Bakterie to jednokomórkowe organizmy prokariotyczne, należące do królestwa Bacteria, występujące powszechnie w środowisku.
Bakterie odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w cyklach biogeochemicznych, rozkładzie materii organicznej i symbiozie z innymi organizmami.
Bakterie to jednokomórkowe organizmy prokariotyczne, należące do królestwa Bacteria, charakteryzujące się brakiem jądra komórkowego i innych organelli otoczonych błoną. Ich materiał genetyczny, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. Bakterie są organizmami niezwykle wszechobecnymi, występującymi w różnorodnych środowiskach, od gleby i wody po organizmy żywe.
Bakterie odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w cyklach biogeochemicznych, rozkładzie materii organicznej i symbiozie z innymi organizmami.
Wprowadzenie
Definicja bakterii
Bakterie to jednokomórkowe organizmy prokariotyczne, należące do królestwa Bacteria, charakteryzujące się brakiem jądra komórkowego i innych organelli otoczonych błoną. Ich materiał genetyczny, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. Bakterie są organizmami niezwykle wszechobecnymi, występującymi w różnorodnych środowiskach, od gleby i wody po organizmy żywe.
Znaczenie bakterii w ekosystemach
Bakterie odgrywają kluczową rolę w ekosystemach, uczestnicząc w cyklach biogeochemicznych, takich jak cykl azotu i węgla, rozkładzie materii organicznej, co przyczynia się do powstawania próchnicy i uwalniania składników odżywczych do gleby, oraz symbiozie z innymi organizmami, np. w układzie pokarmowym zwierząt. Ich aktywność jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania ekosystemów.
Bakterie zaliczane są do prokariotów, czyli organizmów jednokomórkowych, których komórki nie posiadają jądra komórkowego ani innych organelli otoczonych błoną.
Bakterie charakteryzują się dużą różnorodnością morfologiczną, a ich rozmiar jest niewielki, co wymaga stosowania mikroskopu do ich obserwacji.
Bakterie zaliczane są do prokariotów, czyli organizmów jednokomórkowych, których komórki nie posiadają jądra komórkowego ani innych organelli otoczonych błoną. W przeciwieństwie do komórek eukariotycznych, takich jak komórki roślinne czy zwierzęce, materiał genetyczny bakterii, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. Brak jądra komórkowego i innych organelli błonowych to kluczowa cecha wyróżniająca prokarioty od eukariotów.
Bakterie charakteryzują się dużą różnorodnością morfologiczną, a ich rozmiar jest niewielki, co wymaga stosowania mikroskopu do ich obserwacji.
Bakterie zaliczane są do prokariotów, czyli organizmów jednokomórkowych, których komórki nie posiadają jądra komórkowego ani innych organelli otoczonych błoną. W przeciwieństwie do komórek eukariotycznych, takich jak komórki roślinne czy zwierzęce, materiał genetyczny bakterii, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. Brak jądra komórkowego i innych organelli błonowych to kluczowa cecha wyróżniająca prokarioty od eukariotów.
Bakterie charakteryzują się dużą różnorodnością morfologiczną. Występują w kształtach kulistych (koki), pręcikowatych (pałeczki) i spiralnych (krętki). Ich rozmiar jest niewielki, zazwyczaj w zakresie od 0,5 do 10 mikrometrów, co wymaga stosowania mikroskopu do ich obserwacji. Istnieją jednak również bakterie o większych rozmiarach, np. niektóre bakterie nitkowate.
Bakterie zaliczane są do prokariotów, czyli organizmów jednokomórkowych, których komórki nie posiadają jądra komórkowego ani innych organelli otoczonych błoną. W przeciwieństwie do komórek eukariotycznych, takich jak komórki roślinne czy zwierzęce, materiał genetyczny bakterii, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. Brak jądra komórkowego i innych organelli błonowych to kluczowa cecha wyróżniająca prokarioty od eukariotów.
Bakterie charakteryzują się dużą różnorodnością morfologiczną. Występują w kształtach kulistych (koki), pręcikowatych (pałeczki) i spiralnych (krętki). Ich rozmiar jest niewielki, zazwyczaj w zakresie od 0,5 do 10 mikrometrów, co wymaga stosowania mikroskopu do ich obserwacji. Istnieją jednak również bakterie o większych rozmiarach, np. niektóre bakterie nitkowate.
Różnorodność kształtów
Koki mogą występować pojedynczo, w parach (diplokoki), łańcuszkach (streptokoki), gronach (stafylokoki) lub czwórkach (tetrakoki). Pałeczki mogą być proste, zakrzywione lub rozgałęzione. Krętki charakteryzują się spiralnym kształtem, który może być sztywny lub giętki.
Zakres rozmiarów
Bakterie są zazwyczaj niewielkie, ale ich rozmiar może się znacznie różnić w zależności od gatunku.
Bakterie zaliczane są do prokariotów, czyli organizmów jednokomórkowych, których komórki nie posiadają jądra komórkowego ani innych organelli otoczonych błoną. W przeciwieństwie do komórek eukariotycznych, takich jak komórki roślinne czy zwierzęce, materiał genetyczny bakterii, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. Brak jądra komórkowego i innych organelli błonowych to kluczowa cecha wyróżniająca prokarioty od eukariotów.
Bakterie charakteryzują się dużą różnorodnością morfologiczną. Występują w kształtach kulistych (koki), pręcikowatych (pałeczki) i spiralnych (krętki). Ich rozmiar jest niewielki, zazwyczaj w zakresie od 0,5 do 10 mikrometrów, co wymaga stosowania mikroskopu do ich obserwacji. Istnieją jednak również bakterie o większych rozmiarach, np. niektóre bakterie nitkowate.
Różnorodność kształtów
Koki mogą występować pojedynczo, w parach (diplokoki), łańcuszkach (streptokoki), gronach (stafylokoki) lub czwórkach (tetrakoki). Pałeczki mogą być proste, zakrzywione lub rozgałęzione. Krętki charakteryzują się spiralnym kształtem, który może być sztywny lub giętki.
Zakres rozmiarów
Bakterie są zazwyczaj niewielkie, ale ich rozmiar może się znacznie różnić w zależności od gatunku. Większość bakterii ma średnicę od 0,5 do 10 mikrometrów, ale niektóre mogą osiągać nawet 100 mikrometrów. Należy jednak pamiętać, że są to jedynie przykłady, a rzeczywisty zakres rozmiarów bakterii jest znacznie szerszy.
Bakterie zaliczane są do prokariotów, czyli organizmów jednokomórkowych, których komórki nie posiadają jądra komórkowego ani innych organelli otoczonych błoną. W przeciwieństwie do komórek eukariotycznych, takich jak komórki roślinne czy zwierzęce, materiał genetyczny bakterii, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. Brak jądra komórkowego i innych organelli błonowych to kluczowa cecha wyróżniająca prokarioty od eukariotów.
Bakterie charakteryzują się dużą różnorodnością morfologiczną. Występują w kształtach kulistych (koki), pręcikowatych (pałeczki) i spiralnych (krętki). Ich rozmiar jest niewielki, zazwyczaj w zakresie od 0,5 do 10 mikrometrów, co wymaga stosowania mikroskopu do ich obserwacji. Istnieją jednak również bakterie o większych rozmiarach, np. niektóre bakterie nitkowate.
Różnorodność kształtów
Koki mogą występować pojedynczo, w parach (diplokoki), łańcuszkach (streptokoki), gronach (stafylokoki) lub czwórkach (tetrakoki). Pałeczki mogą być proste, zakrzywione lub rozgałęzione. Krętki charakteryzują się spiralnym kształtem, który może być sztywny lub giętki.
Zakres rozmiarów
Bakterie są zazwyczaj niewielkie, ale ich rozmiar może się znacznie różnić w zależności od gatunku. Większość bakterii ma średnicę od 0,5 do 10 mikrometrów, ale niektóre mogą osiągać nawet 100 mikrometrów. Należy jednak pamiętać, że są to jedynie przykłady, a rzeczywisty zakres rozmiarów bakterii jest znacznie szerszy.
Bakterie, podobnie jak wszystkie organizmy żywe, muszą spełniać podstawowe funkcje życiowe, takie jak metabolizm, wzrost i reprodukcja.
Metabolizm
Bakterie wykazują niezwykłą różnorodność metaboliczną, wykorzystując różne źródła energii i substancji odżywczych.
Reprodukcja
Bakterie rozmnażają się głównie poprzez podział komórkowy, zwany podziałem binarnym.
Bakterie zaliczane są do prokariotów, czyli organizmów jednokomórkowych, których komórki nie posiadają jądra komórkowego ani innych organelli otoczonych błoną. W przeciwieństwie do komórek eukariotycznych, takich jak komórki roślinne czy zwierzęce, materiał genetyczny bakterii, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. Brak jądra komórkowego i innych organelli błonowych to kluczowa cecha wyróżniająca prokarioty od eukariotów.
Bakterie charakteryzują się dużą różnorodnością morfologiczną. Występują w kształtach kulistych (koki), pręcikowatych (pałeczki) i spiralnych (krętki). Ich rozmiar jest niewielki, zazwyczaj w zakresie od 0,5 do 10 mikrometrów, co wymaga stosowania mikroskopu do ich obserwacji. Istnieją jednak również bakterie o większych rozmiarach, np. niektóre bakterie nitkowate.
Różnorodność kształtów
Koki mogą występować pojedynczo, w parach (diplokoki), łańcuszkach (streptokoki), gronach (stafylokoki) lub czwórkach (tetrakoki). Pałeczki mogą być proste, zakrzywione lub rozgałęzione. Krętki charakteryzują się spiralnym kształtem, który może być sztywny lub giętki.
Zakres rozmiarów
Bakterie są zazwyczaj niewielkie, ale ich rozmiar może się znacznie różnić w zależności od gatunku. Większość bakterii ma średnicę od 0,5 do 10 mikrometrów, ale niektóre mogą osiągać nawet 100 mikrometrów. Należy jednak pamiętać, że są to jedynie przykłady, a rzeczywisty zakres rozmiarów bakterii jest znacznie szerszy.
Bakterie, podobnie jak wszystkie organizmy żywe, muszą spełniać podstawowe funkcje życiowe, takie jak metabolizm, wzrost i reprodukcja.
Metabolizm
Bakterie wykazują niezwykłą różnorodność metaboliczną, wykorzystując różne źródła energii i substancji odżywczych. Niektóre bakterie są autotrofami, wytwarzając własne pożywienie poprzez fotosyntezę lub chemosyntezę. Inne są heterotrofami, czerpiąc energię z rozkładu materii organicznej. Bakterie mogą być również tlenowe, beztlenowe lub fakultatywne, co oznacza, że mogą żyć w obecności lub braku tlenu.
Reprodukcja
Bakterie rozmnażają się głównie poprzez podział komórkowy, zwany podziałem binarnym.
Charakterystyka bakterii
Bakterie jako prokarioty
Bakterie zaliczane są do prokariotów, czyli organizmów jednokomórkowych, których komórki nie posiadają jądra komórkowego ani innych organelli otoczonych błoną. W przeciwieństwie do komórek eukariotycznych, takich jak komórki roślinne czy zwierzęce, materiał genetyczny bakterii, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. Brak jądra komórkowego i innych organelli błonowych to kluczowa cecha wyróżniająca prokarioty od eukariotów.
Morfologia i rozmiar
Bakterie charakteryzują się dużą różnorodnością morfologiczną. Występują w kształtach kulistych (koki), pręcikowatych (pałeczki) i spiralnych (krętki). Ich rozmiar jest niewielki, zazwyczaj w zakresie od 0,5 do 10 mikrometrów, co wymaga stosowania mikroskopu do ich obserwacji. Istnieją jednak również bakterie o większych rozmiarach, np. niektóre bakterie nitkowate.
Różnorodność kształtów
Koki mogą występować pojedynczo, w parach (diplokoki), łańcuszkach (streptokoki), gronach (stafylokoki) lub czwórkach (tetrakoki). Pałeczki mogą być proste, zakrzywione lub rozgałęzione. Krętki charakteryzują się spiralnym kształtem, który może być sztywny lub giętki.
Zakres rozmiarów
Bakterie są zazwyczaj niewielkie, ale ich rozmiar może się znacznie różnić w zależności od gatunku. Większość bakterii ma średnicę od 0,5 do 10 mikrometrów, ale niektóre mogą osiągać nawet 100 mikrometrów. Należy jednak pamiętać, że są to jedynie przykłady, a rzeczywisty zakres rozmiarów bakterii jest znacznie szerszy.
Funkcje podstawowe
Bakterie, podobnie jak wszystkie organizmy żywe, muszą spełniać podstawowe funkcje życiowe, takie jak metabolizm, wzrost i reprodukcja.
Metabolizm
Bakterie wykazują niezwykłą różnorodność metaboliczną, wykorzystując różne źródła energii i substancji odżywczych. Niektóre bakterie są autotrofami, wytwarzając własne pożywienie poprzez fotosyntezę lub chemosyntezę. Inne są heterotrofami, czerpiąc energię z rozkładu materii organicznej. Bakterie mogą być również tlenowe, beztlenowe lub fakultatywne, co oznacza, że mogą żyć w obecności lub braku tlenu.
Reprodukcja
Bakterie rozmnażają się głównie poprzez podział komórkowy, zwany podziałem binarnym. W tym procesie jedna komórka bakteryjna dzieli się na dwie identyczne komórki potomne. Podział binarny jest stosunkowo szybkim procesem, co pozwala bakteriom na szybkie rozmnażanie się w sprzyjających warunkach. W niektórych przypadkach, np. w przypadku bakterii Gram-dodatnich, podział binarny może przebiegać z utworzeniem przegrody poprzecznej (septy).
Ściana komórkowa to sztywna struktura otaczająca błonę komórkową, zapewniająca ochronę i kształt komórki.
Błona komórkowa, będąca barierą między wnętrzem komórki a środowiskiem zewnętrznym, kontroluje przepływ substancji.
Cytoplazma to wewnętrzne środowisko komórki, w którym znajdują się rybosomy i materiał genetyczny.
Bakterie mogą posiadać dodatkowe struktury, takie jak wici, pili i kapsułka, które pełnią różne funkcje.
Ściana komórkowa to sztywna struktura otaczająca błonę komórkową, zapewniająca ochronę i kształt komórki. Składa się głównie z peptydoglikanu, złożonego z łańcuchów cukrowych połączonych peptydami. Ściana komórkowa pełni kluczową rolę w utrzymaniu integralności komórki, chroniąc ją przed zmianami ciśnienia osmotycznego i szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Jest również miejscem przyczepu niektórych antybiotyków, które działają poprzez zakłócanie syntezy peptydoglikanu.
Błona komórkowa, będąca barierą między wnętrzem komórki a środowiskiem zewnętrznym, kontroluje przepływ substancji.
Cytoplazma to wewnętrzne środowisko komórki, w którym znajdują się rybosomy i materiał genetyczny.
Bakterie mogą posiadać dodatkowe struktury, takie jak wici, pili i kapsułka, które pełnią różne funkcje.
Ściana komórkowa to sztywna struktura otaczająca błonę komórkową, zapewniająca ochronę i kształt komórki. Składa się głównie z peptydoglikanu, złożonego z łańcuchów cukrowych połączonych peptydami. Ściana komórkowa pełni kluczową rolę w utrzymaniu integralności komórki, chroniąc ją przed zmianami ciśnienia osmotycznego i szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Jest również miejscem przyczepu niektórych antybiotyków, które działają poprzez zakłócanie syntezy peptydoglikanu.
Różnice między bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi
Bakterie można podzielić na dwie główne grupy, Gram-dodatnie i Gram-ujemne, w zależności od budowy ściany komórkowej. Bakterie Gram-dodatnie charakteryzują się grubą warstwą peptydoglikanu, która stanowi około 90% ich ściany komórkowej. Natomiast bakterie Gram-ujemne mają cienką warstwę peptydoglikanu, otoczoną dodatkowo zewnętrzną błoną komórkową. Te różnice w strukturze ściany komórkowej wpływają na sposób barwienia bakterii metodą Grama, a także na ich wrażliwość na antybiotyki.
Błona komórkowa, będąca barierą między wnętrzem komórki a środowiskiem zewnętrznym, kontroluje przepływ substancji.
Cytoplazma to wewnętrzne środowisko komórki, w którym znajdują się rybosomy i materiał genetyczny.
Bakterie mogą posiadać dodatkowe struktury, takie jak wici, pili i kapsułka, które pełnią różne funkcje.
Ściana komórkowa to sztywna struktura otaczająca błonę komórkową, zapewniająca ochronę i kształt komórki. Składa się głównie z peptydoglikanu, złożonego z łańcuchów cukrowych połączonych peptydami. Ściana komórkowa pełni kluczową rolę w utrzymaniu integralności komórki, chroniąc ją przed zmianami ciśnienia osmotycznego i szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Jest również miejscem przyczepu niektórych antybiotyków, które działają poprzez zakłócanie syntezy peptydoglikanu.
Różnice między bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi
Bakterie można podzielić na dwie główne grupy, Gram-dodatnie i Gram-ujemne, w zależności od budowy ściany komórkowej. Bakterie Gram-dodatnie charakteryzują się grubą warstwą peptydoglikanu, która stanowi około 90% ich ściany komórkowej. Natomiast bakterie Gram-ujemne mają cienką warstwę peptydoglikanu, otoczoną dodatkowo zewnętrzną błoną komórkową. Te różnice w strukturze ściany komórkowej wpływają na sposób barwienia bakterii metodą Grama, a także na ich wrażliwość na antybiotyki.
Błona komórkowa, będąca barierą między wnętrzem komórki a środowiskiem zewnętrznym, kontroluje przepływ substancji. Składa się z fosfolipidów i białek, tworząc strukturę podobną do błony komórkowej komórek eukariotycznych. Błona komórkowa pełni kluczową rolę w transporcie substancji, syntezie energii, a także w komunikacji międzykomórkowej.
Cytoplazma to wewnętrzne środowisko komórki, w którym znajdują się rybosomy i materiał genetyczny.
Bakterie mogą posiadać dodatkowe struktury, takie jak wici, pili i kapsułka, które pełnią różne funkcje.
Ściana komórkowa to sztywna struktura otaczająca błonę komórkową, zapewniająca ochronę i kształt komórki. Składa się głównie z peptydoglikanu, złożonego z łańcuchów cukrowych połączonych peptydami. Ściana komórkowa pełni kluczową rolę w utrzymaniu integralności komórki, chroniąc ją przed zmianami ciśnienia osmotycznego i szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Jest również miejscem przyczepu niektórych antybiotyków, które działają poprzez zakłócanie syntezy peptydoglikanu.
Różnice między bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi
Bakterie można podzielić na dwie główne grupy, Gram-dodatnie i Gram-ujemne, w zależności od budowy ściany komórkowej. Bakterie Gram-dodatnie charakteryzują się grubą warstwą peptydoglikanu, która stanowi około 90% ich ściany komórkowej. Natomiast bakterie Gram-ujemne mają cienką warstwę peptydoglikanu, otoczoną dodatkowo zewnętrzną błoną komórkową. Te różnice w strukturze ściany komórkowej wpływają na sposób barwienia bakterii metodą Grama, a także na ich wrażliwość na antybiotyki.
Błona komórkowa, będąca barierą między wnętrzem komórki a środowiskiem zewnętrznym, kontroluje przepływ substancji. Składa się z fosfolipidów i białek, tworząc strukturę podobną do błony komórkowej komórek eukariotycznych. Błona komórkowa pełni kluczową rolę w transporcie substancji, syntezie energii, a także w komunikacji międzykomórkowej.
Cytoplazma to wewnętrzne środowisko komórki, w którym znajdują się rybosomy i materiał genetyczny. Jest to półpłynny roztwór składający się głównie z wody, białek, kwasów nukleinowych i innych związków organicznych. Cytoplazma pełni funkcję środowiska dla wszystkich procesów metabolicznych zachodzących w komórce, a także zapewnia ruchliwość organelli komórkowych.
Bakterie mogą posiadać dodatkowe struktury, takie jak wici, pili i kapsułka, które pełnią różne funkcje.
Ściana komórkowa to sztywna struktura otaczająca błonę komórkową, zapewniająca ochronę i kształt komórki. Składa się głównie z peptydoglikanu, złożonego z łańcuchów cukrowych połączonych peptydami. Ściana komórkowa pełni kluczową rolę w utrzymaniu integralności komórki, chroniąc ją przed zmianami ciśnienia osmotycznego i szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Jest również miejscem przyczepu niektórych antybiotyków, które działają poprzez zakłócanie syntezy peptydoglikanu.
Różnice między bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi
Bakterie można podzielić na dwie główne grupy, Gram-dodatnie i Gram-ujemne, w zależności od budowy ściany komórkowej. Bakterie Gram-dodatnie charakteryzują się grubą warstwą peptydoglikanu, która stanowi około 90% ich ściany komórkowej. Natomiast bakterie Gram-ujemne mają cienką warstwę peptydoglikanu, otoczoną dodatkowo zewnętrzną błoną komórkową. Te różnice w strukturze ściany komórkowej wpływają na sposób barwienia bakterii metodą Grama, a także na ich wrażliwość na antybiotyki.
Błona komórkowa, będąca barierą między wnętrzem komórki a środowiskiem zewnętrznym, kontroluje przepływ substancji. Składa się z fosfolipidów i białek, tworząc strukturę podobną do błony komórkowej komórek eukariotycznych. Błona komórkowa pełni kluczową rolę w transporcie substancji, syntezie energii, a także w komunikacji międzykomórkowej.
Cytoplazma to wewnętrzne środowisko komórki, w którym znajdują się rybosomy i materiał genetyczny. Jest to półpłynny roztwór składający się głównie z wody, białek, kwasów nukleinowych i innych związków organicznych. Cytoplazma pełni funkcję środowiska dla wszystkich procesów metabolicznych zachodzących w komórce, a także zapewnia ruchliwość organelli komórkowych.
Rybosomy
Rybosomy to małe organelle komórkowe, odpowiedzialne za syntezę białek. Składają się z dwóch podjednostek, dużej i małej, złożonych z rRNA i białek. Rybosomy bakterii są mniejsze niż rybosomy komórek eukariotycznych i różnią się również składem; Te różnice w budowie rybosomów są wykorzystywane przez niektóre antybiotyki, które hamują syntezę białek w komórkach bakteryjnych, nie wpływając na syntezę białek w komórkach organizmu gospodarza.
DNA i nukleoid
Materiał genetyczny bakterii, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem.
Bakterie mogą posiadać dodatkowe struktury, takie jak wici, pili i kapsułka, które pełnią różne funkcje.
Budowa komórki bakteryjnej
Ściana komórkowa
Ściana komórkowa to sztywna struktura otaczająca błonę komórkową, zapewniająca ochronę i kształt komórki. Składa się głównie z peptydoglikanu, złożonego z łańcuchów cukrowych połączonych peptydami. Ściana komórkowa pełni kluczową rolę w utrzymaniu integralności komórki, chroniąc ją przed zmianami ciśnienia osmotycznego i szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Jest również miejscem przyczepu niektórych antybiotyków, które działają poprzez zakłócanie syntezy peptydoglikanu.
Różnice między bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi
Bakterie można podzielić na dwie główne grupy, Gram-dodatnie i Gram-ujemne, w zależności od budowy ściany komórkowej. Bakterie Gram-dodatnie charakteryzują się grubą warstwą peptydoglikanu, która stanowi około 90% ich ściany komórkowej. Natomiast bakterie Gram-ujemne mają cienką warstwę peptydoglikanu, otoczoną dodatkowo zewnętrzną błoną komórkową. Te różnice w strukturze ściany komórkowej wpływają na sposób barwienia bakterii metodą Grama, a także na ich wrażliwość na antybiotyki.
Błona komórkowa
Błona komórkowa, będąca barierą między wnętrzem komórki a środowiskiem zewnętrznym, kontroluje przepływ substancji. Składa się z fosfolipidów i białek, tworząc strukturę podobną do błony komórkowej komórek eukariotycznych. Błona komórkowa pełni kluczową rolę w transporcie substancji, syntezie energii, a także w komunikacji międzykomórkowej.
Cytoplazma
Cytoplazma to wewnętrzne środowisko komórki, w którym znajdują się rybosomy i materiał genetyczny. Jest to półpłynny roztwór składający się głównie z wody, białek, kwasów nukleinowych i innych związków organicznych. Cytoplazma pełni funkcję środowiska dla wszystkich procesów metabolicznych zachodzących w komórce, a także zapewnia ruchliwość organelli komórkowych.
Rybosomy
Rybosomy to małe organelle komórkowe, odpowiedzialne za syntezę białek. Składają się z dwóch podjednostek, dużej i małej, złożonych z rRNA i białek. Rybosomy bakterii są mniejsze niż rybosomy komórek eukariotycznych i różnią się również składem. Te różnice w budowie rybosomów są wykorzystywane przez niektóre antybiotyki, które hamują syntezę białek w komórkach bakteryjnych, nie wpływając na syntezę białek w komórkach organizmu gospodarza.
DNA i nukleoid
Materiał genetyczny bakterii, w postaci DNA, znajduje się w cytoplazmie, w obszarze zwanym nukleoidem. DNA bakterii jest zazwyczaj kolistą cząsteczką, która nie jest otoczona błoną jądrową, jak w przypadku komórek eukariotycznych. Nukleoid jest obszarem nieregularnym, w którym DNA jest upakowane i połączone z białkami. W nukleoidzie zachodzą procesy replikacji DNA i transkrypcji.
Dodatkowe struktury
Bakterie mogą posiadać dodatkowe struktury, takie jak wici, pili i kapsułka, które pełnią różne funkcje.