Kontraktacja bezpośrednia w Kolumbii

Kontraktacja bezpośrednia (w Kolumbii)

Kontraktacja bezpośrednia, znana również jako „zamówienie z wolnej ręki”, jest szczególnym rodzajem procedury zamówień publicznych, która pozwala na wybór wykonawcy bez przeprowadzenia formalnego przetargu․ W Kolumbii kontraktacja bezpośrednia jest dopuszczalna w określonych przypadkach, gdy spełnione są ściśle określone warunki prawne․

1․ Wprowadzenie

Kontraktacja bezpośrednia, znana również jako „zamówienie z wolnej ręki”, jest szczególnym rodzajem procedury zamówień publicznych, która pozwala na wybór wykonawcy bez przeprowadzenia formalnego przetargu․ W Kolumbii kontraktacja bezpośrednia jest dopuszczalna w określonych przypadkach, gdy spełnione są ściśle określone warunki prawne․

W przeciwieństwie do standardowych procedur przetargowych, które wymagają publicznego ogłoszenia i otwartej konkurencji, kontraktacja bezpośrednia umożliwia administracji publicznej wybór konkretnego wykonawcy bez konieczności przeprowadzania formalnego procesu przetargowego․

Ten rodzaj procedury jest stosowany w sytuacjach, w których tradycyjne metody zamówień publicznych nie są możliwe lub nie są odpowiednie, na przykład w przypadku usług o charakterze pilnym, wysoce specjalistycznych lub strategicznych․

W Kolumbii kontraktacja bezpośrednia jest regulowana przez szereg przepisów prawnych, w tym ustawę o zamówieniach publicznych (Ley 80 de 1993) oraz dekret 1082 z 2015 roku․

W kolejnych rozdziałach niniejszego artykułu zostaną szczegółowo omówione podstawy prawne, wymagania, korzyści i ryzyka związane z kontraktacją bezpośrednią w Kolumbii․

1․1․ Definicja kontraktacji bezpośredniej

Kontraktacja bezpośrednia, w kontekście zamówień publicznych w Kolumbii, odnosi się do procedury wyboru wykonawcy bez przeprowadzania formalnego przetargu․ Oznacza to, że administracja publiczna może wybrać konkretnego wykonawcę bez konieczności ogłaszania publicznego konkursu i bez otwartego procesu licytacji․

W przeciwieństwie do standardowych procedur przetargowych, które wymagają transparentności i konkurencji, kontraktacja bezpośrednia umożliwia administracji wybór wykonawcy na podstawie kryteriów określonych w specjalnych przepisach prawnych․

Definicja kontraktacji bezpośredniej w Kolumbii jest ściśle związana z wyjątkami od procedury przetargowej, które są określone w ustawie o zamówieniach publicznych (Ley 80 de 1993) oraz w dekrecie 1082 z 2015 roku․

W praktyce, kontraktacja bezpośrednia jest stosowana w sytuacjach, gdy tradycyjne metody zamówień publicznych nie są możliwe lub nie są odpowiednie, na przykład w przypadku usług o charakterze pilnym, wysoce specjalistycznych lub strategicznych․

1․2․ Znaczenie kontraktacji bezpośredniej w kontekście zamówień publicznych

Kontraktacja bezpośrednia, pomimo swojego charakteru wyjątkowego, odgrywa istotną rolę w systemie zamówień publicznych w Kolumbii․ Umożliwia administracji publicznej szybkie i efektywne pozyskanie usług lub towarów w sytuacjach, gdy tradycyjne procedury przetargowe są zbyt czasochłonne lub niepraktyczne․

W szczególności, kontraktacja bezpośrednia może być niezbędna w przypadku usług o charakterze pilnym, np․ w przypadku klęsk żywiołowych lub kryzysów zdrowotnych․ Pozwala na szybkie i elastyczne reagowanie na nagłe potrzeby, minimalizując ryzyko opóźnień i strat․

Ponadto, kontraktacja bezpośrednia może być stosowana w przypadku usług o charakterze wysoce specjalistycznym, gdzie wymagana jest specyficzna wiedza i doświadczenie․ W takich sytuacjach trudno jest znaleźć wykonawców w procesie otwartego przetargu, a kontraktacja bezpośrednia umożliwia wybór najlepszego kandydata na podstawie jego kwalifikacji i doświadczenia․

Należy jednak podkreślić, że kontraktacja bezpośrednia powinna być stosowana z ostrożnością i tylko w wyjątkowych sytuacjach․ Jest to narzędzie wymagające szczególnej ostrożności i przezorności, aby zapobiec nadmiernemu uproszczeniu procedur i potencjalnym nad użyciom․

2․ Podstawy prawne kontraktacji bezpośredniej w Kolumbii

Kontraktacja bezpośrednia w Kolumbii jest uregulowana przez szereg przepisów prawnych, które określają warunki i wyjątki od standardowych procedur przetargowych․ Podstawowym dokumentem prawnym regulującym zamówienia publiczne, w tym kontraktację bezpośrednią, jest ustawa o zamówieniach publicznych (Ley 80 de 1993)․

Ustawa ta definiuje podstawowe zasady i wymagania dotyczące zamówień publicznych, w tym zasadę transparentności, konkurencji i równego traktowania podmiotów uczestniczących w postępowaniach przetargowych․

Jednakże ustawa ta również przewiduje wyjątki od standardowych procedur przetargowych, umożliwiając kontraktację bezpośrednią w określonych sytuacjach․

Dekret 1082 z 2015 roku jest ważnym aktem prawnym rozszerzającym i precyzującym zasady kontraktacji bezpośredniej․ Dekret ten określa szczegółowe wymagania dotyczące stosowania kontraktacji bezpośredniej, w tym wyjątki od procedury przetargowej, warunki konieczne do zastosowania kontraktacji bezpośredniej oraz procedury i formalności․

2․1․ Ustawa o zamówieniach publicznych (Ley 80 de 1993)

Ustawa o zamówieniach publicznych (Ley 80 de 1993) stanowi podstawowe prawo regulujące zamówienia publiczne w Kolumbii․ Ustawa ta określa zasady i wymagania dotyczące zamówień publicznych, w tym zasadę transparentności, konkurencji i równego traktowania podmiotów uczestniczących w postępowaniach przetargowych․

Ustawa ta również przewiduje wyjątki od standardowych procedur przetargowych, umożliwiając kontraktację bezpośrednią w określonych sytuacjach․ W art․ 19 ustawy wymieniono kilka wyjątków od procedury przetargowej, w których dopuszczalna jest kontraktacja bezpośrednia․

Wyjątki te obejmują m․in․ sytuacje wymagające usług o charakterze pilnym, usług o charakterze wysoce specjalistycznym, usług o charakterze strategicznym lub usług wykonywanych przez organizacje pozarządowe․

Ustawa o zamówieniach publicznych stanowi podstawę prawną dla kontraktacji bezpośredniej, ale szczegółowe zasady i wymagania dotyczące kontraktacji bezpośredniej są określone w innych aktach prawnych, w tym w dekrecie 1082 z 2015 roku․

2․2․ Dekret 1082 z 2015 roku

Dekret 1082 z 2015 roku stanowi ważny akt prawny regulujący kontraktację bezpośrednią w Kolumbii․ Dekret ten rozszerza i precyzuje zasady kontraktacji bezpośredniej, określając szczegółowe wymagania dotyczące stosowania tego rodzaju procedury zamówień publicznych․

Dekret ten określa szczegółowe wyjątki od procedury przetargowej, w których dopuszczalna jest kontraktacja bezpośrednia․ W dekrecie wymieniono kilka typowych sytuacji, w których administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, np․ w przypadku usług o charakterze pilnym, usług o charakterze wysoce specjalistycznym lub usług o charakterze strategicznym․

Dekret 1082 z 2015 roku określa również warunki konieczne do zastosowania kontraktacji bezpośredniej․ Warunki te obejmują m․in․ uzasadnienie wyboru kontraktacji bezpośredniej, wykazanie niezbędności stosowania tej procedury oraz dokładne opisanie przedmiotu zamówienia․

Dekret ten precyzuje także procedury i formalności dotyczące kontraktacji bezpośredniej, w tym wymagania dotyczące dokumentacji przetargowej, wyboru wykonawcy oraz zawarcia umowy․

2․3․ Inne przepisy prawne regulujące kontraktację bezpośrednią

Oprócz ustawy o zamówieniach publicznych (Ley 80 de 1993) i dekretu 1082 z 2015 roku, istnieje szereg innych przepisów prawnych, które mają wpływ na kontraktację bezpośrednią w Kolumbii․ Te przepisy mogą określać specyficzne wyjątki od standardowych procedur przetargowych w konkretnych sektorach lub w związku z określonymi rodzajami usług lub towarów․

Na przykład, ustawa o zdrowiu (Ley 100 de 1993) określa specyficzne zasady dotyczące zamówień publicznych w sektorze zdrowia, w tym kontraktacji bezpośredniej․ Podobnie, ustawa o edukacji (Ley 115 de 1994) określa specyficzne zasady dotyczące zamówień publicznych w sektorze edukacji․

Ponadto, istnieją również rozporządzenia ministerialne i instrukcje wydawane przez różne instytucje rządowe, które mogą precyzować zasady dotyczące kontraktacji bezpośredniej w konkretnych sytuacjach․

Ważne jest, aby podmioty uczestniczące w postępowaniach dotyczących kontraktacji bezpośredniej zapoznały się ze wszystkimi odpowiednimi przepisami prawnymi, aby zapewnić zgodność z wymaganiami prawnymi i uniknąć potencjalnych problemów prawnych․

3․ Wymagania prawne dotyczące kontraktacji bezpośredniej

Kontraktacja bezpośrednia, choć stanowi wyjątek od standardowych procedur przetargowych, jest podlega ściśle określonym wymaganiom prawnym․ Aby administracja publiczna mogła skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, musi spełnić szereg warunków i przestrzegać określonych procedur․

Pierwszym wymogiem jest wykazanie wyjątkowych sytuacji, które uzasadniają odstępstwo od standardowej procedury przetargowej․ Administracja publiczna musi udowodnić, że tradycyjne metody zamówień publicznych nie są możliwe lub nie są odpowiednie w danej sytuacji;

Kolejnym wymogiem jest wykazanie niezbędności stosowania kontraktacji bezpośredniej․ Administracja publiczna musi udowodnić, że kontraktacja bezpośrednia jest najlepszym rozwiązaniem w danej sytuacji i że inne metody zamówień publicznych nie są odpowiednie․

Dodatkowo, administracja publiczna musi przestrzegać określonych procedur i formalności dotyczących kontraktacji bezpośredniej, w tym wymagania dotyczące dokumentacji przetargowej, wyboru wykonawcy oraz zawarcia umowy․

3․1․ Wyjątki od procedury przetargowej

Ustawa o zamówieniach publicznych (Ley 80 de 1993) oraz dekret 1082 z 2015 roku określają szczegółowe wyjątki od standardowej procedury przetargowej, w których dopuszczalna jest kontraktacja bezpośrednia․

Wyjątki te obejmują m․in․ sytuacje wymagające usług o charakterze pilnym, np․ w przypadku klęsk żywiołowych lub kryzysów zdrowotnych․ W takich sytuacjach tradycyjne metody zamówień publicznych mogą być zbyt czasochłonne, a kontraktacja bezpośrednia umożliwia szybkie i elastyczne reagowanie na nagle potrzeby․

Innym wyjątkiem jest sytuacja, gdy usługi są o charakterze wysoce specjalistycznym, np․ w przypadku usług medycznych lub inżynieryjnych, gdzie wymagana jest specyficzna wiedza i doświadczenie․ W takich sytuacjach trudno jest znaleźć wykonawców w procesie otwartego przetargu, a kontraktacja bezpośrednia umożliwia wybór najlepszego kandydata na podstawie jego kwalifikacji i doświadczenia․

Kontraktacja bezpośrednia jest również dopuszczalna w przypadku usług o charakterze strategicznym, np․ w przypadku usług obronnych lub usług związanych z bezpieczeństwem narodowym․ W takich sytuacjach istotne jest, aby usługi były wykonywane przez zaufanych wykonawców, a kontraktacja bezpośrednia umożliwia administracji wybór takich wykonawców bez konieczności przeprowadzania otwartego przetargu․

3․2․ Warunki konieczne do zastosowania kontraktacji bezpośredniej

Oprócz spełnienia wymogów dotyczących wyjątków od procedury przetargowej, administracja publiczna musi także spełnić szereg warunków koniecznych do zastosowania kontraktacji bezpośredniej․ Warunki te są określone w ustawie o zamówieniach publicznych (Ley 80 de 1993) oraz w dekrecie 1082 z 2015 roku․

Pierwszym warunkiem jest uzasadnienie wyboru kontraktacji bezpośredniej․ Administracja publiczna musi udowodnić, że kontraktacja bezpośrednia jest najlepszym rozwiązaniem w danej sytuacji i że inne metody zamówień publicznych nie są odpowiednie․ Uzasadnienie musi być dokładne i przekonujące, aby zapewnić transparentność i uczciwość postępowania․

Kolejnym warunkiem jest wykazanie niezbędności stosowania kontraktacji bezpośredniej․ Administracja publiczna musi udowodnić, że kontraktacja bezpośrednia jest konieczna do osiągnięcia celów zamówienia i że inne metody zamówień publicznych nie są w stanie ich osiągnąć․

Dodatkowo, administracja publiczna musi dokładnie opisać przedmiot zamówienia․ Opis ten musi być dokładny i precyzyjny, aby zapewnić, że wybrany wykonawca jest w stanie wykonać zamówienie zgodnie z wymaganiami administracji․

3․3․ Procedury i formalności

Nawet w przypadku kontraktacji bezpośredniej, administracja publiczna musi przestrzegać określonych procedur i formalności, aby zapewnić transparentność i zgodność z wymaganiami prawnymi․ Procedury te są określone w ustawie o zamówieniach publicznych (Ley 80 de 1993) oraz w dekrecie 1082 z 2015 roku;

Pierwszym etapem jest przygotowanie dokumentacji przetargowej․ Dokumentacja ta musi zawierać m․in․ opis przedmiotu zamówienia, warunki wykonania zamówienia, kryteria wyboru wykonawcy oraz szczegółowe wymagania dotyczące kwalifikacji i doświadczenia wykonawcy․

Kolejnym etapem jest wybór wykonawcy․ Administracja publiczna musi wybrać wykonawcę na podstawie ustalonych kryteriów wyboru․ Kryteria te mogą obejmować m․in․ cenę, jakość, terminowość i doświadczenie wykonawcy․

Ostatnim etapem jest zawarcie umowy․ Umowa musi być zawarta na piśmie i musi zawierać wszystkie istotne postanowienia dotyczące zamówienia, w tym opis przedmiotu zamówienia, cenę, termin wykonania zamówienia oraz odpowiedzialność stron․

4․ Korzyści i ryzyka związane z kontraktacją bezpośrednią

Kontraktacja bezpośrednia w Kolumbii oferuje zarówno korzyści, jak i ryzyka dla administracji publicznej i wykonawców․ Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego stosowania tej specyficznej procedury zamówień publicznych;

Z jednej strony, kontraktacja bezpośrednia umożliwia szybkie i elastyczne reagowanie na nagle potrzeby, np․ w przypadku klęsk żywiołowych lub kryzysów zdrowotnych․ Pozwala na wybór najlepszego kandydata na podstawie jego kwalifikacji i doświadczenia, szczególnie w przypadku usług o charakterze wysoce specjalistycznym․

Jednakże, kontraktacja bezpośrednia niesie ze sobą również pewne ryzyka․ Brak konkurencji może prowadzić do wyższych cen i mniejszej jakości usług․ Dodatkowo, kontraktacja bezpośrednia może być bardziej narażona na korupcję i nepotrzebne preferencje․

W związku z tym, kontraktacja bezpośrednia powinna być stosowana z ostrożnością i tylko w wyjątkowych sytuacjach, gdy tradycyjne metody zamówień publicznych nie są odpowiednie․

4․1․ Korzyści dla administracji publicznej

Kontraktacja bezpośrednia oferuje administracji publicznej w Kolumbii szereg potencjalnych korzyści, szczególnie w sytuacjach wymagających szybkiego i elastycznego reagowania․

Po pierwsze, kontraktacja bezpośrednia umożliwia szybkie i efektywne pozyskanie usług lub towarów w sytuacjach wymagających pilnego działania, np․ w przypadku klęsk żywiołowych lub kryzysów zdrowotnych․ Tradycyjne procedury przetargowe mogą być zbyt czasochłonne w takich sytuacjach, a kontraktacja bezpośrednia pozwala na szybkie rozwiązanie problemu․

Po drugie, kontraktacja bezpośrednia umożliwia wybór najlepszego kandydata na podstawie jego kwalifikacji i doświadczenia, szczególnie w przypadku usług o charakterze wysoce specjalistycznym․ W takich sytuacjach trudno jest znaleźć wykonawców w procesie otwartego przetargu, a kontraktacja bezpośrednia pozwala na wybór najlepszego kandydata bez konieczności przeprowadzania długiego i skomplikowanego postępowania przetargowego․

Po trzecie, kontraktacja bezpośrednia może być bardziej elastyczna niż tradycyjne metody zamówień publicznych․ Pozwala na dostosowanie warunków zamówienia do konkretnych potrzeb administracji publicznej i na szybkie zmiany w trakcie wykonania zamówienia․

4․2․ Korzyści dla wykonawców

Kontraktacja bezpośrednia może oferować wykonawcom w Kolumbii pewne korzyści, choć należy podkreślić, że jest to forma zamówienia publicznego o charakterze wyjątkowym i nie powinna być traktowana jako standardowa procedura․

Pierwszą korzyścią jest możliwość szybkiego pozyskania zamówienia․ W przypadku kontraktacji bezpośredniej wykonawca nie musi uczestniczyć w długim i skomplikowanym postępowaniu przetargowym, co pozwala na szybkie rozpoczęcie prac i generowanie przychodów․

Drugą korzyścią jest możliwość wykazania się swoimi kwalifikacjami i doświadczeniem․ Kontraktacja bezpośrednia umożliwia administracji publicznej wybór wykonawcy na podstawie jego specyficznych umiejętności i doświadczenia, co może być szczególnie atrakcyjne dla wykonawców oferujących usługi o charakterze wysoce specjalistycznym․

Trzecią korzyścią jest możliwość wynegocjowania korzystnych warunków umowy․ W przypadku kontraktacji bezpośredniej wykonawca ma większą swobodę w negocjacjach z administracją publiczną, co może prowadzić do zawarcia umowy bardziej korzystnej dla wykonawcy․

4․3․ Ryzyka związane z kontraktacją bezpośrednią

Kontraktacja bezpośrednia, choć oferuje pewne korzyści, niesie ze sobą również pewne ryzyka, zarówno dla administracji publicznej, jak i dla wykonawców․

Pierwszym ryzykiem jest brak konkurencji․ Brak otwartego przetargu może prowadzić do wyższych cen i mniejszej jakości usług․ Wykonawca nie ma stymulacji do oferowania najniższej ceny lub najwyższej jakości usług, gdyż nie konkuruje z innymi podmiotami․

Drugim ryzykiem jest możliwość korupcji i nepotrzebnych preferencji․ Brak transparentności w procesie wyboru wykonawcy może prowadzić do nieuczciwych praktyk i korupcji․ Administracja publiczna może wybrać wykonawcę na podstawie osobistych preferencji lub nielegalnych umów․

Trzecim ryzykiem jest możliwość sporów prawnych․ Brak formalnego postępowania przetargowego może prowadzić do sporów prawnych między administracją publiczną a wykonawcą․ Wykonawca może podważać legalność kontraktacji bezpośredniej lub kwestionować warunki umowy;

5․ Przykłady kontraktacji bezpośredniej w Kolumbii

W Kolumbii kontraktacja bezpośrednia jest stosowana w różnych sytuacjach, gdy tradycyjne metody zamówień publicznych nie są odpowiednie․ Oto kilka typowych przykładów stosowania kontraktacji bezpośredniej w Kolumbii⁚

W przypadku usług o charakterze pilnym, np․ w sytuacjach kryzysowych lub klęsk żywiołowych, administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby szybko pozyskać niezbędne usługi lub towarów․ Na przykład, w przypadku trzęsienia ziemi lub powodzi administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby szybko pozyskać usługi ratownicze, sprzęt medyczny lub materiały budowlane․

Kontraktacja bezpośrednia jest również stosowana w przypadku usług o charakterze wysoce specjalistycznym, gdzie wymagana jest specyficzna wiedza i doświadczenie․ Na przykład, administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby pozyskać usługi specjalistyczne w dziedzinie medycyny, inżynierii lub informatyki․

Kontraktacja bezpośrednia jest także stosowana w przypadku dostaw o charakterze strategicznym, np․ w przypadku dostaw sprzętu wojskowego lub materiałów związanych z bezpieczeństwem narodowym․ W takich sytuacjach administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby zapewnić dostawę materiałów od zaufanych wykonawców․

5․1․ Usługi o charakterze pilnym

Jednym z najczęstszych przykładów stosowania kontraktacji bezpośredniej w Kolumbii są usługi o charakterze pilnym․ W sytuacjach wymagających szybkiego i efektywnego reagowania, np․ w przypadku klęsk żywiołowych lub kryzysów zdrowotnych, tradycyjne procedury przetargowe mogą być zbyt czasochłonne․

Kontraktacja bezpośrednia pozwala na szybkie pozyskanie niezbędnych usług lub towarów, minimalizując ryzyko opóźnień i strat․ Na przykład, w przypadku trzęsienia ziemi lub powodzi administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby szybko pozyskać usługi ratownicze, sprzęt medyczny lub materiały budowlane․

W takich sytuacjach istotne jest, aby administracja publiczna miała możliwość szybkiego i elastycznego reagowania na nagle potrzeby, a kontraktacja bezpośrednia oferuje w tym kontekście niezbędne narzędzia․

Należy jednak podkreślić, że kontraktacja bezpośrednia w przypadku usług o charakterze pilnym powinna być stosowana z ostrożnością i tylko w sytuacjach naprawdę wyjątkowych․ Administracja publiczna musi udowodnić, że tradycyjne metody zamówień publicznych nie są możliwe lub nie są odpowiednie w danej sytuacji․

5․2․ Usługi o charakterze wysoce specjalistycznym

Kontraktacja bezpośrednia jest również stosowana w przypadku usług o charakterze wysoce specjalistycznym, gdzie wymagana jest specyficzna wiedza i doświadczenie․ W takich sytuacjach trudno jest znaleźć wykonawców w procesie otwartego przetargu, a kontraktacja bezpośrednia umożliwia wybór najlepszego kandydata na podstawie jego kwalifikacji i doświadczenia․

Na przykład, administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby pozyskać usługi specjalistyczne w dziedzinie medycyny, inżynierii lub informatyki․ W przypadku usług medycznych administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby pozyskać usługi specjalistyczne w dziedzinie chirurgii, onkologii lub kardiologii․

W przypadku usług inżynieryjnych administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby pozyskać usługi specjalistyczne w dziedzinie budownictwa, inżynierii linii kolejowych lub inżynierii lotniczej․

W przypadku usług informatycznych administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby pozyskać usługi specjalistyczne w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, rozwoju oprogramowania lub administracji sieciami komputerowymi․

5․3․ Dostawy o charakterze strategicznym

Kontraktacja bezpośrednia jest również stosowana w przypadku dostaw o charakterze strategicznym, np․ w przypadku dostaw sprzętu wojskowego lub materiałów związanych z bezpieczeństwem narodowym․ W takich sytuacjach administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby zapewnić dostawę materiałów od zaufanych wykonawców․

Na przykład, administracja publiczna może skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby pozyskać sprzęt wojskowy, np․ samoloty, czołgi lub statki wojne․ W takich sytuacjach istotne jest, aby sprzęt wojskowy był dostarczony przez zaufanych wykonawców o wysokiej kwalifikacji i doświadczeniu․

Administracja publiczna może także skorzystać z kontraktacji bezpośredniej, aby pozyskać materiały związane z bezpieczeństwem narodowym, np․ systemy obrony powietrznej, systemy wywiadowcze lub systemy cyberbezpieczeństwa․ W takich sytuacjach istotne jest, aby materiały były dostarczone przez zaufanych wykonawców o wysokiej kwalifikacji i doświadczeniu․

Kontraktacja bezpośrednia w przypadku dostaw o charakterze strategicznym powinna być stosowana z ostrożnością i tylko w sytuacjach naprawdę wyjątkowych, gdy tradycyjne metody zamówień publicznych nie są odpowiednie․ Administracja publiczna musi udowodnić, że tradycyjne metody zamówień publicznych nie są możliwe lub nie są odpowiednie w danej sytuacji․