Mięczaki: Różnorodność, znaczenie i relacja z człowiekiem

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt.

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt. Ich przedstawiciele zamieszkują rozmaite środowiska, od głębin oceanicznych po szczyty górskie, od tropikalnych raf koralowych po lodowe pustynie. Mięczaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w łańcuchach pokarmowych, kształtując bioróżnorodność i wpływają na funkcjonowanie środowiska. Ich znaczenie dla człowieka jest również niepodważalne, od pełniąc rolę źródła pożywienia po dostarczanie cennych materiałów wykorzystywanych w przemyśle. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce Mollusca, ich różnorodności, znaczeniu w ekosystemach oraz ich relacji z człowiekiem.

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt. Ich przedstawiciele zamieszkują rozmaite środowiska, od głębin oceanicznych po szczyty górskie, od tropikalnych raf koralowych po lodowe pustynie. Mięczaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w łańcuchach pokarmowych, kształtując bioróżnorodność i wpływają na funkcjonowanie środowiska. Ich znaczenie dla człowieka jest również niepodważalne, od pełniąc rolę źródła pożywienia po dostarczanie cennych materiałów wykorzystywanych w przemyśle. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce Mollusca, ich różnorodności, znaczeniu w ekosystemach oraz ich relacji z człowiekiem.

Mięczaki to bezkręgowce o miękkim ciele, często chronionym przez twardą, wapienną skorupę. Ich ciało składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, który zawiera narządy wewnętrzne. Worek trzewiowy okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Wiele mięczaków posiada specjalny narząd – rachlę, służący do zeskrobywania pokarmu. Oddychają skrzelami lub płucami, w zależności od środowiska. Mięczaki rozmnażają się płciowo, a niektóre gatunki są hermafrodytami.

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt. Ich przedstawiciele zamieszkują rozmaite środowiska, od głębin oceanicznych po szczyty górskie, od tropikalnych raf koralowych po lodowe pustynie. Mięczaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w łańcuchach pokarmowych, kształtując bioróżnorodność i wpływają na funkcjonowanie środowiska. Ich znaczenie dla człowieka jest również niepodważalne, od pełniąc rolę źródła pożywienia po dostarczanie cennych materiałów wykorzystywanych w przemyśle. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce Mollusca, ich różnorodności, znaczeniu w ekosystemach oraz ich relacji z człowiekiem.

Mięczaki to bezkręgowce o miękkim ciele, często chronionym przez twardą, wapienną skorupę. Ich ciało składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, który zawiera narządy wewnętrzne. Worek trzewiowy okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Wiele mięczaków posiada specjalny narząd – rachlę, służący do zeskrobywania pokarmu. Oddychają skrzelami lub płucami, w zależności od środowiska. Mięczaki rozmnażają się płciowo, a niektóre gatunki są hermafrodytami.

Budowa ciała

Ciało mięczaków charakteryzuje się specyficzną budową. Głowa, zazwyczaj wyposażona w czułki i oczy, służy do poszukiwania pokarmu i orientacji w przestrzeni. Noga, silnie umięśniona, pełni funkcję lokomotoryczną, umożliwiając poruszanie się po podłożu lub w wodzie. Worek trzewiowy, zawierający narządy wewnętrzne, okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Skorupa ta może być zewnętrzna, jak u ślimaków, lub wewnętrzna, jak u kałamarnic.

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt. Ich przedstawiciele zamieszkują rozmaite środowiska, od głębin oceanicznych po szczyty górskie, od tropikalnych raf koralowych po lodowe pustynie. Mięczaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w łańcuchach pokarmowych, kształtując bioróżnorodność i wpływają na funkcjonowanie środowiska. Ich znaczenie dla człowieka jest również niepodważalne, od pełniąc rolę źródła pożywienia po dostarczanie cennych materiałów wykorzystywanych w przemyśle. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce Mollusca, ich różnorodności, znaczeniu w ekosystemach oraz ich relacji z człowiekiem.

Mięczaki to bezkręgowce o miękkim ciele, często chronionym przez twardą, wapienną skorupę. Ich ciało składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, który zawiera narządy wewnętrzne. Worek trzewiowy okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Wiele mięczaków posiada specjalny narząd – rachlę, służący do zeskrobywania pokarmu. Oddychają skrzelami lub płucami, w zależności od środowiska. Mięczaki rozmnażają się płciowo, a niektóre gatunki są hermafrodytami.

Budowa ciała

Ciało mięczaków charakteryzuje się specyficzną budową. Głowa, zazwyczaj wyposażona w czułki i oczy, służy do poszukiwania pokarmu i orientacji w przestrzeni. Noga, silnie umięśniona, pełni funkcję lokomotoryczną, umożliwiając poruszanie się po podłożu lub w wodzie; Worek trzewiowy, zawierający narządy wewnętrzne, okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Skorupa ta może być zewnętrzna, jak u ślimaków, lub wewnętrzna, jak u kałamarnic.

Układ oddechowy

Układ oddechowy mięczaków jest dostosowany do środowiska, w którym żyją. Mięczaki wodne oddychają skrzelami, które są cienkimi, silnie unaczynionymi płatami, umożliwiającymi pobieranie tlenu z wody. Mięczaki lądowe, takie jak ślimaki, wykształciły płuca, które są zmodyfikowanymi skrzelami, umożliwiającymi oddychanie powietrzem atmosferycznym.

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt. Ich przedstawiciele zamieszkują rozmaite środowiska, od głębin oceanicznych po szczyty górskie, od tropikalnych raf koralowych po lodowe pustynie. Mięczaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w łańcuchach pokarmowych, kształtując bioróżnorodność i wpływają na funkcjonowanie środowiska. Ich znaczenie dla człowieka jest również niepodważalne, od pełniąc rolę źródła pożywienia po dostarczanie cennych materiałów wykorzystywanych w przemyśle. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce Mollusca, ich różnorodności, znaczeniu w ekosystemach oraz ich relacji z człowiekiem.

Mięczaki to bezkręgowce o miękkim ciele, często chronionym przez twardą, wapienną skorupę. Ich ciało składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, który zawiera narządy wewnętrzne. Worek trzewiowy okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Wiele mięczaków posiada specjalny narząd – rachlę, służący do zeskrobywania pokarmu. Oddychają skrzelami lub płucami, w zależności od środowiska. Mięczaki rozmnażają się płciowo, a niektóre gatunki są hermafrodytami.

Budowa ciała

Ciało mięczaków charakteryzuje się specyficzną budową. Głowa, zazwyczaj wyposażona w czułki i oczy, służy do poszukiwania pokarmu i orientacji w przestrzeni. Noga, silnie umięśniona, pełni funkcję lokomotoryczną, umożliwiając poruszanie się po podłożu lub w wodzie. Worek trzewiowy, zawierający narządy wewnętrzne, okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Skorupa ta może być zewnętrzna, jak u ślimaków, lub wewnętrzna, jak u kałamarnic.

Układ oddechowy

Układ oddechowy mięczaków jest dostosowany do środowiska, w którym żyją. Mięczaki wodne oddychają skrzelami, które są cienkimi, silnie unaczynionymi płatami, umożliwiającymi pobieranie tlenu z wody. Mięczaki lądowe, takie jak ślimaki, wykształciły płuca, które są zmodyfikowanymi skrzelami, umożliwiającymi oddychanie powietrzem atmosferycznym.

Układ pokarmowy

Układ pokarmowy mięczaków jest zróżnicowany w zależności od sposobu odżywiania. Wiele gatunków jest roślinożernych, posiadając rachlę do zeskrobywania pokarmu z powierzchni roślin. Inne gatunki są mięsożerne, posiadając szczęki i zęby do chwytania i rozrywania zdobyczy. Niektóre mięczaki są wszystkożerne, odżywiając się zarówno roślinami, jak i zwierzętami.

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt. Ich przedstawiciele zamieszkują rozmaite środowiska, od głębin oceanicznych po szczyty górskie, od tropikalnych raf koralowych po lodowe pustynie. Mięczaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w łańcuchach pokarmowych, kształtując bioróżnorodność i wpływają na funkcjonowanie środowiska. Ich znaczenie dla człowieka jest również niepodważalne, od pełniąc rolę źródła pożywienia po dostarczanie cennych materiałów wykorzystywanych w przemyśle. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce Mollusca, ich różnorodności, znaczeniu w ekosystemach oraz ich relacji z człowiekiem.

Mięczaki to bezkręgowce o miękkim ciele, często chronionym przez twardą, wapienną skorupę. Ich ciało składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, który zawiera narządy wewnętrzne. Worek trzewiowy okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Wiele mięczaków posiada specjalny narząd – rachlę, służący do zeskrobywania pokarmu. Oddychają skrzelami lub płucami, w zależności od środowiska. Mięczaki rozmnażają się płciowo, a niektóre gatunki są hermafrodytami.

Budowa ciała

Ciało mięczaków charakteryzuje się specyficzną budową. Głowa, zazwyczaj wyposażona w czułki i oczy, służy do poszukiwania pokarmu i orientacji w przestrzeni. Noga, silnie umięśniona, pełni funkcję lokomotoryczną, umożliwiając poruszanie się po podłożu lub w wodzie. Worek trzewiowy, zawierający narządy wewnętrzne, okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Skorupa ta może być zewnętrzna, jak u ślimaków, lub wewnętrzna, jak u kałamarnic.

Układ oddechowy

Układ oddechowy mięczaków jest dostosowany do środowiska, w którym żyją. Mięczaki wodne oddychają skrzelami, które są cienkimi, silnie unaczynionymi płatami, umożliwiającymi pobieranie tlenu z wody. Mięczaki lądowe, takie jak ślimaki, wykształciły płuca, które są zmodyfikowanymi skrzelami, umożliwiającymi oddychanie powietrzem atmosferycznym.

Układ pokarmowy

Układ pokarmowy mięczaków jest zróżnicowany w zależności od sposobu odżywiania. Wiele gatunków jest roślinożernych, posiadając rachlę do zeskrobywania pokarmu z powierzchni roślin. Inne gatunki są mięsożerne, posiadając szczęki i zęby do chwytania i rozrywania zdobyczy. Niektóre mięczaki są wszystkożerne, odżywiając się zarówno roślinami, jak i zwierzętami.

Układ nerwowy

Układ nerwowy mięczaków jest zróżnicowany, od prostych sieci neuronowych u niektórych gatunków po bardziej złożone układy nerwowe u głowonogów. U mięczaków występują zwoje nerwowe, które kontrolują różne funkcje organizmu. Głowonogi, takie jak ośmiornice i kałamarnice, posiadają duże mózgi i rozwinięty układ nerwowy, co pozwala im na złożone zachowania, na przykład uczenie się i rozwiązywanie problemów.

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt. Ich przedstawiciele zamieszkują rozmaite środowiska, od głębin oceanicznych po szczyty górskie, od tropikalnych raf koralowych po lodowe pustynie. Mięczaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w łańcuchach pokarmowych, kształtując bioróżnorodność i wpływają na funkcjonowanie środowiska. Ich znaczenie dla człowieka jest również niepodważalne, od pełniąc rolę źródła pożywienia po dostarczanie cennych materiałów wykorzystywanych w przemyśle. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce Mollusca, ich różnorodności, znaczeniu w ekosystemach oraz ich relacji z człowiekiem.

Mięczaki to bezkręgowce o miękkim ciele, często chronionym przez twardą, wapienną skorupę. Ich ciało składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, który zawiera narządy wewnętrzne. Worek trzewiowy okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Wiele mięczaków posiada specjalny narząd – rachlę, służący do zeskrobywania pokarmu. Oddychają skrzelami lub płucami, w zależności od środowiska. Mięczaki rozmnażają się płciowo, a niektóre gatunki są hermafrodytami.

Budowa ciała

Ciało mięczaków charakteryzuje się specyficzną budową. Głowa, zazwyczaj wyposażona w czułki i oczy, służy do poszukiwania pokarmu i orientacji w przestrzeni. Noga, silnie umięśniona, pełni funkcję lokomotoryczną, umożliwiając poruszanie się po podłożu lub w wodzie; Worek trzewiowy, zawierający narządy wewnętrzne, okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Skorupa ta może być zewnętrzna, jak u ślimaków, lub wewnętrzna, jak u kałamarnic.

Układ oddechowy

Układ oddechowy mięczaków jest dostosowany do środowiska, w którym żyją. Mięczaki wodne oddychają skrzelami, które są cienkimi, silnie unaczynionymi płatami, umożliwiającymi pobieranie tlenu z wody. Mięczaki lądowe, takie jak ślimaki, wykształciły płuca, które są zmodyfikowanymi skrzelami, umożliwiającymi oddychanie powietrzem atmosferycznym.

Układ pokarmowy

Układ pokarmowy mięczaków jest zróżnicowany w zależności od sposobu odżywiania. Wiele gatunków jest roślinożernych, posiadając rachlę do zeskrobywania pokarmu z powierzchni roślin. Inne gatunki są mięsożerne, posiadając szczęki i zęby do chwytania i rozrywania zdobyczy. Niektóre mięczaki są wszystkożerne, odżywiając się zarówno roślinami, jak i zwierzętami.

Układ nerwowy

Układ nerwowy mięczaków jest zróżnicowany, od prostych sieci neuronowych u niektórych gatunków po bardziej złożone układy nerwowe u głowonogów. U mięczaków występują zwoje nerwowe, które kontrolują różne funkcje organizmu. Głowonogi, takie jak ośmiornice i kałamarnice, posiadają duże mózgi i rozwinięty układ nerwowy, co pozwala im na złożone zachowania, na przykład uczenie się i rozwiązywanie problemów.

Rozmnażanie

Mięczaki rozmnażają się płciowo. Większość gatunków jest rozdzielnopłciowa, ale istnieją również gatunki hermafrodytyczne, takie jak ślimaki. Zapłodnienie może być zewnętrzne lub wewnętrzne. U mięczaków wodnych, zapłodnienie zazwyczaj odbywa się w wodzie, a larwy rozwijają się w planktonie. U mięczaków lądowych, zapłodnienie jest wewnętrzne, a jaja są składane w glebie lub na roślinach.

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt. Ich przedstawiciele zamieszkują rozmaite środowiska, od głębin oceanicznych po szczyty górskie, od tropikalnych raf koralowych po lodowe pustynie. Mięczaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w łańcuchach pokarmowych, kształtując bioróżnorodność i wpływają na funkcjonowanie środowiska. Ich znaczenie dla człowieka jest również niepodważalne, od pełniąc rolę źródła pożywienia po dostarczanie cennych materiałów wykorzystywanych w przemyśle. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce Mollusca, ich różnorodności, znaczeniu w ekosystemach oraz ich relacji z człowiekiem.

Mięczaki to bezkręgowce o miękkim ciele, często chronionym przez twardą, wapienną skorupę. Ich ciało składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, który zawiera narządy wewnętrzne. Worek trzewiowy okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Wiele mięczaków posiada specjalny narząd – rachlę, służący do zeskrobywania pokarmu. Oddychają skrzelami lub płucami, w zależności od środowiska. Mięczaki rozmnażają się płciowo, a niektóre gatunki są hermafrodytami.

Budowa ciała

Ciało mięczaków charakteryzuje się specyficzną budową. Głowa, zazwyczaj wyposażona w czułki i oczy, służy do poszukiwania pokarmu i orientacji w przestrzeni. Noga, silnie umięśniona, pełni funkcję lokomotoryczną, umożliwiając poruszanie się po podłożu lub w wodzie. Worek trzewiowy, zawierający narządy wewnętrzne, okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Skorupa ta może być zewnętrzna, jak u ślimaków, lub wewnętrzna, jak u kałamarnic.

Układ oddechowy

Układ oddechowy mięczaków jest dostosowany do środowiska, w którym żyją. Mięczaki wodne oddychają skrzelami, które są cienkimi, silnie unaczynionymi płatami, umożliwiającymi pobieranie tlenu z wody. Mięczaki lądowe, takie jak ślimaki, wykształciły płuca, które są zmodyfikowanymi skrzelami, umożliwiającymi oddychanie powietrzem atmosferycznym.

Układ pokarmowy

Układ pokarmowy mięczaków jest zróżnicowany w zależności od sposobu odżywiania. Wiele gatunków jest roślinożernych, posiadając rachlę do zeskrobywania pokarmu z powierzchni roślin. Inne gatunki są mięsożerne, posiadając szczęki i zęby do chwytania i rozrywania zdobyczy. Niektóre mięczaki są wszystkożerne, odżywiając się zarówno roślinami, jak i zwierzętami.

Układ nerwowy

Układ nerwowy mięczaków jest zróżnicowany, od prostych sieci neuronowych u niektórych gatunków po bardziej złożone układy nerwowe u głowonogów. U mięczaków występują zwoje nerwowe, które kontrolują różne funkcje organizmu. Głowonogi, takie jak ośmiornice i kałamarnice, posiadają duże mózgi i rozwinięty układ nerwowy, co pozwala im na złożone zachowania, na przykład uczenie się i rozwiązywanie problemów.

Rozmnażanie

Mięczaki rozmnażają się płciowo. Większość gatunków jest rozdzielnopłciowa, ale istnieją również gatunki hermafrodytyczne, takie jak ślimaki. Zapłodnienie może być zewnętrzne lub wewnętrzne. U mięczaków wodnych, zapłodnienie zazwyczaj odbywa się w wodzie, a larwy rozwijają się w planktonie. U mięczaków lądowych, zapłodnienie jest wewnętrzne, a jaja są składane w glebie lub na roślinach.

Gromada Mollusca dzieli się na wiele klas, z których najważniejsze to⁚ Gastropoda, Bivalvia i Cephalopoda.

Mollusca⁚ Różnorodność i znaczenie w ekosystemach

Wprowadzenie

Mollusca, czyli mięczaki, stanowią jedną z najbardziej zróżnicowanych i licznych gromad w królestwie zwierząt. Ich przedstawiciele zamieszkują rozmaite środowiska, od głębin oceanicznych po szczyty górskie, od tropikalnych raf koralowych po lodowe pustynie. Mięczaki odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w łańcuchach pokarmowych, kształtując bioróżnorodność i wpływają na funkcjonowanie środowiska. Ich znaczenie dla człowieka jest również niepodważalne, od pełniąc rolę źródła pożywienia po dostarczanie cennych materiałów wykorzystywanych w przemyśle. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce Mollusca, ich różnorodności, znaczeniu w ekosystemach oraz ich relacji z człowiekiem.

Charakterystyka ogólna Mollusca

Mięczaki to bezkręgowce o miękkim ciele, często chronionym przez twardą, wapienną skorupę. Ich ciało składa się z głowy, nogi i worka trzewiowego, który zawiera narządy wewnętrzne. Worek trzewiowy okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Wiele mięczaków posiada specjalny narząd – rachlę, służący do zeskrobywania pokarmu. Oddychają skrzelami lub płucami, w zależności od środowiska. Mięczaki rozmnażają się płciowo, a niektóre gatunki są hermafrodytami.

Budowa ciała

Ciało mięczaków charakteryzuje się specyficzną budową. Głowa, zazwyczaj wyposażona w czułki i oczy, służy do poszukiwania pokarmu i orientacji w przestrzeni. Noga, silnie umięśniona, pełni funkcję lokomotoryczną, umożliwiając poruszanie się po podłożu lub w wodzie. Worek trzewiowy, zawierający narządy wewnętrzne, okryty jest płaszczem, który wydziela substancję tworzącą skorupę. Skorupa ta może być zewnętrzna, jak u ślimaków, lub wewnętrzna, jak u kałamarnic.

Układ oddechowy

Układ oddechowy mięczaków jest dostosowany do środowiska, w którym żyją. Mięczaki wodne oddychają skrzelami, które są cienkimi, silnie unaczynionymi płatami, umożliwiającymi pobieranie tlenu z wody. Mięczaki lądowe, takie jak ślimaki, wykształciły płuca, które są zmodyfikowanymi skrzelami, umożliwiającymi oddychanie powietrzem atmosferycznym.

Układ pokarmowy

Układ pokarmowy mięczaków jest zróżnicowany w zależności od sposobu odżywiania. Wiele gatunków jest roślinożernych, posiadając rachlę do zeskrobywania pokarmu z powierzchni roślin. Inne gatunki są mięsożerne, posiadając szczęki i zęby do chwytania i rozrywania zdobyczy. Niektóre mięczaki są wszystkożerne, odżywiając się zarówno roślinami, jak i zwierzętami.

Układ nerwowy

Układ nerwowy mięczaków jest zróżnicowany, od prostych sieci neuronowych u niektórych gatunków po bardziej złożone układy nerwowe u głowonogów. U mięczaków występują zwoje nerwowe, które kontrolują różne funkcje organizmu. Głowonogi, takie jak ośmiornice i kałamarnice, posiadają duże mózgi i rozwinięty układ nerwowy, co pozwala im na złożone zachowania, na przykład uczenie się i rozwiązywanie problemów.

Rozmnażanie

Mięczaki rozmnażają się płciowo. Większość gatunków jest rozdzielnopłciowa, ale istnieją również gatunki hermafrodytyczne, takie jak ślimaki. Zapłodnienie może być zewnętrzne lub wewnętrzne. U mięczaków wodnych, zapłodnienie zazwyczaj odbywa się w wodzie, a larwy rozwijają się w planktonie. U mięczaków lądowych, zapłodnienie jest wewnętrzne, a jaja są składane w glebie lub na roślinach.

Klasyfikacja Mollusca

Gromada Mollusca dzieli się na wiele klas, z których najważniejsze to⁚ Gastropoda, Bivalvia i Cephalopoda.

Gastropoda

Gastropoda, czyli ślimaki, to najbardziej zróżnicowana klasa mięczaków, obejmująca około 80 000 gatunków. Charakteryzują się spiralnie zwiniętą skorupą, która chroni ich miękkie ciało. Noga ślimaków jest umieszczona na brzusznej stronie ciała i służy do poruszania się. Gastropoda występują w różnych środowiskach, od morskich po lądowe.