Enunciados: Podstawowa jednostka języka

Wprowadzenie

Enunciados, czyli zdania, stanowią podstawowy element języka, służący do wyrażania myśli, przekazywania informacji i tworzenia komunikacji.

1.1. Pojęcie enunciado

Enunciado, w językoznawstwie, odnosi się do jednostki językowej, która stanowi kompletne zdanie, wyrażające samodzielną myśl lub informację. Jest to podstawowa jednostka składniowa języka, która posiada strukturę gramatyczną i znaczenie semantyczne. Enunciado może być wyrażone w formie pisemnej lub ustnej i może składać się z jednego lub więcej wyrazów.

Istotnym aspektem enunciado jest jego zdolność do wyrażania różnych funkcji językowych, takich jak twierdzenie, pytanie, rozkaz, czy wyrażenie emocji. W zależności od funkcji językowej, enunciado przyjmuje różne formy gramatyczne i struktury składniowe.

Pojęcie enunciado jest kluczowe dla zrozumienia mechanizmów komunikacji językowej. Stanowi podstawę do analizy struktury języka, jego funkcji i znaczenia. W kontekście analizy języka, enunciado jest podstawową jednostką badawczą, która pozwala na zgłębianie złożonych relacji między formą a treścią.

1.2. Znaczenie enunciados w komunikacji

Enunciados odgrywają kluczową rolę w komunikacji, stanowiąc podstawowe narzędzia do przekazywania informacji, wyrażania myśli i budowania relacji międzyludzkich. Bez enunciados, komunikacja byłaby niemożliwa, a wymiana myśli i doświadczeń ograniczona do prymitywnych form porozumiewania się.

Enunciados umożliwiają precyzyjne formułowanie myśli, wyrażanie złożonych pojęć i argumentowanie na poziomie logicznym. Poprzez użycie różnych typów enunciados, takich jak zdania twierdzące, pytające, rozkazujące czy wykrzyknikowe, możemy wyrażać różne intencje, emocje i potrzeby.

W kontekście komunikacji interpersonalnej, enunciados odgrywają rolę w budowaniu relacji, wyrażaniu empatii i tworzeniu wspólnego zrozumienia. Poprzez odpowiednie formułowanie enunciados, możemy budować zaufanie, wpływać na innych i tworzyć harmonijne interakcje.

Rodzaje enunciados

Enunciados, ze względu na swoją funkcję i strukturę gramatyczną, można podzielić na kilka głównych typów. Podział ten odzwierciedla różnorodność funkcji językowych, które enunciados pełnią w komunikacji.

Do najistotniejszych typów enunciados należą⁚

• Enunciados deklaratywne ⎯ służą do wyrażania twierdzeń, faktów i opinii. Charakteryzują się strukturą podmiotowo-przymiotnikową i zazwyczaj zawierają czasownik w trybie oznajmującym.
• Enunciados interrogatywne ⎯ służą do zadawania pytań. Charakteryzują się charakterystycznym znakiem zapytania na końcu i często zawierają czasownik w trybie pytającym.
• Enunciados imperatywne ⎯ służą do wyrażania rozkazów, poleceń i próśb. Charakteryzują się użyciem czasownika w trybie rozkazującym.
• Enunciados exclamativos ⎯ służą do wyrażania emocji, zdziwienia, podziwu czy radości. Charakteryzują się użyciem wykrzyknika na końcu i często zawierają czasownik w trybie oznajmującym.

Każdy z tych typów enunciados odgrywa inną rolę w komunikacji, a ich zastosowanie zależy od kontekstu i intencji nadawcy.

2.1. Enunciados deklaratywne

Enunciados deklaratywne, zwane także zdaniami oznajmującymi, stanowią podstawowy typ enunciados, służący do przekazywania informacji, wyrażania opinii i przedstawiania faktów. Charakteryzują się prostą strukturą gramatyczną, zazwyczaj podmiotowo-przymiotnikową, i zawierają czasownik w trybie oznajmującym.

Głównym celem enunciados deklaratywnych jest przedstawienie rzeczywistości w sposób obiektywny lub subiektywny. Mogą one wyrażać prawdy uniwersalne, fakty historyczne, osobiste poglądy, a nawet opinie o charakterze hipotetycznym.

Przykłady enunciados deklaratywnych⁚

• Słońce wschodzi na wschodzie.
• Polska jest krajem w Europie Środkowej.
• Lubie jeść czekoladę.
• Możliwe, że jutro będzie padać.

Enunciados deklaratywne stanowią fundament komunikacji, umożliwiając precyzyjne wyrażanie myśli i budowanie wspólnego zrozumienia.

2.2. Enunciados interrogatywne

Enunciados interrogatywne, czyli zdania pytające, odgrywają kluczową rolę w komunikacji, umożliwiając zadawanie pytań i pozyskiwanie informacji. Charakteryzują się charakterystyczną strukturą gramatyczną, często z użyciem słów pytających, takich jak “kto”, “co”, “gdzie”, “kiedy”, “jak”, “czy”, oraz obecnością czasownika w trybie pytającym.

Enunciados interrogatywne mogą być otwarte, wymagające odpowiedzi rozwiniętej, lub zamknięte, wymagające odpowiedzi “tak” lub “nie”. Mogą one dotyczyć faktów, opinii, uczuć, a nawet hipotetycznych sytuacji.

Przykłady enunciados interrogatywnych⁚

• Gdzie mieszkasz?
• Czy lubisz pić kawę?
• Jaki jest twój ulubiony kolor?
• Co byś zrobił, gdybyś wygrał w loterię?

Enunciados interrogatywne są niezbędnym elementem dialogu, pozwalają na zgłębianie wiedzy, budowanie relacji i prowadzenie efektywnej komunikacji.

2.3. Enunciados imperatywne

Enunciados imperatywne, zwane także zdaniami rozkazującymi, służą do wyrażania poleceń, próśb, nakazów i zakazów. Charakteryzują się użyciem czasownika w trybie rozkazującym, a ich głównym celem jest wywołanie określonych działań u odbiorcy.

Enunciados imperatywne mogą być wyrażane w sposób bezpośredni, np. “Zamknij drzwi!”, lub w sposób bardziej subtelny, np. “Czy mógłbyś zamknąć drzwi?”. Mogą one dotyczyć różnych sfer życia, od codziennych czynności, np. “Umyj ręce!”, po bardziej formalne polecenia, np. “Proszę o przedstawienie swoich dokumentów”.

Przykłady enunciados imperatywnych⁚

• Idź spać!
• Proszę o ciszę.
• Nie dotykaj tego!
• Zamknij okno.

Enunciados imperatywne odgrywają ważną rolę w komunikacji, umożliwiając kierowanie działaniami innych osób i organizowanie wspólnych działań.

2.4. Enunciados exclamativos

Enunciados exclamativos, czyli zdania wykrzyknikowe, służą do wyrażania silnych emocji, takich jak radość, zdziwienie, gniew, smutek czy strach. Charakteryzują się użyciem wykrzyknika na końcu i często zawierają czasownik w trybie oznajmującym, choć mogą również zawierać czasownik w trybie pytającym, tworząc wówczas pytanie retoryczne.

Enunciados exclamativos mają na celu zwrócenie uwagi odbiorcy na intensywność emocji nadawcy i wzmocnienie przekazu. Mogą one wyrażać zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje, a ich użycie zależy od kontekstu i intencji nadawcy.

Przykłady enunciados exclamativos⁚

• Jaki piękny dzień!
• Ojej, jak mi przykro!
• Nie wierzę, że to się stało!
• Jak ty możesz tak mówić?!

Enunciados exclamativos dodają kolorytu i ekspresji komunikacji, wzbogacając ją o emocjonalny wymiar.

Elementy enunciado

Enunciado, jako jednostka składniowa języka, składa się z kilku podstawowych elementów, które tworzą jego strukturę i nadają mu znaczenie. Podstawowymi elementami enunciado są⁚

• Podmiot ー element enunciado, który wskazuje na osobę, rzecz lub pojęcie, o którym mowa w zdaniu. Odpowiada na pytanie “kto?” lub “co?”.
• Orzeczenie ⎯ element enunciado, który określa czynność, stan lub cechę podmiotu. Odpowiada na pytanie “co robi?”, “co się z nim dzieje?”, “jaki jest?”.
• Dopełnienie ⎯ element enunciado, który bliżej określa orzeczenie, wskazując na obiekt czynności lub na cechę opisywaną przez orzeczenie. Odpowiada na pytania “kogo?”, “czego?”, “komu?”, “czemu?”, “kim?”, “czym?”.
• Przydawka ⎯ element enunciado, który bliżej określa podmiot lub dopełnienie, dodając im cechę. Odpowiada na pytania “jaki?”, “jakie?”, “czyj?”, “czyja?”, “czyje?”.
• Określenie ー element enunciado, który bliżej określa czas, miejsce, sposób czy stopień, w jakim zachodzi czynność lub cecha. Odpowiada na pytania “kiedy?”, “gdzie?”, “jak?”, “w jaki sposób?”, “jak bardzo?”, “jak długo?”.

Połączenie tych elementów w odpowiedniej kolejności tworzy spójną strukturę enunciado, nadając mu logiczny sens i wyrażając kompletną myśl.

3.1. Podmiot

Podmiot, jako jeden z podstawowych elementów enunciado, pełni kluczową rolę w wyrażaniu myśli i przedstawianiu informacji. Jest to element, który wskazuje na osobę, rzecz lub pojęcie, o którym mowa w zdaniu, odpowiadając na pytania “kto?” lub “co?”. Podmiot stanowi punkt wyjścia dla orzeczenia, określając, o kim lub o czym jest mowa w enunciado.

W zależności od typu enunciado, podmiot może przyjmować różne formy gramatyczne. W zdaniu oznajmującym, podmiot zazwyczaj występuje przed orzeczeniem, np. “Kotek śpi”. W zdaniu pytającym, podmiot może być umieszczony na początku lub na końcu zdania, np. “Kto śpi?” lub “Śpi kotek?”.

Podmiot może być wyrażony za pomocą rzeczownika, zaimka, wyrażenia rzeczownikowego lub zdania podrzędnego. W każdym przypadku, podmiot stanowi centralny element enunciado, określając zakres i temat omawianej treści;

3.2. Orzeczenie

Orzeczenie, jako drugi kluczowy element enunciado, stanowi rdzeń zdania, określając czynność, stan lub cechę podmiotu. Odpowiada na pytania “co robi?”, “co się z nim dzieje?”, “jaki jest?”. Orzeczenie jest ściśle powiązane z podmiotem, tworząc spójną jednostkę znaczeniową i określając, co się dzieje z podmiotem lub jaka jest jego cecha.

Orzeczenie zazwyczaj wyrażane jest przez czasownik, który może występować w różnych formach gramatycznych, zależnie od czasu, trybu i osoby. W zdaniu oznajmującym, orzeczenie zazwyczaj znajduje się po podmiocie, np. “Kotek śpi”. W zdaniu pytającym, orzeczenie może być umieszczone na początku lub na końcu zdania, np. “Czy kotek śpi?” lub “Śpi kotek?”.

Orzeczenie może być proste, składające się z jednego czasownika, lub złożone, zawierające więcej niż jeden czasownik. W każdym przypadku, orzeczenie stanowi centralny element enunciado, określając czynność, stan lub cechę podmiotu i nadając zdaniu konkretne znaczenie.

3;3; Dopełnienia

Dopełnienia, jako element enunciado, pełnią rolę rozszerzenia orzeczenia, dostarczając dodatkowych informacji o czynności, stanie lub cesze podmiotu. Odpowiadają na pytania “kogo?”, “czego?”, “komu?”, “czemu?”, “kim?”, “czym?”. Dopełnienia precyzują znaczenie orzeczenia, wskazując na obiekt czynności lub na cechę opisywaną przez orzeczenie.

Dopełnienia mogą być bezpośrednie, gdy wskazują na obiekt czynności, np. “Mama kupiła chleb”, lub pośrednie, gdy wskazują na cechę opisywaną przez orzeczenie, np. “Kotek jest miły”. Mogą być wyrażone za pomocą rzeczownika, zaimka, wyrażenia rzeczownikowego lub zdania podrzędnego.

Przykłady dopełnień⁚

• Mama kupiła chleb (dopełnienie bezpośrednie).
• Kotek jest miły (dopełnienie pośrednie).
• Mówię o książce (dopełnienie pośrednie).
• Potrzebowałem pomocy (dopełnienie bezpośrednie).

Dopełnienia wzbogacają enunciado, czyniąc je bardziej szczegółowym i precyzyjnym, a tym samym łatwiejszym do zrozumienia.

Struktura składniowa enunciados

Struktura składniowa enunciados, czyli sposób, w jaki poszczególne elementy zdania są ze sobą powiązane, odgrywa kluczową rolę w tworzeniu spójnego i logicznego przekazu. Zrozumienie struktury składniowej pozwala na analizę i interpretację enunciados, a także na tworzenie własnych, poprawnych gramatycznie zdań;

Podstawową jednostką struktury składniowej jest fraza, czyli grupa wyrazów powiązanych ze sobą gramatycznie. Frazy mogą być rzeczownikowe, czasownikowe, przymiotnikowe, przysłówkowe, a także złożone z kilku fraz. Połączenie fraz tworzy zdanie, które może być proste, składające się z jednego orzeczenia, lub złożone, składające się z dwóch lub więcej orzeczeń połączonych spójnikami.

Struktura składniowa enunciados jest regulowana przez zasady gramatyki, które określają kolejność słów w zdaniu, sposób łączenia fraz i tworzenia zdań złożonych. Zrozumienie tych zasad pozwala na tworzenie poprawnych gramatycznie i logicznych enunciados, a tym samym na precyzyjne wyrażanie myśli i budowanie efektywnej komunikacji.

4.1. Frazy proste

Frazy proste, zwane także zdaniami pojedynczymi, stanowią podstawową jednostkę składniową języka, składającą się z jednego orzeczenia i wyrażającą jedną kompletną myśl. Frazy proste są budowane wokół jednego czasownika, który określa czynność, stan lub cechę podmiotu. Mogą one zawierać podmiot, dopełnienie, przydawkę i określenie, ale zawsze zawierają element orzeczenia, który nadaje frazie prosty sens i strukturę.

Przykłady fraz prostych⁚

• Kotek śpi.
• Mama kupiła chleb.
• Słońce świeci.
• Dziecko jest radosne.

Frazy proste są podstawą do tworzenia zdań złożonych, które łączą ze sobą kilka myśli w jedną spójną całość. Zrozumienie struktury fraz prostych jest niezbędne do analizy i interpretacji zdań złożonych, a także do tworzenia własnych, poprawnych gramatycznie zdań.

4.2. Frazy złożone

Frazy złożone, zwane także zdaniami złożonymi, to jednostki składniowe, które łączą ze sobą dwie lub więcej fraz prostych, tworząc bardziej złożoną strukturę i wyrażając bardziej rozbudowane myśli. Frazy złożone mogą być tworzone na różne sposoby, w zależności od typu spójnika łączącego poszczególne frazy proste.

Do najczęstszych typów fraz złożonych należą⁚

• Frazy złożone współrzędnie ⎯ łączą frazy proste o równoważnym znaczeniu, np. “Kotek śpi, a pies szczeka”.
• Frazy złożone podrzędnie ⎯ łączą frazy proste o nierównoważnym znaczeniu, gdzie jedna fraza podporządkowana jest drugiej, np. “Kotek śpi, ponieważ jest zmęczony”.
• Frazy złożone łączone ー łączą frazy proste bez użycia spójników, np. “Kotek śpi, pies szczeka”.

Frazy złożone pozwalają na wyrażanie bardziej złożonych myśli, relacji i zależności między poszczególnymi elementami zdania. Zrozumienie struktury fraz złożonych jest niezbędne do analizy i interpretacji tekstów, a także do tworzenia własnych, poprawnych gramatycznie i logicznych zdań.

Analiza enunciados

Analiza enunciados, czyli badanie struktury i znaczenia zdań, stanowi kluczowy element w językoznawstwie i lingwistyce. Pozwala na głębsze zrozumienie języka, jego funkcji i sposobów wyrażania myśli. Analizując enunciados, możemy odkrywać ukryte znaczenia, zależności między poszczególnymi elementami zdania, a także sposób, w jaki język wpływa na nasze postrzeganie świata.

Analiza enunciados może być prowadzona na różnych poziomach, uwzględniając⁚

• Analizę gramatyczną ⎯ badanie struktury składniowej zdania, identyfikację poszczególnych elementów, takich jak podmiot, orzeczenie, dopełnienie, przydawka, oraz analizę funkcji gramatycznych poszczególnych wyrazów.
• Analizę semantyczną ー badanie znaczenia poszczególnych wyrazów i fraz w zdaniu, a także analizę relacji między nimi. Analiza semantyczna pozwala na zrozumienie sensu zdania i jego znaczenia kontekstowego.
• Analizę pragmatyczną ⎯ badanie funkcji komunikacyjnej zdania, analizę intencji nadawcy, kontekstu wypowiedzi i wpływu języka na odbiorcę. Analiza pragmatyczna pozwala na zrozumienie, w jaki sposób język służy do budowania relacji, wyrażania emocji i wpływania na innych.

Analiza enunciados jest niezbędnym narzędziem dla językoznawców, lingwistów, a także dla wszystkich, którzy chcą lepiej rozumieć i analizować język, a także tworzyć własne, poprawne i efektywne komunikaty.

5.1. Analiza gramatyczna

Analiza gramatyczna, jako część analizy enunciados, skupia się na badaniu struktury składniowej zdania, identyfikacji poszczególnych elementów, takich jak podmiot, orzeczenie, dopełnienie, przydawka, oraz analizie funkcji gramatycznych poszczególnych wyrazów. Jest to analiza formalna, która pozwala na zrozumienie, w jaki sposób poszczególne elementy zdania są ze sobą powiązane i tworzą spójną całość.

Analiza gramatyczna obejmuje⁚

• Rozpoznanie typu zdania ⎯ czy jest to zdanie oznajmujące, pytające, rozkazujące czy wykrzyknikowe.
• Identyfikację funkcji gramatycznych poszczególnych wyrazów ー np. czy dany wyraz pełni funkcję podmiotu, orzeczenia, dopełnienia, przydawki.
• Analizę struktury fraz ⎯ np. czy dana fraza jest rzeczownikowa, czasownikowa, przymiotnikowa.
• Analizę spójników i innych elementów łączących ー np. czy spójnik łączy frazy współrzędnie czy podrzędnie.

Analiza gramatyczna jest niezbędnym narzędziem do zrozumienia struktury i funkcji języka, a także do tworzenia własnych, poprawnych gramatycznie zdań.

5.2. Analiza semantyczna

Analiza semantyczna, jako część analizy enunciados, skupia się na badaniu znaczenia poszczególnych wyrazów i fraz w zdaniu, a także analizie relacji między nimi. Jest to analiza znaczeniowa, która pozwala na zrozumienie sensu zdania i jego znaczenia kontekstowego.

Analiza semantyczna obejmuje⁚

• Określenie znaczenia poszczególnych wyrazów ー np. czy dany wyraz ma znaczenie dosłowne czy przenośne, czy jest wieloznaczny.
• Analizę relacji między wyrazami ー np. czy dany wyraz jest synonimem, antonimem, hiperonimem, hiponimem innego wyrazu.
• Określenie znaczenia fraz ー np. czy dana fraza ma znaczenie idiomatyczne, metaforyczne.
• Analizę znaczenia zdania w kontekście ⎯ np. czy dane zdanie ma znaczenie dosłowne czy ironiczne, czy jest metaforyczne.

Analiza semantyczna jest niezbędnym narzędziem do zrozumienia znaczenia języka i jego wpływu na nasze postrzeganie świata.

5.3. Analiza pragmatyczna

Analiza pragmatyczna, jako część analizy enunciados, skupia się na badaniu funkcji komunikacyjnej zdania, analizie intencji nadawcy, kontekstu wypowiedzi i wpływu języka na odbiorcę. Jest to analiza funkcjonalna, która pozwala na zrozumienie, w jaki sposób język służy do budowania relacji, wyrażania emocji i wpływania na innych.

Analiza pragmatyczna obejmuje⁚

• Określenie intencji nadawcy ー np. czy nadawca chce przekazać informację, zadać pytanie, wydać polecenie, wyrazić emocje.
• Analizę kontekstu wypowiedzi ⎯ np. kto mówi do kogo, w jakiej sytuacji, w jakim celu.
• Określenie wpływu języka na odbiorcę ー np. czy język jest perswazyjny, czy jest używany do budowania relacji, czy jest używany do manipulowania.
• Analizę aktów mowy ー np. czy dany enunciado stanowi akt twierdzenia, pytania, żądania, obietnicy.

Analiza pragmatyczna jest niezbędnym narzędziem do zrozumienia funkcji języka w komunikacji i jego wpływu na relacje międzyludzkie.

Enunciados w literaturze

Enunciados, jako podstawowe jednostki języka, odgrywają kluczową rolę w literaturze, stanowiąc fundament dla tworzenia narracji, dialogów, opisów i innych elementów dzieła literackiego. W literaturze, enunciados nie tylko przekazują informacje, ale również tworzą atmosferę, budzą emocje, kształtują styl i wpływają na odbiór dzieła przez czytelnika.

W zależności od gatunku literackiego, enunciados pełnią różne funkcje. W poezji, enunciados są często krótkie, rytmiczne, pełne metafor i symboli, tworząc specyficzny język poetycki. W prozie, enunciados są zazwyczaj dłuższe, bardziej rozbudowane, tworząc szczegółowe opisy, dialogi i narracje. W dramacie, enunciados są skonstruowane tak, aby odzwierciedlać dialogi postaci i tworzyć napięcie dramatyczne.

Analizując enunciados w literaturze, możemy odkrywać głębsze znaczenia, ukryte intencje autora i sposób, w jaki język wpływa na odbiór dzieła. Zrozumienie funkcji enunciados w literaturze pozwala na pełniejsze i bardziej świadome doświadczanie dzieła literackiego.

6.1. Enunciados w poezji

W poezji, enunciados odgrywają szczególną rolę, stanowiąc nie tylko podstawowe jednostki języka, ale również narzędzia do tworzenia specyficznego języka poetyckiego, pełnego metafor, symboli i obrazów. Enunciados w poezji są często krótkie, rytmiczne, zwięzłe, a ich struktura i znaczenie są starannie dobrane, aby stworzyć efekt estetyczny i wzbudzić emocje u czytelnika.

Poeta wykorzystuje enunciados do wyrażania swoich uczuć, myśli, refleksji, a także do tworzenia obrazów, które mają na celu poruszyć wyobraźnię czytelnika. W poezji, enunciados często są używane w sposób metaforyczny, symboliczny, tworząc nowe znaczenia i odwołując się do wyższych wartości.

Przykładem zastosowania enunciados w poezji może być wiersz “Jesień” Adama Mickiewicza, w którym krótkie, rytmiczne zdania tworzą obraz jesiennej melancholii i przemijania. Analizując enunciados w poezji, możemy odkrywać głębsze znaczenia wiersza, a także docenić kunszt poetycki i jego umiejętność tworzenia języka, który porusza czytelnika.

6;2. Enunciados w prozie

W prozie, enunciados pełnią bardziej rozbudowaną rolę niż w poezji, tworząc szczegółowe opisy, dialogi, narracje i inne elementy, które tworzą spójną całość dzieła literackiego. Enunciados w prozie są zazwyczaj dłuższe, bardziej złożone, a ich struktura i znaczenie są dostosowane do tworzenia realistycznego obrazu świata i przedstawiania złożonych relacji między postaciami.

W prozie, enunciados mogą być używane do przedstawiania myśli, uczuć, przeżyć wewnętrznych bohaterów, a także do tworzenia dynamicznych dialogów, które ukazują interakcje między postaciami. Enunciados w prozie mogą być również używane do tworzenia opisów krajobrazów, przedmiotów, wydarzeń, a także do tworzenia atmosfery i nastroju.

Przykładem zastosowania enunciados w prozie może być powieść “Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, w której długie, bogate w detale zdania tworzą realistyczny obraz życia na polskiej wsi; Analizując enunciados w prozie, możemy odkrywać głębsze znaczenia powieści, a także docenić kunszt pisarski i jego umiejętność tworzenia języka, który angażuje czytelnika i pozwala mu wczuć się w świat przedstawiony w dziele.

6.3. Enunciados w dramacie

W dramacie, enunciados odgrywają kluczową rolę w tworzeniu dialogów postaci, które napędzają akcję i ukazują relacje między bohaterami. Enunciados w dramacie są zazwyczaj krótkie, zwięzłe, a ich struktura i znaczenie są dostosowane do dynamicznego charakteru przedstawienia. Enunciados w dramacie często są skonstruowane tak, aby tworzyć napięcie, budować suspens i wzbudzać emocje u widza.

W dramacie, enunciados są używane do wyrażania myśli, uczuć, pragnień postaci, a także do tworzenia konfliktów, które napędzają akcję. Enunciados w dramacie mogą być również używane do tworzenia komicznych sytuacji, do ukazania społecznych konwencji i do tworzenia atmosfery i nastroju.

Przykładem zastosowania enunciados w dramacie może być sztuka “Hamlet” Williama Szekspira, w której krótkie, zwięzłe zdania tworzą napięcie dramatyczne i ukazują wewnętrzny konflikt bohatera. Analizując enunciados w dramacie, możemy odkrywać głębsze znaczenia sztuki, a także docenić kunszt dramaturga i jego umiejętność tworzenia języka, który angażuje widza i pozwala mu wczuć się w świat przedstawiony na scenie.