Edukacja włączająca: Podstawowe koncepcje i praktyki

Edukacja włączająca⁚ Podstawowe koncepcje i praktyki

Edukacja włączająca to filozofia i praktyka edukacyjna, która dąży do zapewnienia wszystkim uczniom, niezależnie od ich potrzeb edukacyjnych, możliwości uczestniczenia w edukacji i osiągania sukcesu w środowisku szkolnym․

Podstawowe zasady edukacji włączającej obejmują⁚ równość, sprawiedliwość, szacunek dla różnorodności, akceptacja, współpracę i zaangażowanie wszystkich członków społeczności szkolnej․

Kluczowe pojęcia w edukacji włączającej to⁚ dostępność, uniwersalne projektowanie nauki, różnicowanie nauczania, indywidualizacja, technologie wspomagające, współpraca, zaangażowanie społeczności i rozwój społeczno-emocjonalny․

1․1․ Definicja edukacji włączającej

Edukacja włączająca to kompleksowe podejście do edukacji, które zakłada, że wszyscy uczniowie, niezależnie od ich indywidualnych potrzeb edukacyjnych, mają prawo do nauki i rozwoju w tym samym środowisku szkolnym․ Jest to koncepcja o charakterze humanistycznym, która stawia na pierwszym miejscu równość i sprawiedliwość edukacyjną․ W przeciwieństwie do tradycyjnych systemów edukacyjnych, które często segregowały uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, edukacja włączająca dąży do stworzenia środowiska edukacyjnego, w którym wszyscy uczniowie czują się akceptowani, szanowani i zaangażowani w proces uczenia się․

Głównym celem edukacji włączającej jest zapewnienie wszystkim uczniom możliwości osiągnięcia sukcesu edukacyjnego, niezależnie od ich indywidualnych cech, umiejętności i potrzeb․ Oznacza to, że szkoły włączające muszą być przygotowane do zapewnienia odpowiedniego wsparcia i dostosowania dla każdego ucznia, aby mógł on rozwijać swoje talenty i osiągać swoje cele edukacyjne․

Edukacja włączająca nie jest jedynie koncepcją teoretyczną, ale praktyką, która wymaga od wszystkich członków społeczności szkolnej – nauczycieli, rodziców, uczniów i pracowników – zaangażowania i współpracy․ Wdrażanie edukacji włączającej wymaga zmiany w sposobie myślenia o edukacji, a także wprowadzenia konkretnych zmian w praktyce pedagogicznej, organizacji szkoły i środowisku szkolnym․

1․2․ Podstawowe zasady edukacji włączającej

Edukacja włączająca opiera się na kilku fundamentalnych zasadach, które stanowią podstawę jej filozofii i praktyki․ Są to⁚

• Równość⁚ Wszyscy uczniowie, niezależnie od ich indywidualnych cech, umiejętności i potrzeb, mają prawo do równego dostępu do edukacji i równych szans na osiągnięcie sukcesu edukacyjnego․
• Sprawiedliwość⁚ Edukacja włączająca dąży do zapewnienia uczniom sprawiedliwych warunków edukacyjnych, które uwzględniają ich indywidualne potrzeby i zapewniają im równe możliwości rozwoju․
• Szacunek dla różnorodności⁚ Edukacja włączająca akceptuje i docenia różnorodność uczniów, ich pochodzenie, kultury, umiejętności, talenty i potrzeby․ Uznaje, że różnorodność jest wartością i bogactwem, które wzbogaca środowisko edukacyjne․
• Akceptacja⁚ Wszyscy uczniowie, niezależnie od ich indywidualnych cech, mają prawo do bycia akceptowanymi i szanowanymi w środowisku szkolnym․ Akceptacja oznacza, że wszyscy uczniowie czują się bezpiecznie i komfortowo w szkole, a ich indywidualne potrzeby i różnice są respektowane․
• Współpraca⁚ Edukacja włączająca wymaga współpracy wszystkich członków społeczności szkolnej – nauczycieli, rodziców, uczniów, pracowników – w celu stworzenia i utrzymania włączającego środowiska edukacyjnego․
• Zaangażowanie⁚ Edukacja włączająca zakłada zaangażowanie wszystkich członków społeczności szkolnej w proces uczenia się i tworzenie włączającego środowiska edukacyjnego․

Te zasady są integralną częścią edukacji włączającej i stanowią podstawę dla wszystkich jej działań․

1․3․ Kluczowe pojęcia w edukacji włączającej

Edukacja włączająca opiera się na kilku kluczowych pojęciach, które są niezbędne do zrozumienia jej koncepcji i praktyki․ Są to⁚

• Dostępność⁚ Oznacza zapewnienie wszystkim uczniom równego dostępu do edukacji, niezależnie od ich indywidualnych potrzeb i ograniczeń․ Obejmuje to dostęp do fizycznego środowiska szkolnego, materiałów edukacyjnych, technologii, a także do wsparcia i dostosowania nauczania․
• Uniwersalne projektowanie nauki⁚ To podejście do projektowania materiałów edukacyjnych i środowiska szkolnego, które uwzględnia różnorodność potrzeb uczniów i zapewnia im równe możliwości uczenia się․
• Różnicowanie nauczania⁚ Oznacza dostosowanie metod nauczania, materiałów edukacyjnych i oceniania do indywidualnych potrzeb i możliwości uczniów․
• Indywidualizacja⁚ Polega na tworzeniu spersonalizowanych programów edukacyjnych dla każdego ucznia, uwzględniających jego indywidualne potrzeby, talenty i cele edukacyjne․
• Technologie wspomagające⁚ Są to narzędzia i technologie, które pomagają uczniom z różnymi potrzebami edukacyjnymi w dostępie do edukacji i w uczeniu się․
• Współpraca⁚ W edukacji włączającej kluczowa jest współpraca między nauczycielami, rodzicami, uczniami i pracownikami szkoły, w celu stworzenia i utrzymania włączającego środowiska edukacyjnego․
• Zaangażowanie społeczności⁚ Ważne jest zaangażowanie rodziców, rodziny, lokalnej społeczności w proces edukacji i tworzenie włączającego środowiska edukacyjnego․
• Rozwój społeczno-emocjonalny⁚ Edukacja włączająca stawia na rozwój społeczno-emocjonalny wszystkich uczniów, promując empatię, tolerancję, szacunek dla innych i poczucie przynależności do społeczności szkolnej․

Te kluczowe pojęcia są ściśle ze sobą powiązane i wspólnie tworzą podstawę edukacji włączającej․

Charakterystyka szkół włączających

Szkoły włączające to placówki edukacyjne, które dążą do stworzenia środowiska, w którym wszyscy uczniowie, niezależnie od ich potrzeb edukacyjnych, czują się akceptowani, szanowani i zaangażowani w proces uczenia się․

2․Dostępność i uniwersalne projektowanie nauki

Dostępność i uniwersalne projektowanie nauki są kluczowe dla tworzenia szkół włączających, ponieważ zapewniają wszystkim uczniom równe możliwości uczestniczenia w edukacji․

Różnicowanie nauczania i indywidualizacja są niezbędne w szkołach włączających, aby dostosować metody nauczania i materiały edukacyjne do indywidualnych potrzeb każdego ucznia․

2․1․ Tworzenie środowisk włączających

Tworzenie środowisk włączających w szkołach to proces złożony, który wymaga zaangażowania wszystkich członków społeczności szkolnej – nauczycieli, rodziców, uczniów, pracowników․ Kluczowe jest stworzenie atmosfery szacunku, akceptacji i tolerancji dla wszystkich, niezależnie od ich indywidualnych cech, umiejętności i potrzeb․

Ważne jest, aby szkoła była miejscem, w którym każdy uczeń czuje się bezpiecznie i komfortowo, a jego indywidualne potrzeby i różnice są respektowane․ Oznacza to stworzenie środowiska, które jest fizycznie dostępne dla wszystkich uczniów, w tym dla uczniów z niepełnosprawnościami․

Środowisko włączające powinno sprzyjać współpracy, dialogowi i wzajemnemu wsparciu․ Nauczyciele powinni promować współpracę między uczniami, zachęcać do wzajemnego pomagania i uczenia się od siebie․ Ważne jest, aby uczniowie uczyli się doceniać różnorodność i rozwijać empatię w stosunku do innych․

Tworzenie środowisk włączających wymaga stałego wspierania i rozwoju․ Szkoła powinna być otwarta na zmiany i na współpracę z rodzicami, lokalną społecznością i organizacjami pozarządowymi, które zajmują się edukacją włączającą․

2․2․ Dostępność i uniwersalne projektowanie nauki

Dostępność i uniwersalne projektowanie nauki są kluczowe dla tworzenia szkół włączających, ponieważ zapewniają wszystkim uczniom równe możliwości uczestniczenia w edukacji․ Dostępność oznacza, że wszyscy uczniowie, niezależnie od ich indywidualnych potrzeb i ograniczeń, mają możliwość korzystania ze wszystkich zasobów edukacyjnych, w tym fizycznego środowiska szkolnego, materiałów edukacyjnych, technologii i wsparcia edukacyjnego․

Uniwersalne projektowanie nauki to podejście do projektowania materiałów edukacyjnych i środowiska szkolnego, które uwzględnia różnorodność potrzeb uczniów i zapewnia im równe możliwości uczenia się․ Oznacza to, że materiały edukacyjne i środowisko szkolne są projektowane w sposób, który jest dostępny dla wszystkich uczniów, niezależnie od ich indywidualnych cech, umiejętności i potrzeb․

W praktyce oznacza to, że szkoły włączające powinny zapewnić⁚

• Dostępność fizycznego środowiska szkolnego dla wszystkich uczniów, w tym dla uczniów z niepełnosprawnościami․
• Dostępność materiałów edukacyjnych w różnych formatach, np․ w wersji elektronicznej, w języku migowym, w wersji audio․
• Dostępność technologii wspomagających nauczanie, np․ oprogramowania do czytania tekstu na głos, oprogramowania do tłumaczenia języka, sprzętu do kompensacji niedosłuchu․
• Dostępność do wsparcia edukacyjnego, np․ indywidualnych programów edukacyjnych, pomocy nauczyciela w uczeniu się, wsparcia psychologicznego․

Dostępność i uniwersalne projektowanie nauki są niezbędne do stworzenia szkół włączających, które zapewniają wszystkim uczniom równe możliwości uczestniczenia w edukacji i osiągania sukcesu edukacyjnego․

2․3․ Różnicowanie nauczania i indywidualizacja

Różnicowanie nauczania i indywidualizacja są kluczowymi elementami edukacji włączającej, które umożliwiają dostosowanie procesu edukacyjnego do indywidualnych potrzeb każdego ucznia․ Różnicowanie nauczania polega na dostosowaniu metod nauczania, materiałów edukacyjnych i oceniania do indywidualnych potrzeb i możliwości uczniów․ Oznacza to, że nauczyciel powinien wykorzystywać różne strategie nauczania, aby zagwarantować, że wszyscy uczniowie mają możliwość uczenia się w sposób najbardziej efektywny dla nich․

Indywidualizacja z kolei polega na tworzeniu spersonalizowanych programów edukacyjnych dla każdego ucznia, uwzględniających jego indywidualne potrzeby, talenty i cele edukacyjne․ Oznacza to, że nauczyciel powinien współpracować z rodzicami i uczniami, aby stworzyć program edukacyjny, który będzie najlepiej odpowiadał ich potrzebom․

Różnicowanie nauczania i indywidualizacja mogą obejmować różne aspekty procesu edukacyjnego, np․⁚

• Dostosowanie tempa nauczania do indywidualnych potrzeb uczniów․
• Wykorzystanie różnych metod nauczania, np․ nauczania indywidualnego, nauczania w małych grupach, nauczania w dużych grupach․
• Dostosowanie materiałów edukacyjnych do indywidualnych potrzeb uczniów, np․ wykorzystanie materiałów w różnych formatach, w różnych językach, w różnych poziomach trudności․
• Dostosowanie oceniania do indywidualnych potrzeb uczniów, np․ wykorzystanie różnych form oceniania, np․ ustnego, pisemnego, praktycznego․

Różnicowanie nauczania i indywidualizacja są kluczowe dla tworzenia szkół włączających, które zapewniają wszystkim uczniom równe możliwości uczenia się i rozwoju․

Strategie i praktyki w edukacji włączającej

Współpraca i zaangażowanie społeczności są kluczowe dla sukcesu edukacji włączającej, ponieważ wymagają wspólnego wysiłku wszystkich członków społeczności szkolnej․

Technologie wspomagające nauczanie odgrywają coraz ważniejszą rolę w edukacji włączającej, ponieważ pomagają uczniom z różnymi potrzebami edukacyjnymi w dostępie do edukacji i w uczeniu się․

3․Wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego

Wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego uczniów jest kluczowe w edukacji włączającej, ponieważ pomaga im budować pozytywne relacje, rozwijać empatię i tolerancję oraz radzić sobie z wyzwaniami․

3․1․ Współpraca i zaangażowanie społeczności

Współpraca i zaangażowanie społeczności są kluczowe dla sukcesu edukacji włączającej, ponieważ wymagają wspólnego wysiłku wszystkich członków społeczności szkolnej․ Współpraca między nauczycielami, rodzicami, uczniami, pracownikami szkoły, a także z lokalną społecznością i organizacjami pozarządowymi jest niezbędna do stworzenia i utrzymania włączającego środowiska edukacyjnego․

Nauczyciele powinni współpracować ze sobą, aby wspólnie planować i realizować lekcje, stosować różne strategie nauczania i dostosowywać je do indywidualnych potrzeb uczniów․ Rodzice są ważnymi partnerami w procesie edukacji i powinni być zaangażowani w planowanie edukacji swojego dziecka․ Uczniowie powinni mieć możliwość udziału w procesie decydowania o swojej edukacji i w tworzeniu włączającego środowiska szkolnego․

Zaangażowanie lokalnej społeczności i organizacji pozarządowych jest również ważne dla sukcesu edukacji włączającej․ Organizacje pozarządowe mogą zapewnić szkole wsparcie w formie szkoleń, materiałów edukacyjnych i doradztwa․ Lokalna społeczność może zapewnić szkole wsparcie finansowe i wolontariuszy․

Współpraca i zaangażowanie społeczności są kluczowe dla tworzenia szkół włączających, które zapewniają wszystkim uczniom równe możliwości uczenia się i rozwoju․

3․2․ Technologie wspomagające nauczanie

Technologie wspomagające nauczanie odgrywają coraz ważniejszą rolę w edukacji włączającej, ponieważ pomagają uczniom z różnymi potrzebami edukacyjnymi w dostępie do edukacji i w uczeniu się․ Są to narzędzia i technologie, które kompensują ograniczenia uczniów i ułatwiają im uczestniczenie w procesie edukacyjnym․

Technologie wspomagające mogą obejmować szeroki zakres narzędzi, od prostych aplikacji komputerowych po zaawansowane urządzenia medyczne․ Przykłady technologii wspomagających to⁚

• Oprogramowanie do czytania tekstu na głos, które ułatwia dostęp do informacji uczniom z dysleksją lub z problemami ze wzrokiem․
• Oprogramowanie do tłumaczenia języka, które ułatwia komunikację uczniom, którzy nie posługują się językiem polskim․
• Sprzęt do kompensacji niedosłuchu, np․ aparaty słuchowe, implanty ślimakowe, które ułatwiają uczniom z niedosłuchem uczestniczenie w lekcjach i rozmowie z nauczycielem i kolegami․
• Oprogramowanie do tworzenia map myśli, które ułatwia uczniom z dysleksją organizację informacji i zapamiętywanie materiału․
• Tablety i laptopy, które mogą być wykorzystywane do tworzenia prezentacji, tworzenia notatek, wyszukiwania informacji i komunikowania się z nauczycielem i kolegami․

Technologie wspomagające mogą być wykorzystywane w różnych sposóbach, np․ do pomocy w uczeniu się, do komunikacji, do wykonywania zadań domowych, do udziału w życiu szkolnym․ Ważne jest, aby wybrać odpowiednie technologie wspomagające dla każdego ucznia i aby zapewnić mu odpowiednie szkolenie z ich wykorzystania․

3․3․ Wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego

Wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego uczniów jest kluczowe w edukacji włączającej, ponieważ pomaga im budować pozytywne relacje, rozwijać empatię i tolerancję oraz radzić sobie z wyzwaniami․ Uczniowie z różnymi potrzebami edukacyjnymi mogą doświadczać trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami, w radzeniu sobie z emocjami i w adaptacji do środowiska szkolnego․

Wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego uczniów w szkołach włączających może obejmować⁚

• Wprowadzenie programów edukacyjnych promujących empatię, tolerancję, szacunek dla innych i poczucie przynależności do społeczności szkolnej․
• Utworzenie grup wsparcia dla uczniów z różnymi potrzebami edukacyjnymi, które pomagają im w rozwoju umiejętności społecznych i emocjonalnych․
• Wspieranie współpracy między uczniami z różnymi potrzebami edukacyjnymi, np․ przez tworzenie projektów grupowych, w których uczniowie mogą wspólnie pracować i uczyć się od siebie․
• Wspieranie rozwoju umiejętności komunikacyjnych, np․ przez uczenie się aktywnego słuchania, wyrażania swoich poglądów w sposób szanujący innych i rozwiązywania konfliktów w spokojny sposób․
• Wspieranie rozwoju samooceny i poczucia własnej wartości u uczniów, np․ przez zachęcanie ich do wyrażania swoich talentów i umiejętności oraz do stawiania sobie celów i dążenia do ich osiągnięcia․

Wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego uczniów jest niezbędne dla tworzenia szkół włączających, które zapewniają wszystkim uczniom pozytywne doświadczenia edukacyjne i pomagają im rozwijać się w pełni swoich możliwości․

Rola nauczyciela w edukacji włączającej

Kształcenie nauczycieli w zakresie edukacji włączającej jest kluczowe dla zapewnienia, że wszyscy nauczyciele są przygotowani do pracy z uczniami z różnymi potrzebami edukacyjnymi․

Wspieranie rozwoju zawodowego nauczycieli jest niezbędne, aby pomóc im w doskonaleniu umiejętności i wiedzy w zakresie edukacji włączającej․

Współpraca między nauczycielami jest kluczowa dla tworzenia spójnego i skutecznego systemu wsparcia dla uczniów z różnymi potrzebami edukacyjnymi․

4․1․ Kształcenie nauczycieli w zakresie edukacji włączającej

Kształcenie nauczycieli w zakresie edukacji włączającej jest kluczowe dla zapewnienia, że wszyscy nauczyciele są przygotowani do pracy z uczniami z różnymi potrzebami edukacyjnymi․ Nauczyciele powinni posiadać wiedzę i umiejętności niezbędne do tworzenia włączającego środowiska edukacyjnego, dostosowywania nauczania do indywidualnych potrzeb uczniów i współpracy z rodzicami i innymi specjalistami․

Kształcenie nauczycieli w zakresie edukacji włączającej powinno obejmować następujące aspekty⁚

• Zrozumienie podstawowych zasad i koncepcji edukacji włączającej․
• Znajomość różnych typów potrzeb edukacyjnych uczniów, np․ uczniów z niepełnosprawnościami, uczniów z trudnościami w uczeniu się, uczniów z różnych kultur․
• Umiejętności stosowania różnych strategii nauczania i materiałów edukacyjnych dostosowanych do indywidualnych potrzeb uczniów․
• Umiejętności współpracy z rodzicami, innymi nauczycielami i specjalistami w zakresie edukacji włączającej․
• Umiejętności wykorzystywania technologii wspomagających nauczanie w pracy z uczniami z różnymi potrzebami edukacyjnymi․

Kształcenie nauczycieli w zakresie edukacji włączającej powinno być ciągłym procesem, który obejmuje szkolenia, warsztaty, mentoring i wspieranie rozwoju zawodowego․ Ważne jest, aby nauczyciele mieli możliwość rozwoju swoich umiejętności i wiedzy w zakresie edukacji włączającej przez całą swoją karierę zawodową․

4․2․ Wspieranie rozwoju zawodowego nauczycieli

Wspieranie rozwoju zawodowego nauczycieli jest niezbędne, aby pomóc im w doskonaleniu umiejętności i wiedzy w zakresie edukacji włączającej․ Nauczyciele powinni mieć możliwość udziału w szkoleniach, warsztatach i konferencjach, które pomagają im pozostawać na bieżąco z najnowszymi trendami w edukacji włączającej i rozwijać swoje umiejętności w pracy z uczniami z różnymi potrzebami edukacyjnymi․

Wspieranie rozwoju zawodowego nauczycieli może obejmować następujące aktywności⁚

• Szkolenia i warsztaty w zakresie różnych aspektów edukacji włączającej, np․ różnicowania nauczania, indywidualizacji, wykorzystywania technologii wspomagających nauczanie, współpracy z rodzicami i innymi specjalistami․
• Mentoring i doradztwo od doświadczonych nauczycieli w zakresie edukacji włączającej․
• Udział w grupach dyskusyjnych i forach online, gdzie nauczyciele mogą dzielić się doświadczeniami i dobrymi praktykami․
• Dostęp do materiałów edukacyjnych i zasobów online w zakresie edukacji włączającej․
• Stworzenie w szkole włączającej kultury uczenia się i rozwoju, w której nauczyciele są zachęcani do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności i wiedzy․

Wspieranie rozwoju zawodowego nauczycieli jest kluczowe dla tworzenia szkół włączających, które zapewniają wszystkim uczniom równe możliwości uczenia się i rozwoju․

4․3․ Współpraca między nauczycielami

Współpraca między nauczycielami jest kluczowa dla tworzenia spójnego i skutecznego systemu wsparcia dla uczniów z różnymi potrzebami edukacyjnymi․ W szkołach włączających nauczyciele powinni współpracować ze sobą, aby wspólnie planować i realizować lekcje, stosować różne strategie nauczania i dostosowywać je do indywidualnych potrzeb uczniów․

Współpraca między nauczycielami może obejmować następujące aktywności⁚

• Wspólne planowanie lekcji i materiałów edukacyjnych, uwzględniając indywidualne potrzeby uczniów․
• Wymiana doświadczeń i dobrych praktyk w pracy z uczniami z różnymi potrzebami edukacyjnymi․
• Wspólne rozwiązywanie problemów i wyzwań w pracy z uczniami z różnymi potrzebami edukacyjnymi․
• Utworzenie w szkole włączającej kultury współpracy i wzajemnego wsparcia, w której nauczyciele są zachęcani do współpracy i do dzielenia się wiedzą i doświadczeniem․
• Utworzenie w szkole włączającej zespołów wsparcia dla uczniów z różnymi potrzebami edukacyjnymi, w których uczestniczą nauczyciele, rodzice, specjaliści i inni członkowie społeczności szkolnej․

Współpraca między nauczycielami jest kluczowa dla tworzenia szkół włączających, które zapewniają wszystkim uczniom równe możliwości uczenia się i rozwoju․

Korzyści z edukacji włączającej

Edukacja włączająca może przynieść wiele korzyści dla wszystkich uczniów, w tym poprawę wyników edukacyjnych, rozwój umiejętności społecznych i emocjonalnych oraz zwiększenie szans na sukces w życiu․

5․2․ Promowanie równości i sprawiedliwości edukacyjnej

Edukacja włączająca promuje równość i sprawiedliwość edukacyjną, zapewniając wszystkim uczniom równe możliwości uczestniczenia w edukacji i osiągania sukcesu․

5․3․ Budowanie społeczeństwa włączającego

Edukacja włączająca przyczynia się do budowania społeczeństwa włączającego, w którym wszyscy ludzie są szanowani i akceptowani, niezależnie od ich indywidualnych cech i potrzeb․

5․1․ Poprawa wyników edukacyjnych dla wszystkich uczniów

Edukacja włączająca może przynieść wiele korzyści dla wszystkich uczniów, w tym poprawę wyników edukacyjnych, rozwój umiejętności społecznych i emocjonalnych oraz zwiększenie szans na sukces w życiu․ Badania wykazują, że uczniowie uczestniczący w edukacji włączającej osiągają lepsze wyniki w nauczaniu i uczeniu się, a także rozwijają ważne umiejętności społeczne i emocjonalne, które są niezbędne do sukcesu w życiu․

Edukacja włączająca pomaga uczniom z różnymi potrzebami edukacyjnymi w rozwoju swoich talentów i umiejętności, a także w budowaniu poczucia własnej wartości i pewności siebie․ Uczniowie z różnymi potrzebami edukacyjnymi mogą uczyć się od siebie i wspólnie rozwijać swoje umiejętności i wiedzę․

Edukacja włączająca pomaga również w tworzeniu bardziej sprawiedliwego i równego systemu edukacyjnego, w którym wszyscy uczniowie mają szansę na sukces․ Edukacja włączająca jest inwestycją w przyszłość naszego społeczeństwa, ponieważ pomaga tworzyć bardziej tolerancyjne i włączające społeczności, w których wszyscy członkowie mogą pełnić aktywne role i wspólnie budować lepszą przyszłość․