Agar Thayer-Martin: Podłoże hodowlane do izolacji i identyfikacji gatunków *Neisseria*

Agar Thayer-Martin, znany również jako medium Thayer-Martin, jest wysoce selektywnym podłożem hodowlanym stosowanym w mikrobiologii klinicznej do izolacji i identyfikacji gatunków Neisseria, w tym Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․

Wprowadzenie

W dziedzinie mikrobiologii klinicznej, dokładna identyfikacja patogenów jest kluczowa dla skutecznego leczenia i zapobiegania chorobom zakaźnym․ Agar Thayer-Martin, znany również jako medium Thayer-Martin, stanowi wysoce selektywne podłoże hodowlane, które odgrywa kluczową rolę w izolacji i identyfikacji gatunków Neisseria, w szczególności Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․ Te bakterie, będące etiologicznymi czynnikami odpowiednio rzeżączki i zapalenia opon mózgowych, stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, wymagając szybkiej i precyzyjnej diagnostyki․ Agar Thayer-Martin został opracowany w celu stworzenia środowiska sprzyjającego wzrostowi tych wymagających bakterii, jednocześnie hamując wzrost innych mikroorganizmów, co ułatwia ich izolację i identyfikację․

W tym artykule omówimy podstawy, przygotowanie i zastosowanie agaru Thayer-Martin, podkreślając jego znaczenie w diagnostyce laboratoryjnej․ Zagłębimy się w składniki tego podłoża, sposób jego przygotowania, a także w różne zastosowania w identyfikacji patogenów, badaniu wrażliwości na antybiotyki i kontroli jakości․

Głębsze zrozumienie agaru Thayer-Martin i jego roli w mikrobiologii klinicznej jest niezbędne dla profesjonalistów w dziedzinie zdrowia, aby zapewnić odpowiednią diagnostykę i leczenie infekcji wywołanych przez Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․

Definicja i Podstawy Agaru Thayer-Martin

Agar Thayer-Martin jest wysoce selektywnym podłożem hodowlanym, specjalnie zaprojektowanym do izolacji i identyfikacji gatunków Neisseria, w szczególności Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․ Jego selektywność wynika z obecności w składzie antybiotyków, które hamują wzrost innych bakterii, ułatwiając wzrost i izolację gatunków Neisseria․ Podłoże to zostało opracowane przez dr․ John’a Thayer’a i dr․ A․L․ Martin’a w latach 60․ XX wieku i od tego czasu stało się podstawowym narzędziem w laboratoriach mikrobiologicznych zajmujących się diagnostyką infekcji wywołanych przez te patogeny․

Podstawą agaru Thayer-Martin jest bogaty w składniki odżywcze agar oparty na bulionie infuzyjnym, który zapewnia optymalne warunki wzrostu dla Neisseria․ Dodatkowo, w celu selektywności, medium to zawiera antybiotyki⁚ wancomycynę, kolistynę i nystatynę․ Wancomycyna hamuje wzrost bakterii Gram-dodatnich, kolistyna hamuje wzrost bakterii Gram-ujemnych, a nystatyna hamuje wzrost grzybów․ Ta kombinacja antybiotyków tworzy środowisko sprzyjające wzrostowi tylko Neisseria, jednocześnie hamując wzrost innych mikroorganizmów, które mogłyby konkurować o zasoby lub zakłócać identyfikację․

Agar Thayer-Martin jest dostępny w różnych modyfikacjach, takich jak agar Thayer-Martin z dodatkiem trimetoprimu lub agarem Thayer-Martin z dodatkiem izoniazydu․ Te modyfikacje są stosowane w zależności od konkretnego zastosowania i specyfiki badanego materiału․

Skład Agaru Thayer-Martin

Agar Thayer-Martin składa się z kilku kluczowych składników, które zapewniają optymalne warunki wzrostu dla Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis, jednocześnie hamując wzrost innych mikroorganizmów․ Podstawą medium jest bogaty w składniki odżywcze agar oparty na bulionie infuzyjnym, który dostarcza niezbędne składniki odżywcze do wzrostu bakterii․ W celu selektywności, agar Thayer-Martin zawiera następujące antybiotyki⁚

• Wancomycyna⁚ Jest to antybiotyk glikopeptydowy, który hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii Gram-dodatnich․ Działa poprzez wiązanie się z transpeptydazami, kluczowymi enzymami zaangażowanymi w syntezę peptydoglikanu, głównego składnika ściany komórkowej bakterii Gram-dodatnich․ Wancomycyna jest skuteczna przeciwko szerokiemu spektrum bakterii Gram-dodatnich, w tym Staphylococcus aureus i Streptococcus pneumoniae․
• Kolistyna⁚ Jest to antybiotyk polipeptydowy, który działa poprzez zakłócanie integralności błony komórkowej bakterii Gram-ujemnych․ Kolistyna wiąże się z fosfolipidami błony komórkowej, co prowadzi do jej destabilizacji i zwiększonej przepuszczalności․ W rezultacie, komórka bakteryjna traci swoje kluczowe składniki, co prowadzi do jej śmierci․ Kolistyna jest skuteczna przeciwko szerokiemu spektrum bakterii Gram-ujemnych, w tym Escherichia coli i Pseudomonas aeruginosa․
• Nystatyna⁚ Jest to antybiotyk polienowy, który działa poprzez tworzenie porów w błonie komórkowej grzybów․ Nystatyna wiąże się z ergosterolem, sterolem obecnym w błonie komórkowej grzybów, tworząc pory, które umożliwiają wyciek kluczowych składników komórkowych․ W rezultacie, komórka grzyba traci swoje kluczowe składniki, co prowadzi do jej śmierci․ Nystatyna jest skuteczna przeciwko szerokiemu spektrum grzybów, w tym Candida albicans i Aspergillus fumigatus․

Dodatkowo, agar Thayer-Martin może zawierać dodatkowe składniki, takie jak krew barana lub hemolizat, które dostarczają czynniki wzrostowe niezbędne dla niektórych szczepów Neisseria․ Te składniki odżywcze, w połączeniu z antybiotykami, tworzą optymalne środowisko do hodowli i identyfikacji Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․

Przygotowanie Agaru Thayer-Martin

Przygotowanie agaru Thayer-Martin wymaga staranności i przestrzegania określonych procedur, aby zapewnić jego jakość i skuteczność․ Proces ten zazwyczaj obejmuje następujące etapy⁚

1. Przygotowanie podłoża bazowego⁚ W pierwszym kroku należy przygotować podłoże bazowe, które stanowi podstawę agaru Thayer-Martin․ Zazwyczaj stosuje się gotowe podłoże bazowe, takie jak agar infuzyjny lub agar czekoladowy, które są dostępne w handlu․ Podłoże bazowe rozpuszcza się w odpowiedniej ilości wody destylowanej i podgrzewa się do wrzenia, aż do całkowitego rozpuszczenia․ Następnie podłoże chłodzi się do temperatury około 50°C․
2. Dodanie antybiotyków⁚ Po ochłodzeniu podłoża bazowego dodaje się odpowiednie ilości wancomycyny, kolistyny i nystatyny․ Antybiotyki te są dostępne w postaci roztworów lub proszków, które rozpuszcza się w odpowiedniej ilości wody destylowanej przed dodaniem do podłoża․ Należy dokładnie wymieszać podłoże z antybiotykami, aby zapewnić równomierne rozprowadzenie․
3. Dodanie dodatkowych składników⁚ W zależności od zastosowania, agar Thayer-Martin może wymagać dodania dodatkowych składników, takich jak krew barana lub hemolizat․ Dodatki te dostarczają czynniki wzrostowe niezbędne dla niektórych szczepów Neisseria․ Dodatkowe składniki dodaje się do podłoża po dodaniu antybiotyków i dokładnie miesza się․
4. Nalanie do płytek⁚ Po dodaniu wszystkich składników, podłoże wlewa się do sterylnych płytek Petri․ Zaleca się stosowanie płytek o średnicy 90 mm lub 100 mm․ Płytki należy napełnić podłożem do wysokości około 3-4 mm i pozostawić do stwardnienia w temperaturze pokojowej․
5. Sterilizacja⁚ Po stwardnieniu, płytki z agarem Thayer-Martin należy poddać sterylizacji w autoklawie w temperaturze 121°C przez 15 minut․ Sterilizacja jest niezbędna do zabicia wszelkich zanieczyszczeń, które mogłyby zakłócać hodowlę․

Po zakończeniu procesu przygotowania, agar Thayer-Martin jest gotowy do użycia w laboratoriach mikrobiologicznych do izolacji i identyfikacji Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․

Agar Thayer-Martin znajduje szerokie zastosowanie w mikrobiologii klinicznej, głównie w diagnostyce infekcji wywołanych przez Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․ Jego selektywność i zdolność do wspierania wzrostu tych wymagających bakterii czynią go niezastąpionym narzędziem w laboratoriach mikrobiologicznych․ Główne zastosowania agaru Thayer-Martin obejmują⁚

• Diagnostyka bakterii chorobotwórczych⁚ Agar Thayer-Martin jest szeroko stosowany do izolacji i identyfikacji Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis z różnych próbek klinicznych, takich jak wymaz z szyjki macicy, wymaz z cewki moczowej, wymaz z gardła, płyn mózgowo-rdzeniowy i krew․ Selektywność podłoża pozwala na eliminację konkurencyjnej flory bakteryjnej, co ułatwia identyfikację tych patogenów․
• Kultura i identyfikacja Neisseria gonorrhoeae⁚ Rzeżączka, choroba przenoszona drogą płciową wywołana przez Neisseria gonorrhoeae, jest poważnym problemem zdrowotnym na całym świecie․ Agar Thayer-Martin jest podstawowym podłożem hodowlanym stosowanym do izolacji i identyfikacji Neisseria gonorrhoeae z próbek klinicznych pobranych od pacjentów z podejrzeniem rzeżączki․ Po wyhodowaniu kolonii na agarze Thayer-Martin, identyfikację Neisseria gonorrhoeae potwierdza się za pomocą testów biochemicznych i metod serologicznych․
• Kultura i identyfikacja Neisseria meningitidis⁚ Zapalenie opon mózgowych, ciężka infekcja wywołana przez Neisseria meningitidis, może być śmiertelne, jeśli nie zostanie szybko zdiagnozowane i leczone․ Agar Thayer-Martin jest stosowany do izolacji i identyfikacji Neisseria meningitidis z płynu mózgowo-rdzeniowego pobranego od pacjentów z podejrzeniem zapalenia opon mózgowych․ Po wyhodowaniu kolonii na agarze Thayer-Martin, identyfikację Neisseria meningitidis potwierdza się za pomocą testów biochemicznych i metod serologicznych․
• Kultura i identyfikacja Haemophilus influenzae⁚ Haemophilus influenzae jest bakterią, która może wywoływać różne infekcje, w tym zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc i zapalenie opon mózgowych․ Chociaż agar Thayer-Martin jest głównie stosowany do hodowli Neisseria, może być również używany do hodowli Haemophilus influenzae․ Jednakże, w przypadku hodowli Haemophilus influenzae, agar Thayer-Martin często jest wzbogacany o czynniki wzrostowe, takie jak krew barana lub hemolizat․
• Badania wrażliwości na antybiotyki⁚ Agar Thayer-Martin może być również stosowany do przeprowadzania testów wrażliwości na antybiotyki (AST) dla Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis; AST jest niezbędne do określenia odpowiedniego antybiotyku do leczenia infekcji․ Wyniki AST pomagają lekarzom w wyborze odpowiedniego leku, który jest skuteczny przeciwko szczepowi bakterii odpowiedzialnemu za infekcję․

Diagnostyka Bakterii Chorobotwórczych

Agar Thayer-Martin odgrywa kluczową rolę w diagnostyce laboratoryjnej, umożliwiając izolację i identyfikację patogenów odpowiedzialnych za szereg infekcji․ Jego selektywność, wspierająca wzrost Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis, jednocześnie hamując wzrost innych bakterii, czyni go niezwykle przydatnym w identyfikacji tych patogenów z próbek klinicznych․ Proces diagnostyki rozpoczyna się od pobrania odpowiedniej próbki, np․ wymazu z szyjki macicy, wymazu z cewki moczowej, płynu mózgowo-rdzeniowego, krwi, a nawet wymazu z gardła․ Pobraną próbkę następnie nanosi się na agar Thayer-Martin i inkubuje w temperaturze 35-37°C w atmosferze wzbogaconej CO₂ (5-10%)․

Po inkubacji, obserwuje się wzrost kolonii bakteryjnych․ Kolonie Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis na agarze Thayer-Martin charakteryzują się charakterystycznym wyglądem⁚ są małe, wypukłe, o gładkiej powierzchni i koloru kremowego․ Aby potwierdzić identyfikację, przeprowadza się dodatkowe testy biochemiczne, takie jak testy oksydazy i katalazy, a także testy serologiczne․ Testy te pozwalają na odróżnienie Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis od innych gatunków Neisseria, które mogą również rosnąć na agarze Thayer-Martin․

Diagnostyka za pomocą agaru Thayer-Martin jest niezbędna do szybkiego i skutecznego leczenia infekcji wywołanych przez Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․ Wczesna diagnostyka pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia antybiotykami, co zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji i rozwojowi powikłań․

Kultura i Identyfikacja Neisseria gonorrhoeae

Neisseria gonorrhoeae, bakteria odpowiedzialna za rzeżączkę, jest patogenem przenoszonym drogą płciową, który może wywoływać poważne infekcje u kobiet i mężczyzn․ Diagnostyka rzeżączki opiera się na izolacji i identyfikacji Neisseria gonorrhoeae z próbek klinicznych, takich jak wymaz z szyjki macicy, wymaz z cewki moczowej, wymaz z odbytu, a także wymaz z gardła․ Agar Thayer-Martin stanowi podstawowe podłoże hodowlane do izolacji i identyfikacji Neisseria gonorrhoeae z tych próbek․

Po pobraniu próbki, nanosi się ją na agar Thayer-Martin i inkubuje w temperaturze 35-37°C w atmosferze wzbogaconej CO₂ (5-10%)․ Po 24-48 godzinach inkubacji, obserwuje się wzrost kolonii bakteryjnych․ Kolonie Neisseria gonorrhoeae na agarze Thayer-Martin są małe, wypukłe, o gładkiej powierzchni i koloru kremowego․ Aby potwierdzić identyfikację, przeprowadza się dodatkowe testy biochemiczne, takie jak testy oksydazy i katalazy․ Neisseria gonorrhoeae jest oksydazo-dodatnia i katalazo-dodatnia․ Dodatkowo, Neisseria gonorrhoeae jest wrażliwa na antybiotyki, takie jak penicylina, cefalosporyny i fluorochinolony․

Kultura i identyfikacja Neisseria gonorrhoeae na agarze Thayer-Martin mają kluczowe znaczenie dla szybkiego i skutecznego leczenia rzeżączki․ Wczesna diagnostyka pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia antybiotykami, co zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji i rozwojowi powikłań, takich jak zapalenie miednicy mniejszej u kobiet, zapalenie najądrza u mężczyzn i zapalenie stawów․

Kultura i Identyfikacja Neisseria meningitidis

Neisseria meningitidis, bakteria odpowiedzialna za zapalenie opon mózgowych, jest patogenem, który może wywoływać poważne i potencjalnie śmiertelne infekcje․ Zapalenie opon mózgowych objawia się silnym bólem głowy, sztywnością karku, gorączką, nudnościami i wymiotami․ Diagnostyka zapalenia opon mózgowych opiera się na izolacji i identyfikacji Neisseria meningitidis z płynu mózgowo-rdzeniowego pobranego od pacjentów z podejrzeniem tej choroby․ Agar Thayer-Martin stanowi podstawowe podłoże hodowlane do izolacji i identyfikacji Neisseria meningitidis z płynu mózgowo-rdzeniowego․

Po pobraniu płynu mózgowo-rdzeniowego, nanosi się go na agar Thayer-Martin i inkubuje w temperaturze 35-37°C w atmosferze wzbogaconej CO₂ (5-10%)․ Po 24-48 godzinach inkubacji, obserwuje się wzrost kolonii bakteryjnych․ Kolonie Neisseria meningitidis na agarze Thayer-Martin są małe, wypukłe, o gładkiej powierzchni i koloru kremowego․ Aby potwierdzić identyfikację, przeprowadza się dodatkowe testy biochemiczne, takie jak testy oksydazy i katalazy․ Neisseria meningitidis jest oksydazo-dodatnia i katalazo-dodatnia․ Dodatkowo, Neisseria meningitidis jest wrażliwa na antybiotyki, takie jak penicylina, cefalosporyny i fluorochinolony․

Kultura i identyfikacja Neisseria meningitidis na agarze Thayer-Martin mają kluczowe znaczenie dla szybkiego i skutecznego leczenia zapalenia opon mózgowych․ Wczesna diagnostyka pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia antybiotykami, co zapobiega rozwojowi powikłań, takich jak zapalenie mózgu, utrata słuchu, niedowład i śmierć․

Kultura i Identyfikacja Haemophilus influenzae

Chociaż agar Thayer-Martin jest głównie stosowany do izolacji i identyfikacji Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis, może być również używany do hodowli Haemophilus influenzae․ Haemophilus influenzae jest bakterią, która może wywoływać różne infekcje, w tym zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych i zapalenie krtani․ W przypadku hodowli Haemophilus influenzae, agar Thayer-Martin często jest wzbogacany o czynniki wzrostowe, takie jak krew barana lub hemolizat, które dostarczają niezbędne składniki odżywcze dla wzrostu tej bakterii․

Po pobraniu próbki, np․ wymazu z nosa lub gardła, nanosi się ją na agar Thayer-Martin wzbogacony o czynniki wzrostowe i inkubuje w temperaturze 35-37°C w atmosferze wzbogaconej CO₂ (5-10%)․ Po 24-48 godzinach inkubacji, obserwuje się wzrost kolonii bakteryjnych․ Kolonie Haemophilus influenzae na agarze Thayer-Martin są małe, wypukłe, o gładkiej powierzchni i koloru szaro-białego․ Aby potwierdzić identyfikację, przeprowadza się dodatkowe testy biochemiczne, takie jak testy oksydazy i katalazy․ Haemophilus influenzae jest oksydazo-ujemna i katalazo-dodatnia․ Dodatkowo, Haemophilus influenzae jest wrażliwa na antybiotyki, takie jak penicylina, cefalosporyny i fluorochinolony․

Kultura i identyfikacja Haemophilus influenzae na agarze Thayer-Martin mają kluczowe znaczenie dla szybkiego i skutecznego leczenia infekcji wywołanych przez tę bakterię․ Wczesna diagnostyka pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia antybiotykami, co zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji i rozwojowi powikłań․

Zastosowanie Agaru Thayer-Martin

Badania Wrażliwości na Antybiotyki

Określenie wrażliwości bakterii na antybiotyki, czyli tzw․ badanie wrażliwości na antybiotyki (AST), jest kluczowe dla skutecznego leczenia infekcji․ AST pozwala na dobór odpowiedniego antybiotyku, który jest skuteczny przeciwko szczepowi bakterii odpowiedzialnemu za infekcję․ Agar Thayer-Martin może być używany do przeprowadzania AST dla Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․ Testy te są przeprowadzane w celu określenia, czy szczep bakterii jest wrażliwy, oporny czy pośredni na różne antybiotyki․

Do przeprowadzenia AST na agarze Thayer-Martin stosuje się metodę dyfuzyjnej płytkowej․ Polega ona na umieszczeniu krążków nasączonych roztworami różnych antybiotyków na powierzchni agaru Thayer-Martin, na którym wcześniej wysiano hodowlę bakterii․ Po inkubacji płytki w temperaturze 35-37°C w atmosferze wzbogaconej CO₂ (5-10%), obserwuje się strefy zahamowania wzrostu wokół krążków․ Rozmiar strefy zahamowania wzrostu jest odwrotnie proporcjonalny do wrażliwości bakterii na dany antybiotyk․ Im większa strefa zahamowania wzrostu, tym bardziej wrażliwa jest bakteria na dany antybiotyk․

Wyniki AST na agarze Thayer-Martin pomagają lekarzom w wyborze odpowiedniego leku do leczenia infekcji wywołanych przez Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․ Wczesne rozpoznanie wrażliwości bakterii na antybiotyki pozwala na wdrożenie skutecznego leczenia i zapobieganie rozwojowi oporności na antybiotyki․

Zalety i Wady Agaru Thayer-Martin

Agar Thayer-Martin, jako wysoce selektywne podłoże hodowlane, posiada szereg zalet, które czynią go niezwykle przydatnym w mikrobiologii klinicznej․ Do najważniejszych zalet należą⁚

• Selektywność⁚ Agar Thayer-Martin jest wysoce selektywny, co oznacza, że sprzyja wzrostowi tylko określonych gatunków bakterii, w tym Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis, jednocześnie hamując wzrost innych bakterii․ Ta selektywność ułatwia izolację i identyfikację tych patogenów z próbek klinicznych, które często zawierają mieszaninę różnych mikroorganizmów․
• Skuteczność⁚ Agar Thayer-Martin jest skuteczny w izolacji i identyfikacji Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis, co pozwala na szybkie i dokładne rozpoznanie infekcji wywołanych przez te patogeny․ Wczesna diagnostyka jest kluczowa dla skutecznego leczenia i zapobiegania rozwojowi powikłań․
• Dostępność⁚ Agar Thayer-Martin jest szeroko dostępny w handlu, co czyni go łatwym do uzyskania dla laboratoriów mikrobiologicznych na całym świecie․
• Łatwość użycia⁚ Przygotowanie i użycie agaru Thayer-Martin jest stosunkowo proste, co czyni go łatwym do stosowania w laboratoriach mikrobiologicznych․

Mimo licznych zalet, agar Thayer-Martin ma również pewne wady⁚

• Ograniczona selektywność⁚ Chociaż agar Thayer-Martin jest wysoce selektywny, może wspierać wzrost niektórych innych gatunków bakterii, takich jak Moraxella catarrhalis i Streptococcus pneumoniae․ W związku z tym, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych testów, aby odróżnić te bakterie od Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis․
• Wrażliwość na warunki przechowywania⁚ Agar Thayer-Martin jest wrażliwy na warunki przechowywania․ Należy go przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu i chronić przed wilgocią․ Niewłaściwe przechowywanie może prowadzić do utraty skuteczności podłoża․

Agar Thayer-Martin⁚ Podstawy, Przygotowanie, Zastosowanie

Kontrola Jakości

Kontrola jakości agaru Thayer-Martin jest niezbędna do zapewnienia jego skuteczności i wiarygodności w diagnostyce laboratoryjnej․ Regularne monitorowanie jakości podłoża pozwala na wykrycie wszelkich odchyleń od normy i zapewnienie prawidłowych wyników badań․ Kontrola jakości agaru Thayer-Martin obejmuje szereg etapów, które mają na celu zweryfikowanie jego właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych․

• Kontrola fizyczna⁚ Kontrola fizyczna obejmuje ocenę wyglądu agaru Thayer-Martin․ Podłoże powinno mieć jednolitą konsystencję, odpowiedni kolor i przejrzystość․ Należy również sprawdzić, czy agar nie zawiera żadnych widocznych zanieczyszczeń, takich jak grzyby, bakterie lub cząstki stałe․
• Kontrola chemiczna⁚ Kontrola chemiczna obejmuje analizę składników agaru Thayer-Martin, w tym stężenia antybiotyków․ Stężenie antybiotyków powinno być zgodne ze specyfikacją producenta․ Należy również sprawdzić, czy pH agaru Thayer-Martin mieści się w odpowiednim zakresie․
• Kontrola biologiczna⁚ Kontrola biologiczna polega na sprawdzeniu, czy agar Thayer-Martin wspiera wzrost Neisseria gonorrhoeae i Neisseria meningitidis, jednocześnie hamując wzrost innych bakterii․ W tym celu stosuje się szczepy kontrolne tych bakterii, które są znane ze swojej wrażliwości na antybiotyki zawarte w agarze Thayer-Martin․

Regularne przeprowadzanie kontroli jakości agaru Thayer-Martin pozwala na zapewnienie wiarygodności wyników badań i zwiększenie bezpieczeństwa pacjentów․