Fideikomiso publiczny: definicja, funkcje, zastosowanie

Fideicomiso publiczny⁚ para qué sirve, cómo funciona, ejemplos

Fideicomiso publiczny, znany również jako trust publiczny, to instrument prawny, który pozwala na zarządzanie majątkiem w celu realizacji celów społecznych, charytatywnych lub publicznych․ Jest to forma zarządzania majątkiem, która opiera się na zasadzie zaufania, gdzie fundator przekazuje swoje aktywa do zarządzania zarządcy, który ma obowiązek wykorzystywać je zgodnie z wolą fundatora i na rzecz beneficjentów․

Wprowadzenie⁚ znaczenie zaufania publicznego i jego rola w zarządzaniu majątkiem

Współczesne społeczeństwa stawiają coraz większy nacisk na transparentność i odpowiedzialność w zarządzaniu majątkiem, zarówno prywatnym, jak i publicznym․ Zaufanie publiczne stanowi kluczowy element stabilności i rozwoju społecznego, a jego brak może prowadzić do konfliktów i niestabilności․ W kontekście zarządzania majątkiem, zaufanie publiczne odnosi się do wiary, że instytucje i osoby odpowiedzialne za zarządzanie majątkiem działają w sposób uczciwy, transparentny i zgodny z interesem publicznym․

Zaufanie publiczne jest szczególnie ważne w kontekście zarządzania majątkiem, ponieważ wiąże się ono z odpowiedzialnością za wykorzystywanie zasobów w sposób etyczny i efektywny․ Zarządzanie majątkiem, niezależnie od jego charakteru, powinno być oparte na zasadach odpowiedzialności, przejrzystości i równości, aby zapewnić, że zasoby są wykorzystywane w sposób zgodny z wolą fundatora i na rzecz beneficjentów․

W tym kontekście fideikomiso publiczny, jako instrument prawny, który pozwala na zarządzanie majątkiem w sposób transparentny i odpowiedzialny, odgrywa kluczową rolę w budowaniu zaufania publicznego․ Fideikomiso publiczny, poprzez swoje mechanizmy kontroli i nadzoru, zapewnia, że majątek jest wykorzystywany w sposób zgodny z interesem publicznym i na rzecz beneficjentów, co przyczynia się do budowania zaufania między społeczeństwem a instytucjami zarządzającymi majątkiem․

1․ Definicja fideikomisu publicznego

Fideikomiso publiczny, znany również jako trust publiczny, jest instytucją prawną, która pozwala na zarządzanie majątkiem w celu realizacji celów społecznych, charytatywnych lub publicznych․ Jest to forma zarządzania majątkiem, która opiera się na zasadzie zaufania, gdzie fundator przekazuje swoje aktywa do zarządzania zarządcy, który ma obowiązek wykorzystywać je zgodnie z wolą fundatora i na rzecz beneficjentów․

Fideikomiso publiczny różni się od tradycyjnego fideikomisu prywatnego, który służy do zarządzania majątkiem w celu ochrony interesów rodziny lub konkretnych osób․ Fideikomiso publiczny ma na celu realizację celów publicznych, takich jak ochrona środowiska, rozwój społeczny, edukacja, czy kultura․

W fideikomiso publicznym, fundator, który jest osobą fizyczną lub prawną, przekazuje swoje aktywa do zarządzania zarządcy, który jest osobą fizyczną lub prawną, odpowiedzialną za zarządzanie majątkiem i realizację celów określonych przez fundatora․ Beneficjenci fideikomisu publicznego to osoby lub grupy osób, które korzystają z zasobów fideikomisu, zgodnie z wolą fundatora․

Fideikomiso publiczny jest regulowany przez przepisy prawa, które określają jego strukturę, zasady zarządzania, obowiązki zarządcy, prawa beneficjentów i sposób rozliczenia majątku․

1․1․ Fideikomiso jako instytucja prawna

Fideikomiso, jako instytucja prawna, ma swoje korzenie w prawie rzymskim, gdzie funkcjonowało jako forma zarządzania majątkiem, która pozwalała na ochronę interesów rodziny i zapewnienie ciągłości majątku w kolejnych pokoleniach․ Współczesne prawo cywilne, w tym prawo polskie, rozwijało i modyfikowało instytucję fideikomisu, dostosowując ją do nowych realiów i potrzeb społecznych․

W Polsce, fideikomiso jest uregulowane w Kodeksie cywilnym, który definiuje go jako umowę, w której fundator przekazuje swoje aktywa do zarządzania zarządcy, który ma obowiązek wykorzystywać je zgodnie z wolą fundatora i na rzecz beneficjentów․ Kodeks cywilny określa również zasady tworzenia i funkcjonowania fideikomisu, w tym obowiązki zarządcy, prawa beneficjentów, a także sposób rozliczenia majątku․

Fideikomiso publiczny, jako forma fideikomisu, która służy realizacji celów publicznych, jest stosunkowo nową instytucją w polskim systemie prawnym․ W ostatnich latach, w związku z rosnącym zainteresowaniem społeczeństwa transparentnością i odpowiedzialnością w zarządzaniu majątkiem, fideikomiso publiczny zyskuje na znaczeniu jako instrument prawny, który pozwala na zarządzanie majątkiem w sposób zgodny z interesem publicznym i na rzecz beneficjentów․

1․2․ Charakterystyka fideikomisu publicznego

Fideikomiso publiczny charakteryzuje się szeregiem cech, które odróżniają go od tradycyjnych form zarządzania majątkiem․ Po pierwsze, fideikomiso publiczny ma na celu realizację celów publicznych, takich jak ochrona środowiska, rozwój społeczny, edukacja, czy kultura․ W przeciwieństwie do fideikomisu prywatnego, który służy do ochrony interesów rodziny lub konkretnych osób, fideikomiso publiczny ma na celu dobro ogółu․

Po drugie, fideikomiso publiczny charakteryzuje się transparentnością i odpowiedzialnością․ Fundator, który przekazuje swoje aktywa do zarządzania, określa cele fideikomisu i sposób ich realizacji, a zarządca ma obowiązek działać zgodnie z wolą fundatora i w sposób zgodny z interesem publicznym․

Po trzecie, fideikomiso publiczny jest regulowany przez przepisy prawa, które określają jego strukturę, zasady zarządzania, obowiązki zarządcy, prawa beneficjentów i sposób rozliczenia majątku․ Przepisy prawa zapewniają, że fideikomiso publiczny działa w sposób uczciwy, transparentny i zgodny z interesem publicznym․

Fideikomiso publiczny jest zatem instytucją prawną, która pozwala na zarządzanie majątkiem w sposób odpowiedzialny i etyczny, służąc realizacji celów publicznych i budowaniu zaufania między społeczeństwem a instytucjami zarządzającymi majątkiem․

2․ Cele i korzyści z tworzenia fideikomisu publicznego

Tworzenie fideikomisu publicznego wiąże się z wieloma celami i korzyściami, które mają istotne znaczenie dla rozwoju społecznego i gospodarczego․ Fideikomiso publiczny pozwala na skuteczne realizowanie celów społecznych, charytatywnych lub publicznych, które są trudne do osiągnięcia w tradycyjnych ramach prawnych․

Głównym celem fideikomisu publicznego jest zapewnienie trwałości i długofalowego wykorzystania majątku na rzecz realizacji celów społecznych․ Fideikomiso publiczny pozwala na ochronę majątku przed rozproszeniem, a także na jego efektywne zarządzanie w długim okresie․

Fideikomiso publiczny stwarza również możliwości promowania celów społecznych i dobroczynności․ Dzięki możliwości przekazania majątku do zarządzania w celu realizacji celów społecznych, fideikomiso publiczny sprzyja rozwojowi filantropii i wspieraniu ważnych inicjatyw społecznych․

Dodatkowo, fideikomiso publiczny przyczynia się do zapewnienia transparentności i odpowiedzialności w zarządzaniu majątkiem․ Fideikomiso publiczny jest regulowany przez przepisy prawa, które określają jego strukturę, zasady zarządzania, obowiązki zarządcy, prawa beneficjentów i sposób rozliczenia majątku; Przepisy te zapewniają, że fideikomiso publiczny działa w sposób uczciwy, transparentny i zgodny z interesem publicznym․

2․1․ Ochrona majątku i zapewnienie jego trwałości

Jednym z kluczowych celów tworzenia fideikomisu publicznego jest ochrona majątku i zapewnienie jego trwałości w długim okresie․ W tradycyjnych formach zarządzania majątkiem, często pojawiają się problemy związane z rozproszeniem majątku, jego nieefektywnym zarządzaniem lub nadużyciami ze strony osób odpowiedzialnych za jego administrowanie․

Fideikomiso publiczny pozwala na rozwiązanie tych problemów, zapewniając stabilność i trwałość majątku․ Fundator, tworząc fideikomiso, określa cele, na które mają być przeznaczone aktywa, a zarządca ma obowiązek działać zgodnie z wolą fundatora i w sposób zgodny z interesem publicznym․

Fideikomiso publiczny zapewnia również ochronę majątku przed różnego rodzaju zagrożeniami, takimi jak spory rodzinne, nieudolność zarządzania lub nadużycia ze strony osób odpowiedzialnych za administrowanie majątkiem․ Dzięki swojej strukturze i prawnym mechanizmom kontroli, fideikomiso publiczny chroni majątek przed rozproszeniem i zapewnia jego długofalowe wykorzystanie na rzecz realizacji celów społecznych․

W ten sposób, fideikomiso publiczny przyczynia się do zapewnienia stabilności i trwałości majątku, co jest szczególnie ważne w kontekście realizacji celów społecznych, które wymagają długofalowego zaangażowania i finansowania․

2․2․ Promowanie celów społecznych i dobroczynności

Fideikomiso publiczny stanowi niezwykle skuteczne narzędzie do promowania celów społecznych i dobroczynności․ Pozwala na stworzenie trwałego mechanizmu finansowania inicjatyw społecznych, zapewniając stabilne i długofalowe wsparcie dla organizacji pozarządowych, fundacji i innych podmiotów działających na rzecz dobra publicznego․

Tworząc fideikomiso publiczny, fundator może przekazać swoje aktywa do zarządzania w celu realizacji określonych celów społecznych, takich jak ochrona środowiska, rozwój edukacji, pomoc humanitarna, czy wspieranie kultury․ Zarządca fideikomisu ma obowiązek wykorzystywać majątek zgodnie z wolą fundatora i w sposób zgodny z interesem publicznym․

Fideikomiso publiczny pozwala na realizację celów społecznych w sposób bardziej efektywny i skuteczny niż tradycyjne formy darowizn․ Zapewniając stabilne i długofalowe finansowanie, fideikomiso publiczny pozwala na realizację ambitnych projektów społecznych, które wymagają długoterminowego zaangażowania i finansowania․

Dodatkowo, fideikomiso publiczny sprzyja rozwojowi filantropii i wspieraniu ważnych inicjatyw społecznych․ Dzięki możliwości przekazania majątku do zarządzania w celu realizacji celów społecznych, fideikomiso publiczny zachęca osoby i instytucje do angażowania się w działalność filantropijną i wspierania ważnych projektów społecznych․

2․3․ Zapewnienie transparentności i odpowiedzialności

Fideikomiso publiczny, jako forma zarządzania majątkiem o charakterze publicznym, stawia szczególny nacisk na transparentność i odpowiedzialność․ Jest to kluczowe dla budowania zaufania między społeczeństwem a instytucjami zarządzającymi majątkiem, a także dla zapewnienia skutecznego i efektywnego wykorzystania zasobów na rzecz realizacji celów społecznych․

Fideikomiso publiczny jest regulowany przez przepisy prawa, które określają jego strukturę, zasady zarządzania, obowiązki zarządcy, prawa beneficjentów i sposób rozliczenia majątku․ Przepisy te zapewniają, że fideikomiso publiczny działa w sposób uczciwy, transparentny i zgodny z interesem publicznym․

Transparentność w fideikomiso publicznym oznacza, że wszystkie działania związane z zarządzaniem majątkiem, w tym decyzje dotyczące inwestycji, rozdysponowania środków i realizacji celów, są jawne i dostępne dla publicznej kontroli․ Zarządca fideikomisu ma obowiązek prowadzić dokumentację, udostępniać informacje o swojej działalności i poddawać się regularnym audytom․

Odpowiedzialność w fideikomiso publicznym oznacza, że zarządca jest odpowiedzialny za wykorzystywanie majątku zgodnie z wolą fundatora i w sposób zgodny z interesem publicznym․ Zarządca ponosi odpowiedzialność za swoje działania i decyzje, a jego działalność jest podlegająca kontroli ze strony organów nadzorczych i społeczeństwa․

3․ Funkcjonowanie fideikomisu publicznego

Fideikomiso publiczny funkcjonuje na podstawie umowy, w której fundator przekazuje swoje aktywa do zarządzania zarządcy, który ma obowiązek wykorzystywać je zgodnie z wolą fundatora i na rzecz beneficjentów․ Umowa ta określa cele fideikomisu, zasady zarządzania majątkiem, prawa i obowiązki zarządcy, a także prawa beneficjentów․

Ustanowienie fideikomisu publicznego wymaga spełnienia określonych wymogów formalnych, takich jak sporządzenie aktu notarialnego, rejestracja w odpowiednim rejestrze i uzyskanie niezbędnych zezwoleń․ Po ustanowieniu fideikomisu, zarządca przejmuje odpowiedzialność za zarządzanie majątkiem i realizację celów określonych przez fundatora․

Zarządca ma obowiązek działać w sposób zgodny z interesem publicznym i w sposób zgodny z wolą fundatora․ Ma również obowiązek prowadzić dokumentację, udostępniać informacje o swojej działalności i poddawać się regularnym audytom․ Beneficjenci fideikomisu mają prawo do korzystania z zasobów fideikomisu zgodnie z wolą fundatora i w sposób zgodny z celami fideikomisu․

Fideikomiso publiczny jest podlegający kontroli ze strony organów nadzorczych i społeczeństwa․ Organy nadzorcze mają obowiązek kontrolować działalność zarządcy i dbać o to, aby fideikomiso publiczny działał w sposób zgodny z prawem i w sposób zgodny z interesem publicznym․

3․1․ Ustanowienie fideikomisu⁚ rola fundatora i zarządcy

Ustanowienie fideikomisu publicznego rozpoczyna się od decyzji fundatora, który pragnie przekazać swoje aktywa do zarządzania w celu realizacji celów społecznych, charytatywnych lub publicznych․ Fundator pełni kluczową rolę w procesie tworzenia fideikomisu, ponieważ to on określa cele fideikomisu, zasady zarządzania majątkiem, prawa i obowiązki zarządcy, a także prawa beneficjentów․

Fundator musi sporządzić akt założycielski fideikomisu, który zawiera szczegółowe informacje o celach, strukturze i funkcjonowaniu fideikomisu․ Akt założycielski powinien być sporządzony w formie aktu notarialnego․ Fundator ma również prawo do wyboru zarządcy fideikomisu, który będzie odpowiedzialny za zarządzanie majątkiem i realizację celów określonych przez fundatora․

Zarządca fideikomisu ma obowiązek działać zgodnie z wolą fundatora i w sposób zgodny z interesem publicznym․ Ma również obowiązek prowadzić dokumentację, udostępniać informacje o swojej działalności i poddawać się regularnym audytom․ Zarządca jest odpowiedzialny za zarządzanie majątkiem fideikomisu, w tym za jego inwestowanie, rozdysponowanie środków i realizację celów określonych przez fundatora․

Zarówno fundator, jak i zarządca fideikomisu muszą działać w sposób zgodny z prawem i w sposób zgodny z interesem publicznym․ Ich działania są podlegające kontroli ze strony organów nadzorczych i społeczeństwa․

3․2․ Zarządzanie majątkiem fideikomisu⁚ obowiązki i odpowiedzialność

Zarządzanie majątkiem fideikomisu publicznego jest zadaniem wymagającym szczególnej odpowiedzialności i profesjonalizmu․ Zarządca fideikomisu, który jest osobą fizyczną lub prawną, ma obowiązek działać zgodnie z wolą fundatora i w sposób zgodny z interesem publicznym․

Głównym obowiązkiem zarządcy jest zapewnienie trwałości i efektywnego wykorzystania majątku fideikomisu na rzecz realizacji celów określonych przez fundatora․ Zarządca ma obowiązek inwestować majątek w sposób ostrożny i rozważny, dbając o jego ochronę i zwiększenie wartości․ Musi również podejmować decyzje dotyczące rozdysponowania środków zgodnie z celami fideikomisu i w sposób zgodny z interesem publicznym․

Zarządca ma również obowiązek prowadzić dokumentację, udostępniać informacje o swojej działalności i poddawać się regularnym audytom․ Musi być transparentny w swoich działaniach i udostępniać informacje o swojej działalności publicznie․

Zarządca fideikomisu ponosi odpowiedzialność za swoje działania i decyzje․ W przypadku naruszenia swoich obowiązków, zarządca może być pociągnięty do odpowiedzialności prawnej i finansowej․ Fideikomiso publiczny jest podlegający kontroli ze strony organów nadzorczych i społeczeństwa, które mają prawo do monitorowania działalności zarządcy i zapewnienia, że działa on w sposób zgodny z prawem i w sposób zgodny z interesem publicznym․

3․3․ Beneficjenci fideikomisu⁚ kto korzysta z jego zasobów

Beneficjenci fideikomisu publicznego to osoby lub grupy osób, które korzystają z zasobów fideikomisu zgodnie z wolą fundatora i w sposób zgodny z celami fideikomisu․ Beneficjenci mogą być konkretnie wskazani w akcie założycielskim fideikomisu lub mogą być definiowani w sposób bardziej ogólny, np․ jako osoby potrzebujące, organizacje pozarządowe działające w określonych dziedzinach, czy społeczności lokalne․

W przypadku fideikomisu publicznego, beneficjenci zazwyczaj stanowią szeroką grupę odbiorców, a cele fideikomisu są ukierunkowane na dobro ogółu․ Beneficjenci fideikomisu publicznego mogą korzystać z jego zasobów w różny sposób, np․ poprzez otrzymywanie dotacji, stypendiów, wsparcia finansowego dla swoich projektów, czy też poprzez dostęp do usług lub infrastruktury finansowanej z majątku fideikomisu․

Prawa beneficjentów fideikomisu publicznego są określone w akcie założycielskim fideikomisu, a także w przepisach prawa regulujących fideikomisy․ Beneficjenci mają prawo do korzystania z zasobów fideikomisu zgodnie z wolą fundatora i w sposób zgodny z celami fideikomisu․ Mają również prawo do informacji o działalności fideikomisu i do kontroli jego funkcjonowania․

Fideikomiso publiczny stanowi zatem ważny instrument prawny, który pozwala na skuteczne realizowanie celów społecznych i dobroczynnych, zapewniając trwałe i odpowiedzialne zarządzanie majątkiem na rzecz szerokiej grupy beneficjentów․

4․ Przykłady zastosowania fideikomisu publicznego

Fideikomiso publiczny znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach życia społecznego i gospodarczego, stanowiąc skuteczne narzędzie do realizacji celów społecznych, charytatywnych lub publicznych․ Przykłady zastosowania fideikomisu publicznego można znaleźć w różnych krajach, w tym w Meksyku i Ameryce Łacińskiej, gdzie fideikomiso jest popularną formą zarządzania majątkiem na rzecz celów społecznych․

W Polsce, fideikomiso publiczny jest stosunkowo nową instytucją, ale zyskuje na znaczeniu w ostatnich latach․ Przykłady zastosowania fideikomisu publicznego w Polsce obejmują m․in․ tworzenie fundacji i organizacji pozarządowych, które zarządzają majątkiem w celu realizacji celów społecznych, takich jak ochrona środowiska, rozwój edukacji, pomoc humanitarna, czy wspieranie kultury․

Fideikomiso publiczny może być również wykorzystywany do tworzenia funduszy celowych, które służą do finansowania konkretnych projektów społecznych, takich jak budowa szpitala, szkoły, czy domu opieki․ Fideikomiso publiczny może również być wykorzystywany do tworzenia funduszy inwestycyjnych, które inwestują w projekty o charakterze społecznym, np․ w odnawialne źródła energii, czy w rozwój infrastruktury społecznej․

Fideikomiso publiczny stanowi zatem uniwersalne narzędzie, które pozwala na realizację wielu celów społecznych i dobroczynnych, zapewniając trwałe i odpowiedzialne zarządzanie majątkiem na rzecz szerokiej grupy beneficjentów․

4․1․ Fideikomisy w Meksyku i Ameryce Łacińskiej

W Meksyku i Ameryce Łacińskiej, fideikomiso jest głęboko zakorzenioną instytucją prawną, która odgrywa znaczącą rolę w zarządzaniu majątkiem i realizacji celów społecznych․ Fideikomiso publiczny, w szczególności, jest szeroko stosowany w tych regionach do tworzenia fundacji, organizacji pozarządowych i innych podmiotów działających na rzecz dobra publicznego․

W Meksyku, fideikomiso publiczny jest regulowany przez Kodeks Cywilny, który określa jego strukturę, zasady zarządzania, prawa i obowiązki zarządcy, a także prawa beneficjentów․ Fideikomiso publiczny jest często wykorzystywany do ochrony dziedzictwa kulturowego, wspierania edukacji, rozwoju społecznego i ochrony środowiska․

W innych krajach Ameryki Łacińskiej, takich jak Argentyna, Chile, Kolumbia i Brazylia, fideikomiso publiczny jest również stosowany w podobny sposób, stanowiąc skuteczne narzędzie do realizacji celów społecznych i dobroczynnych․ Fideikomiso publiczny pozwala na stworzenie trwałego mechanizmu finansowania inicjatyw społecznych, zapewniając stabilne i długofalowe wsparcie dla organizacji pozarządowych, fundacji i innych podmiotów działających na rzecz dobra publicznego․

W krajach Ameryki Łacińskiej, fideikomiso publiczny jest często wykorzystywany do zarządzania majątkiem pochodzącym z darowizn, spadków lub innych źródeł, aby zapewnić jego trwałość i efektywne wykorzystanie na rzecz realizacji celów społecznych․

4․2․ Fideikomisy w Polsce⁚ przykłady z różnych dziedzin

W Polsce, fideikomiso publiczny, choć stosunkowo nowa instytucja, zyskuje na znaczeniu i znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach życia społecznego i gospodarczego․ Przykłady zastosowania fideikomisu publicznego w Polsce obejmują m․in․ tworzenie fundacji i organizacji pozarządowych, które zarządzają majątkiem w celu realizacji celów społecznych, takich jak ochrona środowiska, rozwój edukacji, pomoc humanitarna, czy wspieranie kultury․

Fideikomiso publiczny może być również wykorzystywany do tworzenia funduszy celowych, które służą do finansowania konkretnych projektów społecznych, takich jak budowa szpitala, szkoły, czy domu opieki․ Przykładem może być fundacja, która zgromadziła środki na budowę nowego szpitala dziecięcego i utworzyła fideikomiso publiczny, aby zarządzać tymi środkami i zapewnić ich efektywne wykorzystanie na rzecz realizacji tego celu;

Fideikomiso publiczny może również być wykorzystywany do tworzenia funduszy inwestycyjnych, które inwestują w projekty o charakterze społecznym, np․ w odnawialne źródła energii, czy w rozwój infrastruktury społecznej․ Przykładem może być fundusz inwestycyjny, który zgromadził środki od inwestorów i utworzył fideikomiso publiczny, aby inwestować te środki w projekty związane z rozwojem infrastruktury społecznej, np․ w budowę ścieżek rowerowych, czy w modernizację szkół․

Fideikomiso publiczny stanowi zatem uniwersalne narzędzie, które pozwala na realizację wielu celów społecznych i dobroczynnych, zapewniając trwałe i odpowiedzialne zarządzanie majątkiem na rzecz szerokiej grupy beneficjentów․

4․3․ Fideikomisy w ochronie środowiska i rozwoju społecznym

Fideikomiso publiczny stanowi niezwykle skuteczne narzędzie do wspierania działań na rzecz ochrony środowiska i rozwoju społecznego, zapewniając trwałe i odpowiedzialne zarządzanie majątkiem na rzecz realizacji tych celów․

W ochronie środowiska, fideikomiso publiczny może być wykorzystywany do finansowania projektów związanych z ochroną przyrody, takich jak tworzenie rezerwatów przyrody, renaturyzacja terenów zdegradowanych, czy rozwój odnawialnych źródeł energii․

Przykładem może być fundacja, która zgromadziła środki na ochronę lasów deszczowych i utworzyła fideikomiso publiczny, aby zarządzać tymi środkami i zapewnić ich efektywne wykorzystanie na rzecz realizacji tego celu․

W rozwoju społecznym, fideikomiso publiczny może być wykorzystywany do finansowania projektów związanych z edukacją, zdrowiem, kulturą, czy wspieraniem osób potrzebujących․ Przykładem może być fundusz inwestycyjny, który zgromadził środki od inwestorów i utworzył fideikomiso publiczny, aby inwestować te środki w projekty związane z rozwojem edukacji, np․ w budowę nowych szkół, czy w rozwój programów edukacyjnych․

Fideikomiso publiczny stanowi zatem wartościowe narzędzie do wspierania działań na rzecz ochrony środowiska i rozwoju społecznego, zapewniając trwałe i odpowiedzialne zarządzanie majątkiem na rzecz realizacji tych celów․