Epitopowe: Klucz do zrozumienia odpowiedzi immunologicznej

Epitopowe, znane również jako determinanty antygenowe, to małe fragmenty antygenu, które są rozpoznawane przez układ odpornościowy. Są one kluczowe dla indukcji odpowiedzi immunologicznej, ponieważ stanowią miejsca wiązania dla receptorów komórek T (TCR) i przeciwciał (Ab).

Układ odpornościowy organizmu jest złożonym systemem obronnym, który rozpoznaje i niszczy patogeny, takie jak bakterie, wirusy i grzyby. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają antygeny, które są cząsteczkami zdolnymi do wywołania odpowiedzi immunologicznej. Antygeny są rozpoznawane przez komórki układu odpornościowego, takie jak limfocyty T i B, poprzez specyficzne miejsca wiązania zwane epitopowami. Epitopowe to małe fragmenty antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek T (TCR) i przeciwciała (Ab).

Rozumienie epitopow jest kluczowe dla zrozumienia mechanizmów odpowiedzi immunologicznej i ma ogromne znaczenie w wielu dziedzinach, w tym w rozwoju szczepionek, odkrywaniu leków i immunoterapii. Mapowanie epitopowe, czyli identyfikacja i charakteryzacja epitopow, stało się ważnym narzędziem w badaniach immunologicznych.

W tym artykule omówimy definicję epitopowych, ich rodzaje i znaczenie w odpowiedzi immunologicznej. Zbadamy również techniki mapowania epitopowego i ich zastosowania w różnych dziedzinach medycyny i biologii.

Układ odpornościowy organizmu jest złożonym systemem obronnym, który rozpoznaje i niszczy patogeny, takie jak bakterie, wirusy i grzyby. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają antygeny, które są cząsteczkami zdolnymi do wywołania odpowiedzi immunologicznej. Antygeny są rozpoznawane przez komórki układu odpornościowego, takie jak limfocyty T i B, poprzez specyficzne miejsca wiązania zwane epitopowami. Epitopowe to małe fragmenty antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek T (TCR) i przeciwciała (Ab).

Rozumienie epitopow jest kluczowe dla zrozumienia mechanizmów odpowiedzi immunologicznej i ma ogromne znaczenie w wielu dziedzinach, w tym w rozwoju szczepionek, odkrywaniu leków i immunoterapii. Mapowanie epitopowe, czyli identyfikacja i charakteryzacja epitopow, stało się ważnym narzędziem w badaniach immunologicznych.

W tym artykule omówimy definicję epitopowych, ich rodzaje i znaczenie w odpowiedzi immunologicznej. Zbadamy również techniki mapowania epitopowego i ich zastosowania w różnych dziedzinach medycyny i biologii.

Epitopowe, znane również jako determinanty antygenowe, to specyficzne miejsca na powierzchni antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek układu odpornościowego, takie jak TCR i Ab. Są to małe fragmenty antygenu, które mogą składać się z kilku aminokwasów w przypadku epitopow liniowych lub z bardziej złożonych struktur przestrzennych w przypadku epitopow konformacyjnych.

Epitopowe są kluczowe dla indukcji odpowiedzi immunologicznej, ponieważ stanowią miejsca wiązania dla TCR i Ab. Wiązanie TCR lub Ab z epitopowem inicjuje kaskadę sygnałów, która prowadzi do aktywacji komórek układu odpornościowego i eliminacji patogenu.

W kontekście odpowiedzi immunologicznej, epitopowe są odpowiedzialne za rozpoznanie antygenu jako obcego i wywołanie odpowiedzi immunologicznej. Rozpoznanie epitopowego przez TCR lub Ab jest wysoce specyficzne, co oznacza, że każdy TCR lub Ab rozpoznaje tylko jeden lub kilka specyficznych epitopow. Ta specyficzność jest kluczowa dla skutecznego funkcjonowania układu odpornościowego.

Układ odpornościowy organizmu jest złożonym systemem obronnym, który rozpoznaje i niszczy patogeny, takie jak bakterie, wirusy i grzyby. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają antygeny, które są cząsteczkami zdolnymi do wywołania odpowiedzi immunologicznej. Antygeny są rozpoznawane przez komórki układu odpornościowego, takie jak limfocyty T i B, poprzez specyficzne miejsca wiązania zwane epitopowami. Epitopowe to małe fragmenty antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek T (TCR) i przeciwciała (Ab).

Rozumienie epitopow jest kluczowe dla zrozumienia mechanizmów odpowiedzi immunologicznej i ma ogromne znaczenie w wielu dziedzinach, w tym w rozwoju szczepionek, odkrywaniu leków i immunoterapii. Mapowanie epitopowe, czyli identyfikacja i charakteryzacja epitopow, stało się ważnym narzędziem w badaniach immunologicznych.

W tym artykule omówimy definicję epitopowych, ich rodzaje i znaczenie w odpowiedzi immunologicznej. Zbadamy również techniki mapowania epitopowego i ich zastosowania w różnych dziedzinach medycyny i biologii.

Epitopowe, znane również jako determinanty antygenowe, to specyficzne miejsca na powierzchni antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek układu odpornościowego, takie jak TCR i Ab. Są to małe fragmenty antygenu, które mogą składać się z kilku aminokwasów w przypadku epitopow liniowych lub z bardziej złożonych struktur przestrzennych w przypadku epitopow konformacyjnych.

Epitopowe są kluczowe dla indukcji odpowiedzi immunologicznej, ponieważ stanowią miejsca wiązania dla TCR i Ab. Wiązanie TCR lub Ab z epitopowem inicjuje kaskadę sygnałów, która prowadzi do aktywacji komórek układu odpornościowego i eliminacji patogenu.

W kontekście odpowiedzi immunologicznej, epitopowe są odpowiedzialne za rozpoznanie antygenu jako obcego i wywołanie odpowiedzi immunologicznej. Rozpoznanie epitopowego przez TCR lub Ab jest wysoce specyficzne, co oznacza, że każdy TCR lub Ab rozpoznaje tylko jeden lub kilka specyficznych epitopow. Ta specyficzność jest kluczowa dla skutecznego funkcjonowania układu odpornościowego.

Epitopowe można podzielić na dwie główne kategorie⁚ epitopowe liniowe i epitopowe konformacyjne.

Epitopowe liniowe są ciągłymi sekwencjami aminokwasów w antygenie, które są rozpoznawane przez TCR lub Ab. Są one często określane jako epitopowe sekwencyjne, ponieważ ich rozpoznanie zależy od sekwencji aminokwasów, a nie od struktury przestrzennej.

Epitopowe konformacyjne, z drugiej strony, są tworzone przez trójwymiarową strukturę antygenu. Są one rozpoznawane przez TCR lub Ab w oparciu o ich strukturę przestrzenną, a nie tylko sekwencję aminokwasów. Te epitopowe są często określane jako epitopowe dyskontynuacyjne, ponieważ mogą być tworzone przez aminokwasy, które nie są sąsiadujące w sekwencji, ale są blisko siebie w strukturze przestrzennej.

Typ epitopowego, który jest rozpoznawany przez TCR lub Ab, może mieć wpływ na rodzaj odpowiedzi immunologicznej, która jest wywoływana. Na przykład, epitopowe liniowe są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu komórkowego (odpowiedź T), podczas gdy epitopowe konformacyjne są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu humoralnego (odpowiedź B).

Układ odpornościowy organizmu jest złożonym systemem obronnym, który rozpoznaje i niszczy patogeny, takie jak bakterie, wirusy i grzyby. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają antygeny, które są cząsteczkami zdolnymi do wywołania odpowiedzi immunologicznej. Antygeny są rozpoznawane przez komórki układu odpornościowego, takie jak limfocyty T i B, poprzez specyficzne miejsca wiązania zwane epitopowami. Epitopowe to małe fragmenty antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek T (TCR) i przeciwciała (Ab).

Rozumienie epitopow jest kluczowe dla zrozumienia mechanizmów odpowiedzi immunologicznej i ma ogromne znaczenie w wielu dziedzinach, w tym w rozwoju szczepionek, odkrywaniu leków i immunoterapii. Mapowanie epitopowe, czyli identyfikacja i charakteryzacja epitopow, stało się ważnym narzędziem w badaniach immunologicznych.

W tym artykule omówimy definicję epitopowych, ich rodzaje i znaczenie w odpowiedzi immunologicznej. Zbadamy również techniki mapowania epitopowego i ich zastosowania w różnych dziedzinach medycyny i biologii.

Epitopowe, znane również jako determinanty antygenowe, to specyficzne miejsca na powierzchni antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek układu odpornościowego, takie jak TCR i Ab. Są to małe fragmenty antygenu, które mogą składać się z kilku aminokwasów w przypadku epitopow liniowych lub z bardziej złożonych struktur przestrzennych w przypadku epitopow konformacyjnych.

Epitopowe są kluczowe dla indukcji odpowiedzi immunologicznej, ponieważ stanowią miejsca wiązania dla TCR i Ab. Wiązanie TCR lub Ab z epitopowem inicjuje kaskadę sygnałów, która prowadzi do aktywacji komórek układu odpornościowego i eliminacji patogenu.

W kontekście odpowiedzi immunologicznej, epitopowe są odpowiedzialne za rozpoznanie antygenu jako obcego i wywołanie odpowiedzi immunologicznej. Rozpoznanie epitopowego przez TCR lub Ab jest wysoce specyficzne, co oznacza, że każdy TCR lub Ab rozpoznaje tylko jeden lub kilka specyficznych epitopow. Ta specyficzność jest kluczowa dla skutecznego funkcjonowania układu odpornościowego.

Epitopowe można podzielić na dwie główne kategorie⁚ epitopowe liniowe i epitopowe konformacyjne.

Epitopowe liniowe są ciągłymi sekwencjami aminokwasów w antygenie, które są rozpoznawane przez TCR lub Ab. Są one często określane jako epitopowe sekwencyjne, ponieważ ich rozpoznanie zależy od sekwencji aminokwasów, a nie od struktury przestrzennej.

Epitopowe konformacyjne, z drugiej strony, są tworzone przez trójwymiarową strukturę antygenu. Są one rozpoznawane przez TCR lub Ab w oparciu o ich strukturę przestrzenną, a nie tylko sekwencję aminokwasów. Te epitopowe są często określane jako epitopowe dyskontynuacyjne, ponieważ mogą być tworzone przez aminokwasy, które nie są sąsiadujące w sekwencji, ale są blisko siebie w strukturze przestrzennej.

Typ epitopowego, który jest rozpoznawany przez TCR lub Ab, może mieć wpływ na rodzaj odpowiedzi immunologicznej, która jest wywoływana. Na przykład, epitopowe liniowe są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu komórkowego (odpowiedź T), podczas gdy epitopowe konformacyjne są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu humoralnego (odpowiedź B).

3.1 Epitopowe Liniowe

Epitopowe liniowe są tworzone przez ciągłą sekwencję aminokwasów w antygenie. Są one rozpoznawane przez TCR lub Ab, które wiążą się z sekwencją aminokwasów bez konieczności tworzenia specyficznej struktury przestrzennej. Te epitopowe są często łatwe do identyfikacji za pomocą metod bioinformatycznych, ponieważ ich sekwencja jest znana.

Przykładem epitopowego liniowego jest sekwencja aminokwasów “KLH” (lizyna, lizyna, histydyna), która jest rozpoznawana przez przeciwciała przeciwko białku KLH (keyhole limpet hemocyanin). Ta sekwencja aminokwasów jest ciągła i jest rozpoznawana przez przeciwciała bez konieczności tworzenia specyficznej struktury przestrzennej.

Epitopowe liniowe są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu komórkowego (odpowiedź T), ponieważ TCR rozpoznaje epitopowe liniowe w kontekście cząsteczek MHC (major histocompatibility complex). W odpowiedzi T, komórki T rozpoznają antygeny prezentowane przez cząsteczki MHC na powierzchni komórek prezentujących antygen (APC).

Układ odpornościowy organizmu jest złożonym systemem obronnym, który rozpoznaje i niszczy patogeny, takie jak bakterie, wirusy i grzyby. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają antygeny, które są cząsteczkami zdolnymi do wywołania odpowiedzi immunologicznej. Antygeny są rozpoznawane przez komórki układu odpornościowego, takie jak limfocyty T i B, poprzez specyficzne miejsca wiązania zwane epitopowami. Epitopowe to małe fragmenty antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek T (TCR) i przeciwciała (Ab).

Rozumienie epitopow jest kluczowe dla zrozumienia mechanizmów odpowiedzi immunologicznej i ma ogromne znaczenie w wielu dziedzinach, w tym w rozwoju szczepionek, odkrywaniu leków i immunoterapii. Mapowanie epitopowe, czyli identyfikacja i charakteryzacja epitopow, stało się ważnym narzędziem w badaniach immunologicznych.

W tym artykule omówimy definicję epitopowych, ich rodzaje i znaczenie w odpowiedzi immunologicznej. Zbadamy również techniki mapowania epitopowego i ich zastosowania w różnych dziedzinach medycyny i biologii.

Epitopowe, znane również jako determinanty antygenowe, to specyficzne miejsca na powierzchni antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek układu odpornościowego, takie jak TCR i Ab. Są to małe fragmenty antygenu, które mogą składać się z kilku aminokwasów w przypadku epitopow liniowych lub z bardziej złożonych struktur przestrzennych w przypadku epitopow konformacyjnych.

Epitopowe są kluczowe dla indukcji odpowiedzi immunologicznej, ponieważ stanowią miejsca wiązania dla TCR i Ab. Wiązanie TCR lub Ab z epitopowem inicjuje kaskadę sygnałów, która prowadzi do aktywacji komórek układu odpornościowego i eliminacji patogenu.

W kontekście odpowiedzi immunologicznej, epitopowe są odpowiedzialne za rozpoznanie antygenu jako obcego i wywołanie odpowiedzi immunologicznej. Rozpoznanie epitopowego przez TCR lub Ab jest wysoce specyficzne, co oznacza, że każdy TCR lub Ab rozpoznaje tylko jeden lub kilka specyficznych epitopow. Ta specyficzność jest kluczowa dla skutecznego funkcjonowania układu odpornościowego.

Epitopowe można podzielić na dwie główne kategorie⁚ epitopowe liniowe i epitopowe konformacyjne.

Epitopowe liniowe są ciągłymi sekwencjami aminokwasów w antygenie, które są rozpoznawane przez TCR lub Ab. Są one często określane jako epitopowe sekwencyjne, ponieważ ich rozpoznanie zależy od sekwencji aminokwasów, a nie od struktury przestrzennej.

Epitopowe konformacyjne, z drugiej strony, są tworzone przez trójwymiarową strukturę antygenu. Są one rozpoznawane przez TCR lub Ab w oparciu o ich strukturę przestrzenną, a nie tylko sekwencję aminokwasów. Te epitopowe są często określane jako epitopowe dyskontynuacyjne, ponieważ mogą być tworzone przez aminokwasy, które nie są sąsiadujące w sekwencji, ale są blisko siebie w strukturze przestrzennej.

Typ epitopowego, który jest rozpoznawany przez TCR lub Ab, może mieć wpływ na rodzaj odpowiedzi immunologicznej, która jest wywoływana. Na przykład, epitopowe liniowe są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu komórkowego (odpowiedź T), podczas gdy epitopowe konformacyjne są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu humoralnego (odpowiedź B).

3.1 Epitopowe Liniowe

Epitopowe liniowe są tworzone przez ciągłą sekwencję aminokwasów w antygenie. Są one rozpoznawane przez TCR lub Ab, które wiążą się z sekwencją aminokwasów bez konieczności tworzenia specyficznej struktury przestrzennej. Te epitopowe są często łatwe do identyfikacji za pomocą metod bioinformatycznych, ponieważ ich sekwencja jest znana.

Przykładem epitopowego liniowego jest sekwencja aminokwasów “KLH” (lizyna, lizyna, histydyna), która jest rozpoznawana przez przeciwciała przeciwko białku KLH (keyhole limpet hemocyanin). Ta sekwencja aminokwasów jest ciągła i jest rozpoznawana przez przeciwciała bez konieczności tworzenia specyficznej struktury przestrzennej.

Epitopowe liniowe są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu komórkowego (odpowiedź T), ponieważ TCR rozpoznaje epitopowe liniowe w kontekście cząsteczek MHC (major histocompatibility complex). W odpowiedzi T, komórki T rozpoznają antygeny prezentowane przez cząsteczki MHC na powierzchni komórek prezentujących antygen (APC).

3.2 Epitopowe Konformacyjne

Epitopowe konformacyjne są tworzone przez trójwymiarową strukturę antygenu. Są one rozpoznawane przez TCR lub Ab, które wiążą się z specyficznymi strukturami przestrzennymi utworzonymi przez antygen. Te epitopowe są często bardziej złożone niż epitopowe liniowe i mogą być tworzone przez aminokwasy, które nie są sąsiadujące w sekwencji, ale są blisko siebie w strukturze przestrzennej.

Przykładem epitopowego konformacyjnego jest epitopowe na powierzchni wirusa grypy, które jest rozpoznawane przez przeciwciała przeciwko wirusowi grypy. To epitopowe jest tworzone przez specyficzne ułożenie aminokwasów na powierzchni wirusa grypy i jest rozpoznawane przez przeciwciała, które wiążą się z tym specyficznym ułożeniem przestrzennym.

Epitopowe konformacyjne są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu humoralnego (odpowiedź B), ponieważ przeciwciała rozpoznają epitopowe konformacyjne na powierzchni antygenów. W odpowiedzi B, komórki B produkują przeciwciała, które wiążą się z antygenami i neutralizują je.

Epitopowe⁚ Definicja, Rodzaje i Znaczenie w Odpowiedzi Immunologicznej

1. Wprowadzenie

Układ odpornościowy organizmu jest złożonym systemem obronnym, który rozpoznaje i niszczy patogeny, takie jak bakterie, wirusy i grzyby. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają antygeny, które są cząsteczkami zdolnymi do wywołania odpowiedzi immunologicznej. Antygeny są rozpoznawane przez komórki układu odpornościowego, takie jak limfocyty T i B, poprzez specyficzne miejsca wiązania zwane epitopowami. Epitopowe to małe fragmenty antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek T (TCR) i przeciwciała (Ab).

Rozumienie epitopow jest kluczowe dla zrozumienia mechanizmów odpowiedzi immunologicznej i ma ogromne znaczenie w wielu dziedzinach, w tym w rozwoju szczepionek, odkrywaniu leków i immunoterapii. Mapowanie epitopowe, czyli identyfikacja i charakteryzacja epitopow, stało się ważnym narzędziem w badaniach immunologicznych.

W tym artykule omówimy definicję epitopowych, ich rodzaje i znaczenie w odpowiedzi immunologicznej. Zbadamy również techniki mapowania epitopowego i ich zastosowania w różnych dziedzinach medycyny i biologii.

2. Definicja Epitopowego

Epitopowe, znane również jako determinanty antygenowe, to specyficzne miejsca na powierzchni antygenu, które są rozpoznawane przez receptory komórek układu odpornościowego, takie jak TCR i Ab. Są to małe fragmenty antygenu, które mogą składać się z kilku aminokwasów w przypadku epitopow liniowych lub z bardziej złożonych struktur przestrzennych w przypadku epitopow konformacyjnych.

Epitopowe są kluczowe dla indukcji odpowiedzi immunologicznej, ponieważ stanowią miejsca wiązania dla TCR i Ab; Wiązanie TCR lub Ab z epitopowem inicjuje kaskadę sygnałów, która prowadzi do aktywacji komórek układu odpornościowego i eliminacji patogenu.

W kontekście odpowiedzi immunologicznej, epitopowe są odpowiedzialne za rozpoznanie antygenu jako obcego i wywołanie odpowiedzi immunologicznej. Rozpoznanie epitopowego przez TCR lub Ab jest wysoce specyficzne, co oznacza, że każdy TCR lub Ab rozpoznaje tylko jeden lub kilka specyficznych epitopow. Ta specyficzność jest kluczowa dla skutecznego funkcjonowania układu odpornościowego.

3. Rodzaje Epitopow

Epitopowe można podzielić na dwie główne kategorie⁚ epitopowe liniowe i epitopowe konformacyjne.

Epitopowe liniowe są ciągłymi sekwencjami aminokwasów w antygenie, które są rozpoznawane przez TCR lub Ab. Są one często określane jako epitopowe sekwencyjne, ponieważ ich rozpoznanie zależy od sekwencji aminokwasów, a nie od struktury przestrzennej.

Epitopowe konformacyjne, z drugiej strony, są tworzone przez trójwymiarową strukturę antygenu. Są one rozpoznawane przez TCR lub Ab w oparciu o ich strukturę przestrzenną, a nie tylko sekwencję aminokwasów. Te epitopowe są często określane jako epitopowe dyskontynuacyjne, ponieważ mogą być tworzone przez aminokwasy, które nie są sąsiadujące w sekwencji, ale są blisko siebie w strukturze przestrzennej.

Typ epitopowego, który jest rozpoznawany przez TCR lub Ab, może mieć wpływ na rodzaj odpowiedzi immunologicznej, która jest wywoływana. Na przykład, epitopowe liniowe są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu komórkowego (odpowiedź T), podczas gdy epitopowe konformacyjne są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu humoralnego (odpowiedź B).

3.1 Epitopowe Liniowe

Epitopowe liniowe są tworzone przez ciągłą sekwencję aminokwasów w antygenie. Są one rozpoznawane przez TCR lub Ab, które wiążą się z sekwencją aminokwasów bez konieczności tworzenia specyficznej struktury przestrzennej. Te epitopowe są często łatwe do identyfikacji za pomocą metod bioinformatycznych, ponieważ ich sekwencja jest znana.

Przykładem epitopowego liniowego jest sekwencja aminokwasów “KLH” (lizyna, lizyna, histydyna), która jest rozpoznawana przez przeciwciała przeciwko białku KLH (keyhole limpet hemocyanin). Ta sekwencja aminokwasów jest ciągła i jest rozpoznawana przez przeciwciała bez konieczności tworzenia specyficznej struktury przestrzennej.

Epitopowe liniowe są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu komórkowego (odpowiedź T), ponieważ TCR rozpoznaje epitopowe liniowe w kontekście cząsteczek MHC (major histocompatibility complex). W odpowiedzi T, komórki T rozpoznają antygeny prezentowane przez cząsteczki MHC na powierzchni komórek prezentujących antygen (APC).

3.2 Epitopowe Konformacyjne

Epitopowe konformacyjne są tworzone przez trójwymiarową strukturę antygenu. Są one rozpoznawane przez TCR lub Ab, które wiążą się z specyficznymi strukturami przestrzennymi utworzonymi przez antygen. Te epitopowe są często bardziej złożone niż epitopowe liniowe i mogą być tworzone przez aminokwasy, które nie są sąsiadujące w sekwencji, ale są blisko siebie w strukturze przestrzennej.

Przykładem epitopowego konformacyjnego jest epitopowe na powierzchni wirusa grypy, które jest rozpoznawane przez przeciwciała przeciwko wirusowi grypy. To epitopowe jest tworzone przez specyficzne ułożenie aminokwasów na powierzchni wirusa grypy i jest rozpoznawane przez przeciwciała, które wiążą się z tym specyficznym ułożeniem przestrzennym.

Epitopowe konformacyjne są często związane z odpowiedzią immunologiczną typu humoralnego (odpowiedź B), ponieważ przeciwciała rozpoznają epitopowe konformacyjne na powierzchni antygenów. W odpowiedzi B, komórki B produkują przeciwciała, które wiążą się z antygenami i neutralizują je.

4. Znaczenie Epitopow w Odpowiedzi Immunologicznej

Epitopowe odgrywają kluczową rolę w odpowiedzi immunologicznej, ponieważ stanowią miejsca wiązania dla TCR i Ab. Rozpoznanie epitopowego przez TCR lub Ab inicjuje kaskadę sygnałów, która prowadzi do aktywacji komórek układu odpornościowego i eliminacji patogenu.

Rozpoznanie przez TCR⁚ W odpowiedzi T, TCR rozpoznaje epitopowe prezentowane przez cząsteczki MHC na powierzchni APC. Wiązanie TCR z epitopowem aktywuje komórkę T, która następnie uwalnia cytokiny i niszczy komórki zakażone patogenem.

Rozpoznanie przez Ab⁚ W odpowiedzi B, Ab rozpoznaje epitopowe na powierzchni patogenu. Wiązanie Ab z epitopowem neutralizuje patogen, zapobiegając jego wiązaniu z komórkami gospodarza. Ab mogą również aktywować inne komórki układu odpornościowego, takie jak komórki NK (natural killer), aby zabić komórki zakażone patogenem.

W skrócie, epitopowe są kluczowe dla specyficznego rozpoznania antygenu przez układ odpornościowy, co prowadzi do indukcji odpowiedzi immunologicznej i eliminacji patogenu.