Deprecjacja księgowa: jak ją obliczyć i przykłady

Deprecjacja księgowa⁚ jak ją obliczyć i przykłady

Deprecjacja księgowa to systematyczne rozliczanie wartości aktywów trwałych w czasie ich użytkowania. Jest to proces księgowy, który odzwierciedla zmniejszenie wartości rynkowej aktywów wskutek zużycia, starzenia się lub przestarzałości.

Wprowadzenie

Deprecjacja księgowa jest kluczowym elementem rachunkowości, odgrywającym istotną rolę w prawidłowym przedstawieniu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Współczesne firmy posiadają różnorodne aktywa, takie jak maszyny, urządzenia, budynki czy oprogramowanie, które z czasem tracą na wartości. Deprecjacja pozwala na systematyczne rozliczanie wartości tych aktywów w czasie ich użytkowania, co przekłada się na wiarygodne i rzetelne sprawozdania finansowe.

W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowe informacje na temat deprecjacji księgowej, w tym jej definicję, cele, metody obliczania, czynniki wpływające na jej wysokość oraz konsekwencje dla sprawozdań finansowych. Zaprezentujemy również przykłady zastosowania różnych metod deprecjacji, aby ułatwić zrozumienie tego zagadnienia.

Zrozumienie zasad deprecjacji księgowej jest niezbędne dla każdego, kto chce wnikliwie analizować dane finansowe przedsiębiorstw. Współczesny świat biznesu wymaga od menedżerów i inwestorów umiejętności interpretowania sprawozdań finansowych, a znajomość zasad deprecjacji jest kluczowa w tym kontekście.

Definicja deprecjacji księgowej

Deprecjacja księgowa to systematyczne rozliczanie wartości aktywów trwałych w czasie ich użytkowania. Jest to proces księgowy, który odzwierciedla zmniejszenie wartości rynkowej aktywów wskutek zużycia, starzenia się lub przestarzałości. Innymi słowy, deprecjacja to sposób na rozłożenie kosztu zakupu aktywów trwałych na okres ich użytkowania, co pozwala na odzwierciedlenie rzeczywistej wartości aktywów w sprawozdaniach finansowych.

Deprecjacja nie jest procesem fizycznego zużywania się aktywów, ale raczej sposobem na rozliczenie ich wartości w czasie. Nie wpływa ona na przepływy pieniężne, ale ma wpływ na zysk netto i wartość księgowa aktywów. W przeciwieństwie do amortyzacji, która dotyczy aktywów niematerialnych, deprecjacja odnosi się wyłącznie do aktywów materialnych, takich jak maszyny, urządzenia, budynki czy pojazdy.

Cele deprecjacji księgowej

Deprecjacja księgowa pełni kilka kluczowych funkcji w rachunkowości, a jej cele można sprowadzić do⁚

• Odpowiednie odzwierciedlenie wartości aktywów⁚ Deprecjacja pozwala na systematyczne zmniejszanie wartości aktywów trwałych w czasie ich użytkowania, co bardziej realistycznie odzwierciedla ich stan w sprawozdaniach finansowych. W ten sposób unikamy sytuacji, w której aktywa są wykazywane po wartości początkowej, pomimo ich rzeczywistego zużycia.
• Ustalenie prawidłowego kosztu amortyzacji⁚ Deprecjacja umożliwia rozłożenie kosztu zakupu aktywów trwałych na okres ich użytkowania, co pozwala na prawidłowe ustalenie kosztu amortyzacji w danym okresie. W ten sposób możliwe jest dokładniejsze określenie zysku netto i rentowności przedsiębiorstwa.
• Ustalenie wartości podatkowej aktywów⁚ Deprecjacja ma również znaczenie podatkowe, ponieważ wpływa na wartość podatkowa aktywów. W wielu krajach, w tym w Polsce, przepisy podatkowe określają metody i zasady obliczania deprecjacji dla celów podatkowych.

Podsumowując, cele deprecjacji księgowej to zapewnienie wiarygodnego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, prawidłowe rozliczenie kosztów amortyzacji oraz zgodne z przepisami ustalenie wartości podatkowej aktywów.

Metody obliczania deprecjacji

Istnieje kilka metod obliczania deprecjacji księgowej, z których każda charakteryzuje się odmiennym sposobem rozliczania wartości aktywów w czasie. Wybór odpowiedniej metody zależy od specyfiki aktywów, polityki księgowej przedsiębiorstwa oraz przepisów podatkowych obowiązujących w danym kraju. Najpopularniejsze metody to⁚

• Metoda liniowa⁚ Jest to najprostsza metoda, w której deprecjacja jest rozliczana w równych ratach przez cały okres użytkowania aktywu. Obliczenie deprecjacji w metodzie liniowej odbywa się według wzoru⁚ $$Deprecjacja = rac{Wartość początkowa ‒ Wartość szczątkowa}{Okres użytkowania}$$.
• Metoda degresywna⁚ W tej metodzie deprecjacja jest rozliczana w większych ratach na początku okresu użytkowania, a następnie maleje z czasem. Istnieją dwie główne odmiany metody degresywnej⁚ metoda podwójnie malejącej i metoda sumy lat użytkowania.

Poniżej przedstawimy szczegółowe informacje na temat poszczególnych metod obliczania deprecjacji, wraz z przykładami ich zastosowania.

Metoda liniowa

Metoda liniowa jest najprostszą i najczęściej stosowaną metodą obliczania deprecjacji. Polega ona na rozłożeniu kosztu zakupu aktywów trwałych na równe raty przez cały okres ich użytkowania. W każdym roku amortyzacji odpisywana jest taka sama kwota, co pozwala na równomierne rozłożenie kosztu amortyzacji w czasie.

Wzór na obliczenie deprecjacji w metodzie liniowej jest następujący⁚

$$Deprecjacja = rac{Wartość początkowa ⎯ Wartość szczątkowa}{Okres użytkowania}$$

gdzie⁚

• Wartość początkowa to cena zakupu aktywu,
• Wartość szczątkowa to wartość, jaką aktyw będzie miał na koniec okresu użytkowania,
• Okres użytkowania to czas, przez który aktyw będzie wykorzystywany.

Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo kupiło maszynę za 100 000 zł, a jej wartość szczątkowa wynosi 10 000 zł, a okres użytkowania to 5 lat, to roczna deprecjacja w metodzie liniowej wyniesie 18 000 zł ( (100 000 zł ⎯ 10 000 zł) / 5 lat).

Metoda degresywna

Metoda degresywna, w przeciwieństwie do metody liniowej, zakłada szybsze amortyzowanie aktywów na początku ich okresu użytkowania. W tej metodzie odpisy amortyzacyjne są większe w pierwszych latach użytkowania, a następnie maleją z czasem. W rezultacie, wartość księgowa aktywów spada szybciej w początkowych latach, a następnie stabilizuje się.

Metoda degresywna ma swoje zalety i wady. Zaletą jest to, że odzwierciedla ona rzeczywiste zużywanie się aktywów, które często jest bardziej intensywne na początku ich użytkowania. Wadą jest natomiast to, że może prowadzić do niższych zysków w początkowych latach użytkowania aktywów, co może mieć wpływ na decyzje inwestycyjne.

Istnieją dwie główne odmiany metody degresywnej⁚ metoda podwójnie malejącej i metoda sumy lat użytkowania. W dalszej części artykułu przedstawimy szczegółowe informacje na temat tych metod.

Metoda podwójnie malejącej

Metoda podwójnie malejącej jest jedną z odmian metody degresywnej. W tej metodzie roczna amortyzacja jest obliczana jako iloczyn stałej stopy amortyzacji i wartości księgowej aktywu na początku roku. Stopa amortyzacji jest równa podwojonej stopie amortyzacji w metodzie liniowej, a wartość księgowa aktywu maleje z każdym rokiem.

Wzór na obliczenie deprecjacji w metodzie podwójnie malejącej jest następujący⁚

$$Deprecjacja = Stopa amortyzacji imes Wartość księgowa aktywu na początku roku$$

gdzie⁚

• Stopa amortyzacji = (1/Okres użytkowania) * 2
• Wartość księgowa aktywu na początku roku to wartość początkowa aktywu pomniejszona o sumę deprecjacji naliczonej w poprzednich latach.

Przykładowo, jeśli okres użytkowania aktywu wynosi 5 lat, to stopa amortyzacji w metodzie podwójnie malejącej wyniesie 40% (2/5 * 100%). Jeśli wartość początkowa aktywu wynosi 100 000 zł, to deprecjacja w pierwszym roku wyniesie 40 000 zł (40% * 100 000 zł). W drugim roku deprecjacja wyniesie 24 000 zł (40% * 60 000 zł), a w kolejnych latach będzie spadać.

Metoda sumy lat użytkowania

Metoda sumy lat użytkowania jest kolejną odmianą metody degresywnej, która charakteryzuje się bardziej stopniowym spadkiem odpisów amortyzacyjnych w porównaniu do metody podwójnie malejącej. W tej metodzie roczna amortyzacja jest obliczana jako iloczyn stałej stopy amortyzacji i wartości księgowej aktywu na początku roku. Stopa amortyzacji jest obliczana jako iloraz liczby lat pozostałych do końca okresu użytkowania aktywu i sumy wszystkich lat okresu użytkowania.

Wzór na obliczenie deprecjacji w metodzie sumy lat użytkowania jest następujący⁚

$$Deprecjacja = rac{Liczba lat pozostałych do końca okresu użytkowania}{Suma wszystkich lat okresu użytkowania} imes (Wartość początkowa ⎯ Wartość szczątkowa)$$

Przykładowo, jeśli okres użytkowania aktywu wynosi 5 lat, to suma lat użytkowania wyniesie 15 (5 + 4 + 3 + 2 + 1). W pierwszym roku deprecjacja wyniesie 5/15 * (Wartość początkowa ⎯ Wartość szczątkowa), w drugim roku 4/15 * (Wartość początkowa ‒ Wartość szczątkowa), a w kolejnych latach będzie spadać.

Czynniki wpływające na obliczenie deprecjacji

Wysokość deprecjacji zależy od kilku kluczowych czynników, które należy uwzględnić przy jej obliczaniu. Do najważniejszych czynników należą⁚

• Wartość początkowa aktywów⁚ Jest to cena zakupu aktywu, która stanowi podstawę do obliczenia deprecjacji. Im wyższa wartość początkowa, tym wyższa będzie deprecjacja.
• Okres użytkowania⁚ Okres użytkowania to czas, przez który aktyw będzie wykorzystywany. Im dłuższy okres użytkowania, tym niższa będzie roczna deprecjacja.
• Wartość szczątkowa⁚ Wartość szczątkowa to wartość, jaką aktyw będzie miał na koniec okresu użytkowania. Im wyższa wartość szczątkowa, tym niższa będzie deprecjacja.

Dodatkowo, na wysokość deprecjacji mogą wpływać takie czynniki jak⁚ rodzaj aktywów, sposób ich użytkowania, warunki eksploatacji, stopień zużycia, a także przepisy podatkowe obowiązujące w danym kraju.

Wartość początkowa aktywów

Wartość początkowa aktywu to cena zakupu, która stanowi podstawę do obliczenia deprecjacji. Jest to kluczowy czynnik, który wpływa na wysokość odpisów amortyzacyjnych. Im wyższa wartość początkowa, tym wyższa będzie deprecjacja w każdym roku. Wartość początkowa powinna obejmować wszystkie koszty związane z nabyciem i przygotowaniem aktywu do użytku, takie jak koszty transportu, montażu, instalacji, a także podatek VAT.

W przypadku aktywów nabytych w drodze wymiany lub darowizny, wartość początkowa powinna być ustalona na podstawie wartości rynkowej w momencie nabycia. Należy również uwzględnić wszelkie koszty remontu, modernizacji lub rozbudowy aktywów, które mogą zwiększyć ich wartość początkową i tym samym wpłynąć na wysokość deprecjacji.

Dokładne ustalenie wartości początkowej aktywów jest kluczowe dla prawidłowego obliczenia deprecjacji i zapewnienia wiarygodności sprawozdań finansowych.

Okres użytkowania

Okres użytkowania to czas, przez który aktyw będzie wykorzystywany w działalności przedsiębiorstwa. Jest to drugi kluczowy czynnik wpływający na wysokość deprecjacji. Im dłuższy okres użytkowania, tym niższa będzie roczna deprecjacja. Okres użytkowania powinien być ustalony na podstawie przewidywanego okresu eksploatacji aktywu, uwzględniając jego rodzaj, sposób użytkowania, warunki eksploatacji oraz stopień zużycia.

W przypadku niektórych aktywów, takich jak budynki, okres użytkowania może być ustalony na podstawie przepisów prawa budowlanego. Dla innych aktywów, takich jak maszyny i urządzenia, okres użytkowania może być ustalony na podstawie danych producenta lub doświadczeń innych przedsiębiorstw. Należy również uwzględnić fakt, że okres użytkowania może być krótszy niż przewidywany, jeśli aktyw zostanie wycofany z eksploatacji przed czasem z powodu zużycia, przestarzałości lub innych czynników.

Okres użytkowania jest czynnikiem subiektywnym, który wymaga indywidualnej oceny dla każdego aktywu. Należy jednak pamiętać, że prawidłowe ustalenie okresu użytkowania jest kluczowe dla zapewnienia wiarygodności sprawozdań finansowych.

Wartość szczątkowa

Wartość szczątkowa to wartość, jaką aktyw będzie miał na koniec okresu użytkowania. Jest to wartość, która zostanie odzyskana po zakończeniu eksploatacji aktywu. Wartość szczątkowa może być równa wartości złomowej, czyli wartości, jaką aktyw będzie miał po rozbiórce i sprzedaży jako złom. Może również być równa wartości odsprzedaży, czyli wartości, jaką aktyw będzie miał po sprzedaży na rynku wtórnym.

Wartość szczątkowa jest czynnikiem, który wpływa na wysokość deprecjacji. Im wyższa wartość szczątkowa, tym niższa będzie deprecjacja. Należy jednak pamiętać, że wartość szczątkowa jest wartością szacunkową, która może być trudna do ustalenia. W przypadku aktywów, które nie mają wartości złomowej, wartość szczątkowa może być równa zeru.

Dokładne ustalenie wartości szczątkowej jest kluczowe dla prawidłowego obliczenia deprecjacji i zapewnienia wiarygodności sprawozdań finansowych. Należy jednak pamiętać, że wartość szczątkowa jest wartością szacunkową, która może ulec zmianie w czasie.

Tworzenie harmonogramu amortyzacji

Harmonogram amortyzacji to tabela, która przedstawia planowane odpisy amortyzacyjne dla danego aktywu w każdym roku jego okresu użytkowania. Harmonogram amortyzacji jest tworzony na podstawie wybranej metody amortyzacji, wartości początkowej, okresu użytkowania i wartości szczątkowej.

Harmonogram amortyzacji jest ważnym dokumentem, który pozwala na śledzenie procesu amortyzacji aktywu i kontrolowanie jego wartości księgowej w czasie. Harmonogram amortyzacji jest również przydatny do celów podatkowych, ponieważ pozwala na ustalenie wysokości odpisów amortyzacyjnych, które można odliczyć od dochodu w danym roku.

Harmonogram amortyzacji może być tworzony w formie tabeli lub wykresu. W tabeli harmonogramu amortyzacji przedstawione są następujące informacje⁚ rok amortyzacji, kwota deprecjacji, wartość księgowa aktywu na koniec roku, zgromadzona amortyzacja.

Księgowanie deprecjacji

Księgowanie deprecjacji polega na systematycznym odpisywaniu wartości aktywów trwałych w czasie ich użytkowania. W każdym roku amortyzacji odpisywana jest kwota deprecjacji, która jest obliczana zgodnie z wybraną metodą amortyzacji. Deprecjacja jest księgowana jako koszt amortyzacji w rachunku zysków i strat, a jednocześnie zmniejsza wartość księgowa aktywu w bilansie.

W księgach rachunkowych deprecjacja jest rejestrowana za pomocą następujących zapisów⁚

• Debit⁚ Koszt amortyzacji (rachunek kosztów)
• Kredyt⁚ Zgromadzona amortyzacja (rachunek rozliczeniowy)

Księgowanie deprecjacji jest obowiązkowe dla wszystkich przedsiębiorstw i ma wpływ na ich sprawozdania finansowe. Odpowiednie księgowanie deprecjacji pozwala na prawidłowe odzwierciedlenie wartości aktywów w bilansie i zysku netto w rachunku zysków i strat.

Wartość księgowa

Wartość księgowa aktywu to wartość, po której aktyw jest wykazywany w bilansie. Jest to wartość początkowa aktywu pomniejszona o sumę deprecjacji naliczonej od momentu jego zakupu. Wartość księgowa odzwierciedla wartość aktywu w danym momencie, biorąc pod uwagę jego zużycie i starzenie się.

Wzór na obliczenie wartości księgowej jest następujący⁚

$$Wartość księgowa = Wartość początkowa ‒ Zgromadzona amortyzacja$$

Wartość księgowa jest ważnym wskaźnikiem, który pozwala na ocenę wartości aktywów przedsiębiorstwa. Wartość księgowa może być również wykorzystywana do celów podatkowych, ponieważ wpływa na wysokość odpisów amortyzacyjnych, które można odliczyć od dochodu w danym roku.

Należy jednak pamiętać, że wartość księgowa nie zawsze odzwierciedla rzeczywistą wartość rynkową aktywu. Rzeczywista wartość rynkowa aktywu może być wyższa lub niższa od wartości księgowej, w zależności od czynników rynkowych, takich jak popyt i podaż, a także od stanu technicznego i wieku aktywu.

Zgromadzona amortyzacja

Zgromadzona amortyzacja to kwota, która odzwierciedla sumę wszystkich odpisów amortyzacyjnych naliczonych od momentu zakupu aktywu. Jest to kwota, która jest odpisywana od wartości początkowej aktywu w celu uzyskania wartości księgowej. Zgromadzona amortyzacja jest wykazywana w bilansie jako rachunek rozliczeniowy, który jest łączony z wartością początkową aktywu w celu uzyskania wartości księgowej.

Zgromadzona amortyzacja rośnie z każdym rokiem, gdy naliczana jest deprecjacja. W momencie, gdy zgromadzona amortyzacja osiągnie wartość równą wartości początkowej aktywu, aktyw jest w pełni zamortyzowany. Oznacza to, że jego wartość księgowa jest równa zeru, a dalsze naliczanie deprecjacji jest niemożliwe.

Zgromadzona amortyzacja jest ważnym wskaźnikiem, który pozwala na ocenę stopnia zużycia aktywu. Im wyższa zgromadzona amortyzacja, tym bardziej zużyty jest aktyw. Zgromadzona amortyzacja jest również wykorzystywana do celów podatkowych, ponieważ wpływa na wysokość odpisów amortyzacyjnych, które można odliczyć od dochodu w danym roku.

Wpływ deprecjacji na sprawozdania finansowe

Deprecjacja ma znaczący wpływ na sprawozdania finansowe, wpływając zarówno na bilans, jak i na rachunek zysków i strat. Wpływ deprecjacji na bilans polega na zmniejszaniu wartości księgowej aktywów. Wraz z naliczaniem deprecjacji, wartość księgowa aktywu maleje, co odzwierciedla jego stopień zużycia i starzenia się.

Wpływ deprecjacji na rachunek zysków i strat polega na zmniejszaniu zysku netto. Koszt amortyzacji, który jest naliczany w wyniku deprecjacji, jest wykazywany jako koszt w rachunku zysków i strat, co zmniejsza zysk netto. Należy jednak pamiętać, że deprecjacja nie wpływa na przepływy pieniężne przedsiębiorstwa, ponieważ nie jest to koszt rzeczywisty, ale jedynie koszt księgowy.

Zrozumienie wpływu deprecjacji na sprawozdania finansowe jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych finansowych przedsiębiorstwa. Deprecjacja wpływa na wiele wskaźników finansowych, takich jak rentowność, płynność i zadłużenie, co powinno być brane pod uwagę przy analizie danych finansowych.

Wpływ na bilans

Deprecjacja ma bezpośredni wpływ na bilans przedsiębiorstwa, zmniejszając wartość księgowa aktywów trwałych. Wraz z naliczaniem deprecjacji, wartość księgowa aktywu maleje, co odzwierciedla jego stopień zużycia i starzenia się. Zmniejszenie wartości księgowej aktywu jest odnotowywane w bilansie poprzez zwiększenie salda rachunku “Zgromadzona amortyzacja”, który jest łączony z wartością początkową aktywu w celu uzyskania wartości księgowej.

Wpływ deprecjacji na bilans ma istotne znaczenie dla analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Zmniejszenie wartości księgowej aktywów może wpłynąć na wskaźniki finansowe, takie jak rentowność, płynność i zadłużenie. Należy jednak pamiętać, że deprecjacja nie wpływa na przepływy pieniężne przedsiębiorstwa, ponieważ nie jest to koszt rzeczywisty, ale jedynie koszt księgowy.

Zrozumienie wpływu deprecjacji na bilans jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych finansowych przedsiębiorstwa. Deprecjacja wpływa na wiele wskaźników finansowych, co powinno być brane pod uwagę przy analizie danych finansowych.

Wpływ na rachunek zysków i strat

Deprecjacja wpływa na rachunek zysków i strat poprzez zmniejszenie zysku netto. Koszt amortyzacji, który jest naliczany w wyniku deprecjacji, jest wykazywany jako koszt w rachunku zysków i strat, co zmniejsza zysk netto.

Deprecjacja jest kosztem księgowy, który nie jest związany z przepływami pieniężnymi. Oznacza to, że deprecjacja nie wpływa na rzeczywiste wydatki przedsiębiorstwa. Jednakże, deprecjacja wpływa na zysk netto, co może mieć wpływ na decyzje inwestycyjne i finansowe przedsiębiorstwa.

Zrozumienie wpływu deprecjacji na rachunek zysków i strat jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych finansowych przedsiębiorstwa. Deprecjacja wpływa na wiele wskaźników finansowych, takich jak rentowność i zadłużenie, co powinno być brane pod uwagę przy analizie danych finansowych.

Podatkowe implikacje deprecjacji

Deprecjacja ma również istotne implikacje podatkowe. W wielu krajach, w tym w Polsce, przepisy podatkowe określają metody i zasady obliczania deprecjacji dla celów podatkowych. Odpisy amortyzacyjne naliczone zgodnie z przepisami podatkowymi mogą być odliczane od dochodu w danym roku, co zmniejsza zobowiązanie podatkowe przedsiębiorstwa.

Metody i zasady obliczania deprecjacji dla celów podatkowych mogą się różnić od metod stosowanych w rachunkowości; W niektórych przypadkach, przepisy podatkowe mogą wymagać stosowania innych metod amortyzacji, takich jak metoda liniowa lub metoda degresywna, lub mogą określać różne okresy użytkowania dla poszczególnych rodzajów aktywów.

Zrozumienie podatkowych implikacji deprecjacji jest kluczowe dla przedsiębiorstw, ponieważ pozwala na optymalizację zobowiązania podatkowego i zwiększenie rentowności.

Zarządzanie aktywami i deprecjacja

Deprecjacja jest integralną częścią zarządzania aktywami. Zrozumienie zasad deprecjacji pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących nabywania, użytkowania i wycofywania aktywów.

Deprecjacja wpływa na wartość księgowa aktywów, co ma znaczenie dla oceny rentowności i płynności przedsiębiorstwa. Należy pamiętać, że deprecjacja jest kosztem księgowy, który nie wpływa na przepływy pieniężne. Jednakże, deprecjacja wpływa na zysk netto, co może mieć wpływ na decyzje inwestycyjne i finansowe przedsiębiorstwa.

Zarządzanie aktywami powinno uwzględniać nie tylko aspekty finansowe, ale także aspekty operacyjne, takie jak efektywność wykorzystania aktywów, ich konserwacja i naprawa. Deprecjacja jest narzędziem, które pozwala na śledzenie zużycia aktywów i podejmowanie decyzji dotyczących ich wymiany lub modernizacji;

Odzyskiwanie kosztów

Odzyskiwanie kosztów jest ważnym aspektem zarządzania aktywami. W przypadku sprzedaży lub wycofania z eksploatacji aktywu, przedsiębiorstwo może odzyskać część poniesionych kosztów. Odzyskiwanie kosztów może być dokonane poprzez sprzedaż aktywu na rynku wtórnym, złomowanie lub wykorzystanie części zamiennych.

Kwota odzyskanych kosztów wpływa na zysk lub stratę ze sprzedaży aktywu. W przypadku, gdy kwota odzyskanych kosztów jest wyższa od wartości księgowej aktywu, przedsiębiorstwo osiąga zysk. W przeciwnym wypadku, przedsiębiorstwo ponosi stratę.

Odzyskiwanie kosztów jest ważnym elementem zarządzania aktywami, ponieważ pozwala na zmniejszenie strat i zwiększenie rentowności. Należy jednak pamiętać, że odzyskanie kosztów nie zawsze jest możliwe, a w niektórych przypadkach może być konieczne poniesienie dodatkowych kosztów związanych ze sprzedażą lub złomowaniem aktywu.