Nicolás Oresme: Życie i twórczość

Nicolás Oresme (ok. 1320-1382) był francuskim filozofem, teologiem, ekonomistą i matematykiem, który odegrał kluczową rolę w rozwoju myśli średniowiecznej. Jego praca miała znaczący wpływ na rozwój nauki, filozofii i ekonomii w późniejszych wiekach.

Nicolás Oresme, urodzony około 1320 roku w Normandii, zmarł w 1382 roku, był wybitnym przedstawicielem myśli średniowiecznej, łącząc w sobie role filozofa, teologa, ekonomisty i matematyka. Jego praca, bogata w innowacyjne koncepcje i krytyczne spojrzenie na tradycję, wywarła znaczący wpływ na rozwój nauki, filozofii i ekonomii w późniejszych wiekach. Oresme był jednym z pierwszych uczonych, którzy odważyli się kwestionować dogmaty i autorytety, stawiając pod znakiem zapytania ustalone poglądy i otwierając drogę dla nowych odkryć. Jego wkład w dziedzinie matematyki, fizyki, ekonomii i filozofii nauki jest niezwykle znaczący, a jego idee nadal inspirują współczesnych badaczy.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej życiu i twórczości Nicolása Oresme, analizując jego wkład w różne dziedziny wiedzy. Zbadamy jego wpływ na rozwój myśli Arystotelesa i tradycji scholastycznej, odkrycia w dziedzinie matematyki i fizyki, w tym jego teorię ruchu i prędkości oraz analizę wpływu grawitacji. Przyjrzymy się również jego wkładowi w ekonomię i politykę, w tym jego teorii wartości i pieniądza oraz jego poglądom na etykę i sprawiedliwość społeczną.

Na koniec omówimy krytyczny charakter pracy Oresme, jego innowacyjne idee oraz jego wpływ na rozwój nauki i kultury w późniejszych wiekach. Analiza jego życia i pracy pozwoli nam lepiej zrozumieć rewolucję intelektualną, która miała miejsce w XIV wieku, i jej wpływ na rozwój myśli zachodniej.

Nicolás Oresme, urodzony około 1320 roku w Normandii, zmarł w 1382 roku, był wybitnym przedstawicielem myśli średniowiecznej, łącząc w sobie role filozofa, teologa, ekonomisty i matematyka. Jego praca, bogata w innowacyjne koncepcje i krytyczne spojrzenie na tradycję, wywarła znaczący wpływ na rozwój nauki, filozofii i ekonomii w późniejszych wiekach. Oresme był jednym z pierwszych uczonych, którzy odważyli się kwestionować dogmaty i autorytety, stawiając pod znakiem zapytania ustalone poglądy i otwierając drogę dla nowych odkryć. Jego wkład w dziedzinie matematyki, fizyki, ekonomii i filozofii nauki jest niezwykle znaczący, a jego idee nadal inspirują współczesnych badaczy.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej życiu i twórczości Nicolása Oresme, analizując jego wkład w różne dziedziny wiedzy. Zbadamy jego wpływ na rozwój myśli Arystotelesa i tradycji scholastycznej, odkrycia w dziedzinie matematyki i fizyki, w tym jego teorię ruchu i prędkości oraz analizę wpływu grawitacji. Przyjrzymy się również jego wkładowi w ekonomię i politykę, w tym jego teorii wartości i pieniądza oraz jego poglądom na etykę i sprawiedliwość społeczną.

Na koniec omówimy krytyczny charakter pracy Oresme, jego innowacyjne idee oraz jego wpływ na rozwój nauki i kultury w późniejszych wiekach. Analiza jego życia i pracy pozwoli nam lepiej zrozumieć rewolucję intelektualną, która miała miejsce w XIV wieku, i jej wpływ na rozwój myśli zachodniej.

Nicolás Oresme urodził się około 1320 roku w Normandii. Ukończył studia w Paryżu, gdzie zdobył tytuł magistra sztuk wyzwolonych i doktora teologii. W 1356 roku został kanonikiem w katedrze w Paryżu, a w 1362 roku został biskupem Lisieux. Oresme był znany ze swojej erudycji, inteligencji i umiejętności naukowych. Był aktywnym uczestnikiem życia intelektualnego swojego czasu, uczestnicząc w dyskusjach i debatach na temat filozofii, teologii, matematyki i ekonomii.

Oresme był autorem licznych traktatów i komentarzy, które obejmowały szeroki zakres tematów, od filozofii i teologii po matematykę, fizykę i ekonomię. Jego najsłynniejsze dzieła to “Traktat o monetach”, “Traktat o niebie i świecie” i “Traktat o ruchu”. W swoich pracach Oresme argumentował za stosowaniem matematyki do badania świata fizycznego, w tym ruchu, prędkości i grawitacji. Wprowadził również pojęcie “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które stały się podstawowymi pojęciami w fizyce.

Nicolás Oresme, urodzony około 1320 roku w Normandii, zmarł w 1382 roku, był wybitnym przedstawicielem myśli średniowiecznej, łącząc w sobie role filozofa, teologa, ekonomisty i matematyka. Jego praca, bogata w innowacyjne koncepcje i krytyczne spojrzenie na tradycję, wywarła znaczący wpływ na rozwój nauki, filozofii i ekonomii w późniejszych wiekach. Oresme był jednym z pierwszych uczonych, którzy odważyli się kwestionować dogmaty i autorytety, stawiając pod znakiem zapytania ustalone poglądy i otwierając drogę dla nowych odkryć. Jego wkład w dziedzinie matematyki, fizyki, ekonomii i filozofii nauki jest niezwykle znaczący, a jego idee nadal inspirują współczesnych badaczy.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej życiu i twórczości Nicolása Oresme, analizując jego wkład w różne dziedziny wiedzy. Zbadamy jego wpływ na rozwój myśli Arystotelesa i tradycji scholastycznej, odkrycia w dziedzinie matematyki i fizyki, w tym jego teorię ruchu i prędkości oraz analizę wpływu grawitacji. Przyjrzymy się również jego wkładowi w ekonomię i politykę, w tym jego teorii wartości i pieniądza oraz jego poglądom na etykę i sprawiedliwość społeczną.

Na koniec omówimy krytyczny charakter pracy Oresme, jego innowacyjne idee oraz jego wpływ na rozwój nauki i kultury w późniejszych wiekach. Analiza jego życia i pracy pozwoli nam lepiej zrozumieć rewolucję intelektualną, która miała miejsce w XIV wieku, i jej wpływ na rozwój myśli zachodniej.

Nicolás Oresme urodził się około 1320 roku w Normandii. Ukończył studia w Paryżu, gdzie zdobył tytuł magistra sztuk wyzwolonych i doktora teologii. W 1356 roku został kanonikiem w katedrze w Paryżu, a w 1362 roku został biskupem Lisieux. Oresme był znany ze swojej erudycji, inteligencji i umiejętności naukowych. Był aktywnym uczestnikiem życia intelektualnego swojego czasu, uczestnicząc w dyskusjach i debatach na temat filozofii, teologii, matematyki i ekonomii.

Oresme był autorem licznych traktatów i komentarzy, które obejmowały szeroki zakres tematów, od filozofii i teologii po matematykę, fizykę i ekonomię. Jego najsłynniejsze dzieła to “Traktat o monetach”, “Traktat o niebie i świecie” i “Traktat o ruchu”. W swoich pracach Oresme argumentował za stosowaniem matematyki do badania świata fizycznego, w tym ruchu, prędkości i grawitacji. Wprowadził również pojęcie “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które stały się podstawowymi pojęciami w fizyce.

Nicolás Oresme był głęboko zakorzeniony w tradycji scholastycznej, a jego praca była silnie inspirowana filozofią Arystotelesa. Jednakże Oresme nie był ślepym naśladowcą Arystotelesa; krytycznie analizował jego poglądy, wnosząc do nich własne innowacje i modyfikacje. Oresme był szczególnie zainteresowany teorią ruchu Arystotelesa, która głosiła, że ruch ciała jest wywołany działaniem siły i że ruch ustaje, gdy siła przestaje działać.

Oresme kwestionował tę teorię, argumentując, że ruch może być również wywołany przez tendencję ciała do powrotu do swojego naturalnego miejsca, na przykład kamień spadający na ziemię. Oresme rozwinął również koncepcję “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które były kluczowe dla jego teorii ruchu i które miały znaczący wpływ na rozwój fizyki w późniejszych wiekach.

Nicolás Oresme, urodzony około 1320 roku w Normandii, zmarł w 1382 roku, był wybitnym przedstawicielem myśli średniowiecznej, łącząc w sobie role filozofa, teologa, ekonomisty i matematyka. Jego praca, bogata w innowacyjne koncepcje i krytyczne spojrzenie na tradycję, wywarła znaczący wpływ na rozwój nauki, filozofii i ekonomii w późniejszych wiekach. Oresme był jednym z pierwszych uczonych, którzy odważyli się kwestionować dogmaty i autorytety, stawiając pod znakiem zapytania ustalone poglądy i otwierając drogę dla nowych odkryć. Jego wkład w dziedzinie matematyki, fizyki, ekonomii i filozofii nauki jest niezwykle znaczący, a jego idee nadal inspirują współczesnych badaczy.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej życiu i twórczości Nicolása Oresme, analizując jego wkład w różne dziedziny wiedzy. Zbadamy jego wpływ na rozwój myśli Arystotelesa i tradycji scholastycznej, odkrycia w dziedzinie matematyki i fizyki, w tym jego teorię ruchu i prędkości oraz analizę wpływu grawitacji. Przyjrzymy się również jego wkładowi w ekonomię i politykę, w tym jego teorii wartości i pieniądza oraz jego poglądom na etykę i sprawiedliwość społeczną.

Na koniec omówimy krytyczny charakter pracy Oresme, jego innowacyjne idee oraz jego wpływ na rozwój nauki i kultury w późniejszych wiekach. Analiza jego życia i pracy pozwoli nam lepiej zrozumieć rewolucję intelektualną, która miała miejsce w XIV wieku, i jej wpływ na rozwój myśli zachodniej.

Nicolás Oresme urodził się około 1320 roku w Normandii. Ukończył studia w Paryżu, gdzie zdobył tytuł magistra sztuk wyzwolonych i doktora teologii. W 1356 roku został kanonikiem w katedrze w Paryżu, a w 1362 roku został biskupem Lisieux. Oresme był znany ze swojej erudycji, inteligencji i umiejętności naukowych. Był aktywnym uczestnikiem życia intelektualnego swojego czasu, uczestnicząc w dyskusjach i debatach na temat filozofii, teologii, matematyki i ekonomii.

Oresme był autorem licznych traktatów i komentarzy, które obejmowały szeroki zakres tematów, od filozofii i teologii po matematykę, fizykę i ekonomię. Jego najsłynniejsze dzieła to “Traktat o monetach”, “Traktat o niebie i świecie” i “Traktat o ruchu”. W swoich pracach Oresme argumentował za stosowaniem matematyki do badania świata fizycznego, w tym ruchu, prędkości i grawitacji. Wprowadził również pojęcie “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które stały się podstawowymi pojęciami w fizyce.

Nicolás Oresme był głęboko zakorzeniony w tradycji scholastycznej, a jego praca była silnie inspirowana filozofią Arystotelesa. Jednakże Oresme nie był ślepym naśladowcą Arystotelesa; krytycznie analizował jego poglądy, wnosząc do nich własne innowacje i modyfikacje. Oresme był szczególnie zainteresowany teorią ruchu Arystotelesa, która głosiła, że ruch ciała jest wywołany działaniem siły i że ruch ustaje, gdy siła przestaje działać.

Oresme kwestionował tę teorię, argumentując, że ruch może być również wywołany przez tendencję ciała do powrotu do swojego naturalnego miejsca, na przykład kamień spadający na ziemię. Oresme rozwinął również koncepcję “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które były kluczowe dla jego teorii ruchu i które miały znaczący wpływ na rozwój fizyki w późniejszych wiekach.

Nicolás Oresme był pionierem w stosowaniu matematyki do badania zjawisk fizycznych. Jego praca w dziedzinie matematyki i fizyki była niezwykle innowacyjna i miała znaczący wpływ na rozwój nauki w późniejszych wiekach. Oresme był jednym z pierwszych, którzy próbowali przedstawić graficznie zależności między wielkościami fizycznymi, takimi jak czas i prędkość.

W swojej pracy “Traktat o ruchu” Oresme wprowadził koncepcję “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które stały się podstawowymi pojęciami w fizyce. Oresme argumentował, że prędkość ciała może być stała lub zmienna w czasie, a zmiany prędkości można przedstawić graficznie. Oresme zastosował również matematykę do badania ruchu ciał w przestrzeni, rozwijając teorię ruchu, która była bardziej złożona i precyzyjna niż teoria Arystotelesa.

Nicolás Oresme, urodzony około 1320 roku w Normandii, zmarł w 1382 roku, był wybitnym przedstawicielem myśli średniowiecznej, łącząc w sobie role filozofa, teologa, ekonomisty i matematyka. Jego praca, bogata w innowacyjne koncepcje i krytyczne spojrzenie na tradycję, wywarła znaczący wpływ na rozwój nauki, filozofii i ekonomii w późniejszych wiekach. Oresme był jednym z pierwszych uczonych, którzy odważyli się kwestionować dogmaty i autorytety, stawiając pod znakiem zapytania ustalone poglądy i otwierając drogę dla nowych odkryć. Jego wkład w dziedzinie matematyki, fizyki, ekonomii i filozofii nauki jest niezwykle znaczący, a jego idee nadal inspirują współczesnych badaczy.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej życiu i twórczości Nicolása Oresme, analizując jego wkład w różne dziedziny wiedzy. Zbadamy jego wpływ na rozwój myśli Arystotelesa i tradycji scholastycznej, odkrycia w dziedzinie matematyki i fizyki, w tym jego teorię ruchu i prędkości oraz analizę wpływu grawitacji. Przyjrzymy się również jego wkładowi w ekonomię i politykę, w tym jego teorii wartości i pieniądza oraz jego poglądom na etykę i sprawiedliwość społeczną.

Na koniec omówimy krytyczny charakter pracy Oresme, jego innowacyjne idee oraz jego wpływ na rozwój nauki i kultury w późniejszych wiekach. Analiza jego życia i pracy pozwoli nam lepiej zrozumieć rewolucję intelektualną, która miała miejsce w XIV wieku, i jej wpływ na rozwój myśli zachodniej.

Nicolás Oresme urodził się około 1320 roku w Normandii. Ukończył studia w Paryżu, gdzie zdobył tytuł magistra sztuk wyzwolonych i doktora teologii. W 1356 roku został kanonikiem w katedrze w Paryżu, a w 1362 roku został biskupem Lisieux. Oresme był znany ze swojej erudycji, inteligencji i umiejętności naukowych. Był aktywnym uczestnikiem życia intelektualnego swojego czasu, uczestnicząc w dyskusjach i debatach na temat filozofii, teologii, matematyki i ekonomii;

Oresme był autorem licznych traktatów i komentarzy, które obejmowały szeroki zakres tematów, od filozofii i teologii po matematykę, fizykę i ekonomię. Jego najsłynniejsze dzieła to “Traktat o monetach”, “Traktat o niebie i świecie” i “Traktat o ruchu”. W swoich pracach Oresme argumentował za stosowaniem matematyki do badania świata fizycznego, w tym ruchu, prędkości i grawitacji. Wprowadził również pojęcie “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które stały się podstawowymi pojęciami w fizyce.

Nicolás Oresme był głęboko zakorzeniony w tradycji scholastycznej, a jego praca była silnie inspirowana filozofią Arystotelesa. Jednakże Oresme nie był ślepym naśladowcą Arystotelesa; krytycznie analizował jego poglądy, wnosząc do nich własne innowacje i modyfikacje. Oresme był szczególnie zainteresowany teorią ruchu Arystotelesa, która głosiła, że ruch ciała jest wywołany działaniem siły i że ruch ustaje, gdy siła przestaje działać.

Oresme kwestionował tę teorię, argumentując, że ruch może być również wywołany przez tendencję ciała do powrotu do swojego naturalnego miejsca, na przykład kamień spadający na ziemię. Oresme rozwinął również koncepcję “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które były kluczowe dla jego teorii ruchu i które miały znaczący wpływ na rozwój fizyki w późniejszych wiekach.

Nicolás Oresme był pionierem w stosowaniu matematyki do badania zjawisk fizycznych. Jego praca w dziedzinie matematyki i fizyki była niezwykle innowacyjna i miała znaczący wpływ na rozwój nauki w późniejszych wiekach. Oresme był jednym z pierwszych, którzy próbowali przedstawić graficznie zależności między wielkościami fizycznymi, takimi jak czas i prędkość.

W swojej pracy “Traktat o ruchu” Oresme wprowadził koncepcję “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które stały się podstawowymi pojęciami w fizyce. Oresme argumentował, że prędkość ciała może być stała lub zmienna w czasie, a zmiany prędkości można przedstawić graficznie. Oresme zastosował również matematykę do badania ruchu ciał w przestrzeni, rozwijając teorię ruchu, która była bardziej złożona i precyzyjna niż teoria Arystotelesa.

4.1. Teoria Ruchu i Prędkości

W swojej pracy “Traktat o ruchu” Oresme przedstawił innowacyjną teorię ruchu, która znacznie różniła się od teorii Arystotelesa. Oresme argumentował, że ruch może być jednostajny lub zmienny, a zmiany prędkości można przedstawić graficznie. Oresme wprowadził pojęcie “prędkości jednostajnej”, która jest stała w czasie, i “prędkości zmiennej”, która zmienia się w czasie.

Oresme wykorzystał geometrię do przedstawienia graficznego ruchu, tworząc diagramy, które pokazywały, jak zmienia się prędkość w czasie. Te diagramy, znane jako “wykresy Oresme”, stały się podstawą dla współczesnej analizy ruchu. Oresme był jednym z pierwszych, którzy rozpoznali, że prędkość jest wielkością wektorową, co oznacza, że ma zarówno wartość, jak i kierunek.

8. Podsumowanie

Nicolás Oresme⁚ Filozof, Teolog, Ekonomista i Naukowiec XIV Wieku

1. Wstęp

Nicolás Oresme, urodzony około 1320 roku w Normandii, zmarł w 1382 roku, był wybitnym przedstawicielem myśli średniowiecznej, łącząc w sobie role filozofa, teologa, ekonomisty i matematyka. Jego praca, bogata w innowacyjne koncepcje i krytyczne spojrzenie na tradycję, wywarła znaczący wpływ na rozwój nauki, filozofii i ekonomii w późniejszych wiekach. Oresme był jednym z pierwszych uczonych, którzy odważyli się kwestionować dogmaty i autorytety, stawiając pod znakiem zapytania ustalone poglądy i otwierając drogę dla nowych odkryć. Jego wkład w dziedzinie matematyki, fizyki, ekonomii i filozofii nauki jest niezwykle znaczący, a jego idee nadal inspirują współczesnych badaczy.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej życiu i twórczości Nicolása Oresme, analizując jego wkład w różne dziedziny wiedzy. Zbadamy jego wpływ na rozwój myśli Arystotelesa i tradycji scholastycznej, odkrycia w dziedzinie matematyki i fizyki, w tym jego teorię ruchu i prędkości oraz analizę wpływu grawitacji. Przyjrzymy się również jego wkładowi w ekonomię i politykę, w tym jego teorii wartości i pieniądza oraz jego poglądom na etykę i sprawiedliwość społeczną.

Na koniec omówimy krytyczny charakter pracy Oresme, jego innowacyjne idee oraz jego wpływ na rozwój nauki i kultury w późniejszych wiekach. Analiza jego życia i pracy pozwoli nam lepiej zrozumieć rewolucję intelektualną, która miała miejsce w XIV wieku, i jej wpływ na rozwój myśli zachodniej.

2. Biografia

Nicolás Oresme urodził się około 1320 roku w Normandii. Ukończył studia w Paryżu, gdzie zdobył tytuł magistra sztuk wyzwolonych i doktora teologii. W 1356 roku został kanonikiem w katedrze w Paryżu, a w 1362 roku został biskupem Lisieux. Oresme był znany ze swojej erudycji, inteligencji i umiejętności naukowych. Był aktywnym uczestnikiem życia intelektualnego swojego czasu, uczestnicząc w dyskusjach i debatach na temat filozofii, teologii, matematyki i ekonomii.

Oresme był autorem licznych traktatów i komentarzy, które obejmowały szeroki zakres tematów, od filozofii i teologii po matematykę, fizykę i ekonomię. Jego najsłynniejsze dzieła to “Traktat o monetach”, “Traktat o niebie i świecie” i “Traktat o ruchu”. W swoich pracach Oresme argumentował za stosowaniem matematyki do badania świata fizycznego, w tym ruchu, prędkości i grawitacji. Wprowadził również pojęcie “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które stały się podstawowymi pojęciami w fizyce.

3. Wpływ Arystotelesa i Tradycji Scholastycznej

Nicolás Oresme był głęboko zakorzeniony w tradycji scholastycznej, a jego praca była silnie inspirowana filozofią Arystotelesa. Jednakże Oresme nie był ślepym naśladowcą Arystotelesa; krytycznie analizował jego poglądy, wnosząc do nich własne innowacje i modyfikacje. Oresme był szczególnie zainteresowany teorią ruchu Arystotelesa, która głosiła, że ruch ciała jest wywołany działaniem siły i że ruch ustaje, gdy siła przestaje działać.

Oresme kwestionował tę teorię, argumentując, że ruch może być również wywołany przez tendencję ciała do powrotu do swojego naturalnego miejsca, na przykład kamień spadający na ziemię. Oresme rozwinął również koncepcję “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które były kluczowe dla jego teorii ruchu i które miały znaczący wpływ na rozwój fizyki w późniejszych wiekach.

4. Odkrycia w Dziedzinie Matematyki i Fizyki

Nicolás Oresme był pionierem w stosowaniu matematyki do badania zjawisk fizycznych. Jego praca w dziedzinie matematyki i fizyki była niezwykle innowacyjna i miała znaczący wpływ na rozwój nauki w późniejszych wiekach. Oresme był jednym z pierwszych, którzy próbowali przedstawić graficznie zależności między wielkościami fizycznymi, takimi jak czas i prędkość.

W swojej pracy “Traktat o ruchu” Oresme wprowadził koncepcję “prędkości jednostajnej” i “prędkości zmiennej”, które stały się podstawowymi pojęciami w fizyce. Oresme argumentował, że prędkość ciała może być stała lub zmienna w czasie, a zmiany prędkości można przedstawić graficznie. Oresme zastosował również matematykę do badania ruchu ciał w przestrzeni, rozwijając teorię ruchu, która była bardziej złożona i precyzyjna niż teoria Arystotelesa.

4.1. Teoria Ruchu i Prędkości

W swojej pracy “Traktat o ruchu” Oresme przedstawił innowacyjną teorię ruchu, która znacznie różniła się od teorii Arystotelesa. Oresme argumentował, że ruch może być jednostajny lub zmienny, a zmiany prędkości można przedstawić graficznie. Oresme wprowadził pojęcie “prędkości jednostajnej”, która jest stała w czasie, i “prędkości zmiennej”, która zmienia się w czasie.

Oresme wykorzystał geometrię do przedstawienia graficznego ruchu, tworząc diagramy, które pokazywały, jak zmienia się prędkość w czasie. Te diagramy, znane jako “wykresy Oresme”, stały się podstawą dla współczesnej analizy ruchu. Oresme był jednym z pierwszych, którzy rozpoznali, że prędkość jest wielkością wektorową, co oznacza, że ma zarówno wartość, jak i kierunek.

4.2. Wpływ Grawitacji

Oresme był również jednym z pierwszych, którzy badali wpływ grawitacji na ruch ciał. W swojej pracy “Traktat o ruchu” Oresme argumentował, że grawitacja jest siłą, która przyciąga ciała do centrum Ziemi. Oresme zauważył, że ciała o większej masie spadają szybciej niż ciała o mniejszej masie, co sugeruje, że grawitacja jest proporcjonalna do masy ciała.

Oresme przeprowadził eksperymenty, aby potwierdzić swoje teorie dotyczące grawitacji. Na przykład, Oresme zrzucał różne przedmioty z wieży i obserwował, jak szybko spadają. Oresme był jednym z pierwszych, którzy rozpoznali, że grawitacja jest siłą, która działa na wszystkie ciała w świecie fizycznym, a nie tylko na ciała na Ziemi.