Agar Hektoen: Podłoże hodowlane do izolacji i identyfikacji Salmonella i Shigella

Agar Hektoen, znany również jako HE Agar, jest wysoce selektywnym i różnicującym pożywnym podłożem stosowanym w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen, znany również jako HE Agar, jest wysoce selektywnym i różnicującym pożywnym podłożem stosowanym w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella. Jest to szczególnie przydatne w badaniach mikrobiologicznych próbek kału, ponieważ pozwala na odróżnienie tych patogennych bakterii od innych, często występujących w przewodzie pokarmowym, bakterii Gram-ujemnych.

Agar Hektoen został opracowany w 1968 roku przez zespół badawczy z Hektoen Institute for Medical Research w Chicago, USA. Od tego czasu stał się jednym z podstawowych narzędzi w laboratoriach mikrobiologicznych na całym świecie, wykorzystywanym w szerokim zakresie zastosowań, od diagnostyki chorób zakaźnych po badania epidemiologiczne.

W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowo podstawy działania Agaru Hektoen, jego skład chemiczny, procedurę przygotowania oraz zastosowania w praktyce laboratoryjnej. Omówimy również interpretację wyników hodowli na tym podłożu, skupiając się na charakterystycznych cechach wzrostu kolonii Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen, znany również jako HE Agar, jest wysoce selektywnym i różnicującym pożywnym podłożem stosowanym w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella. Jest to szczególnie przydatne w badaniach mikrobiologicznych próbek kału, ponieważ pozwala na odróżnienie tych patogennych bakterii od innych, często występujących w przewodzie pokarmowym, bakterii Gram-ujemnych.

Agar Hektoen został opracowany w 1968 roku przez zespół badawczy z Hektoen Institute for Medical Research w Chicago, USA. Od tego czasu stał się jednym z podstawowych narzędzi w laboratoriach mikrobiologicznych na całym świecie, wykorzystywanym w szerokim zakresie zastosowań, od diagnostyki chorób zakaźnych po badania epidemiologiczne.

W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowo podstawy działania Agaru Hektoen, jego skład chemiczny, procedurę przygotowania oraz zastosowania w praktyce laboratoryjnej. Omówimy również interpretację wyników hodowli na tym podłożu, skupiając się na charakterystycznych cechach wzrostu kolonii Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen to stałe, selektywne i różnicujące podłoże hodowlane stosowane w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella z próbek kału. Jest to szczególnie przydatne w diagnostyce zakażeń pokarmowych wywołanych przez te patogeny. Agar Hektoen jest również stosowany do izolacji innych bakterii Gram-ujemnych, takich jak Yersinia, Vibrio i Aeromonas, ale jego głównym celem jest izolacja i różnicowanie Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen, znany również jako HE Agar, jest wysoce selektywnym i różnicującym pożywnym podłożem stosowanym w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella. Jest to szczególnie przydatne w badaniach mikrobiologicznych próbek kału, ponieważ pozwala na odróżnienie tych patogennych bakterii od innych, często występujących w przewodzie pokarmowym, bakterii Gram-ujemnych.

Agar Hektoen został opracowany w 1968 roku przez zespół badawczy z Hektoen Institute for Medical Research w Chicago, USA. Od tego czasu stał się jednym z podstawowych narzędzi w laboratoriach mikrobiologicznych na całym świecie, wykorzystywanym w szerokim zakresie zastosowań, od diagnostyki chorób zakaźnych po badania epidemiologiczne.

W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowo podstawy działania Agaru Hektoen, jego skład chemiczny, procedurę przygotowania oraz zastosowania w praktyce laboratoryjnej. Omówimy również interpretację wyników hodowli na tym podłożu, skupiając się na charakterystycznych cechach wzrostu kolonii Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen to stałe, selektywne i różnicujące podłoże hodowlane stosowane w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella z próbek kału. Jest to szczególnie przydatne w diagnostyce zakażeń pokarmowych wywołanych przez te patogeny. Agar Hektoen jest również stosowany do izolacji innych bakterii Gram-ujemnych, takich jak Yersinia, Vibrio i Aeromonas, ale jego głównym celem jest izolacja i różnicowanie Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen składa się z następujących składników⁚

• Podłoże bazowe⁚ Agar, pepton, ekstrakt drożdżowy, laktoza, sacharoza, kwas salicylowy
• Sole żółciowe⁚ Sole żółciowe (np. kwas deoksycholatowy, kwas cholanowy) hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko selektywne dla bakterii Gram-ujemnych.
• Wskaźniki⁚ Wskaźniki barwne, takie jak błękit bromotymolowy i czerwień fenolowa, pozwalają na różnicowanie bakterii na podstawie ich zdolności do fermentacji laktozy.
• Inne składniki⁚ Siarczan żelaza (II) i tiosiarczan sodu są dodawane do podłoża w celu wykrywania produkcji siarkowodoru (H₂S) przez niektóre bakterie.

Agar Hektoen, znany również jako HE Agar, jest wysoce selektywnym i różnicującym pożywnym podłożem stosowanym w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella. Jest to szczególnie przydatne w badaniach mikrobiologicznych próbek kału, ponieważ pozwala na odróżnienie tych patogennych bakterii od innych, często występujących w przewodzie pokarmowym, bakterii Gram-ujemnych.

Agar Hektoen został opracowany w 1968 roku przez zespół badawczy z Hektoen Institute for Medical Research w Chicago, USA. Od tego czasu stał się jednym z podstawowych narzędzi w laboratoriach mikrobiologicznych na całym świecie, wykorzystywanym w szerokim zakresie zastosowań, od diagnostyki chorób zakaźnych po badania epidemiologiczne.

W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowo podstawy działania Agaru Hektoen, jego skład chemiczny, procedurę przygotowania oraz zastosowania w praktyce laboratoryjnej. Omówimy również interpretację wyników hodowli na tym podłożu, skupiając się na charakterystycznych cechach wzrostu kolonii Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen to stałe, selektywne i różnicujące podłoże hodowlane stosowane w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella z próbek kału. Jest to szczególnie przydatne w diagnostyce zakażeń pokarmowych wywołanych przez te patogeny. Agar Hektoen jest również stosowany do izolacji innych bakterii Gram-ujemnych, takich jak Yersinia, Vibrio i Aeromonas, ale jego głównym celem jest izolacja i różnicowanie Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen składa się z następujących składników⁚

• Podłoże bazowe⁚ Agar, pepton, ekstrakt drożdżowy, laktoza, sacharoza, kwas salicylowy
• Sole żółciowe⁚ Sole żółciowe (np. kwas deoksycholatowy, kwas cholanowy) hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko selektywne dla bakterii Gram-ujemnych.
• Wskaźniki⁚ Wskaźniki barwne, takie jak błękit bromotymolowy i czerwień fenolowa, pozwalają na różnicowanie bakterii na podstawie ich zdolności do fermentacji laktozy.
• Inne składniki⁚ Siarczan żelaza (II) i tiosiarczan sodu są dodawane do podłoża w celu wykrywania produkcji siarkowodoru (H₂S) przez niektóre bakterie.

Agar Hektoen działa na zasadzie selektywności i różnicowania. Selektywność zapewniają sole żółciowe, które hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko sprzyjające wzrostowi bakterii Gram-ujemnych. Różnicowanie opiera się na zdolności bakterii do fermentacji laktozy. Bakterie fermentujące laktozę wytwarzają kwasy, co obniża pH podłoża i powoduje zmianę koloru wskaźników. Bakterie niefermentujące laktozy nie zmieniają koloru podłoża.

Agar Hektoen, znany również jako HE Agar, jest wysoce selektywnym i różnicującym pożywnym podłożem stosowanym w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella. Jest to szczególnie przydatne w badaniach mikrobiologicznych próbek kału, ponieważ pozwala na odróżnienie tych patogennych bakterii od innych, często występujących w przewodzie pokarmowym, bakterii Gram-ujemnych.

Agar Hektoen został opracowany w 1968 roku przez zespół badawczy z Hektoen Institute for Medical Research w Chicago, USA. Od tego czasu stał się jednym z podstawowych narzędzi w laboratoriach mikrobiologicznych na całym świecie, wykorzystywanym w szerokim zakresie zastosowań, od diagnostyki chorób zakaźnych po badania epidemiologiczne.

W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowo podstawy działania Agaru Hektoen, jego skład chemiczny, procedurę przygotowania oraz zastosowania w praktyce laboratoryjnej. Omówimy również interpretację wyników hodowli na tym podłożu, skupiając się na charakterystycznych cechach wzrostu kolonii Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen to stałe, selektywne i różnicujące podłoże hodowlane stosowane w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella z próbek kału. Jest to szczególnie przydatne w diagnostyce zakażeń pokarmowych wywołanych przez te patogeny. Agar Hektoen jest również stosowany do izolacji innych bakterii Gram-ujemnych, takich jak Yersinia, Vibrio i Aeromonas, ale jego głównym celem jest izolacja i różnicowanie Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen składa się z następujących składników⁚

• Podłoże bazowe⁚ Agar, pepton, ekstrakt drożdżowy, laktoza, sacharoza, kwas salicylowy
• Sole żółciowe⁚ Sole żółciowe (np. kwas deoksycholatowy, kwas cholanowy) hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko selektywne dla bakterii Gram-ujemnych.
• Wskaźniki⁚ Wskaźniki barwne, takie jak błękit bromotymolowy i czerwień fenolowa, pozwalają na różnicowanie bakterii na podstawie ich zdolności do fermentacji laktozy.
• Inne składniki⁚ Siarczan żelaza (II) i tiosiarczan sodu są dodawane do podłoża w celu wykrywania produkcji siarkowodoru (H₂S) przez niektóre bakterie.

Agar Hektoen działa na zasadzie selektywności i różnicowania. Selektywność zapewniają sole żółciowe, które hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko sprzyjające wzrostowi bakterii Gram-ujemnych. Różnicowanie opiera się na zdolności bakterii do fermentacji laktozy. Bakterie fermentujące laktozę wytwarzają kwasy, co obniża pH podłoża i powoduje zmianę koloru wskaźników. Bakterie niefermentujące laktozy nie zmieniają koloru podłoża.

Środowisko Wybiórcze

Agar Hektoen jest środowiskiem wybiórczym, ponieważ zawiera sole żółciowe, które hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich. Sole żółciowe są substancjami powierzchniowo czynnymi, które zakłócają integralność błony komórkowej bakterii Gram-dodatnich, prowadząc do ich śmierci. W ten sposób Agar Hektoen eliminuje konkurencję ze strony flory Gram-dodatniej, umożliwiając izolację i identyfikację bakterii Gram-ujemnych, takich jak Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen, znany również jako HE Agar, jest wysoce selektywnym i różnicującym pożywnym podłożem stosowanym w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella. Jest to szczególnie przydatne w badaniach mikrobiologicznych próbek kału, ponieważ pozwala na odróżnienie tych patogennych bakterii od innych, często występujących w przewodzie pokarmowym, bakterii Gram-ujemnych.

Agar Hektoen został opracowany w 1968 roku przez zespół badawczy z Hektoen Institute for Medical Research w Chicago, USA. Od tego czasu stał się jednym z podstawowych narzędzi w laboratoriach mikrobiologicznych na całym świecie, wykorzystywanym w szerokim zakresie zastosowań, od diagnostyki chorób zakaźnych po badania epidemiologiczne.

W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowo podstawy działania Agaru Hektoen, jego skład chemiczny, procedurę przygotowania oraz zastosowania w praktyce laboratoryjnej. Omówimy również interpretację wyników hodowli na tym podłożu, skupiając się na charakterystycznych cechach wzrostu kolonii Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen to stałe, selektywne i różnicujące podłoże hodowlane stosowane w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella z próbek kału. Jest to szczególnie przydatne w diagnostyce zakażeń pokarmowych wywołanych przez te patogeny. Agar Hektoen jest również stosowany do izolacji innych bakterii Gram-ujemnych, takich jak Yersinia, Vibrio i Aeromonas, ale jego głównym celem jest izolacja i różnicowanie Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen składa się z następujących składników⁚

• Podłoże bazowe⁚ Agar, pepton, ekstrakt drożdżowy, laktoza, sacharoza, kwas salicylowy
• Sole żółciowe⁚ Sole żółciowe (np. kwas deoksycholatowy, kwas cholanowy) hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko selektywne dla bakterii Gram-ujemnych.
• Wskaźniki⁚ Wskaźniki barwne, takie jak błękit bromotymolowy i czerwień fenolowa, pozwalają na różnicowanie bakterii na podstawie ich zdolności do fermentacji laktozy.
• Inne składniki⁚ Siarczan żelaza (II) i tiosiarczan sodu są dodawane do podłoża w celu wykrywania produkcji siarkowodoru (H₂S) przez niektóre bakterie.

Agar Hektoen działa na zasadzie selektywności i różnicowania. Selektywność zapewniają sole żółciowe, które hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko sprzyjające wzrostowi bakterii Gram-ujemnych. Różnicowanie opiera się na zdolności bakterii do fermentacji laktozy. Bakterie fermentujące laktozę wytwarzają kwasy, co obniża pH podłoża i powoduje zmianę koloru wskaźników. Bakterie niefermentujące laktozy nie zmieniają koloru podłoża.

Środowisko Wybiórcze

Agar Hektoen jest środowiskiem wybiórczym, ponieważ zawiera sole żółciowe, które hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich. Sole żółciowe są substancjami powierzchniowo czynnymi, które zakłócają integralność błony komórkowej bakterii Gram-dodatnich, prowadząc do ich śmierci. W ten sposób Agar Hektoen eliminuje konkurencję ze strony flory Gram-dodatniej, umożliwiając izolację i identyfikację bakterii Gram-ujemnych, takich jak Salmonella i Shigella.

Środowisko Różnicujące

Agar Hektoen jest również środowiskiem różnicującym, ponieważ zawiera wskaźniki barwne, które umożliwiają odróżnienie bakterii na podstawie ich zdolności do fermentacji laktozy. Bakterie fermentujące laktozę, takie jak Escherichia coli, wytwarzają kwasy, które zmieniają kolor podłoża z zielonego na żółty. Bakterie niefermentujące laktozy, takie jak Salmonella i Shigella, nie zmieniają koloru podłoża i pozostają zielone. Dodatkowo, obecność siarczanu żelaza (II) i tiosiarczanu sodu pozwala na wykrywanie produkcji siarkowodoru (H₂S) przez niektóre bakterie. Bakterie wytwarzające H₂S tworzą czarne osady w pobliżu kolonii.

Agar Hektoen, znany również jako HE Agar, jest wysoce selektywnym i różnicującym pożywnym podłożem stosowanym w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella. Jest to szczególnie przydatne w badaniach mikrobiologicznych próbek kału, ponieważ pozwala na odróżnienie tych patogennych bakterii od innych, często występujących w przewodzie pokarmowym, bakterii Gram-ujemnych.

Agar Hektoen został opracowany w 1968 roku przez zespół badawczy z Hektoen Institute for Medical Research w Chicago, USA. Od tego czasu stał się jednym z podstawowych narzędzi w laboratoriach mikrobiologicznych na całym świecie, wykorzystywanym w szerokim zakresie zastosowań, od diagnostyki chorób zakaźnych po badania epidemiologiczne.

W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowo podstawy działania Agaru Hektoen, jego skład chemiczny, procedurę przygotowania oraz zastosowania w praktyce laboratoryjnej. Omówimy również interpretację wyników hodowli na tym podłożu, skupiając się na charakterystycznych cechach wzrostu kolonii Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen to stałe, selektywne i różnicujące podłoże hodowlane stosowane w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella z próbek kału. Jest to szczególnie przydatne w diagnostyce zakażeń pokarmowych wywołanych przez te patogeny. Agar Hektoen jest również stosowany do izolacji innych bakterii Gram-ujemnych, takich jak Yersinia, Vibrio i Aeromonas, ale jego głównym celem jest izolacja i różnicowanie Salmonella i Shigella.

Agar Hektoen składa się z następujących składników⁚

• Podłoże bazowe⁚ Agar, pepton, ekstrakt drożdżowy, laktoza, sacharoza, kwas salicylowy
• Sole żółciowe⁚ Sole żółciowe (np. kwas deoksycholatowy, kwas cholanowy) hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko selektywne dla bakterii Gram-ujemnych.
• Wskaźniki⁚ Wskaźniki barwne, takie jak błękit bromotymolowy i czerwień fenolowa, pozwalają na różnicowanie bakterii na podstawie ich zdolności do fermentacji laktozy.
• Inne składniki⁚ Siarczan żelaza (II) i tiosiarczan sodu są dodawane do podłoża w celu wykrywania produkcji siarkowodoru (H₂S) przez niektóre bakterie.

Agar Hektoen działa na zasadzie selektywności i różnicowania. Selektywność zapewniają sole żółciowe, które hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko sprzyjające wzrostowi bakterii Gram-ujemnych. Różnicowanie opiera się na zdolności bakterii do fermentacji laktozy. Bakterie fermentujące laktozę wytwarzają kwasy, co obniża pH podłoża i powoduje zmianę koloru wskaźników. Bakterie niefermentujące laktozy nie zmieniają koloru podłoża.

Środowisko Wybiórcze

Agar Hektoen jest środowiskiem wybiórczym, ponieważ zawiera sole żółciowe, które hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich; Sole żółciowe są substancjami powierzchniowo czynnymi, które zakłócają integralność błony komórkowej bakterii Gram-dodatnich, prowadząc do ich śmierci. W ten sposób Agar Hektoen eliminuje konkurencję ze strony flory Gram-dodatniej, umożliwiając izolację i identyfikację bakterii Gram-ujemnych, takich jak Salmonella i Shigella.

Środowisko Różnicujące

Agar Hektoen jest również środowiskiem różnicującym, ponieważ zawiera wskaźniki barwne, które umożliwiają odróżnienie bakterii na podstawie ich zdolności do fermentacji laktozy. Bakterie fermentujące laktozę, takie jak Escherichia coli, wytwarzają kwasy, które zmieniają kolor podłoża z zielonego na żółty. Bakterie niefermentujące laktozy, takie jak Salmonella i Shigella, nie zmieniają koloru podłoża i pozostają zielone. Dodatkowo, obecność siarczanu żelaza (II) i tiosiarczanu sodu pozwala na wykrywanie produkcji siarkowodoru (H₂S) przez niektóre bakterie. Bakterie wytwarzające H₂S tworzą czarne osady w pobliżu kolonii.

Przygotowanie Agaru Hektoen jest stosunkowo proste i obejmuje następujące kroki⁚

1. Rozpuszczenie⁚ Odważono odpowiednią ilość proszku Agaru Hektoen i rozpuszczono go w odpowiedniej ilości wody destylowanej.
2. Gotowanie⁚ Roztwór podgrzewano do wrzenia, mieszając, aż wszystkie składniki całkowicie się rozpuszczą.
3. Sterylność⁚ Roztwór Agaru Hektoen poddawano sterylizacji w autoklawie w temperaturze 121°C przez 15 minut.
4. Ostudzenie⁚ Po sterylizacji roztwór ostudzono do temperatury około 45-50°C.
5. Rozlanie⁚ Ostudzony roztwór Agaru Hektoen rozlano do sterylnych płytek Petriego.
6. Krzepnięcie⁚ Płytki z Agar Hektoen pozostawiono do całkowitego krzepnięcia.

Agar Hektoen⁚ Podstawy, Przygotowanie, Zastosowanie

Wprowadzenie

Agar Hektoen, znany również jako HE Agar, jest wysoce selektywnym i różnicującym pożywnym podłożem stosowanym w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella. Jest to szczególnie przydatne w badaniach mikrobiologicznych próbek kału, ponieważ pozwala na odróżnienie tych patogennych bakterii od innych, często występujących w przewodzie pokarmowym, bakterii Gram-ujemnych.

Agar Hektoen został opracowany w 1968 roku przez zespół badawczy z Hektoen Institute for Medical Research w Chicago, USA. Od tego czasu stał się jednym z podstawowych narzędzi w laboratoriach mikrobiologicznych na całym świecie, wykorzystywanym w szerokim zakresie zastosowań, od diagnostyki chorób zakaźnych po badania epidemiologiczne.

W niniejszym artykule przedstawimy szczegółowo podstawy działania Agaru Hektoen, jego skład chemiczny, procedurę przygotowania oraz zastosowania w praktyce laboratoryjnej. Omówimy również interpretację wyników hodowli na tym podłożu, skupiając się na charakterystycznych cechach wzrostu kolonii Salmonella i Shigella.

Definicja i Cel

Agar Hektoen to stałe, selektywne i różnicujące podłoże hodowlane stosowane w mikrobiologii diagnostycznej do izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Salmonella i Shigella z próbek kału. Jest to szczególnie przydatne w diagnostyce zakażeń pokarmowych wywołanych przez te patogeny. Agar Hektoen jest również stosowany do izolacji innych bakterii Gram-ujemnych, takich jak Yersinia, Vibrio i Aeromonas, ale jego głównym celem jest izolacja i różnicowanie Salmonella i Shigella.

Skład Agaru Hektoen

Agar Hektoen składa się z następujących składników⁚

• Podłoże bazowe⁚ Agar, pepton, ekstrakt drożdżowy, laktoza, sacharoza, kwas salicylowy
• Sole żółciowe⁚ Sole żółciowe (np. kwas deoksycholatowy, kwas cholanowy) hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko selektywne dla bakterii Gram-ujemnych.
• Wskaźniki⁚ Wskaźniki barwne, takie jak błękit bromotymolowy i czerwień fenolowa, pozwalają na różnicowanie bakterii na podstawie ich zdolności do fermentacji laktozy.
• Inne składniki⁚ Siarczan żelaza (II) i tiosiarczan sodu są dodawane do podłoża w celu wykrywania produkcji siarkowodoru (H₂S) przez niektóre bakterie.

Podstawy Mikrobiologiczne

Agar Hektoen działa na zasadzie selektywności i różnicowania. Selektywność zapewniają sole żółciowe, które hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich, tworząc środowisko sprzyjające wzrostowi bakterii Gram-ujemnych. Różnicowanie opiera się na zdolności bakterii do fermentacji laktozy. Bakterie fermentujące laktozę wytwarzają kwasy, co obniża pH podłoża i powoduje zmianę koloru wskaźników. Bakterie niefermentujące laktozy nie zmieniają koloru podłoża.

Środowisko Wybiórcze

Agar Hektoen jest środowiskiem wybiórczym, ponieważ zawiera sole żółciowe, które hamują wzrost większości bakterii Gram-dodatnich. Sole żółciowe są substancjami powierzchniowo czynnymi, które zakłócają integralność błony komórkowej bakterii Gram-dodatnich, prowadząc do ich śmierci. W ten sposób Agar Hektoen eliminuje konkurencję ze strony flory Gram-dodatniej, umożliwiając izolację i identyfikację bakterii Gram-ujemnych, takich jak Salmonella i Shigella.

Środowisko Różnicujące

Agar Hektoen jest również środowiskiem różnicującym, ponieważ zawiera wskaźniki barwne, które umożliwiają odróżnienie bakterii na podstawie ich zdolności do fermentacji laktozy. Bakterie fermentujące laktozę, takie jak Escherichia coli, wytwarzają kwasy, które zmieniają kolor podłoża z zielonego na żółty. Bakterie niefermentujące laktozy, takie jak Salmonella i Shigella, nie zmieniają koloru podłoża i pozostają zielone. Dodatkowo, obecność siarczanu żelaza (II) i tiosiarczanu sodu pozwala na wykrywanie produkcji siarkowodoru (H₂S) przez niektóre bakterie. Bakterie wytwarzające H₂S tworzą czarne osady w pobliżu kolonii.

Przygotowanie Agaru Hektoen

Przygotowanie Agaru Hektoen jest stosunkowo proste i obejmuje następujące kroki⁚

1. Rozpuszczenie⁚ Odważono odpowiednią ilość proszku Agaru Hektoen i rozpuszczono go w odpowiedniej ilości wody destylowanej.
2. Gotowanie⁚ Roztwór podgrzewano do wrzenia, mieszając, aż wszystkie składniki całkowicie się rozpuszczą.
3. Sterylność⁚ Roztwór Agaru Hektoen poddawano sterylizacji w autoklawie w temperaturze 121°C przez 15 minut.
4. Ostudzenie⁚ Po sterylizacji roztwór ostudzono do temperatury około 45-50°C.
5. Rozlanie⁚ Ostudzony roztwór Agaru Hektoen rozlano do sterylnych płytek Petriego.
6. Krzepnięcie⁚ Płytki z Agar Hektoen pozostawiono do całkowitego krzepnięcia.

Składniki

Agar Hektoen jest dostępny w postaci gotowego proszku, który zawiera wszystkie niezbędne składniki. Składniki te są starannie dobrane, aby zapewnić selektywność i różnicowanie podłoża. W skład proszku Agaru Hektoen wchodzą⁚

• Podłoże bazowe⁚ Agar, pepton, ekstrakt drożdżowy, laktoza, sacharoza, kwas salicylowy
• Sole żółciowe⁚ Sole żółciowe (np. kwas deoksycholatowy, kwas cholanowy)
• Wskaźniki⁚ Błękit bromotymolowy, czerwień fenolowa
• Inne składniki⁚ Siarczan żelaza (II), tiosiarczan sodu