Monocotiledóneas: cechy, taksonomia, klasyfikacja, przykłady

Monocotiledóneas⁚ cechy, taksonomia, klasyfikacja, przykłady

Monocotiledóneas, stanowiące jedną z dwóch głównych grup roślin okrytonasiennych, charakteryzują się unikalnymi cechami morfologicznymi i anatomicznymi, które odróżniają je od dwuliściennych․

Wprowadzenie

Monocotiledóneas, stanowiące jedną z dwóch głównych grup roślin okrytonasiennych, charakteryzują się unikalnymi cechami morfologicznymi i anatomicznymi, które odróżniają je od dwuliściennych․ Grupa ta obejmuje szeroki zakres gatunków, od powszechnie znanych traw, po majestatyczne palmy i niezwykle zróżnicowane storczyki․ Ich znaczenie w ekosystemach i dla człowieka jest ogromne, od pełnienia kluczowej roli w łańcuchu pokarmowym, po dostarczanie żywności, materiałów budowlanych i surowców do produkcji leków․

W niniejszym opracowaniu przyjrzymy się bliżej charakterystyce monocotiledóneas, skupiając się na ich cechach wyróżniających, taksonomii, klasyfikacji i przykładach reprezentatywnych gatunków․ Głębsze poznanie tej grupy roślin pozwoli nam lepiej zrozumieć różnorodność świata roślin i ich znaczenie w ekosystemach․

Monocotiledóneas⁚ Definicja i znaczenie

Monocotiledóneas, znane również jako jednoliścienne, to grupa roślin okrytonasiennych, charakteryzująca się obecnością jednego liścienia w zarodku nasienia․ Jest to cecha wyróżniająca je od dwuliściennych, które posiadają dwa liścienie․ Termin „jednoliścienne” odnosi się do tego właśnie aspektu, który stanowi kluczową cechę morfologiczną tej grupy roślin․

Monocotiledóneas odgrywają istotną rolę w ekosystemach na całym świecie․ Trawy, będące najbardziej rozpowszechnionym rzędem monocotiledóneas, stanowią podstawę łańcucha pokarmowego dla wielu zwierząt, a także są źródłem pożywienia dla człowieka․ Palmy, charakteryzujące się majestatycznym wzrostem, dostarczają materiałów budowlanych, owoców i oleju․ Storczyki, znane ze swojej niezwykłej różnorodności i piękna, są cenione przez kolekcjonerów i stanowią ważny element flory tropikalnej․

Cechy charakterystyczne monocotiledóneas

Monocotiledóneas wyróżniają się szeregiem cech morfologicznych i anatomicznych, które odróżniają je od dwuliściennych․ Te cechy, ewolucyjnie ukształtowane, pozwalają na rozpoznanie tej grupy roślin i odzwierciedlają ich przystosowanie do różnorodnych środowisk․

Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów monocotiledóneas jest ich liść․ Liście monocotiledóneas charakteryzują się równoległym unerwieniem, co oznacza, że ​​żyłkowanie biegnie równolegle do siebie, w przeciwieństwie do unerwienia siateczkowego, które występuje u dwuliściennych․ Kwiaty monocotiledóneas zazwyczaj posiadają części kwiatowe w liczbach będących wielokrotnością trzech, na przykład trzy płatki okwiatu, sześć pręcików i trzy słupki․ Ich zarodek rozwija się w nasieniu, posiadając jeden liścien, który pełni funkcję magazynu substancji odżywczych dla rozwijającej się rośliny․

Struktura liścia

Liście monocotiledóneas charakteryzują się specyficzną budową, odróżniającą je od liści dwuliściennych․ Najbardziej charakterystyczną cechą jest ich równoległe unerwienie․ Żyłki biegną równolegle do siebie, tworząc wyraźne linie, które rozciągają się od nasady liścia do jego szczytu․ Ten typ unerwienia zapewnia efektywny transport wody i substancji odżywczych w całej blaszce liściowej, a także zwiększa jej wytrzymałość․

Dodatkowo, liście monocotiledóneas często posiadają pochwę liściową, która otacza łodygę․ Pochwa ta pełni funkcję ochronną i stabilizującą, a także przyczynia się do zwiększenia powierzchni fotosyntezy․ Liście monocotiledóneas mogą być lancetowate, liniowe, owalne lub jajowate, w zależności od gatunku i środowiska, w którym rosną․

Struktura kwiatu

Kwiaty monocotiledóneas charakteryzują się specyficzną budową, odróżniającą je od kwiatów dwuliściennych․ Najbardziej charakterystyczną cechą jest ich trójczłonowa symetria․ Oznacza to, że części kwiatu, takie jak płatki okwiatu, pręciki i słupki, występują w liczbach będących wielokrotnością trzech․ Na przykład kwiaty monocotiledóneas często posiadają trzy płatki okwiatu, sześć pręcików i trzy słupki․ Ta trójczłonowa symetria jest widoczna w wielu rodzinach monocotiledóneas, takich jak liliowate, trawy i storczyki․

Kwiaty monocotiledóneas mogą być pojedyncze lub zebrane w kwiatostany․ Kwiatostany te mogą przybierać różne formy, od kłosów i wiech po grona i baldachy․ Kwiaty monocotiledóneas często są zapylane przez owady, a ich barwy i zapachy są dostosowane do przyciągania konkretnych gatunków zapylaczy․ Po zapyleniu, z zalążni kwiatu rozwija się owoc, który zawiera nasiona․

Rozwój zarodka

Rozwój zarodka w nasieniu monocotiledóneas jest kluczową cechą wyróżniającą tę grupę roślin․ W przeciwieństwie do dwuliściennych, zarodek monocotiledóneas posiada tylko jeden liścien․ Liścien ten pełni funkcję magazynu substancji odżywczych, które są niezbędne do rozwoju młodej rośliny․ Po kiełkowaniu, liścien monocotiledóneas zazwyczaj pozostaje pod ziemią, dostarczając pożywienia dla rozwijającego się korzenia i pędu․

Rozwój zarodka w nasieniu monocotiledóneas jest ściśle powiązany z budową nasienia․ Nasiona monocotiledóneas często są małe i charakteryzują się niewielkim zapisem substancji odżywczych․ W związku z tym, rozwój zarodka jest szybki, a kiełkowanie następuje w krótkim czasie po wysiewie․ Ta cecha jest szczególnie ważna dla gatunków rosnących w środowiskach o zmiennych warunkach klimatycznych․

Układ korzeniowy

Układ korzeniowy monocotiledóneas charakteryzuje się specyficzną budową, odróżniającą go od układu korzeniowego dwuliściennych․ Monocotiledóneas posiadają układ korzeniowy wiązkowy, który składa się z licznych cienkich korzeni wyrastających z węzła korzeniowego․ Korzenie te są mniej lub bardziej jednakowej grubości i rozgałęziają się na niewielką głębokość․ Ten typ układu korzeniowego jest dobrze przystosowany do pobierania wody i składników odżywczych z wierzchnich warstw gleby, a także do stabilizacji rośliny w zmiennych warunkach środowiskowych․

W przeciwieństwie do dwuliściennych, monocotiledóneas nie rozwijają korzenia palowego, który jest grubym, głównym korzeniem, który rośnie pionowo w głąb gleby․ Zamiast tego, ich korzenie wiązkowe tworzą sieć rozgałęzioną, która zapewnia im stabilność i dostęp do wody i substancji odżywczych w szerokim obszarze․ Ten typ układu korzeniowego jest szczególnie korzystny dla gatunków rosnących w środowiskach o płytkiej glebie lub narażonych na suszę․

Struktura łodygi

Łodygi monocotiledóneas charakteryzują się specyficzną budową, odróżniającą je od łodyg dwuliściennych․ W przeciwieństwie do łodyg dwuliściennych, które posiadają wyraźny rdzeń i pierścień naczyniowy, łodygi monocotiledóneas mają rozproszone wiązki naczyniowe․ Oznacza to, że ksylem i floem, tkanki przewodzące wodę i substancje odżywcze, są rozmieszczone w całej tkance łodygi, tworząc rozproszone wiązki․ Ta budowa zapewnia większą elastyczność i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest szczególnie ważne dla gatunków rosnących w środowiskach o zmiennych warunkach․

Dodatkowo, łodygi monocotiledóneas często są pełne, co oznacza, że ​​nie posiadają centralnej jamy rdzeniowej․ Te cechy strukturalne wpływają na sposób wzrostu łodygi․ Monocotiledóneas zazwyczaj rosną na grubość poprzez tworzenie nowych komórek w tkance merystematycznej, która znajduje się na obrzeżach łodygi․ Wzrost ten jest nazywany wzrostem wtórnym i jest mniej wyraźny niż u dwuliściennych․

Taksonomia i klasyfikacja monocotiledóneas

Taksonomia i klasyfikacja monocotiledóneas są przedmiotem ciągłych badań i dyskusji wśród botaników․ Tradycyjnie, monocotiledóneas były klasyfikowane na podstawie cech morfologicznych, takich jak struktura liścia, kwiatu i zarodka․ Jednakże, z rozwojem technik molekularnych, klasyfikacja ta została zrewidowana, uwzględniając dane genetyczne․ Obecnie, klasyfikacja monocotiledóneas opiera się na analizie filogenetycznej, która uwzględnia relacje ewolucyjne między różnymi grupami roślin․

Współczesny system klasyfikacji roślin dzieli monocotiledóneas na około 10 rzędów, w tym trawy (Poales), liliowate (Liliales), palmy (Arecales) i storczyki (Orchidales)․ Te rzędy z kolei dzielą się na rodziny, rodzaje i gatunki․ Klasyfikacja ta jest dynamiczna i podlega ciągłym zmianom, ponieważ nowe badania dostarczają nowych danych na temat relacji ewolucyjnych między różnymi grupami monocotiledóneas․

Pozycja w systemie klasyfikacji roślin

Monocotiledóneas stanowią jedną z dwóch głównych grup roślin okrytonasiennych (ang․ angiosperms), które z kolei należą do królestwa roślin (ang․ Plantae)․ Okrytonasienne charakteryzują się obecnością kwiatów i owoców, które chronią nasiona․ W obrębie okrytonasiennych, monocotiledóneas stanowią odrębną linię ewolucyjną, odróżniającą się od dwuliściennych (ang․ dicotyledons)․ Ta klasyfikacja opiera się na liczbie liścieni w zarodku nasienia, która stanowi kluczową cechę morfologiczną․

Tradycyjnie, monocotiledóneas były klasyfikowane jako klasa Liliopsida w systemie klasyfikacji roślin, który został opracowany przez botanika Augusta Englera․ Jednakże, z rozwojem technik molekularnych, klasyfikacja ta została zrewidowana, uwzględniając dane genetyczne․ Obecnie, monocotiledóneas są traktowane jako kladu, który obejmuje wszystkie gatunki pochodzące od wspólnego przodka․ Ta zmiana w klasyfikacji odzwierciedla nasze rosnące zrozumienie relacji ewolucyjnych między różnymi grupami roślin․

Główne rzędy monocotiledóneas

Współczesny system klasyfikacji roślin dzieli monocotiledóneas na około 10 rzędów, które reprezentują różne linie ewolucyjne w obrębie tej grupy roślin․ Największym i najbardziej rozpowszechnionym rzędem jest rząd traw (Poales), który obejmuje ponad 10 000 gatunków, w tym zboża, trawy łąkowe i bambusy․ Rząd liliowate (Liliales) obejmuje około 600 gatunków, w tym lilie, tulipany i konwalie․ Rząd palmy (Arecales) obejmuje około 2600 gatunków, w tym palmy kokosowe, daktylowe i olejowe․

Inne ważne rzędy monocotiledóneas to storczyki (Orchidales), które charakteryzują się niezwykłą różnorodnością i pięknem, oraz rząd żonkile (Asparagales), który obejmuje rośliny takie jak szparagi, czosnek i cebula․ Rząd Pandanales obejmuje rośliny wodne i lądowe, a rząd Alismatales obejmuje rośliny wodne, takie jak grzybień i strzałka wodna․ Rząd Dioscoreales obejmuje rośliny bulwiaste, a rząd Commelinales obejmuje rośliny ozdobne, takie jak trawa ozdobna i żabieniec․

Przykłady monocotiledóneas

Monocotiledóneas obejmują szeroki zakres gatunków, które odgrywają kluczową rolę w ekosystemach i dla człowieka․ Wśród nich wyróżniają się następujące grupy⁚

Trawy (Poaceae) to najbardziej rozpowszechniony rząd monocotiledóneas, obejmujący ponad 10 000 gatunków․ Trawy są podstawą łańcucha pokarmowego dla wielu zwierząt, a także są źródłem pożywienia dla człowieka․ Zboża, takie jak pszenica, ryż i kukurydza, należą do najważniejszych roślin uprawnych na świecie․

Lilie (Liliaceae) to rodzina monocotiledóneas, obejmująca około 600 gatunków; Lilie są znane ze swoich pięknych kwiatów, które są często wykorzystywane w ogrodnictwie․ Niektóre gatunki liliowatych, takie jak czosnek i cebula, są ważnymi roślinami spożywczymi․

Trawy (Poaceae)

Trawy (Poaceae) stanowią największy i najbardziej rozpowszechniony rząd monocotiledóneas, obejmujący ponad 10 000 gatunków․ Ich znaczenie dla ekosystemów i człowieka jest ogromne․ Trawy dominują w wielu środowiskach, od łąk i sawann po stepy i tundrę․ Stanowią podstawę łańcucha pokarmowego dla wielu zwierząt, takich jak ssaki roślinożerne, ptaki i owady․ Zboża, takie jak pszenica, ryż i kukurydza, należą do najważniejszych roślin uprawnych na świecie, dostarczając podstawowe produkty spożywcze dla miliardów ludzi․

Trawy charakteryzują się specyficzną budową, która jest dobrze przystosowana do ich środowiska․ Posiadają długie, wąskie liście z równoległym unerwieniem, które są dobrze przystosowane do fotosyntezy w warunkach słonecznych․ Ich łodygi, zwane źdźbłami, są często puste i elastyczne, co pozwala im na przetrwanie w zmiennych warunkach wietrznych․ Układ korzeniowy traw jest wiązkowy, co zapewnia im stabilność w glebie i dostęp do wody i składników odżywczych․

Lilie (Liliaceae)

Lilie (Liliaceae) to rodzina monocotiledóneas, obejmująca około 600 gatunków․ Znane są ze swoich pięknych, często pachnących kwiatów, które są cenione w ogrodnictwie․ Lilie występują na całym świecie, ale najbardziej zróżnicowane są w regionach umiarkowanych i subtropikalnych․ Ich kwiaty są zazwyczaj duże, z sześcioma płatkami okwiatu, które mogą być białe, różowe, czerwone, pomarańczowe, żółte lub fioletowe․ Lilie są zapylane przez owady, a ich kwiaty są często przystosowane do przyciągania konkretnych gatunków zapylaczy․

Oprócz wartości estetycznej, lilie mają także znaczenie gospodarcze․ Niektóre gatunki, takie jak czosnek i cebula, są ważnymi roślinami spożywczymi, wykorzystywanymi jako przyprawy i składniki wielu potraw․ Inne gatunki, takie jak lilie wodne, są uprawiane jako rośliny ozdobne w stawach i oczkach wodnych․ Lilie odgrywają także rolę w medycynie tradycyjnej, a niektóre gatunki są wykorzystywane do produkcji leków․

Palmy (Arecaceae)

Palmy (Arecaceae) to rodzina monocotiledóneas, obejmująca około 2600 gatunków․ Są to rośliny drzewiaste, charakteryzujące się długimi, nie rozgałęzionymi łodygami, zwanymi pniami, i dużymi, pierzastymi lub wachlarzowatymi liśćmi․ Palmy występują głównie w tropikalnych i subtropikalnych regionach świata, gdzie tworzą charakterystyczne krajobrazy․ Ich znaczenie dla ekosystemów i człowieka jest ogromne․

Palmy są ważnym źródłem pożywienia, materiałów budowlanych i surowców do produkcji różnych produktów․ Owoce palm, takie jak kokos, daktyle i olej palmowy, są cenionymi produktami spożywczymi․ Drewno palmowe jest wykorzystywane do budowy domów, mebli i narzędzi․ Liście palmowe są wykorzystywane do produkcji mat, koszy i innych wyrobów rzemieślniczych․ W niektórych kulturach, palmy są uważane za symbol bogactwa, długowieczności i szczęścia․

Storczyki (Orchidaceae)

Storczyki (Orchidaceae) to jedna z największych i najbardziej zróżnicowanych rodzin roślin okrytonasiennych, obejmująca ponad 25 000 gatunków․ Znane są ze swojej niezwykłej różnorodności kształtów, kolorów i zapachów kwiatów․ Storczyki występują na całym świecie, ale najbardziej zróżnicowane są w regionach tropikalnych․ Ich kwiaty są często bardzo złożone, z wyraźnymi przystosowaniami do zapylania przez określone owady lub ptaki․ Wiele gatunków storczyków rozwija specyficzne relacje z grzybami, które dostarczają im substancji odżywczych․

Storczyki są cenione przez kolekcjonerów i ogrodników ze względu na swoje piękno i niezwykłą różnorodność․ Wiele gatunków jest uprawianych jako rośliny ozdobne․ Storczyki odgrywają także rolę w medycynie tradycyjnej, a niektóre gatunki są wykorzystywane do produkcji leków․ W niektórych kulturach, storczyki są symbolem miłości, piękna i luksusu․

Znaczenie monocotiledóneas

Monocotiledóneas odgrywają kluczową rolę w ekosystemach i dla człowieka․ Trawy, stanowiące podstawę łańcucha pokarmowego dla wielu zwierząt, dostarczają również pożywienia dla człowieka․ Zboża, takie jak pszenica, ryż i kukurydza, należą do najważniejszych roślin uprawnych na świecie․ Palmy, charakteryzujące się majestatycznym wzrostem, dostarczają materiałów budowlanych, owoców i oleju․ Storczyki, znane ze swojej niezwykłej różnorodności i piękna, są cenione przez kolekcjonerów i stanowią ważny element flory tropikalnej․

Poza znaczeniem gospodarczym, monocotiledóneas pełnią wiele ważnych funkcji ekologicznych․ Trawy tworzą rozległe łąki i stepy, które stanowią siedlisko dla wielu gatunków zwierząt․ Palmy tworzą lasy palmowe, które są ważnym elementem ekosystemów tropikalnych․ Storczyki są zapylane przez owady, co przyczynia się do zapylania innych roślin․ Wiele gatunków monocotiledóneas jest wykorzystywanych w medycynie tradycyjnej i do produkcji leków․

Podsumowanie

Monocotiledóneas stanowią różnorodną i ważną grupę roślin okrytonasiennych, charakteryzującą się unikalnymi cechami morfologicznymi i anatomicznymi․ Ich liście z równoległym unerwieniem, kwiaty z trójczłonową symetrią i zarodek z jednym liścieniem odróżniają je od dwuliściennych․ Układ korzeniowy wiązkowy i struktura łodygi z rozproszonymi wiązkami naczyniowymi są również charakterystyczne dla tej grupy roślin․

Taksonomia i klasyfikacja monocotiledóneas są ciągle rozwijane, uwzględniając dane genetyczne․ Grupa ta obejmuje wiele ważnych rodzin, takich jak trawy, liliowate, palmy i storczyki, które odgrywają kluczową rolę w ekosystemach i dla człowieka․ Monocotiledóneas dostarczają pożywienia, materiałów budowlanych, surowców do produkcji leków i są ważnym elementem flory na całym świecie․

12 thoughts on “Monocotiledóneas: cechy, taksonomia, klasyfikacja, przykłady

  1. Artykuł stanowi dobry punkt wyjścia do zgłębienia wiedzy o monocotiledóneas. Autor w sposób jasny i zwięzły przedstawia podstawowe informacje o tej grupie roślin. Warto jednak rozważyć dodanie ilustracji, diagramów lub schematów, które ułatwiłyby wizualizację omawianych zagadnień i zwiększyłyby atrakcyjność tekstu.

  2. Artykuł jest dobrze napisany i zawiera wiele cennych informacji na temat monocotiledóneas. Autor w sposób kompetentny omawia cechy charakterystyczne tej grupy roślin, a także porusza kwestie taksonomii i klasyfikacji. Jednakże, w celu zwiększenia wartości poznawczej artykułu, warto byłoby rozszerzyć dyskusję o znaczeniu monocotiledóneas w kulturze i sztuce.

  3. Artykuł stanowi wartościowe wprowadzenie do tematyki monocotiledóneas. Autor w sposób przejrzysty i zrozumiały przedstawia kluczowe cechy tej grupy roślin, podkreślając ich znaczenie w ekosystemach i dla człowieka. Warto jednak rozważyć dodanie informacji o wpływie monocotiledóneas na kulturę i tradycję różnych narodów.

  4. Artykuł stanowi wartościowe wprowadzenie do tematyki monocotiledóneas. Autor w sposób przejrzysty i zrozumiały przedstawia kluczowe cechy tej grupy roślin, podkreślając ich znaczenie w ekosystemach i dla człowieka. Szczególnie cenne jest uwzględnienie taksonomii i klasyfikacji, co pozwala na lepsze zrozumienie różnorodności tej grupy. Warto jednak rozważyć dodanie przykładów konkretnych gatunków z poszczególnych rodzin, aby uatrakcyjnić tekst i zwiększyć jego walory edukacyjne.

  5. Autor artykułu przedstawia kompleksowy obraz monocotiledóneas, skupiając się na ich cechach, taksonomii i znaczeniu w ekosystemach. W tekście brakuje jednak informacji o zastosowaniach monocotiledóneas w praktyce, np. w rolnictwie, przemyśle czy medycynie. Dodanie tego aspektu wzbogaciłoby artykuł i uczyniło go bardziej atrakcyjnym dla szerszego grona odbiorców.

  6. Artykuł jest dobrze napisany i zawiera wiele cennych informacji na temat monocotiledóneas. Autor w sposób kompetentny omawia cechy charakterystyczne tej grupy roślin, a także porusza kwestie taksonomii i klasyfikacji. Jednakże, w celu zwiększenia wartości poznawczej artykułu, warto byłoby rozszerzyć dyskusję o znaczeniu monocotiledóneas w badaniach naukowych, np. w dziedzinie genetyki, biochemii czy ekologii.

  7. Autor artykułu przedstawia kompleksowy obraz monocotiledóneas, skupiając się na ich cechach, taksonomii i znaczeniu w ekosystemach. W tekście brakuje jednak informacji o badaniach nad monocotiledóneas, np. o nowych odkryciach, zastosowaniach biotechnologicznych czy wpływie zmian klimatu na te rośliny.

  8. Artykuł jest dobrze napisany i zawiera wiele cennych informacji na temat monocotiledóneas. Autor w sposób kompetentny omawia cechy charakterystyczne tej grupy roślin, a także porusza kwestie taksonomii i klasyfikacji. Jednakże, w celu zwiększenia wartości poznawczej artykułu, warto byłoby rozszerzyć dyskusję o ewolucji monocotiledóneas i ich relacjach z innymi grupami roślin.

  9. Artykuł jest dobrze zorganizowany i zawiera wiele cennych informacji na temat monocotiledóneas. Autor w sposób kompetentny omawia cechy charakterystyczne tej grupy roślin, a także porusza kwestie taksonomii i klasyfikacji. Warto jednak rozważyć dodanie krótkiego podsumowania na końcu artykułu, które by utrwaliło najważniejsze informacje i ułatwiło ich zapamiętanie.

  10. Artykuł stanowi dobry punkt wyjścia do zgłębienia wiedzy o monocotiledóneas. Autor w sposób jasny i zwięzły przedstawia podstawowe informacje o tej grupie roślin. Warto jednak rozważyć dodanie informacji o ochronie monocotiledóneas, np. o gatunkach zagrożonych, programach ochrony i działaniach na rzecz ich zachowania.

  11. Artykuł stanowi wartościowe wprowadzenie do tematyki monocotiledóneas. Autor w sposób przejrzysty i zrozumiały przedstawia kluczowe cechy tej grupy roślin, podkreślając ich znaczenie w ekosystemach i dla człowieka. Warto jednak rozważyć dodanie informacji o zagrożeniach dla monocotiledóneas, np. zanieczyszczenie środowiska, utrata siedlisk, zmiany klimatu.

  12. Artykuł jest dobrze zorganizowany i zawiera wiele cennych informacji na temat monocotiledóneas. Autor w sposób kompetentny omawia cechy charakterystyczne tej grupy roślin, a także porusza kwestie taksonomii i klasyfikacji. Warto jednak rozważyć dodanie informacji o przyszłości monocotiledóneas, np. o ich potencjalnym zastosowaniu w biopaliwach, medycynie czy rolnictwie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *