Amarantus: Roślina o bogatej historii i wartościach odżywczych

Amarantus, znany również jako szarłat, to rodzaj roślin zielnych z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Jest to roślina uprawna o długiej historii, sięgającej czasów starożytnych. Amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków, a jego nasiona były wykorzystywane w ceremoniach religijnych.

Amarantus, znany również jako szarłat, to rodzaj roślin zielnych z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Jest to roślina uprawna o długiej historii, sięgającej czasów starożytnych. Amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków, a jego nasiona były wykorzystywane w ceremoniach religijnych. Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. Współcześnie amarantus zdobywa coraz większą popularność na całym świecie, ze względu na swoje wartości odżywcze, korzyści zdrowotne i wszechstronne zastosowanie w kuchni.

Amarantus to roślina o dużym potencjale, zarówno pod względem żywieniowym, jak i ekonomicznym. Jego nasiona są bogate w białko, błonnik, żelazo, magnez, cynk i witaminy z grupy B. Amarantus jest również źródłem antyoksydantów, które pomagają chronić organizm przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki. Współczesne badania naukowe potwierdzają liczne korzyści zdrowotne płynące z regularnego spożywania amarantusa, takie jak obniżenie poziomu cholesterolu, regulacja poziomu cukru we krwi, poprawa trawienia i wzmocnienie układu odpornościowego.

Amarantus jest łatwy w uprawie i odporny na suszę, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem dla rolnictwa ekologicznego. Jego wszechstronne zastosowanie w kuchni pozwala na przygotowanie różnorodnych potraw, od dań głównych po desery. Amarantus może być spożywany w postaci nasion, mąki, płatków śniadaniowych, a także jako dodatek do zup, sałatek i wypieków;

W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej amarantusowi, omawiając jego botanikę, historię, uprawę, rodzaje, wartości odżywcze, korzyści zdrowotne, zastosowanie w kuchni oraz znaczenie na świecie.

Amarantus, znany również jako szarłat, to rodzaj roślin zielnych z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Jest to roślina uprawna o długiej historii, sięgającej czasów starożytnych. Amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków, a jego nasiona były wykorzystywane w ceremoniach religijnych. Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. Współcześnie amarantus zdobywa coraz większą popularność na całym świecie, ze względu na swoje wartości odżywcze, korzyści zdrowotne i wszechstronne zastosowanie w kuchni.

Amarantus to roślina o dużym potencjale, zarówno pod względem żywieniowym, jak i ekonomicznym. Jego nasiona są bogate w białko, błonnik, żelazo, magnez, cynk i witaminy z grupy B. Amarantus jest również źródłem antyoksydantów, które pomagają chronić organizm przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki. Współczesne badania naukowe potwierdzają liczne korzyści zdrowotne płynące z regularnego spożywania amarantusa, takie jak obniżenie poziomu cholesterolu, regulacja poziomu cukru we krwi, poprawa trawienia i wzmocnienie układu odpornościowego.

Amarantus jest łatwy w uprawie i odporny na suszę, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem dla rolnictwa ekologicznego. Jego wszechstronne zastosowanie w kuchni pozwala na przygotowanie różnorodnych potraw, od dań głównych po desery. Amarantus może być spożywany w postaci nasion, mąki, płatków śniadaniowych, a także jako dodatek do zup, sałatek i wypieków.

W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej amarantusowi, omawiając jego botanikę, historię, uprawę, rodzaje, wartości odżywcze, korzyści zdrowotne, zastosowanie w kuchni oraz znaczenie na świecie.

Amarantus (Amaranthus) to rodzaj roślin zielnych, należący do rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Rodzaj ten obejmuje około 60 gatunków, z których wiele jest uprawianych jako rośliny ozdobne, lecznicze lub spożywcze. Amarantus charakteryzuje się wzniesionym pokrojem, osiągając wysokość od 30 do 150 cm. Liście amarantusa są jajowate lub lancetowate, o barwie zielonej, czerwonej lub purpurowej. Kwiaty amarantusa są drobne i zebrane w gęste kłosy, które mogą być koloru żółtego, czerwonego lub fioletowego.

Amarantus jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że ​​w ciągu jednego roku przechodzi pełny cykl rozwojowy, od kiełkowania do kwitnienia i produkcji nasion. Roślina ta preferuje stanowiska słoneczne i gleby żyzne, bogate w składniki odżywcze. Amarantus jest odporny na suszę i wysokie temperatury, co czyni go atrakcyjną rośliną dla rolnictwa ekologicznego.

Amarantus, znany również jako szarłat, to rodzaj roślin zielnych z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Jest to roślina uprawna o długiej historii, sięgającej czasów starożytnych. Amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków, a jego nasiona były wykorzystywane w ceremoniach religijnych. Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. Współcześnie amarantus zdobywa coraz większą popularność na całym świecie, ze względu na swoje wartości odżywcze, korzyści zdrowotne i wszechstronne zastosowanie w kuchni.

Amarantus to roślina o dużym potencjale, zarówno pod względem żywieniowym, jak i ekonomicznym. Jego nasiona są bogate w białko, błonnik, żelazo, magnez, cynk i witaminy z grupy B. Amarantus jest również źródłem antyoksydantów, które pomagają chronić organizm przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki. Współczesne badania naukowe potwierdzają liczne korzyści zdrowotne płynące z regularnego spożywania amarantusa, takie jak obniżenie poziomu cholesterolu, regulacja poziomu cukru we krwi, poprawa trawienia i wzmocnienie układu odpornościowego.

Amarantus jest łatwy w uprawie i odporny na suszę, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem dla rolnictwa ekologicznego. Jego wszechstronne zastosowanie w kuchni pozwala na przygotowanie różnorodnych potraw, od dań głównych po desery. Amarantus może być spożywany w postaci nasion, mąki, płatków śniadaniowych, a także jako dodatek do zup, sałatek i wypieków.

W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej amarantusowi, omawiając jego botanikę, historię, uprawę, rodzaje, wartości odżywcze, korzyści zdrowotne, zastosowanie w kuchni oraz znaczenie na świecie.

Amarantus (Amaranthus) to rodzaj roślin zielnych, należący do rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Rodzaj ten obejmuje około 60 gatunków, z których wiele jest uprawianych jako rośliny ozdobne, lecznicze lub spożywcze. Amarantus charakteryzuje się wzniesionym pokrojem, osiągając wysokość od 30 do 150 cm. Liście amarantusa są jajowate lub lancetowate, o barwie zielonej, czerwonej lub purpurowej. Kwiaty amarantusa są drobne i zebrane w gęste kłosy, które mogą być koloru żółtego, czerwonego lub fioletowego.

Amarantus jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że ​​w ciągu jednego roku przechodzi pełny cykl rozwojowy, od kiełkowania do kwitnienia i produkcji nasion. Roślina ta preferuje stanowiska słoneczne i gleby żyzne, bogate w składniki odżywcze. Amarantus jest odporny na suszę i wysokie temperatury, co czyni go atrakcyjną rośliną dla rolnictwa ekologicznego.

Amarantus ma długą historię, sięgającą czasów starożytnych. Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. W Meksyku i Peru amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków. Nasiona amarantusa były wykorzystywane do produkcji chleba, naleśników i innych potraw. Amarantus był również ważnym elementem rytuałów religijnych.

Po przybyciu Hiszpanów do Ameryki, uprawa amarantusa została zakazana, ponieważ roślina ta była kojarzona z pogańskimi obrzędami. W rezultacie amarantus został prawie zapomniany na wiele lat. Dopiero w XX wieku amarantus zaczął odzyskiwać swoją popularność, szczególnie w Ameryce Północnej i Europie. Współcześnie amarantus jest uprawiany na całym świecie, a jego nasiona są coraz częściej wykorzystywane w kuchni i przemyśle spożywczym.

Amarantus, znany również jako szarłat, to rodzaj roślin zielnych z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Jest to roślina uprawna o długiej historii, sięgającej czasów starożytnych. Amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków, a jego nasiona były wykorzystywane w ceremoniach religijnych. Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. Współcześnie amarantus zdobywa coraz większą popularność na całym świecie, ze względu na swoje wartości odżywcze, korzyści zdrowotne i wszechstronne zastosowanie w kuchni.

Amarantus to roślina o dużym potencjale, zarówno pod względem żywieniowym, jak i ekonomicznym. Jego nasiona są bogate w białko, błonnik, żelazo, magnez, cynk i witaminy z grupy B. Amarantus jest również źródłem antyoksydantów, które pomagają chronić organizm przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki. Współczesne badania naukowe potwierdzają liczne korzyści zdrowotne płynące z regularnego spożywania amarantusa, takie jak obniżenie poziomu cholesterolu, regulacja poziomu cukru we krwi, poprawa trawienia i wzmocnienie układu odpornościowego.

Amarantus jest łatwy w uprawie i odporny na suszę, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem dla rolnictwa ekologicznego. Jego wszechstronne zastosowanie w kuchni pozwala na przygotowanie różnorodnych potraw, od dań głównych po desery. Amarantus może być spożywany w postaci nasion, mąki, płatków śniadaniowych, a także jako dodatek do zup, sałatek i wypieków.

W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej amarantusowi, omawiając jego botanikę, historię, uprawę, rodzaje, wartości odżywcze, korzyści zdrowotne, zastosowanie w kuchni oraz znaczenie na świecie.

Amarantus (Amaranthus) to rodzaj roślin zielnych, należący do rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Rodzaj ten obejmuje około 60 gatunków, z których wiele jest uprawianych jako rośliny ozdobne, lecznicze lub spożywcze. Amarantus charakteryzuje się wzniesionym pokrojem, osiągając wysokość od 30 do 150 cm. Liście amarantusa są jajowate lub lancetowate, o barwie zielonej, czerwonej lub purpurowej. Kwiaty amarantusa są drobne i zebrane w gęste kłosy, które mogą być koloru żółtego, czerwonego lub fioletowego.

Amarantus jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że ​​w ciągu jednego roku przechodzi pełny cykl rozwojowy, od kiełkowania do kwitnienia i produkcji nasion. Roślina ta preferuje stanowiska słoneczne i gleby żyzne, bogate w składniki odżywcze. Amarantus jest odporny na suszę i wysokie temperatury, co czyni go atrakcyjną rośliną dla rolnictwa ekologicznego.

Amarantus ma długą historię, sięgającą czasów starożytnych. Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. W Meksyku i Peru amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków. Nasiona amarantusa były wykorzystywane do produkcji chleba, naleśników i innych potraw. Amarantus był również ważnym elementem rytuałów religijnych.

Po przybyciu Hiszpanów do Ameryki, uprawa amarantusa została zakazana, ponieważ roślina ta była kojarzona z pogańskimi obrzędami. W rezultacie amarantus został prawie zapomniany na wiele lat. Dopiero w XX wieku amarantus zaczął odzyskiwać swoją popularność, szczególnie w Ameryce Północnej i Europie. Współcześnie amarantus jest uprawiany na całym świecie, a jego nasiona są coraz częściej wykorzystywane w kuchni i przemyśle spożywczym.

Amarantus jest rośliną łatwą w uprawie, odporną na suszę i wysokie temperatury. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i glebach żyznych, bogatych w składniki odżywcze. Nasiona amarantusa można wysiewać bezpośrednio do gruntu, gdy temperatura gleby osiągnie co najmniej 10°C. Nasiona należy wysiewać na głębokość około 1 cm, w rozstawie 30-40 cm między rzędami i 10-15 cm między roślinami w rzędzie.

Amarantus wymaga regularnego podlewania, szczególnie w okresie suszy. Roślinę należy również nawozić, aby zapewnić jej odpowiedni wzrost i rozwój. Amarantus jest odporny na choroby i szkodniki, ale należy go regularnie kontrolować, aby zapobiec ewentualnym problemom. Zbiór nasion amarantusa następuje jesienią, gdy rośliny dojrzeją i kłosy kwiatowe staną się brązowe.

Amarantus, znany również jako szarłat, to rodzaj roślin zielnych z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Jest to roślina uprawna o długiej historii, sięgającej czasów starożytnych. Amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków, a jego nasiona były wykorzystywane w ceremoniach religijnych; Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. Współcześnie amarantus zdobywa coraz większą popularność na całym świecie, ze względu na swoje wartości odżywcze, korzyści zdrowotne i wszechstronne zastosowanie w kuchni.

Amarantus to roślina o dużym potencjale, zarówno pod względem żywieniowym, jak i ekonomicznym. Jego nasiona są bogate w białko, błonnik, żelazo, magnez, cynk i witaminy z grupy B. Amarantus jest również źródłem antyoksydantów, które pomagają chronić organizm przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki. Współczesne badania naukowe potwierdzają liczne korzyści zdrowotne płynące z regularnego spożywania amarantusa, takie jak obniżenie poziomu cholesterolu, regulacja poziomu cukru we krwi, poprawa trawienia i wzmocnienie układu odpornościowego.

Amarantus jest łatwy w uprawie i odporny na suszę, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem dla rolnictwa ekologicznego. Jego wszechstronne zastosowanie w kuchni pozwala na przygotowanie różnorodnych potraw, od dań głównych po desery. Amarantus może być spożywany w postaci nasion, mąki, płatków śniadaniowych, a także jako dodatek do zup, sałatek i wypieków.

W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej amarantusowi, omawiając jego botanikę, historię, uprawę, rodzaje, wartości odżywcze, korzyści zdrowotne, zastosowanie w kuchni oraz znaczenie na świecie.

Amarantus (Amaranthus) to rodzaj roślin zielnych, należący do rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Rodzaj ten obejmuje około 60 gatunków, z których wiele jest uprawianych jako rośliny ozdobne, lecznicze lub spożywcze. Amarantus charakteryzuje się wzniesionym pokrojem, osiągając wysokość od 30 do 150 cm. Liście amarantusa są jajowate lub lancetowate, o barwie zielonej, czerwonej lub purpurowej. Kwiaty amarantusa są drobne i zebrane w gęste kłosy, które mogą być koloru żółtego, czerwonego lub fioletowego.

Amarantus jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że ​​w ciągu jednego roku przechodzi pełny cykl rozwojowy, od kiełkowania do kwitnienia i produkcji nasion. Roślina ta preferuje stanowiska słoneczne i gleby żyzne, bogate w składniki odżywcze. Amarantus jest odporny na suszę i wysokie temperatury, co czyni go atrakcyjną rośliną dla rolnictwa ekologicznego.

Amarantus ma długą historię, sięgającą czasów starożytnych. Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. W Meksyku i Peru amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków. Nasiona amarantusa były wykorzystywane do produkcji chleba, naleśników i innych potraw. Amarantus był również ważnym elementem rytuałów religijnych.

Po przybyciu Hiszpanów do Ameryki, uprawa amarantusa została zakazana, ponieważ roślina ta była kojarzona z pogańskimi obrzędami. W rezultacie amarantus został prawie zapomniany na wiele lat. Dopiero w XX wieku amarantus zaczął odzyskiwać swoją popularność, szczególnie w Ameryce Północnej i Europie. Współcześnie amarantus jest uprawiany na całym świecie, a jego nasiona są coraz częściej wykorzystywane w kuchni i przemyśle spożywczym.

Amarantus jest rośliną łatwą w uprawie, odporną na suszę i wysokie temperatury. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i glebach żyznych, bogatych w składniki odżywcze. Nasiona amarantusa można wysiewać bezpośrednio do gruntu, gdy temperatura gleby osiągnie co najmniej 10°C. Nasiona należy wysiewać na głębokość około 1 cm, w rozstawie 30-40 cm między rzędami i 10-15 cm między roślinami w rzędzie.

Amarantus wymaga regularnego podlewania, szczególnie w okresie suszy. Roślinę należy również nawozić, aby zapewnić jej odpowiedni wzrost i rozwój. Amarantus jest odporny na choroby i szkodniki, ale należy go regularnie kontrolować, aby zapobiec ewentualnym problemom. Zbiór nasion amarantusa następuje jesienią, gdy rośliny dojrzeją i kłosy kwiatowe staną się brązowe.

Istnieje wiele gatunków amarantusa, z których niektóre są uprawiane jako rośliny spożywcze, a inne jako rośliny ozdobne. Najpopularniejsze gatunki amarantusa spożywczego to⁚

• Amarantus caudatus (szarałat zwisły)
• Amarantus cruentus (szarałat krwawy)
• Amarantus hypochondriacus (szarałat smętny)
• Amarantus retroflexus (szarałat odwrotniegięty)

Te gatunki różnią się między sobą kształtem i kolorem liści, a także wielkością i kolorem nasion. Nasiona amarantusa mogą być białe, żółte, brązowe lub czarne.

Podsumowanie

Amarantus⁚ Od starożytności do współczesności

Wprowadzenie

Amarantus, znany również jako szarłat, to rodzaj roślin zielnych z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Jest to roślina uprawna o długiej historii, sięgającej czasów starożytnych. Amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków, a jego nasiona były wykorzystywane w ceremoniach religijnych. Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. Współcześnie amarantus zdobywa coraz większą popularność na całym świecie, ze względu na swoje wartości odżywcze, korzyści zdrowotne i wszechstronne zastosowanie w kuchni.

Amarantus to roślina o dużym potencjale, zarówno pod względem żywieniowym, jak i ekonomicznym. Jego nasiona są bogate w białko, błonnik, żelazo, magnez, cynk i witaminy z grupy B. Amarantus jest również źródłem antyoksydantów, które pomagają chronić organizm przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki. Współczesne badania naukowe potwierdzają liczne korzyści zdrowotne płynące z regularnego spożywania amarantusa, takie jak obniżenie poziomu cholesterolu, regulacja poziomu cukru we krwi, poprawa trawienia i wzmocnienie układu odpornościowego.

Amarantus jest łatwy w uprawie i odporny na suszę, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem dla rolnictwa ekologicznego. Jego wszechstronne zastosowanie w kuchni pozwala na przygotowanie różnorodnych potraw, od dań głównych po desery. Amarantus może być spożywany w postaci nasion, mąki, płatków śniadaniowych, a także jako dodatek do zup, sałatek i wypieków.

W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej amarantusowi, omawiając jego botanikę, historię, uprawę, rodzaje, wartości odżywcze, korzyści zdrowotne, zastosowanie w kuchni oraz znaczenie na świecie.

Amarantus⁚ Botanika i taksonomia

Amarantus (Amaranthus) to rodzaj roślin zielnych, należący do rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Rodzaj ten obejmuje około 60 gatunków, z których wiele jest uprawianych jako rośliny ozdobne, lecznicze lub spożywcze. Amarantus charakteryzuje się wzniesionym pokrojem, osiągając wysokość od 30 do 150 cm. Liście amarantusa są jajowate lub lancetowate, o barwie zielonej, czerwonej lub purpurowej. Kwiaty amarantusa są drobne i zebrane w gęste kłosy, które mogą być koloru żółtego, czerwonego lub fioletowego.

Amarantus jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że ​​w ciągu jednego roku przechodzi pełny cykl rozwojowy, od kiełkowania do kwitnienia i produkcji nasion. Roślina ta preferuje stanowiska słoneczne i gleby żyzne, bogate w składniki odżywcze. Amarantus jest odporny na suszę i wysokie temperatury, co czyni go atrakcyjną rośliną dla rolnictwa ekologicznego.

Historia i pochodzenie amarantusa

Amarantus ma długą historię, sięgającą czasów starożytnych. Pochodzenie amarantusa sięga Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie był uprawiany od tysięcy lat. W Meksyku i Peru amarantus był ważnym źródłem pożywienia dla ludów Azteków i Inków. Nasiona amarantusa były wykorzystywane do produkcji chleba, naleśników i innych potraw. Amarantus był również ważnym elementem rytuałów religijnych.

Po przybyciu Hiszpanów do Ameryki, uprawa amarantusa została zakazana, ponieważ roślina ta była kojarzona z pogańskimi obrzędami. W rezultacie amarantus został prawie zapomniany na wiele lat. Dopiero w XX wieku amarantus zaczął odzyskiwać swoją popularność, szczególnie w Ameryce Północnej i Europie. Współcześnie amarantus jest uprawiany na całym świecie, a jego nasiona są coraz częściej wykorzystywane w kuchni i przemyśle spożywczym.

Uprawa amarantusa

Amarantus jest rośliną łatwą w uprawie, odporną na suszę i wysokie temperatury. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i glebach żyznych, bogatych w składniki odżywcze. Nasiona amarantusa można wysiewać bezpośrednio do gruntu, gdy temperatura gleby osiągnie co najmniej 10°C. Nasiona należy wysiewać na głębokość około 1 cm, w rozstawie 30-40 cm między rzędami i 10-15 cm między roślinami w rzędzie.

Amarantus wymaga regularnego podlewania, szczególnie w okresie suszy. Roślinę należy również nawozić, aby zapewnić jej odpowiedni wzrost i rozwój. Amarantus jest odporny na choroby i szkodniki, ale należy go regularnie kontrolować, aby zapobiec ewentualnym problemom. Zbiór nasion amarantusa następuje jesienią, gdy rośliny dojrzeją i kłosy kwiatowe staną się brązowe;

Rodzaje amarantusa

Istnieje wiele gatunków amarantusa, z których niektóre są uprawiane jako rośliny spożywcze, a inne jako rośliny ozdobne. Najpopularniejsze gatunki amarantusa spożywczego to⁚

• Amarantus caudatus (szarałat zwisły)
• Amarantus cruentus (szarałat krwawy)
• Amarantus hypochondriacus (szarałat smętny)
• Amarantus retroflexus (szarałat odwrotniegięty)

Te gatunki różnią się między sobą kształtem i kolorem liści, a także wielkością i kolorem nasion. Nasiona amarantusa mogą być białe, żółte, brązowe lub czarne.

Wartości odżywcze amarantusa

Amarantus to roślina o dużej wartości odżywczej. Jego nasiona są bogate w białko, błonnik, żelazo, magnez, cynk i witaminy z grupy B. Amarantus jest również źródłem antyoksydantów, które pomagają chronić organizm przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki.

W 100 g nasion amarantusa znajduje się około⁚

• 14,0 g białka
• 6,2 g błonnika
• 3,7 mg żelaza
• 256 mg magnezu
• 4,6 mg cynku
• 0,2 mg tiaminy (witamina B1)
• 0,2 mg ryboflawiny (witamina B2)
• 0,6 mg niacyny (witamina B3)
• 0,1 mg witaminy B6
• 0,1 mg kwasu foliowego (witamina B9)

Amarantus jest również dobrym źródłem witaminy E, potasu, wapnia i fosforu.