dłoni i palcach‚ a także trudności z wykonywaniem precyzyjnych ruchów. W zależności od stopnia uszkodzenia‚ może wystąpić również utrata czucia w skórze dłoni i palców. Uszkodzenie nerwu pośrodkowego może być wywołane różnymi czynnikami‚ w tym urazami‚ zespołem kanału nadgarstka‚ uciskiem w okolicy łokcia lub chorobami‚ takimi jak cukrzyca.

Ból i Słabość w Przedramieniu i Dłoni

Ból i słabość w przedramieniu i dłoni mogą być również spowodowane bezpośrednio przez napięcie lub uraz pronatora teres‚ wpływając na jego zdolność do prawidłowego wykonywania funkcji. Napięcie pronatora teres może być wywołane nadmiernym używaniem ręki‚ powtarzalnymi ruchami‚ niewłaściwą postawą lub urazem.

Objawy bólu i słabości mogą obejmować ból promieniujący od łokcia do dłoni‚ osłabienie siły chwytu‚ trudności z wykonywaniem precyzyjnych ruchów‚ a także drętwienie i mrowienie w palcach. W przypadku bólu i słabości w przedramieniu i dłoni‚ ważne jest‚ aby wykluczyć inne możliwe przyczyny‚ takie jak zespół kanału nadgarstka‚ uraz nerwu pośrodkowego lub zapalenie ścięgna.

Diagnostyka Zaburzeń Pronatora Teres

Diagnostyka zaburzeń pronatora teres zazwyczaj rozpoczyna się od dokładnego wywiadu i badania fizykalnego. Lekarz zapyta o objawy‚ historię choroby i czynniki ryzyka‚ takie jak nadmierne używanie ręki‚ powtarzalne ruchy‚ niewłaściwa postawa lub uraz. Badanie fizykalne obejmuje ocenę zakresu ruchu w stawie łokciowym i nadgarstka‚ siły chwytu‚ czucia w dłoni i palcach‚ a także palpacyjnie badanie pronatora teres w celu wykrycia napięcia lub bólu.

W niektórych przypadkach‚ aby potwierdzić diagnozę i wykluczyć inne możliwe przyczyny‚ mogą być konieczne dodatkowe badania‚ takie jak badania obrazowe‚ elektromiografia (EMG) i badanie prędkości przewodnictwa nerwowego (NCV). Badania obrazowe‚ takie jak USG lub rezonans magnetyczny (MRI)‚ mogą pomóc w ocenie struktury pronatora teres i wykryciu ewentualnych zmian zapalnych lub uszkodzeń. EMG i NCV to badania elektrofizjologiczne‚ które oceniają aktywność elektryczną mięśni i nerwów‚ pomagając w diagnozowaniu uszkodzenia nerwu pośrodkowego.

Badanie Fizykalne

Badanie fizykalne jest kluczowym elementem diagnostyki zaburzeń pronatora teres. Lekarz ocenia zakres ruchu w stawie łokciowym i nadgarstka‚ siłę chwytu‚ czucia w dłoni i palcach‚ a także palpacyjnie badanie pronatora teres w celu wykrycia napięcia lub bólu.

Podczas badania fizykalnego‚ lekarz może przeprowadzić następujące testy⁚

• Test pronacji i supinacji⁚ Lekarz ocenia zakres ruchu pronacji i supinacji przedramienia‚ aby sprawdzić‚ czy ruchy te są ograniczone lub bolesne.
• Test siły chwytu⁚ Lekarz ocenia siłę chwytu pacjenta‚ aby sprawdzić‚ czy występuje osłabienie mięśni dłoni.
• Test czucia⁚ Lekarz sprawdza czucia w dłoni i palcach‚ aby wykluczyć uszkodzenie nerwu pośrodkowego.
• Palpacja pronatora teres⁚ Lekarz palpacyjnie bada pronator teres w celu wykrycia napięcia lub bólu.

Wyniki badania fizykalnego‚ w połączeniu z wywiadem‚ mogą pomóc w ustaleniu diagnozy i wykluczeniu innych możliwych przyczyn bólu i słabości w przedramieniu i dłoni.

Badania Obrazowe

W niektórych przypadkach‚ aby potwierdzić diagnozę i wykluczyć inne możliwe przyczyny‚ mogą być konieczne dodatkowe badania obrazowe‚ takie jak USG lub rezonans magnetyczny (MRI). Badania te mogą pomóc w ocenie struktury pronatora teres i wykryciu ewentualnych zmian zapalnych lub uszkodzeń.

Ultrasonografia (USG) jest nieinwazyjnym badaniem‚ które wykorzystuje fale dźwiękowe do tworzenia obrazów tkanek miękkich. USG może pomóc w ocenie wielkości i kształtu pronatora teres‚ a także w wykryciu ewentualnych zmian zapalnych‚ łez lub innych uszkodzeń. Rezonans magnetyczny (MRI) to bardziej szczegółowe badanie‚ które wykorzystuje pole magnetyczne i fale radiowe do tworzenia obrazów tkanek miękkich. MRI może pomóc w wykryciu bardziej subtelnych zmian w pronatorze teres‚ takich jak łzy‚ zapalenie lub ucisk na nerw pośrodkowy.

Elektromiografia (EMG) i Badanie Prędkości Przewodnictwa Nerwowego (NCV)

Elektromiografia (EMG) i badanie prędkości przewodnictwa nerwowego (NCV) to badania elektrofizjologiczne‚ które oceniają aktywność elektryczną mięśni i nerwów‚ pomagając w diagnozowaniu uszkodzenia nerwu pośrodkowego. EMG polega na umieszczeniu elektrod na skórze nad mięśniami‚ a następnie na pomiarze aktywności elektrycznej mięśni podczas ich skurczu. NCV mierzy szybkość‚ z jaką impuls nerwowy przechodzi przez nerw.

EMG i NCV mogą pomóc w ustaleniu‚ czy nerw pośrodkowy jest uszkodzony‚ a także w określeniu stopnia uszkodzenia. Te badania są szczególnie przydatne w diagnozowaniu zespołu kanału nadgarstka‚ ponieważ mogą pomóc w wykluczeniu innych możliwych przyczyn bólu i słabości w dłoni i palcach. W przypadku uszkodzenia nerwu pośrodkowego‚ EMG i NCV mogą wykazać spowolnienie prędkości przewodnictwa nerwowego lub zmniejszoną aktywność elektryczną mięśni.

Leczenie Zaburzeń Pronatora Teres

Leczenie zaburzeń pronatora teres zależy od przyczyny i nasilenia objawów. W większości przypadków‚ leczenie nieoperacyjne jest wystarczające‚ aby złagodzić ból i przywrócić prawidłowe funkcjonowanie. Leczenie nieoperacyjne obejmuje⁚

• Odpoczynek⁚ Ograniczenie aktywności‚ która powoduje ból lub nasila objawy.
• Lód⁚ Nakładanie lodu na obszar bólu na 15-20 minut kilka razy dziennie.
• Leki przeciwbólowe⁚ Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) lub leki przeciwbólowe na receptę.
• Fizjoterapia⁚ Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające‚ aby poprawić elastyczność i siłę mięśni przedramienia.
• Iniekcje kortykosteroidów⁚ W niektórych przypadkach‚ lekarz może wstrzyknąć kortykosteroidy do pronatora teres‚ aby zmniejszyć zapalenie i ból;

W przypadku‚ gdy leczenie nieoperacyjne nie przynosi oczekiwanych rezultatów lub gdy występuje poważne uszkodzenie pronatora teres‚ może być konieczne leczenie operacyjne.

Leczenie Nieoperacyjne

Leczenie nieoperacyjne zaburzeń pronatora teres jest zazwyczaj pierwszą linią terapii. Skuteczność leczenia nieoperacyjnego zależy od przyczyny i nasilenia objawów. W większości przypadków‚ takie leczenie przynosi ulgę w bólu i przywraca prawidłowe funkcjonowanie. Główne metody leczenia nieoperacyjnego obejmują⁚

• Odpoczynek⁚ Ograniczenie aktywności‚ która powoduje ból lub nasila objawy. Wczesne unikanie czynności prowadzących do nadmiernego obciążania pronatora teres jest kluczowe dla zmniejszenia stanu zapalnego i bólu.
• Lód⁚ Nakładanie lodu na obszar bólu na 15-20 minut kilka razy dziennie. Lód pomaga zmniejszyć obrzęk‚ stan zapalny i ból.
• Leki przeciwbólowe⁚ Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)‚ takie jak ibuprofen lub naproksen‚ mogą pomóc w zmniejszeniu bólu i stanu zapalnego. W niektórych przypadkach‚ lekarz może przepisać silniejsze leki przeciwbólowe.
• Fizjoterapia⁚ Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające‚ aby poprawić elastyczność i siłę mięśni przedramienia. Fizjoterapeuta może nauczyć pacjenta odpowiednich ćwiczeń‚ które pomogą w zmniejszeniu napięcia mięśniowego‚ poprawie zakresu ruchu i zwiększeniu siły.
• Iniekcje kortykosteroidów⁚ W niektórych przypadkach‚ lekarz może wstrzyknąć kortykosteroidy do pronatora teres‚ aby zmniejszyć zapalenie i ból. Ten zabieg jest zazwyczaj stosowany w przypadku przewlekłego bólu‚ który nie ustępuje po innych metodach leczenia.

W większości przypadków‚ leczenie nieoperacyjne jest skuteczne w łagodzeniu bólu i przywracaniu prawidłowego funkcjonowania. Jeśli objawy nie ustępują po leczeniu nieoperacyjnym‚ lekarz może zalecić leczenie operacyjne.

Leczenie Operacyjne

Leczenie operacyjne zaburzeń pronatora teres jest zazwyczaj stosowane‚ gdy leczenie nieoperacyjne nie przynosi oczekiwanych rezultatów lub gdy występuje poważne uszkodzenie pronatora teres. Operacja polega na uwolnieniu pronatora teres‚ co oznacza przecięcie części mięśnia‚ która uciska nerw pośrodkowy.

Operacja jest zazwyczaj wykonywana w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym i trwa około 30-60 minut. Po operacji‚ pacjent musi nosić opatrunek na kilka dni‚ a następnie rozpocząć rehabilitację‚ aby odzyskać pełną funkcjonalność ręki; Rehabilitacja obejmuje ćwiczenia rozciągające i wzmacniające‚ a także terapię manualną. Czas powrotu do pełnej aktywności zależy od indywidualnych czynników‚ ale zazwyczaj trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy.

Decyzja o przeprowadzeniu operacji powinna być podejmowana indywidualnie‚ po dokładnej ocenie stanu pacjenta i rozważeniu wszystkich możliwych opcji leczenia.

Rehabilitacja Po Leczeniu Zaburzeń Pronatora Teres

Rehabilitacja po leczeniu zaburzeń pronatora teres jest kluczowa dla odzyskania pełnej funkcjonalności ręki i zapobiegania nawrotom objawów. Program rehabilitacji jest dostosowywany do indywidualnych potrzeb pacjenta i może obejmować⁚

• Odpoczynek⁚ Ograniczenie aktywności‚ która powoduje ból lub nasila objawy. Wczesne unikanie czynności prowadzących do nadmiernego obciążania pronatora teres jest kluczowe dla zmniejszenia stanu zapalnego i bólu.
• Lód⁚ Nakładanie lodu na obszar bólu na 15-20 minut kilka razy dziennie. Lód pomaga zmniejszyć obrzęk‚ stan zapalny i ból.
• Ćwiczenia rozciągające⁚ Rozciąganie mięśni przedramienia i nadgarstka‚ aby poprawić elastyczność i zakres ruchu. Ćwiczenia rozciągające pomagają zmniejszyć napięcie mięśniowe i poprawić krążenie krwi.
• Ćwiczenia wzmacniające⁚ Wzmacniające mięśnie przedramienia‚ aby poprawić siłę chwytu i stabilność stawu łokciowego. Ćwiczenia wzmacniające pomagają wzmocnić mięśnie‚ które są odpowiedzialne za pronację i supinację przedramienia‚ a także za zginanie i prostowanie łokcia.
• Ergonomia⁚ Dostosowanie stanowiska pracy i czynności‚ aby zminimalizować obciążenie pronatora teres. Ergonomia ma na celu zmniejszenie ryzyka urazów i nawrotów objawów.
• Zapobieganie⁚ Uczenie się prawidłowych technik wykonywania czynności‚ które obciążają pronator teres‚ aby zapobiec nawrotom objawów; Zapobieganie urazom obejmuje stosowanie odpowiednich technik podczas wykonywania czynności‚ takich jak pisanie‚ używanie narzędzi lub gry na instrumentach muzycznych.

Rehabilitacja jest ważnym elementem leczenia zaburzeń pronatora teres i może pomóc w odzyskaniu pełnej funkcjonalności ręki i zapobieganiu nawrotom objawów.

Ćwiczenia Rozciągające

Ćwiczenia rozciągające są kluczowe w rehabilitacji po leczeniu zaburzeń pronatora teres. Poprawiają elastyczność mięśni przedramienia i nadgarstka‚ zmniejszając napięcie i ból‚ a także poprawiając zakres ruchu. Ważne jest‚ aby rozciąganie wykonywać delikatnie i stopniowo‚ unikając gwałtownych ruchów‚ które mogą nasilić ból. Oto kilka przykładów ćwiczeń rozciągających⁚

• Rozciąganie pronatora teres⁚ Wyciągnij rękę przed siebie‚ dłoń skierowaną w dół. Drugą ręką chwyć palce wyciągniętej ręki i delikatnie pociągnij ją w kierunku siebie‚ aż poczujesz rozciąganie w przedramieniu. Utrzymaj rozciąganie przez 30 sekund‚ a następnie powtórz 3-5 razy.
• Rozciąganie nadgarstka⁚ Wyciągnij rękę przed siebie‚ dłoń skierowaną w górę. Drugą ręką chwyć palce wyciągniętej ręki i delikatnie pociągnij ją w dół‚ aż poczujesz rozciąganie w nadgarstku. Utrzymaj rozciąganie przez 30 sekund‚ a następnie powtórz 3-5 razy.
• Rozciąganie mięśni zginaczy nadgarstka⁚ Wyciągnij rękę przed siebie‚ dłoń skierowaną w dół. Drugą ręką chwyć palce wyciągniętej ręki i delikatnie pociągnij ją w górę‚ aż poczujesz rozciąganie w przedramieniu. Utrzymaj rozciąganie przez 30 sekund‚ a następnie powtórz 3-5 razy.

Regularne wykonywanie ćwiczeń rozciągających pomaga w utrzymaniu prawidłowej elastyczności mięśni przedramienia i nadgarstka‚ co z kolei zmniejsza ryzyko nawrotów bólu i dysfunkcji.