Diagnoza społeczna: Fazy, rodzaje, wskaźniki i przykład

Diagnóstico Social⁚ Fases, Tipos, Indicadores y Ejemplo

Diagnóstico social to kompleksowy proces badawczy, który ma na celu zidentyfikowanie, zanalizowanie i zrozumienie problemów społecznych w określonym kontekście. Jest to kluczowe narzędzie dla podejmowania skutecznych działań w celu poprawy jakości życia i rozwoju społecznego.

Introducción

Diagnóstico social to kluczowe narzędzie w dziedzinie nauk społecznych, które pozwala na systematyczne badanie i analizę złożonych problemów społecznych. Stanowi podstawę do opracowania skutecznych strategii interwencji i działań mających na celu poprawę jakości życia i dobrostanu społeczności. W niniejszym artykule przedstawimy kompleksowe omówienie diagnozy społecznej, obejmujące jej definicję, znaczenie, etapy, rodzaje, wskaźniki, a także przykładowe zastosowanie w praktyce.

Diagnoza społeczna to nie tylko zbieranie informacji o problemach społecznych, ale także ich głębokie analizowanie, uwzględniające kontekst społeczny, ekonomiczny, kulturowy i polityczny. Pozwala to na zidentyfikowanie głównych czynników wpływających na problemy, a także na określenie ich skali i zasięgu. W oparciu o uzyskane dane można sformułować trafne wnioski i rekomendacje, które stanowią podstawę do opracowania skutecznych strategii interwencji i działań mających na celu rozwiązanie lub złagodzenie problemów społecznych.

1.1. Concepto de Diagnóstico Social

Diagnóstico social to systematyczny proces badawczy, który ma na celu zidentyfikowanie, zanalizowanie i zrozumienie problemów społecznych w określonym kontekście. Jest to kluczowe narzędzie dla podejmowania skutecznych działań w celu poprawy jakości życia i rozwoju społecznego. Diagnoza społeczna opiera się na interdyscyplinarnym podejściu, łącząc w sobie elementy socjologii, antropologii, psychologii, ekonomii, nauk politycznych i innych dziedzin wiedzy.

Głównym celem diagnozy społecznej jest zdiagnozowanie rzeczywistości społecznej, identyfikacja problemów i czynników wpływających na ich występowanie, a także ocena ich skali i zasięgu. Diagnoza społeczna pozwala na stworzenie kompleksowego obrazu sytuacji społecznej, uwzględniając zarówno aspekty ilościowe (np. dane statystyczne), jak i jakościowe (np. opinie i doświadczenia mieszkańców). Na podstawie przeprowadzonej diagnozy można opracować skuteczne strategie interwencji i działań mających na celu rozwiązanie lub złagodzenie zidentyfikowanych problemów.

1.2. Importancia del Diagnóstico Social

Diagnóstico social odgrywa kluczową rolę w procesie rozwoju społecznego i budowania sprawiedliwego i zrównoważonego społeczeństwa. Jest to niezbędne narzędzie do identyfikacji i analizy problemów społecznych, które stanowią wyzwanie dla rozwoju i dobrostanu. Poprzez diagnozę społeczną można zidentyfikować grupy społeczne najbardziej narażone na wykluczenie, ubóstwo, dyskryminację i inne problemy, a także określić ich potrzeby i oczekiwania.

Diagnoza społeczna pozwala na opracowanie skutecznych strategii interwencji i działań mających na celu rozwiązanie lub złagodzenie zidentyfikowanych problemów. Umożliwia ona również monitorowanie postępów w realizacji tych działań i ewaluację ich skuteczności. W ten sposób diagnoza społeczna przyczynia się do tworzenia bardziej sprawiedliwego i zrównoważonego społeczeństwa, w którym każdy ma równe szanse na rozwój i dobrobyt.

Fases del Diagnóstico Social

Diagnoza społeczna to proces złożony, który składa się z kilku etapów. Właściwe przeprowadzenie każdego z nich ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wiarygodnych i użytecznych danych, które posłużą do opracowania skutecznych strategii interwencji. Etapy diagnozy społecznej można przedstawić w następujący sposób⁚

1. Definición del problema⁚ Pierwszym etapem jest precyzyjne zdefiniowanie problemu, który chcemy zbadać. Należy określić jego zakres, specyfikę, a także potencjalne przyczyny i skutki.
2. Recopilación de datos⁚ Na tym etapie gromadzimy dane niezbędne do analizy problemu. Dane mogą być pozyskane z różnych źródeł, np. z badań ankietowych, wywiadów, obserwacji, analizy dokumentów, danych statystycznych.
3. Análisis de datos⁚ Zebrane dane są następnie analizowane w celu wyciągnięcia wniosków i zidentyfikowania głównych czynników wpływających na problem.
4. Interpretación de resultados⁚ Uzyskane wyniki są interpretowane w kontekście społecznym, ekonomicznym, kulturowym i politycznym.
5. Formulación de conclusiones y recomendaciones⁚ Na podstawie przeprowadzonej analizy i interpretacji wyników formułowane są wnioski i rekomendacje dotyczące działań, które należy podjąć w celu rozwiązania lub złagodzenia zidentyfikowanego problemu.

2.1. Definición del Problema

Precyzyjne zdefiniowanie problemu stanowi kluczowy etap diagnozy społecznej. Od jego prawidłowego sformułowania zależy jakość i trafność przeprowadzonych badań, a także skuteczność opracowywanych strategii interwencji. Definicja problemu powinna być jasna, zwięzła i precyzyjna, uwzględniając jego zakres, specyfikę, a także potencjalne przyczyny i skutki. Należy również określić, czy problem jest nowy, czy też stanowi jedynie nasilenie istniejącego już problemu.

W procesie definiowania problemu warto skorzystać z metod analizy SWOT, które pozwalają na identyfikację mocnych stron, słabych stron, szans i zagrożeń związanych z problemem. Analiza SWOT pozwala na kompleksowe spojrzenie na problem i zidentyfikowanie kluczowych czynników wpływających na jego występowanie. Na tym etapie warto również przeprowadzić konsultacje z mieszkańcami, aby uzyskać ich perspektywę na problem i zidentyfikować ich potrzeby i oczekiwania.

2.2. Recopilación de Datos

Recopilación de datos to kluczowy etap diagnozy społecznej, który ma na celu zebranie informacji niezbędnych do analizy i zrozumienia problemu. Dane mogą być pozyskane z różnych źródeł, zarówno ilościowych, jak i jakościowych. W zależności od specyfiki problemu i celów diagnozy, można zastosować różne metody i narzędzia badawcze.

Do najczęściej stosowanych metod należą⁚

• Badania ankietowe⁚ pozwalają na zebranie danych od dużej liczby osób w sposób szybki i efektywny. Ankiety mogą być przeprowadzane w formie papierowej, online lub telefonicznie.
• Wywiady⁚ pozwalają na uzyskanie szczegółowych informacji od poszczególnych osób. Wywiady mogą być przeprowadzane indywidualnie lub grupowo, w formie strukturalnej lub swobodnej.
• Obserwacja⁚ polega na bezpośrednim obserwowaniu zachowań i interakcji w danym środowisku. Obserwacja może być uczestnicząca lub nieuczestnicząca, jawna lub ukryta.
• Analiza dokumentów⁚ polega na analizie dostępnych dokumentów, np. sprawozdań, raportów, danych statystycznych, artykułów prasowych.

Przy wyborze metody i narzędzi badawczych należy uwzględnić specyfikę problemu, zasoby czasowe i finansowe, a także etyczne aspekty prowadzenia badań.

2.3. Análisis de Datos

Po zebraniu danych niezbędnym etapem diagnozy społecznej jest ich analiza. Analiza danych pozwala na wyciągnięcie wniosków i zidentyfikowanie głównych czynników wpływających na problem. Istnieje wiele metod analizy danych, w zależności od rodzaju zebranych danych i celów diagnozy.

W przypadku danych ilościowych stosuje się metody statystyczne, takie jak⁚

• Analiza częstości występowania⁚ pozwala na określenie, jak często pojawiają się poszczególne wartości w zbiorze danych.
• Analiza korelacji⁚ pozwala na zbadanie zależności między różnymi zmiennymi.
• Analiza regresji⁚ pozwala na określenie wpływu jednej zmiennej na drugą.

W przypadku danych jakościowych stosuje się metody analizy treści, takie jak⁚

• Kodowanie⁚ polega na przypisywaniu kodów do poszczególnych fragmentów tekstu.
• Tematyzacja⁚ polega na identyfikowaniu głównych tematów poruszanych w danych.
• Analiza narracji⁚ polega na badaniu sposobu, w jaki osoby opowiadają o swoich doświadczeniach.

Współczesne narzędzia informatyczne, takie jak oprogramowanie do analizy danych, ułatwiają proces analizy i pozwalają na uzyskanie bardziej precyzyjnych i wiarygodnych wyników.

2.4. Interpretación de Resultados

Po przeprowadzeniu analizy danych niezbędne jest ich prawidłowe zinterpretowanie. Interpretacja wyników to proces, który polega na nadaniu im znaczenia w kontekście społecznym, ekonomicznym, kulturowym i politycznym. Należy również uwzględnić kontekst historyczny i społeczno-kulturowy, w którym problem się pojawił. Interpretacja wyników powinna być oparta na solidnych podstawach teoretycznych i empirycznych, a także na wiedzy i doświadczeniu badaczy.

W procesie interpretacji wyników należy zwrócić uwagę na⁚

• Spójność wyników⁚ czy wyniki są spójne z innymi badaniami i teoriami?
• Znaczenie wyników⁚ jakie są implikacje wyników dla zrozumienia problemu?
• Ograniczenia wyników⁚ jakie są ograniczenia metodologiczne i teoretyczne, które mogą wpływać na interpretację wyników?

Interpretacja wyników to proces złożony, który wymaga krytycznego i refleksyjnego podejścia. Należy również uwzględnić różne perspektywy i opinie, aby uzyskać pełny i wieloaspektowy obraz problemu.

2.5. Formulación de Conclusiones y Recomendaciones

Na podstawie przeprowadzonej analizy i interpretacji wyników diagnozy społecznej formułowane są wnioski i rekomendacje dotyczące działań, które należy podjąć w celu rozwiązania lub złagodzenia zidentyfikowanego problemu. Wnioski powinny być jasne, zwięzłe i oparte na dowodach. Rekomendacje powinny być konkretne, realne i możliwe do wdrożenia w praktyce. Należy również uwzględnić zasoby czasowe i finansowe, a także potrzeby i oczekiwania mieszkańców.

Rekomendacje mogą dotyczyć⁚

• Zmiany w polityce społecznej⁚ np. wprowadzenie nowych programów wsparcia dla osób zagrożonych ubóstwem.
• Działania edukacyjne i informacyjne⁚ np. kampanie społeczne promujące zdrowy styl życia.
• Inwestycje w infrastrukturę⁚ np. budowa nowych szkół lub ośrodków zdrowia.
• Wzmocnienie organizacji pozarządowych⁚ np. zwiększenie dotacji dla organizacji zajmujących się pomocą osobom potrzebującym.

Formułowanie wniosków i rekomendacji to kluczowy etap diagnozy społecznej, który ma na celu przełożenie wyników badań na konkretne działania.

Tipos de Diagnóstico Social

Diagnoza społeczna może być przeprowadzona w różny sposób, w zależności od celów badania i dostępnych zasobów. Można wyróżnić trzy podstawowe rodzaje diagnozy społecznej⁚

• Diagnóstico Social Cuantitativo⁚ opiera się na analizie danych ilościowych, takich jak dane statystyczne, ankiety, dane z rejestrów. Głównym celem diagnozy ilościowej jest zmierzenie skali i zasięgu problemu, a także zidentyfikowanie głównych czynników wpływających na jego występowanie.
• Diagnóstico Social Cualitativo⁚ opiera się na analizie danych jakościowych, takich jak wywiady, obserwacje, analizy dokumentów. Głównym celem diagnozy jakościowej jest głębokie zrozumienie problemu, a także zidentyfikowanie jego przyczyn i skutków z perspektywy osób, które są nim dotknięte.
• Diagnóstico Social Mixto⁚ łączy w sobie elementy diagnozy ilościowej i jakościowej. Pozwala to na uzyskanie bardziej kompleksowego obrazu problemu i na lepsze zrozumienie jego przyczyn, skutków i potencjalnych rozwiązań.

Wybór rodzaju diagnozy społecznej zależy od specyfiki problemu, celów badania i dostępnych zasobów.

3.1. Diagnóstico Social Cuantitativo

Diagnoza społeczna ilościowa opiera się na analizie danych ilościowych, takich jak dane statystyczne, ankiety, dane z rejestrów. Głównym celem diagnozy ilościowej jest zmierzenie skali i zasięgu problemu, a także zidentyfikowanie głównych czynników wpływających na jego występowanie. Diagnoza ilościowa pozwala na uzyskanie obiektywnych i mierzalnych danych, które można porównywać w czasie i przestrzeni. Jest to szczególnie przydatne w przypadku badania problemów o charakterze masowym, np. ubóstwa, bezrobocia, wykluczenia społecznego.

W diagnozie ilościowej stosuje się metody statystyczne, takie jak⁚

• Analiza częstości występowania⁚ pozwala na określenie, jak często pojawiają się poszczególne wartości w zbiorze danych.
• Analiza korelacji⁚ pozwala na zbadanie zależności między różnymi zmiennymi.
• Analiza regresji⁚ pozwala na określenie wpływu jednej zmiennej na drugą.

Diagnoza ilościowa jest często wykorzystywana w badaniach rządowych i instytucjonalnych, a także w badaniach naukowych.

3.2. Diagnóstico Social Cualitativo

Diagnoza społeczna jakościowa opiera się na analizie danych jakościowych, takich jak wywiady, obserwacje, analizy dokumentów. Głównym celem diagnozy jakościowej jest głębokie zrozumienie problemu, a także zidentyfikowanie jego przyczyn i skutków z perspektywy osób, które są nim dotknięte. Diagnoza jakościowa pozwala na uzyskanie bogatych i szczegółowych informacji o doświadczeniu i perspektywie osób, które są badane. Jest to szczególnie przydatne w przypadku badania problemów o charakterze indywidualnym i społecznym, np. dyskryminacja, wykluczenie społeczne, problemy zdrowotne.

W diagnozie jakościowej stosuje się metody analizy treści, takie jak⁚

• Kodowanie⁚ polega na przypisywaniu kodów do poszczególnych fragmentów tekstu.
• Tematyzacja⁚ polega na identyfikowaniu głównych tematów poruszanych w danych.
• Analiza narracji⁚ polega na badaniu sposobu, w jaki osoby opowiadają o swoich doświadczeniach.

Diagnoza jakościowa jest często wykorzystywana w badaniach społecznych, antropologicznych i psychologicznych, a także w pracy socjalnej.

3.3. Diagnóstico Social Mixto

Diagnoza społeczna mieszana łączy w sobie elementy diagnozy ilościowej i jakościowej. Pozwala to na uzyskanie bardziej kompleksowego obrazu problemu i na lepsze zrozumienie jego przyczyn, skutków i potencjalnych rozwiązań. Diagnoza mieszana pozwala na połączenie zalet obu podejść, np. na zmierzenie skali problemu i na zbadanie jego specyfiki z perspektywy osób, które są nim dotknięte.

W diagnozie mieszanej stosuje się różne metody i narzędzia badawcze, np. ankiety, wywiady, obserwacje, analizy dokumentów. Dane ilościowe i jakościowe są następnie analizowane oddzielnie, a następnie integrowane w celu uzyskania pełnego i wieloaspektowego obrazu problemu. Diagnoza mieszana jest często wykorzystywana w badaniach naukowych, a także w pracy socjalnej i w zarządzaniu publicznym.

Przykładem diagnozy mieszanej może być badanie poziomu ubóstwa w danej społeczności. Badanie ilościowe może obejmować analizę danych statystycznych dotyczących dochodów, wydatków i poziomu życia. Badanie jakościowe może obejmować wywiady z osobami żyjącymi w ubóstwie, w celu poznania ich doświadczeń i perspektywy na problem.

Indicadores del Diagnóstico Social

Wskaźniki diagnozy społecznej to miary, które pozwalają na ocenę stanu i dynamiki zjawisk społecznych. Wskaźniki te są wykorzystywane do monitorowania i analizy trendów społecznych, a także do oceny skuteczności działań mających na celu poprawę jakości życia i rozwoju społecznego. Wskaźniki diagnozy społecznej można podzielić na kilka kategorii⁚

• Wskaźniki społeczne⁚ charakteryzują ogólny stan i jakość życia w społeczeństwie, np. wskaźnik ubóstwa, wskaźnik bezrobocia, wskaźnik przestępczości.
• Wskaźniki ekonomiczne⁚ charakteryzują stan i rozwój gospodarki, np. PKB, wskaźnik inflacji, wskaźnik bezrobocia.
• Wskaźniki demograficzne⁚ charakteryzują strukturę i dynamikę ludności, np. wskaźnik urodzeń, wskaźnik zgonów, wskaźnik migracji.
• Wskaźniki zdrowia⁚ charakteryzują stan zdrowia ludności, np. wskaźnik umieralności, wskaźnik zachorowalności, wskaźnik długości życia.
• Wskaźniki edukacyjne⁚ charakteryzują poziom wykształcenia w społeczeństwie, np. wskaźnik analfabetyzmu, wskaźnik ukończenia szkoły średniej, wskaźnik ukończenia studiów wyższych.

Wybór wskaźników diagnozy społecznej zależy od specyfiki problemu i celów badania.

4.1. Indicadores Sociales

Wskaźniki społeczne są kluczowe dla oceny jakości życia i rozwoju społecznego. Charakteryzują ogólny stan i jakość życia w społeczeństwie, uwzględniając aspekty takie jak ubóstwo, wykluczenie społeczne, zdrowie, edukacja, bezpieczeństwo i uczestnictwo w życiu społecznym. Wskaźniki te pozwalają na porównanie sytuacji społecznej w różnych regionach i krajach, a także na monitorowanie zmian w czasie. Na podstawie wskaźników społecznych można identyfikować problemy społeczne i oceniać skuteczność działań mających na celu ich rozwiązanie.

Przykłady wskaźników społecznych⁚

• Wskaźnik ubóstwa⁚ mierzy odsetek ludności żyjącej poniżej granicy ubóstwa.
• Wskaźnik bezrobocia⁚ mierzy odsetek osób bez pracy w wieku produkcyjnym.
• Wskaźnik przestępczości⁚ mierzy liczbę przestępstw w danym regionie lub kraju.
• Wskaźnik analfabetyzmu⁚ mierzy odsetek osób nie umiejących czytać i pisać.
• Wskaźnik dostępu do opieki zdrowotnej⁚ mierzy dostępność usług zdrowotnych dla wszystkich członków społeczeństwa.

Wskaźniki społeczne są wykorzystywane przez rządy, organizacje międzynarodowe i naukowców do monitorowania i analizy trendów społecznych, a także do oceny skuteczności działań mających na celu poprawę jakości życia i rozwoju społecznego.

4.2. Indicadores Económicos

Wskaźniki ekonomiczne odzwierciedlają stan i rozwój gospodarki, wpływając na jakość życia i możliwości rozwoju społeczeństwa. Służą do oceny wydajności gospodarki, poziomu zatrudnienia, inflacji, inwestycji i konsumpcji. Wskaźniki te są wykorzystywane przez rządy, instytucje finansowe i przedsiębiorstwa do podejmowania decyzji ekonomicznych i monitorowania trendów gospodarczych.

Przykłady wskaźników ekonomicznych⁚

• PKB (Produkt Krajowy Brutto)⁚ mierzy całkowitą wartość dóbr i usług wyprodukowanych w danym kraju w ciągu roku.
• Wskaźnik inflacji⁚ mierzy tempo wzrostu cen dóbr i usług konsumpcyjnych.
• Wskaźnik bezrobocia⁚ mierzy odsetek osób bez pracy w wieku produkcyjnym.
• Wskaźnik inwestycji⁚ mierzy poziom inwestycji w danym kraju.
• Wskaźnik konsumpcji⁚ mierzy poziom wydatków konsumpcyjnych w danym kraju.

Wskaźniki ekonomiczne są często wykorzystywane w połączeniu z wskaźnikami społecznymi, aby uzyskać pełniejszy obraz sytuacji społeczno-ekonomicznej w danym kraju lub regionie.

4.3. Indicadores Demográficos

Wskaźniki demograficzne charakteryzują strukturę i dynamikę ludności, dostarczając informacji o liczbie ludności, jej rozmieszczeniu, wieku, płci, pochodzeniu i innych istotnych cechach. Służą do analizy trendów demograficznych, prognozowania zmian w strukturze ludności, a także do oceny wpływu tych zmian na różne aspekty życia społecznego i gospodarczego. Wskaźniki demograficzne są wykorzystywane przez rządy, organizacje międzynarodowe i naukowców do planowania polityki społecznej i gospodarczej, a także do monitorowania rozwoju społecznego.

Przykłady wskaźników demograficznych⁚

• Wskaźnik urodzeń⁚ mierzy liczbę urodzeń na 1000 mieszkańców w danym roku.
• Wskaźnik zgonów⁚ mierzy liczbę zgonów na 1000 mieszkańców w danym roku.
• Wskaźnik migracji⁚ mierzy liczbę osób migrujących do i z danego kraju lub regionu.
• Wskaźnik wieku⁚ charakteryzuje strukturę ludności ze względu na wiek, np. odsetek osób w wieku produkcyjnym.
• Wskaźnik płci⁚ charakteryzuje strukturę ludności ze względu na płeć, np. stosunek liczby mężczyzn do liczby kobiet.

Wskaźniki demograficzne są istotne dla zrozumienia dynamiki społecznej i planowania polityki społecznej i gospodarczej.

4.4. Indicadores de Salud

Wskaźniki zdrowia są kluczowe dla oceny stanu zdrowia ludności i identyfikacji obszarów wymagających poprawy. Charakteryzują stan zdrowia ludności, uwzględniając aspekty takie jak umieralność, zachorowalność, długość życia, dostęp do opieki zdrowotnej i zdrowie psychiczne. Wskaźniki te pozwalają na monitorowanie trendów zdrowotnych, identyfikację czynników ryzyka i ocenę skuteczności działań mających na celu poprawę zdrowia publicznego.

Przykłady wskaźników zdrowia⁚

• Wskaźnik umieralności⁚ mierzy liczbę zgonów na 1000 mieszkańców w danym roku.
• Wskaźnik zachorowalności⁚ mierzy liczbę zachorowań na określoną chorobę na 100 000 mieszkańców w danym roku.
• Wskaźnik długości życia⁚ mierzy średnią długość życia w danym kraju lub regionie.
• Wskaźnik dostępu do opieki zdrowotnej⁚ mierzy dostępność usług zdrowotnych dla wszystkich członków społeczeństwa.
• Wskaźnik zdrowia psychicznego⁚ mierzy poziom zdrowia psychicznego w danej populacji.

Wskaźniki zdrowia są wykorzystywane przez rządy, organizacje międzynarodowe i naukowców do monitorowania i analizy trendów zdrowotnych, a także do oceny skuteczności działań mających na celu poprawę zdrowia publicznego.

4.5. Indicadores Educativos

Wskaźniki edukacyjne charakteryzują poziom wykształcenia w społeczeństwie, dostarczając informacji o dostępie do edukacji, jej jakości i wynikach. Służą do analizy trendów edukacyjnych, oceny skuteczności systemów edukacyjnych i identyfikacji obszarów wymagających poprawy. Wskaźniki edukacyjne są wykorzystywane przez rządy, organizacje międzynarodowe i naukowców do planowania polityki edukacyjnej, a także do monitorowania rozwoju społecznego.

Przykłady wskaźników edukacyjnych⁚

• Wskaźnik analfabetyzmu⁚ mierzy odsetek osób nie umiejących czytać i pisać.
• Wskaźnik ukończenia szkoły średniej⁚ mierzy odsetek osób, które ukończyły szkołę średnią.
• Wskaźnik ukończenia studiów wyższych⁚ mierzy odsetek osób, które ukończyły studia wyższe.
• Wskaźnik dostępu do edukacji⁚ mierzy dostępność edukacji dla wszystkich członków społeczeństwa.
• Wskaźnik jakości edukacji⁚ mierzy jakość edukacji, np. poprzez ocenę wyników testów, poziom satysfakcji uczniów i rodziców.

Wskaźniki edukacyjne są istotne dla rozwoju społecznego i gospodarczego, ponieważ wykształcenie jest kluczowe dla zdobycia umiejętności i wiedzy niezbędnych do udziału w życiu społecznym i gospodarczym.

Ejemplo de Diagnóstico Social

Aby zilustrować praktyczne zastosowanie diagnozy społecznej, przedstawimy przykładowy przypadek badania dotyczącego problemu ubóstwa w wiejskiej gminie. Diagnoza ta ma na celu zidentyfikowanie głównych czynników wpływających na ubóstwo w tej społeczności, a także opracowanie rekomendacji dotyczących działań mających na celu jego zmniejszenie. W tym celu zostanie przeprowadzone badanie mieszane, łączące w sobie elementy diagnozy ilościowej i jakościowej. Badanie ilościowe będzie polegało na analizie danych statystycznych dotyczących dochodów, wydatków i poziomu życia w gminie. Badanie jakościowe będzie obejmowało wywiady z mieszkańcami gminy, w celu poznania ich doświadczeń i perspektywy na problem ubóstwa.

Na podstawie zebranych danych zostanie przeprowadzona analiza, która pozwoli na zidentyfikowanie głównych czynników wpływających na ubóstwo w gminie, np. brak miejsc pracy, niskie wynagrodzenia, brak dostępu do edukacji i opieki zdrowotnej. W oparciu o wyniki analizy zostanie sformułowanych szereg rekomendacji dotyczących działań mających na celu zmniejszenie ubóstwa, np. stworzenie nowych miejsc pracy, rozwój infrastruktury edukacyjnej i zdrowotnej, a także wzmocnienie lokalnych organizacji społecznych.

5.1. Caso de Estudio⁚ Pobreza en una Comunidad Rural

W przykładowym przypadku diagnozy społecznej skupimy się na problemie ubóstwa w wiejskiej gminie. Gmina ta charakteryzuje się wysokim poziomem bezrobocia, niskimi dochodami i ograniczonym dostępem do usług publicznych. W celu zidentyfikowania głównych czynników wpływających na ubóstwo w tej społeczności, a także opracowania rekomendacji dotyczących działań mających na celu jego zmniejszenie, zostanie przeprowadzone badanie mieszane, łączące w sobie elementy diagnozy ilościowej i jakościowej. Badanie ilościowe będzie polegało na analizie danych statystycznych dotyczących dochodów, wydatków i poziomu życia w gminie. Badanie jakościowe będzie obejmowało wywiady z mieszkańcami gminy, w celu poznania ich doświadczeń i perspektywy na problem ubóstwa.

Analizując dane, będziemy szukać odpowiedzi na pytania, takie jak⁚ jakie są główne źródła dochodów mieszkańców gminy? Jakiego rodzaju wydatki generują? Jaki jest poziom zadowolenia z życia w gminie? Jaki jest dostęp do usług publicznych, takich jak edukacja, opieka zdrowotna i transport? Jakie są bariery w dostępie do pracy i rozwoju gospodarczego?