Fotogrametria: Historia, Metoda, Typy, Zastosowania

Fotogrametria⁚ Historia, Metoda, Typy, Zastosowania

Fotogrametria to dyscyplina naukowa zajmująca się pozyskiwaniem i przetwarzaniem informacji geometrycznych o obiektach i terenach z obrazów, głównie zdjęć.

1. Wprowadzenie

Fotogrametria, jako dziedzina wiedzy, ma swoje korzenie w XIX wieku, kiedy to wynaleziono fotografię. Początkowo wykorzystywana była głównie do tworzenia map i planów, a jej rozwój był ściśle związany z postępem technologicznym w dziedzinie fotografii, optyki i informatyki. Współczesna fotogrametria opiera się na zaawansowanych technikach komputerowych i wykorzystuje szeroki zakres danych, w tym zdjęcia lotnicze, zdjęcia satelitarne, skany laserowe i obrazy cyfrowe.

Współczesna fotogrametria jest dziedziną o szerokim zastosowaniu, obejmującym różne dziedziny, takie jak kartografia, geodezja, inżynieria, architektura, archeologia, środowisko i zarządzanie katastrofami. W dobie rozwoju technologii cyfrowych i przetwarzania danych fotogrametria stała się niezwykle cennym narzędziem do tworzenia trójwymiarowych modeli rzeczywistości, które znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach życia.

1.1. Definicja Fotogrametrii

Fotogrametria to nauka i technika zajmująca się pozyskiwaniem i przetwarzaniem informacji geometrycznych o obiektach i terenach z obrazów, głównie zdjęć. W skrócie, fotogrametria to sztuka tworzenia trójwymiarowych modeli rzeczywistości z dwuwymiarowych zdjęć. Proces ten opiera się na zasadach geometrii, optyki i matematyki, a jego celem jest stworzenie precyzyjnych modeli geometrycznych obiektów i terenów, które mogą być wykorzystane do różnych celów, od tworzenia map i planów po modelowanie 3D i analizę danych przestrzennych.

Współczesna fotogrametria wykorzystuje zaawansowane technologie i techniki, takie jak fotogrametria lotnicza, fotogrametria naziemna, fotogrametria bliskiego zasięgu, a także technologie skanowania laserowego i fotogrametria mobilna. Dzięki temu możliwe jest tworzenie precyzyjnych i szczegółowych modeli 3D, które znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach, od inżynierii i architektury po archeologię i zarządzanie środowiskiem.

1.2. Krótki Zarys Historyczny

Początki fotogrametrii sięgają XIX wieku, kiedy to wynaleziono fotografię. Pierwsze próby zastosowania fotografii do celów pomiarowych miały miejsce w latach 40. XIX wieku, kiedy to zaczęto wykorzystywać zdjęcia do tworzenia map i planów. W 1859 roku Aimé Laussedat opublikował pracę “Recherches sur les applications de la photographie à la géodésie”, w której przedstawił teoretyczne podstawy fotogrametrii i opisał pierwsze metody pomiarowe oparte na zdjęciach.

Rozwój fotogrametrii w XX wieku był ściśle związany z postępem technologicznym w dziedzinie fotografii, optyki i informatyki. W latach 30. XX wieku wprowadzono do użytku pierwsze kamery lotnicze, co umożliwiło wykonywanie zdjęć z dużej wysokości i tworzenie precyzyjnych map terenów. W latach 60. XX wieku pojawiły się pierwsze komputery, które umożliwiły automatyzację procesów przetwarzania danych fotogrametrycznych. Współczesna fotogrametria opiera się na zaawansowanych technologiach komputerowych i wykorzystuje szeroki zakres danych, w tym zdjęcia lotnicze, zdjęcia satelitarne, skany laserowe i obrazy cyfrowe.

2. Podstawy Metody Fotogrametrii

Fotogrametria opiera się na zasadzie triangulacji, która pozwala na określenie położenia punktów w przestrzeni trójwymiarowej na podstawie ich rzutów na obrazy z różnych punktów widzenia. Podstawowym elementem procesu fotogrametrycznego jest geometria obrazu, która opisuje relację między punktami w przestrzeni trójwymiarowej a ich rzutami na płaszczyznę obrazu. Geometria obrazu jest definiowana przez parametry wewnętrzne i zewnętrzne kamery.

Parametry wewnętrzne kamery opisują geometrię obiektywu i matrycy obrazu, natomiast parametry zewnętrzne określają położenie i orientację kamery w przestrzeni. W procesie fotogrametrycznym celem jest określenie parametrów wewnętrznych i zewnętrznych kamery, a także koordynatów punktów w przestrzeni trójwymiarowej, na podstawie których można stworzyć precyzyjny model geometryczny obiektu lub terenu.

2.1. Zasada Triangulacji

Zasada triangulacji jest podstawową zasadą geometrii fotogrametrii. Polega ona na wykorzystaniu co najmniej dwóch obrazów tego samego obiektu lub terenu, wykonanych z różnych punktów widzenia, do określenia położenia punktów w przestrzeni trójwymiarowej. W triangulacji, z dwóch punktów widzenia, tworzy się trójkąt, w którym znane są długości dwóch boków (odległości między punktami na obrazach) i kąt między nimi (kąt widzenia).

Znając te wartości, można obliczyć długość trzeciego boku trójkąta, czyli odległość między punktami w przestrzeni. W praktyce, w fotogrametrii stosuje się wiele obrazów, a proces triangulacji jest bardziej złożony, ale opiera się na tej samej zasadzie geometrycznej. Triangulacja jest kluczową techniką w fotogrametrii, ponieważ pozwala na określenie położenia punktów w przestrzeni trójwymiarowej bez konieczności bezpośredniego pomiaru odległości.

2.2. Ruch Kamery i Geometria Obrazu

Ruch kamery podczas wykonywania zdjęć ma fundamentalne znaczenie dla geometrii obrazu i wpływa na dokładność rekonstrukcji 3D. Geometria obrazu opisuje relację między punktami w przestrzeni trójwymiarowej a ich rzutami na płaszczyznę obrazu. Parametry wewnętrzne kamery, takie jak ogniskowa obiektywu, odkształcenia obrazu i położenie środka obrazu, określają geometrię wewnętrzną kamery. Parametry zewnętrzne kamery, takie jak położenie i orientacja kamery w przestrzeni, określają geometrię zewnętrzną.

Ruch kamery wpływa na geometrię zewnętrzną, a tym samym na geometrię obrazu. Aby uzyskać precyzyjne modele 3D, konieczne jest dokładne określenie parametrów wewnętrznych i zewnętrznych kamery. Współczesne systemy fotogrametryczne wykorzystują zaawansowane algorytmy do automatycznego określania tych parametrów, co znacznie ułatwia proces rekonstrukcji 3D.

2.3. Modelowanie 3D

Modelowanie 3D w fotogrametrii polega na tworzeniu wirtualnych reprezentacji obiektów i terenów w przestrzeni trójwymiarowej na podstawie obrazów. Proces ten wykorzystuje dane geometryczne pozyskane z obrazów, takie jak położenie punktów, orientacja kamery i geometria obrazu. W fotogrametrii stosuje się różne techniki modelowania 3D, w tym techniki oparte na chmurach punktów, siatkach trójkątów i modelach powierzchniowych.

Chmury punktów to zbiory punktów w przestrzeni trójwymiarowej, które reprezentują kształt obiektu lub terenu. Siatki trójkątów to powierzchnie utworzone z trójkątów, które są połączone w wierzchołkach. Modele powierzchniowe to gładkie powierzchnie, które są tworzone na podstawie danych geometrycznych i mogą być wykorzystywane do tworzenia realistycznych modeli 3D. Wybór techniki modelowania 3D zależy od specyfiki projektu i wymaganej precyzji.

3. Typy Fotogrametrii

Fotogrametria dzieli się na różne typy w zależności od zastosowania i sposobu pozyskiwania danych. Najpopularniejsze typy fotogrametrii to⁚ fotogrametria lotnicza, fotogrametria naziemna i fotogrametria bliskiego zasięgu. Fotogrametria lotnicza wykorzystuje zdjęcia lotnicze do tworzenia modeli 3D i map terenów. Fotogrametria naziemna wykorzystuje zdjęcia wykonane z ziemi, np. za pomocą statywu lub drona, do tworzenia modeli 3D obiektów lub budynków.

Fotogrametria bliskiego zasięgu, zwana również fotogrametrią bliską, wykorzystuje zdjęcia wykonane z niewielkiej odległości, np. podczas skanowania obiektów muzealnych, do tworzenia szczegółowych modeli 3D. Dodatkowo, w zależności od kąta ujęcia, fotogrametria może być podzielona na fotogrametrię ortogonalną, gdzie zdjęcia są wykonywane prostopadle do powierzchni ziemi, i fotogrametrię ukośną, gdzie zdjęcia są wykonywane pod kątem. Wybór typu fotogrametrii zależy od specyfiki projektu i potrzeb użytkownika.

3.1. Fotogrametria Naziemna

Fotogrametria naziemna, zwana również fotogrametrią bliską, to technika fotogrametryczna, która wykorzystuje zdjęcia wykonane z ziemi do tworzenia modeli 3D obiektów lub budynków. W fotogrametrii naziemnej zdjęcia są wykonywane z różnych punktów widzenia, tworząc sieć obrazów, która jest następnie wykorzystywana do rekonstrukcji 3D. Fotogrametria naziemna jest często wykorzystywana do tworzenia modeli 3D budynków, pomników, obiektów muzealnych, a także do tworzenia dokumentacji inżynierskiej.

Do wykonywania zdjęć w fotogrametrii naziemnej można wykorzystywać różne urządzenia, takie jak statywy, drony, a nawet ręczne aparaty fotograficzne. Współczesne systemy fotogrametryczne wykorzystują zaawansowane oprogramowanie do automatycznego przetwarzania danych i tworzenia modeli 3D. Fotogrametria naziemna jest techniką stosunkowo niedrogą i łatwą w użyciu, co czyni ją popularnym narzędziem w wielu dziedzinach.

3.2. Fotogrametria Lotnicza

Fotogrametria lotnicza to technika fotogrametryczna, która wykorzystuje zdjęcia lotnicze do tworzenia modeli 3D i map terenów. Zdjęcia lotnicze są wykonywane z samolotów, dronów lub innych platform latających, a następnie przetwarzane w celu utworzenia precyzyjnych modeli geometrycznych. Fotogrametria lotnicza jest szeroko stosowana w kartografii, geodezji, inżynierii, zarządzaniu środowiskiem i innych dziedzinach, gdzie wymagane są szczegółowe dane przestrzenne.

Współczesne systemy fotogrametrii lotniczej wykorzystują zaawansowane technologie, takie jak kamery cyfrowe o wysokiej rozdzielczości, systemy GPS i oprogramowanie do automatycznego przetwarzania danych. Fotogrametria lotnicza pozwala na tworzenie szczegółowych modeli 3D terenów o dużej powierzchni, co czyni ją cennym narzędziem dla wielu branż. W ostatnich latach, wraz z rozwojem technologii dronów, fotogrametria lotnicza stała się bardziej dostępna i tańsza, co spowodowało wzrost jej popularności.

3.3. Fotogrametria Bliskiego Zasięgu

Fotogrametria bliskiego zasięgu, zwana również fotogrametrią bliską, to technika fotogrametryczna, która wykorzystuje zdjęcia wykonane z niewielkiej odległości do tworzenia szczegółowych modeli 3D obiektów. Zdjęcia w fotogrametrii bliskiego zasięgu są wykonywane z odległości kilku centymetrów do kilku metrów, co pozwala na uzyskanie bardzo dokładnych modeli geometrycznych. Fotogrametria bliskiego zasięgu jest często wykorzystywana do tworzenia modeli 3D obiektów muzealnych, dzieł sztuki, artefaktów archeologicznych, a także do tworzenia dokumentacji inżynierskiej.

W fotogrametrii bliskiego zasięgu stosuje się specjalne kamery, które umożliwiają wykonywanie zdjęć o wysokiej rozdzielczości i dokładności. Współczesne systemy fotogrametrii bliskiego zasięgu wykorzystują zaawansowane oprogramowanie do automatycznego przetwarzania danych i tworzenia modeli 3D. Fotogrametria bliskiego zasięgu jest techniką stosunkowo niedrogą i łatwą w użyciu, co czyni ją popularnym narzędziem w wielu dziedzinach.

4. Proces Fotogrametrii

Proces fotogrametrii składa się z kilku etapów, od pozyskania danych po generowanie wyników. Pierwszym etapem jest nabywanie danych, które obejmuje wykonywanie zdjęć lub skanowanie obiektu lub terenu. Następnie, dane są przetwarzane w celu usunięcia błędów i zniekształceń, a także w celu określenia geometrii obrazu. Proces przetwarzania obrazów obejmuje różne operacje, takie jak korekcja geometryczna, korekcja radiometryczna i ortofotomapowanie.

Po przetworzeniu obrazów, dane są wykorzystywane do rekonstrukcji 3D, czyli do tworzenia wirtualnego modelu obiektu lub terenu w przestrzeni trójwymiarowej. Proces rekonstrukcji 3D opiera się na zasadzie triangulacji i wykorzystuje dane geometryczne pozyskane z obrazów. Ostatnim etapem procesu fotogrametrii jest generowanie wyników, które mogą obejmować modele 3D, mapy, ortofotomapy, chmury punktów i inne dane przestrzenne.

4.1. Nabywanie Danych

Nabywanie danych w fotogrametrii to proces pozyskiwania obrazów lub skanów obiektu lub terenu. W zależności od typu fotogrametrii, zdjęcia mogą być wykonywane z różnych platform, takich jak samoloty, drony, statywy lub ręczne aparaty fotograficzne. Ważne jest, aby zdjęcia były wykonywane z odpowiedniego pokrycia i nachylenia, aby zapewnić wystarczające informacje do rekonstrukcji 3D. W fotogrametrii lotniczej, zdjęcia są wykonywane wzdłuż tras lotu, z częściowym nakładaniem się kolejnych zdjęć, aby zapewnić wystarczające pokrycie terenu.

W fotogrametrii naziemnej, zdjęcia są wykonywane z różnych punktów widzenia, tworząc sieć obrazów, która jest następnie wykorzystywana do rekonstrukcji 3D. W fotogrametrii bliskiego zasięgu, zdjęcia są wykonywane z niewielkiej odległości, co pozwala na uzyskanie bardzo dokładnych modeli geometrycznych. Współczesne systemy fotogrametryczne wykorzystują zaawansowane technologie, takie jak kamery cyfrowe o wysokiej rozdzielczości, systemy GPS i oprogramowanie do automatycznego przetwarzania danych.

4.2. Przetwarzanie Obrazów

Przetwarzanie obrazów w fotogrametrii to proces usuwania błędów i zniekształceń z obrazów, a także określenia geometrii obrazu. Proces ten obejmuje różne operacje, takie jak korekcja geometryczna, korekcja radiometryczna i ortofotomapowanie. Korekcja geometryczna polega na usuwaniu zniekształceń geometrycznych spowodowanych przez obiektyw kamery, ruch kamery i zakrzywienie Ziemi. Korekcja radiometryczna polega na usuwaniu zniekształceń radiometrycznych spowodowanych przez różne warunki oświetleniowe i atmosferyczne.

Ortofotomapowanie polega na tworzeniu ortofotomapy, czyli obrazu, który jest pozbawiony zniekształceń geometrycznych. Przetwarzanie obrazów jest kluczowym etapem procesu fotogrametrii, ponieważ pozwala na uzyskanie dokładnych danych geometrycznych, które są niezbędne do tworzenia modeli 3D i map. Współczesne systemy fotogrametryczne wykorzystują zaawansowane oprogramowanie do automatycznego przetwarzania obrazów, co znacznie ułatwia i przyspiesza ten proces.

4.3. Rekonstrukcja 3D

Rekonstrukcja 3D w fotogrametrii to proces tworzenia wirtualnego modelu obiektu lub terenu w przestrzeni trójwymiarowej na podstawie danych geometrycznych pozyskanych z obrazów. Proces ten opiera się na zasadzie triangulacji i wykorzystuje dane geometryczne pozyskane z obrazów, takie jak położenie punktów, orientacja kamery i geometria obrazu. Współczesne systemy fotogrametryczne wykorzystują zaawansowane algorytmy do automatycznego tworzenia modeli 3D, które są oparte na chmurach punktów, siatkach trójkątów lub modelach powierzchniowych.

Chmury punktów to zbiory punktów w przestrzeni trójwymiarowej, które reprezentują kształt obiektu lub terenu. Siatki trójkątów to powierzchnie utworzone z trójkątów, które są połączone w wierzchołkach. Modele powierzchniowe to gładkie powierzchnie, które są tworzone na podstawie danych geometrycznych i mogą być wykorzystywane do tworzenia realistycznych modeli 3D. Wybór techniki modelowania 3D zależy od specyfiki projektu i wymaganej precyzji.

4.4. Generowanie Wyników

Generowanie wyników w fotogrametrii to ostatni etap procesu, który obejmuje tworzenie ostatecznych produktów, takich jak modele 3D, mapy, ortofotomapy, chmury punktów i inne dane przestrzenne. Wyniki fotogrametrii mogą być wykorzystywane do różnych celów, w zależności od specyfiki projektu. Na przykład, modele 3D mogą być wykorzystywane do wizualizacji obiektów, planowania projektów budowlanych, analizy zmian w środowisku, a także do tworzenia gier komputerowych i filmów.

Mapy fotogrametryczne są wykorzystywane do tworzenia planów terenów, a ortofotomapy do tworzenia map o wysokiej rozdzielczości. Chmury punktów mogą być wykorzystywane do analizy powierzchni obiektów, tworzenia modeli cyfrowych terenu i do innych celów. Współczesne systemy fotogrametryczne oferują szeroki zakres narzędzi do generowania wyników, które są dostosowane do różnych potrzeb użytkowników.

5. Zastosowania Fotogrametrii

Fotogrametria znajduje szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach, od kartografii i geodezji po inżynierię, architekturę, archeologię i zarządzanie środowiskiem. Dzięki możliwości tworzenia precyzyjnych modeli 3D obiektów i terenów, fotogrametria stała się niezwykle cennym narzędziem do analizy danych przestrzennych, planowania projektów i zarządzania zasobami. W kartografii i geodezji, fotogrametria jest wykorzystywana do tworzenia map i planów terenów, a także do aktualizacji istniejących map.

W inżynierii i architekturze, fotogrametria jest wykorzystywana do tworzenia modeli 3D budynków, mostów, dróg i innych obiektów inżynierskich, a także do monitorowania postępu prac budowlanych. W archeologii, fotogrametria jest wykorzystywana do tworzenia modeli 3D stanowisk archeologicznych, a także do dokumentacji artefaktów. W zarządzaniu środowiskiem, fotogrametria jest wykorzystywana do monitorowania zmian w środowisku, takich jak erozja, zanieczyszczenie i zmiany w pokryciu terenu.

5.1. Kartografia i Geodezja

Fotogrametria odgrywa kluczową rolę w kartografii i geodezji, dostarczając precyzyjnych danych geometrycznych niezbędnych do tworzenia map i planów terenów. Tradycyjne metody kartograficzne, oparte na pomiarach naziemnych, są czasochłonne i kosztowne, a fotogrametria oferuje bardziej wydajne i dokładne rozwiązanie. Fotogrametria lotnicza, wykorzystująca zdjęcia lotnicze, pozwala na szybkie i precyzyjne mapowanie dużych obszarów, a fotogrametria naziemna, wykorzystująca zdjęcia wykonane z ziemi, jest idealna do mapowania obiektów i terenów o niewielkich rozmiarach.

Modele 3D stworzone z wykorzystaniem fotogrametrii są wykorzystywane do tworzenia ortofotomap, czyli map o wysokiej rozdzielczości, pozbawionych zniekształceń geometrycznych. Ortofotomapy są szeroko stosowane w planowaniu przestrzennym, zarządzaniu infrastrukturą, a także w monitorowaniu zmian w środowisku. Fotogrametria pozwala również na tworzenie modeli cyfrowych terenu (DTM), które są wykorzystywane do analizy topografii, modelowania przepływu wody i innych celów.

5.2. Inżynieria i Architektura

W inżynierii i architekturze fotogrametria znajduje szerokie zastosowanie, umożliwiając precyzyjne modelowanie 3D obiektów, takich jak budynki, mosty, drogi, tunele, a także złożonych struktur inżynierskich. Modele 3D stworzone z wykorzystaniem fotogrametrii są wykorzystywane do planowania projektów budowlanych, monitorowania postępu prac, a także do analizy bezpieczeństwa konstrukcji. Fotogrametria pozwala na dokładne zmierzenie wymiarów obiektów, identyfikację potencjalnych problemów konstrukcyjnych, a także na wizualizację projektów w 3D.

W architekturze fotogrametria jest wykorzystywana do tworzenia dokumentacji obiektów zabytkowych, a także do wizualizacji projektów architektonicznych. Modele 3D obiektów architektonicznych są wykorzystywane do tworzenia wirtualnych wycieczek, a także do prezentacji projektów klientom. Fotogrametria pozwala na dokładne odwzorowanie detali architektonicznych, a także na tworzenie realistycznych wizualizacji projektów.

5.3. Monitorowanie Środowiska

Fotogrametria odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu środowiska, dostarczając precyzyjnych danych geometrycznych niezbędnych do analizy zmian w środowisku, takich jak erozja, zanieczyszczenie, zmiany w pokryciu terenu i inne zjawiska. Fotogrametria lotnicza, wykorzystująca zdjęcia lotnicze, pozwala na monitorowanie dużych obszarów, a fotogrametria naziemna, wykorzystująca zdjęcia wykonane z ziemi, jest idealna do monitorowania obiektów i terenów o niewielkich rozmiarach. Modele 3D stworzone z wykorzystaniem fotogrametrii są wykorzystywane do analizy zmian w czasie, a także do tworzenia map i planów, które są wykorzystywane do zarządzania środowiskiem.

Fotogrametria jest wykorzystywana do monitorowania lasów, terenów rolnych, terenów podmokłych, a także do analizy zmian w pokryciu terenu spowodowanych przez urbanizację, wylesianie, górnictwo i inne czynniki. Modele 3D stworzone z wykorzystaniem fotogrametrii są wykorzystywane do analizy erozji, zanieczyszczenia powietrza i wody, a także do monitorowania zmian w krajobrazie. Fotogrametria jest cennym narzędziem do monitorowania środowiska i do podejmowania decyzji dotyczących zarządzania środowiskiem.

5.4. Zarządzanie Katastrofami

Fotogrametria odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu katastrofami, dostarczając precyzyjnych danych geometrycznych niezbędnych do szybkiej oceny szkód, planowania działań ratunkowych i zarządzania kryzysowego. Po wystąpieniu katastrofy naturalnej, takiej jak trzęsienie ziemi, powódź, pożar lub huragan, fotogrametria lotnicza i naziemna jest wykorzystywana do szybkiego i dokładnego mapowania obszarów dotkniętych klęską. Modele 3D stworzone z wykorzystaniem fotogrametrii są wykorzystywane do analizy szkód, identyfikacji obszarów zagrożonych, a także do planowania działań ratunkowych.

Fotogrametria jest również wykorzystywana do monitorowania obszarów zagrożonych katastrofami, takich jak obszary sejsmiczne, obszary podatne na powodzie, a także do monitorowania zmian w środowisku, które mogą zwiększać ryzyko katastrof. Dzięki możliwości szybkiego i dokładnego mapowania terenów, fotogrametria jest cennym narzędziem do zarządzania katastrofami i do minimalizacji ich skutków.

5.5. Archeologia i Dziedzictwo Kulturowe

W archeologii i ochronie dziedzictwa kulturowego fotogrametria odgrywa kluczową rolę, dostarczając precyzyjnych danych geometrycznych niezbędnych do dokumentacji stanowisk archeologicznych, obiektów zabytkowych i innych elementów dziedzictwa kulturowego. Fotogrametria pozwala na tworzenie dokładnych modeli 3D obiektów, które są wykorzystywane do analizy struktury obiektów, do identyfikacji detali, a także do rekonstrukcji obiektów w 3D. Modele 3D stworzone z wykorzystaniem fotogrametrii są wykorzystywane do tworzenia wirtualnych wycieczek po stanowiskach archeologicznych, a także do prezentacji obiektów zabytkowych.

Fotogrametria jest również wykorzystywana do monitorowania stanu obiektów zabytkowych, a także do identyfikacji zmian w strukturze obiektów, które mogą być spowodowane erozją, zanieczyszczeniem lub innymi czynnikami. Dzięki możliwości tworzenia dokładnych modeli 3D, fotogrametria jest cennym narzędziem do ochrony dziedzictwa kulturowego i do zachowania go dla przyszłych pokoleń.

5.6. Rolnictwo, Leśnictwo i Górnictwo

Fotogrametria znajduje szerokie zastosowanie w rolnictwie, leśnictwie i górnictwie, dostarczając precyzyjnych danych geometrycznych niezbędnych do zarządzania zasobami, monitorowania upraw, analizy stanu lasów i optymalizacji procesów wydobywczych. W rolnictwie fotogrametria jest wykorzystywana do tworzenia map upraw, do monitorowania wzrostu roślin, a także do identyfikacji obszarów zagrożonych chorobami i szkodnikami. W leśnictwie fotogrametria jest wykorzystywana do tworzenia map lasów, do monitorowania stanu lasów, a także do identyfikacji obszarów zagrożonych pożarami i szkodnikami.

W górnictwie fotogrametria jest wykorzystywana do tworzenia map terenów górniczych, do monitorowania zmian w środowisku spowodowanych przez działalność górniczą, a także do planowania prac wydobywczych. Dzięki możliwości tworzenia dokładnych modeli 3D, fotogrametria jest cennym narzędziem do zarządzania zasobami naturalnymi, do monitorowania zmian w środowisku, a także do optymalizacji procesów produkcyjnych.