Holm: Pierwiastek chemiczny

Holm (symbol⁚ Ho, liczba atomowa⁚ 67) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy lantanowców, czyli metali ziem rzadkich․ Jest to srebrzystobiały metal, który jest stosunkowo twardy i kruchy․

Holm (symbol⁚ Ho, liczba atomowa⁚ 67) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy lantanowców, czyli metali ziem rzadkich․ Jest to srebrzystobiały metal, który jest stosunkowo twardy i kruchy․ Holm jest jednym z mniej rozpowszechnionych pierwiastków w skorupie ziemskiej, a jego odkrycie i badanie miały znaczący wpływ na rozwój nauki i technologii․

Holm został odkryty w 1878 roku przez szwedzkiego chemika Per Teodor Cleve’a․ Cleve badał minerał erbię, który wcześniej uważano za czysty pierwiastek․ W trakcie swoich badań odkrył, że erbia zawiera dwa nowe pierwiastki⁚ holm i tul․ Cleve nazwał nowy pierwiastek holmem na cześć miasta Stockholm, gdzie prowadził swoje badania․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, a jego produkcja jest złożonym procesem․ Jest on pozyskiwany głównie z rud apatytów i monacytów․ Holm jest stosowany w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej, a także w produkcji stopów i magnesów․

W tym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom holmu, jego występowaniu, produkcji, izotopom, stanom utleniania, zastosowaniom i historii odkrycia․

Holm (symbol⁚ Ho, liczba atomowa⁚ 67) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy lantanowców, czyli metali ziem rzadkich․ Jest to srebrzystobiały metal, który jest stosunkowo twardy i kruchy․ Holm jest jednym z mniej rozpowszechnionych pierwiastków w skorupie ziemskiej, a jego odkrycie i badanie miały znaczący wpływ na rozwój nauki i technologii․

Holm został odkryty w 1878 roku przez szwedzkiego chemika Per Teodor Cleve’a․ Cleve badał minerał erbię, który wcześniej uważano za czysty pierwiastek․ W trakcie swoich badań odkrył, że erbia zawiera dwa nowe pierwiastki⁚ holm i tul․ Cleve nazwał nowy pierwiastek holmem na cześć miasta Stockholm, gdzie prowadził swoje badania․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, a jego produkcja jest złożonym procesem․ Jest on pozyskiwany głównie z rud apatytów i monacytów․ Holm jest stosowany w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej, a także w produkcji stopów i magnesów․

W tym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom holmu, jego występowaniu, produkcji, izotopom, stanom utleniania, zastosowaniom i historii odkrycia․

2․Właściwości chemiczne

Holm jest pierwiastkiem reaktywnym, który łatwo reaguje z tlenem, tworząc tlenek holmu (Ho₂O₃)․ Jest również reaktywny z kwasami, tworząc sole․ Holm jest stosunkowo odporny na korozję w powietrzu, ale w wilgotnym środowisku może ulec utlenieniu․

2․Właściwości fizyczne

Holm jest srebrzystobiałym metalem o gęstości 8,79 g/cm³․ Jest to metal stosunkowo twardy i kruchy, o temperaturze topnienia 1474 °C i temperaturze wrzenia 2600 °C․ Holm jest paramagnetyczny, co oznacza, że jest słabo przyciągany przez pole magnetyczne․

Holm (symbol⁚ Ho, liczba atomowa⁚ 67) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy lantanowców, czyli metali ziem rzadkich․ Jest to srebrzystobiały metal, który jest stosunkowo twardy i kruchy․ Holm jest jednym z mniej rozpowszechnionych pierwiastków w skorupie ziemskiej, a jego odkrycie i badanie miały znaczący wpływ na rozwój nauki i technologii․

Holm został odkryty w 1878 roku przez szwedzkiego chemika Per Teodor Cleve’a․ Cleve badał minerał erbię, który wcześniej uważano za czysty pierwiastek․ W trakcie swoich badań odkrył, że erbia zawiera dwa nowe pierwiastki⁚ holm i tul; Cleve nazwał nowy pierwiastek holmem na cześć miasta Stockholm, gdzie prowadził swoje badania․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, a jego produkcja jest złożonym procesem․ Jest on pozyskiwany głównie z rud apatytów i monacytów․ Holm jest stosowany w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej, a także w produkcji stopów i magnesów․

W tym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom holmu, jego występowaniu, produkcji, izotopom, stanom utleniania, zastosowaniom i historii odkrycia․

2․Właściwości chemiczne

Holm jest pierwiastkiem reaktywnym, który łatwo reaguje z tlenem, tworząc tlenek holmu (Ho₂O₃)․ Jest również reaktywny z kwasami, tworząc sole․ Holm jest stosunkowo odporny na korozję w powietrzu, ale w wilgotnym środowisku może ulec utlenieniu․ Holm wykazuje tendencję do tworzenia związków w stanie utleniania +3, a także +W roztworach wodnych, holm tworzy kompleksy z jonami chlorkowymi, siarczanowymi i azotanowymi․

2․Właściwości fizyczne

Holm jest srebrzystobiałym metalem o gęstości 8,79 g/cm³․ Jest to metal stosunkowo twardy i kruchy, o temperaturze topnienia 1474 °C i temperaturze wrzenia 2600 °C․ Holm jest paramagnetyczny, co oznacza, że jest słabo przyciągany przez pole magnetyczne․

Holm (symbol⁚ Ho, liczba atomowa⁚ 67) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy lantanowców, czyli metali ziem rzadkich․ Jest to srebrzystobiały metal, który jest stosunkowo twardy i kruchy․ Holm jest jednym z mniej rozpowszechnionych pierwiastków w skorupie ziemskiej, a jego odkrycie i badanie miały znaczący wpływ na rozwój nauki i technologii․

Holm został odkryty w 1878 roku przez szwedzkiego chemika Per Teodor Cleve’a․ Cleve badał minerał erbię, który wcześniej uważano za czysty pierwiastek․ W trakcie swoich badań odkrył, że erbia zawiera dwa nowe pierwiastki⁚ holm i tul․ Cleve nazwał nowy pierwiastek holmem na cześć miasta Stockholm, gdzie prowadził swoje badania․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, a jego produkcja jest złożonym procesem․ Jest on pozyskiwany głównie z rud apatytów i monacytów․ Holm jest stosowany w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej, a także w produkcji stopów i magnesów․

W tym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom holmu, jego występowaniu, produkcji, izotopom, stanom utleniania, zastosowaniom i historii odkrycia․

2․Właściwości chemiczne

Holm jest pierwiastkiem reaktywnym, który łatwo reaguje z tlenem, tworząc tlenek holmu (Ho₂O₃)․ Jest również reaktywny z kwasami, tworząc sole․ Holm jest stosunkowo odporny na korozję w powietrzu, ale w wilgotnym środowisku może ulec utlenieniu․ Holm wykazuje tendencję do tworzenia związków w stanie utleniania +3, a także +W roztworach wodnych, holm tworzy kompleksy z jonami chlorkowymi, siarczanowymi i azotanowymi․

2․Właściwości fizyczne

Holm jest srebrzystobiałym metalem o gęstości 8,79 g/cm³․ Jest to metal stosunkowo twardy i kruchy, o temperaturze topnienia 1474 °C i temperaturze wrzenia 2600 °C․ Holm jest paramagnetyczny, co oznacza, że jest słabo przyciągany przez pole magnetyczne․ Holm ma również wysokie przewodnictwo cieplne i elektryczne․ W temperaturze pokojowej, holm ma strukturę krystaliczną heksagonalną․

Holm (symbol⁚ Ho, liczba atomowa⁚ 67) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy lantanowców, czyli metali ziem rzadkich․ Jest to srebrzystobiały metal, który jest stosunkowo twardy i kruchy․ Holm jest jednym z mniej rozpowszechnionych pierwiastków w skorupie ziemskiej, a jego odkrycie i badanie miały znaczący wpływ na rozwój nauki i technologii․

Holm został odkryty w 1878 roku przez szwedzkiego chemika Per Teodor Cleve’a․ Cleve badał minerał erbię, który wcześniej uważano za czysty pierwiastek․ W trakcie swoich badań odkrył, że erbia zawiera dwa nowe pierwiastki⁚ holm i tul; Cleve nazwał nowy pierwiastek holmem na cześć miasta Stockholm, gdzie prowadził swoje badania․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, a jego produkcja jest złożonym procesem․ Jest on pozyskiwany głównie z rud apatytów i monacytów․ Holm jest stosowany w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej, a także w produkcji stopów i magnesów․

W tym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom holmu, jego występowaniu, produkcji, izotopom, stanom utleniania, zastosowaniom i historii odkrycia․

2․Właściwości chemiczne

Holm jest pierwiastkiem reaktywnym, który łatwo reaguje z tlenem, tworząc tlenek holmu (Ho₂O₃)․ Jest również reaktywny z kwasami, tworząc sole․ Holm jest stosunkowo odporny na korozję w powietrzu, ale w wilgotnym środowisku może ulec utlenieniu․ Holm wykazuje tendencję do tworzenia związków w stanie utleniania +3, a także +W roztworach wodnych, holm tworzy kompleksy z jonami chlorkowymi, siarczanowymi i azotanowymi․

2․Właściwości fizyczne

Holm jest srebrzystobiałym metalem o gęstości 8,79 g/cm³․ Jest to metal stosunkowo twardy i kruchy, o temperaturze topnienia 1474 °C i temperaturze wrzenia 2600 °C․ Holm jest paramagnetyczny, co oznacza, że jest słabo przyciągany przez pole magnetyczne․ Holm ma również wysokie przewodnictwo cieplne i elektryczne․ W temperaturze pokojowej, holm ma strukturę krystaliczną heksagonalną․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, występującym w skorupie ziemskiej w stężeniu około 1,3 ppm․ Holm nie występuje w postaci wolnej w przyrodzie, a jego głównym źródłem są rudy apatytów i monacytów․ Holm jest pozyskiwany z tych rud w procesie wieloetapowej ekstrakcji, który obejmuje rozpuszczanie rudy w kwasach, oddzielanie holmu od innych metali ziem rzadkich za pomocą technik ekstrakcji rozpuszczalnikowej i redukcję holmu do postaci metalicznej․ Produkcja holmu jest złożonym procesem, a jego cena jest stosunkowo wysoka․

Holm (symbol⁚ Ho, liczba atomowa⁚ 67) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy lantanowców, czyli metali ziem rzadkich․ Jest to srebrzystobiały metal, który jest stosunkowo twardy i kruchy․ Holm jest jednym z mniej rozpowszechnionych pierwiastków w skorupie ziemskiej, a jego odkrycie i badanie miały znaczący wpływ na rozwój nauki i technologii․

Holm został odkryty w 1878 roku przez szwedzkiego chemika Per Teodor Cleve’a․ Cleve badał minerał erbię, który wcześniej uważano za czysty pierwiastek․ W trakcie swoich badań odkrył, że erbia zawiera dwa nowe pierwiastki⁚ holm i tul․ Cleve nazwał nowy pierwiastek holmem na cześć miasta Stockholm, gdzie prowadził swoje badania․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, a jego produkcja jest złożonym procesem․ Jest on pozyskiwany głównie z rud apatytów i monacytów․ Holm jest stosowany w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej, a także w produkcji stopów i magnesów․

W tym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom holmu, jego występowaniu, produkcji, izotopom, stanom utleniania, zastosowaniom i historii odkrycia․

2․Właściwości chemiczne

Holm jest pierwiastkiem reaktywnym, który łatwo reaguje z tlenem, tworząc tlenek holmu (Ho₂O₃)․ Jest również reaktywny z kwasami, tworząc sole․ Holm jest stosunkowo odporny na korozję w powietrzu, ale w wilgotnym środowisku może ulec utlenieniu․ Holm wykazuje tendencję do tworzenia związków w stanie utleniania +3, a także +W roztworach wodnych, holm tworzy kompleksy z jonami chlorkowymi, siarczanowymi i azotanowymi․

2․Właściwości fizyczne

Holm jest srebrzystobiałym metalem o gęstości 8,79 g/cm³․ Jest to metal stosunkowo twardy i kruchy, o temperaturze topnienia 1474 °C i temperaturze wrzenia 2600 °C․ Holm jest paramagnetyczny, co oznacza, że jest słabo przyciągany przez pole magnetyczne․ Holm ma również wysokie przewodnictwo cieplne i elektryczne․ W temperaturze pokojowej, holm ma strukturę krystaliczną heksagonalną․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, występującym w skorupie ziemskiej w stężeniu około 1,3 ppm․ Holm nie występuje w postaci wolnej w przyrodzie, a jego głównym źródłem są rudy apatytów i monacytów․ Holm jest pozyskiwany z tych rud w procesie wieloetapowej ekstrakcji, który obejmuje rozpuszczanie rudy w kwasach, oddzielanie holmu od innych metali ziem rzadkich za pomocą technik ekstrakcji rozpuszczalnikowej i redukcję holmu do postaci metalicznej․ Produkcja holmu jest złożonym procesem, a jego cena jest stosunkowo wysoka․

Holm występuje w przyrodzie jako jeden izotop stabilny, ¹⁶⁵Ho․ Oprócz tego, znanych jest 36 izotopów promieniotwórczych holmu․ Najdłużej żyjącym izotopem promieniotwórczym jest ¹⁶³Ho, o okresie półtrwania 4570 lat․ Stany utleniania holmu w związkach chemicznych to głównie +3, ale możliwe są również stany +2 i +Najbardziej stabilnym stanem utleniania jest +3, w którym holm tworzy różne związki, takie jak tlenek holmu (Ho₂O₃) i chlorek holmu (HoCl₃)․

Holm (symbol⁚ Ho, liczba atomowa⁚ 67) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy lantanowców, czyli metali ziem rzadkich․ Jest to srebrzystobiały metal, który jest stosunkowo twardy i kruchy․ Holm jest jednym z mniej rozpowszechnionych pierwiastków w skorupie ziemskiej, a jego odkrycie i badanie miały znaczący wpływ na rozwój nauki i technologii․

Holm został odkryty w 1878 roku przez szwedzkiego chemika Per Teodor Cleve’a․ Cleve badał minerał erbię, który wcześniej uważano za czysty pierwiastek․ W trakcie swoich badań odkrył, że erbia zawiera dwa nowe pierwiastki⁚ holm i tul․ Cleve nazwał nowy pierwiastek holmem na cześć miasta Stockholm, gdzie prowadził swoje badania․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, a jego produkcja jest złożonym procesem․ Jest on pozyskiwany głównie z rud apatytów i monacytów․ Holm jest stosowany w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej, a także w produkcji stopów i magnesów․

W tym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom holmu, jego występowaniu, produkcji, izotopom, stanom utleniania, zastosowaniom i historii odkrycia․

2․Właściwości chemiczne

Holm jest pierwiastkiem reaktywnym, który łatwo reaguje z tlenem, tworząc tlenek holmu (Ho₂O₃)․ Jest również reaktywny z kwasami, tworząc sole․ Holm jest stosunkowo odporny na korozję w powietrzu, ale w wilgotnym środowisku może ulec utlenieniu․ Holm wykazuje tendencję do tworzenia związków w stanie utleniania +3, a także +W roztworach wodnych, holm tworzy kompleksy z jonami chlorkowymi, siarczanowymi i azotanowymi․

2․Właściwości fizyczne

Holm jest srebrzystobiałym metalem o gęstości 8,79 g/cm³․ Jest to metal stosunkowo twardy i kruchy, o temperaturze topnienia 1474 °C i temperaturze wrzenia 2600 °C․ Holm jest paramagnetyczny, co oznacza, że jest słabo przyciągany przez pole magnetyczne․ Holm ma również wysokie przewodnictwo cieplne i elektryczne․ W temperaturze pokojowej, holm ma strukturę krystaliczną heksagonalną․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, występującym w skorupie ziemskiej w stężeniu około 1,3 ppm․ Holm nie występuje w postaci wolnej w przyrodzie, a jego głównym źródłem są rudy apatytów i monacytów․ Holm jest pozyskiwany z tych rud w procesie wieloetapowej ekstrakcji, który obejmuje rozpuszczanie rudy w kwasach, oddzielanie holmu od innych metali ziem rzadkich za pomocą technik ekstrakcji rozpuszczalnikowej i redukcję holmu do postaci metalicznej․ Produkcja holmu jest złożonym procesem, a jego cena jest stosunkowo wysoka․

Holm występuje w przyrodzie jako jeden izotop stabilny, ¹⁶⁵Ho․ Oprócz tego, znanych jest 36 izotopów promieniotwórczych holmu․ Najdłużej żyjącym izotopem promieniotwórczym jest ¹⁶³Ho, o okresie półtrwania 4570 lat․ Stany utleniania holmu w związkach chemicznych to głównie +3, ale możliwe są również stany +2 i +Najbardziej stabilnym stanem utleniania jest +3, w którym holm tworzy różne związki, takie jak tlenek holmu (Ho₂O₃) i chlorek holmu (HoCl₃)․

Holm znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej i w produkcji stopów i magnesów;

Holm jest stosowany w laserach do generowania światła o długości fali 2,05 µm, które jest wykorzystywane w różnych zastosowaniach, takich jak cięcie i spawanie materiałów, medycyna i telekomunikacja․ Holm jest również stosowany w obrazowaniu medycznym, w szczególności w tomografii emisyjnej pozytonowej (PET) i w terapii nowotworów․ Holm jest również stosowany w technologii jądrowej, w szczególności w reaktorach jądrowych i w produkcji izotopów promieniotwórczych․ Wreszcie, holm jest stosowany w produkcji stopów i magnesów, ze względu na jego wysokie właściwości magnetyczne․

Podsumowanie

Holm⁚ Element Pierwiastkowy

Wprowadzenie

Holm (symbol⁚ Ho, liczba atomowa⁚ 67) jest pierwiastkiem chemicznym należącym do grupy lantanowców, czyli metali ziem rzadkich․ Jest to srebrzystobiały metal, który jest stosunkowo twardy i kruchy․ Holm jest jednym z mniej rozpowszechnionych pierwiastków w skorupie ziemskiej, a jego odkrycie i badanie miały znaczący wpływ na rozwój nauki i technologii․

Holm został odkryty w 1878 roku przez szwedzkiego chemika Per Teodor Cleve’a․ Cleve badał minerał erbię, który wcześniej uważano za czysty pierwiastek․ W trakcie swoich badań odkrył, że erbia zawiera dwa nowe pierwiastki⁚ holm i tul․ Cleve nazwał nowy pierwiastek holmem na cześć miasta Stockholm, gdzie prowadził swoje badania․

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, a jego produkcja jest złożonym procesem․ Jest on pozyskiwany głównie z rud apatytów i monacytów․ Holm jest stosowany w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej, a także w produkcji stopów i magnesów․

W tym artykule przyjrzymy się bliżej właściwościom holmu, jego występowaniu, produkcji, izotopom, stanom utleniania, zastosowaniom i historii odkrycia․

Właściwości Holm

2․Właściwości chemiczne

Holm jest pierwiastkiem reaktywnym, który łatwo reaguje z tlenem, tworząc tlenek holmu (Ho₂O₃)․ Jest również reaktywny z kwasami, tworząc sole․ Holm jest stosunkowo odporny na korozję w powietrzu, ale w wilgotnym środowisku może ulec utlenieniu․ Holm wykazuje tendencję do tworzenia związków w stanie utleniania +3, a także +W roztworach wodnych, holm tworzy kompleksy z jonami chlorkowymi, siarczanowymi i azotanowymi․

2․Właściwości fizyczne

Holm jest srebrzystobiałym metalem o gęstości 8,79 g/cm³․ Jest to metal stosunkowo twardy i kruchy, o temperaturze topnienia 1474 °C i temperaturze wrzenia 2600 °C․ Holm jest paramagnetyczny, co oznacza, że jest słabo przyciągany przez pole magnetyczne․ Holm ma również wysokie przewodnictwo cieplne i elektryczne․ W temperaturze pokojowej, holm ma strukturę krystaliczną heksagonalną․

Występowanie i Produkcja Holm

Holm jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem, występującym w skorupie ziemskiej w stężeniu około 1,3 ppm․ Holm nie występuje w postaci wolnej w przyrodzie, a jego głównym źródłem są rudy apatytów i monacytów․ Holm jest pozyskiwany z tych rud w procesie wieloetapowej ekstrakcji, który obejmuje rozpuszczanie rudy w kwasach, oddzielanie holmu od innych metali ziem rzadkich za pomocą technik ekstrakcji rozpuszczalnikowej i redukcję holmu do postaci metalicznej․ Produkcja holmu jest złożonym procesem, a jego cena jest stosunkowo wysoka․

Izotopy i Stany Utleniania

Holm występuje w przyrodzie jako jeden izotop stabilny, ¹⁶⁵Ho․ Oprócz tego, znanych jest 36 izotopów promieniotwórczych holmu․ Najdłużej żyjącym izotopem promieniotwórczym jest ¹⁶³Ho, o okresie półtrwania 4570 lat․ Stany utleniania holmu w związkach chemicznych to głównie +3, ale możliwe są również stany +2 i +Najbardziej stabilnym stanem utleniania jest +3, w którym holm tworzy różne związki, takie jak tlenek holmu (Ho₂O₃) i chlorek holmu (HoCl₃)․

Zastosowania Holm

Holm znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach nauki i technologii, w tym w technologii laserowej, obrazowaniu medycznym, technologii jądrowej i w produkcji stopów i magnesów․

Holm jest stosowany w laserach do generowania światła o długości fali 2,05 µm, które jest wykorzystywane w różnych zastosowaniach, takich jak cięcie i spawanie materiałów, medycyna i telekomunikacja․ Holm jest również stosowany w obrazowaniu medycznym, w szczególności w tomografii emisyjnej pozytonowej (PET) i w terapii nowotworów․ Holm jest również stosowany w technologii jądrowej, w szczególności w reaktorach jądrowych i w produkcji izotopów promieniotwórczych․ Wreszcie, holm jest stosowany w produkcji stopów i magnesów, ze względu na jego wysokie właściwości magnetyczne;

5․Zastosowania w technologii laserowej

Lasery holmowe emitują promieniowanie o długości fali 2,05 µm, co czyni je idealnymi do zastosowań medycznych, przemysłowych i naukowych․ Lasery holmowe są wykorzystywane w zabiegach chirurgicznych, ponieważ ich promieniowanie jest silnie pochłaniane przez wodę, co pozwala na precyzyjne cięcie i ablację tkanek․ W przemyśle, lasery holmowe są stosowane do cięcia i spawania metali, tworzyw sztucznych i innych materiałów․ W badaniach naukowych, lasery holmowe są wykorzystywane do spektroskopii i mikroskopii․