Metoda Bradforda

Metoda Bradforda⁚ Podstawy, Zasada Działania, Odczynniki, Zastosowania

Metoda Bradforda, znana również jako test Bradforda, jest powszechnie stosowaną spektrofotometryczną metodą kwantyfikacji białka, opracowaną przez Marion M. Bradford w 1976 roku.

Wprowadzenie

Kwantyfikacja białka, czyli precyzyjne określenie stężenia białka w próbce, jest kluczowym etapem w wielu badaniach biochemicznych i molekularnych. Wyniki badań zależą od dokładności i wiarygodności tej procedury. Istnieje wiele metod kwantyfikacji białka, z których każda ma swoje zalety i wady. Jedną z najpopularniejszych i powszechnie stosowanych metod jest metoda Bradforda, opracowana przez Marion M. Bradford w 1976 roku. Metoda ta jest szybka, prosta i stosunkowo niedroga, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla wielu zastosowań laboratoryjnych.

Metoda Bradforda opiera się na reakcji barwienia białek barwnikiem Coomassie Brilliant Blue G-250. Barwnik ten wiąże się z białkami, zmieniając swój kolor i absorpcję światła w zależności od stężenia białka w próbce. Ta zmiana absorbancji jest następnie mierzona za pomocą spektrofotometru, a uzyskane dane są wykorzystywane do obliczenia stężenia białka w próbce.

Metoda Bradforda znalazła szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach nauki, takich jak biochemia, biologia molekularna, biotechnologia i farmakologia. Jest wykorzystywana do kwantyfikacji białka w różnych próbkach biologicznych, takich jak surowice krwi, tkanki, komórki, enzymy i ekstrakty białkowe. Metoda ta jest również stosowana w badaniach nad rozwojem nowych leków, analizie żywności i monitorowaniu procesów przemysłowych.

W tym artykule omówimy szczegółowo metodę Bradforda, skupiając się na jej zasadzie działania, odczynnikach używanych w procedurze, sposobie interpretacji wyników oraz na zaletach i wadach tej metody. Ponadto, porównamy ją z innymi metodami kwantyfikacji białka, a także omówimy uwagi dotyczące bezpieczeństwa w laboratorium.

Metoda Bradforda⁚ Podstawy

Metoda Bradforda, opracowana przez Marion M. Bradford w 1976 roku, jest spektrofotometryczną techniką kwantyfikacji białka opartą na wiązaniu barwnika Coomassie Brilliant Blue G-250 z białkami. Barwnik ten występuje w dwóch formach⁚ kationowej (kolor czerwono-brązowy) i anionowej (kolor niebiesko-zielony). W roztworze kwaśnym, barwnik Coomassie Brilliant Blue G-250 znajduje się w formie kationowej. Gdy barwnik ten wiąże się z białkami, przechodzi w formę anionową, zmieniając swój kolor na niebieski. Ta zmiana koloru jest proporcjonalna do stężenia białka w próbce.

W metodzie Bradforda, roztwór barwnika Coomassie Brilliant Blue G-250 jest dodawany do próbki zawierającej białko. Barwnik wiąże się z białkami, tworząc kompleks barwnik-białko. Ten kompleks ma maksymalną absorbancję przy długości fali 595 nm, co jest mierzonym parametrem w spektrofotometrze. Absorbancja roztworu jest proporcjonalna do stężenia białka w próbce.

Metoda Bradforda jest stosunkowo prosta w wykonaniu i wymaga niewielkiej ilości odczynników. Jest to szybka i czuła metoda, która może być stosowana do kwantyfikacji białka w różnych próbkach biologicznych, takich jak surowice krwi, tkanki, komórki, enzymy i ekstrakty białkowe. Metoda ta jest również stosowana w badaniach nad rozwojem nowych leków, analizie żywności i monitorowaniu procesów przemysłowych.

Zasada Działania Metody Bradforda

Metoda Bradforda opiera się na zasadzie wiązania barwnika Coomassie Brilliant Blue G-250 z białkami. Barwnik ten występuje w dwóch formach⁚ kationowej (kolor czerwono-brązowy) i anionowej (kolor niebiesko-zielony). W roztworze kwaśnym, barwnik Coomassie Brilliant Blue G-250 znajduje się w formie kationowej. Gdy barwnik ten wiąże się z białkami, przechodzi w formę anionową, zmieniając swój kolor na niebieski. Ta zmiana koloru jest proporcjonalna do stężenia białka w próbce.

W metodzie Bradforda, roztwór barwnika Coomassie Brilliant Blue G-250 jest dodawany do próbki zawierającej białko. Barwnik wiąże się z białkami, tworząc kompleks barwnik-białko. Ten kompleks ma maksymalną absorbancję przy długości fali 595 nm, co jest mierzonym parametrem w spektrofotometrze. Absorbancja roztworu jest proporcjonalna do stężenia białka w próbce.

Wiązanie barwnika Coomassie Brilliant Blue G-250 z białkami zachodzi głównie poprzez interakcje elektrostatyczne i hydrofobowe. Kationowa forma barwnika wiąże się z grupami zasadowymi, takimi jak lizyna, arginina i histydyna, w białkach. Dodatkowo, barwnik może wiązać się z resztami tryptofanu i tyrozyny w białkach poprzez interakcje hydrofobowe. Ta kombinacja interakcji prowadzi do powstania stabilnego kompleksu barwnik-białko, który można zmierzyć spektrofotometrycznie.

Odczynniki Używane w Metodzie Bradforda

Metoda Bradforda wymaga stosunkowo niewielu odczynników, co czyni ją prostą i niedrogą techniką. Główne odczynniki używane w tej metodzie to⁚

1. Roztwór barwnika Coomassie Brilliant Blue G-250⁚ Jest to kluczowy odczynnik w metodzie Bradforda. Barwnik ten wiąże się z białkami, zmieniając swój kolor i absorpcję światła w zależności od stężenia białka w próbce. Roztwór barwnika Coomassie Brilliant Blue G-250 jest zwykle przygotowywany w roztworze kwasu fosforowego i etanolu.
2. Standard białkowy⁚ Standard białkowy służy do stworzenia krzywej wzorcowej, która jest niezbędna do obliczenia stężenia białka w próbce. Najczęściej stosowanym standardem białkowym jest albumina surowicy bydlęcej (BSA), ponieważ jest ona łatwo dostępna, stabilna i ma dobrze zdefiniowane właściwości fizykochemiczne.
3. Bufor⁚ Bufor jest używany do utrzymania odpowiedniego pH roztworu i zapewnienia optymalnych warunków dla wiązania barwnika z białkami. Najczęściej stosowanymi buforami w metodzie Bradforda są bufory fosforanowe lub tris-HCl.
4. Woda dejonizowana⁚ Woda dejonizowana jest używana do rozcieńczania odczynników i przygotowywania roztworów.

Odczynniki używane w metodzie Bradforda są zwykle dostępne w handlu w postaci gotowych zestawów lub można je samodzielnie przygotować w laboratorium. Ważne jest, aby odczynniki były wysokiej jakości i przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zapewnić dokładność i powtarzalność wyników.

Procedura Wykonania Metody Bradforda

Procedura wykonania metody Bradforda jest stosunkowo prosta i składa się z kilku etapów⁚

1. Przygotowanie standardów białkowych⁚ Najpierw przygotowuje się szereg roztworów standardowych białkowych o znanym stężeniu. Najczęściej stosowanym standardem białkowym jest albumina surowicy bydlęcej (BSA). Standardy białkowe rozcieńcza się w odpowiednim buforze, aby uzyskać szereg roztworów o różnym stężeniu.
2. Przygotowanie próbek⁚ Próbki zawierające białko należy odpowiednio rozcieńczyć w buforze, aby zapewnić, że ich stężenie białka mieści się w zakresie krzywej wzorcowej.
3. Dodanie roztworu barwnika⁚ Do każdej próbki i standardu białkowego dodaje się określony objętość roztworu barwnika Coomassie Brilliant Blue G-250.
4. Inkubacja⁚ Próbki i standardy białkowe inkubuje się przez określony czas (zazwyczaj 5-10 minut) w temperaturze pokojowej, aby umożliwić wiązanie barwnika z białkami.
5. Pomiar absorbancji⁚ Po inkubacji, absorbancję roztworów mierzy się przy długości fali 595 nm za pomocą spektrofotometru.
6. Utworzenie krzywej wzorcowej⁚ Wyniki pomiaru absorbancji standardów białkowych są następnie nanoszone na wykres, tworząc krzywą wzorcową. Krzywa wzorcowa przedstawia zależność absorbancji od stężenia białka.
7. Obliczenie stężenia białka w próbkach⁚ Wyniki pomiaru absorbancji próbek są następnie wykorzystywane do obliczenia stężenia białka w próbkach, korzystając z krzywej wzorcowej.

Pamiętaj, że dokładne protokoły i parametry mogą się różnić w zależności od zastosowanego zestawu odczynników i spektrofotometru. Ważne jest, aby ściśle przestrzegać instrukcji producenta i stosować odpowiednie protokoły laboratoryjne.

Interpretacja Wyników

Interpretacja wyników metody Bradforda polega na analizie zależności między absorbancją roztworu a stężeniem białka. Absorbancja roztworu jest mierzona za pomocą spektrofotometru przy długości fali 595 nm. Zależność ta jest liniowa w określonym zakresie stężeń białka, co oznacza, że ​​absorbancja rośnie proporcjonalnie do stężenia białka.

Aby obliczyć stężenie białka w próbce, należy utworzyć krzywą wzorcową. Krzywa wzorcowa jest wykresem zależności absorbancji od stężenia białka dla szeregu roztworów standardowych białkowych o znanym stężeniu. Krzywa wzorcowa powinna być liniowa w zakresie stężeń białka, które są mierzone w próbkach.

Po utworzeniu krzywej wzorcowej, można obliczyć stężenie białka w próbce, korzystając z wartości absorbancji mierzonej w spektrofotometrze. Stężenie białka w próbce można obliczyć za pomocą wzoru⁚

Stężenie białka w próbce = (Absorbancja próbki / Nachylenie krzywej wzorcowej) * Rozcieńczenie próbki

Gdzie⁚

• Absorbancja próbki to wartość absorbancji mierzonej w spektrofotometrze.
• Nachylenie krzywej wzorcowej to nachylenie prostej utworzonej przez krzywą wzorcową.
• Rozcieńczenie próbki to współczynnik rozcieńczenia próbki przed dodaniem roztworu barwnika.

Interpretacja wyników metody Bradforda wymaga ostrożności. Należy pamiętać, że metoda ta jest stosunkowo czuła i może być podatna na zakłócenia ze strony innych substancji obecnych w próbce. Ważne jest, aby stosować odpowiednie protokoły laboratoryjne i uwzględnić potencjalne zakłócenia podczas interpretacji wyników.

Zalety i Wady Metody Bradforda

Metoda Bradforda jest szeroko stosowana w laboratoriach ze względu na swoje zalety, takie jak prostota, szybkość i stosunkowo niska cena. Jednakże, jak każda metoda, ma również swoje wady, które należy wziąć pod uwagę podczas jej stosowania.

Zalety metody Bradforda⁚

• Prostota⁚ Metoda Bradforda jest stosunkowo łatwa w wykonaniu i wymaga niewielkiej ilości odczynników.
• Szybkość⁚ Metoda Bradforda jest szybka, a cała procedura może być wykonana w ciągu kilku minut.
• Czułość⁚ Metoda Bradforda jest stosunkowo czuła i może być stosowana do kwantyfikacji białka w niskich stężeniach.
• Dostępność⁚ Odczynniki używane w metodzie Bradforda są łatwo dostępne w handlu w postaci gotowych zestawów lub można je samodzielnie przygotować w laboratorium.
• Niska cena⁚ Metoda Bradforda jest stosunkowo niedroga w porównaniu z innymi metodami kwantyfikacji białka.

Wady metody Bradforda⁚

• Wrażliwość na zakłócenia⁚ Metoda Bradforda jest wrażliwa na obecność detergentów, redukujących środków i innych substancji, które mogą zakłócać wiązanie barwnika z białkami.
• Nieliniowość w wysokich stężeniach⁚ Metoda Bradforda może być nieliniowa w wysokich stężeniach białka, co może prowadzić do niedokładnych wyników.
• Różnice w odpowiedzi barwnika⁚ Różne białka mogą wykazywać różne odpowiedzi na barwnik Coomassie Brilliant Blue G-250, co może prowadzić do niedokładnych wyników.

Pomimo swoich wad, metoda Bradforda pozostaje powszechnie stosowaną techniką kwantyfikacji białka w wielu zastosowaniach laboratoryjnych. Ważne jest, aby być świadomym jej ograniczeń i stosować odpowiednie protokoły laboratoryjne, aby zminimalizować potencjalne błędy.

Zastosowania Metody Bradforda

Metoda Bradforda znalazła szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach nauki, takich jak biochemia, biologia molekularna, biotechnologia i farmakologia. Jest wykorzystywana do kwantyfikacji białka w różnych próbkach biologicznych, takich jak surowice krwi, tkanki, komórki, enzymy i ekstrakty białkowe. Metoda ta jest również stosowana w badaniach nad rozwojem nowych leków, analizie żywności i monitorowaniu procesów przemysłowych.

Oto kilka przykładów zastosowań metody Bradforda⁚

• Kwantyfikacja białka w próbkach biologicznych⁚ Metoda Bradforda jest powszechnie stosowana do kwantyfikacji białka w surowicach krwi, tkankach, komórkach, enzymach i ekstraktach białkowych. Jest to przydatne narzędzie do analizy składu białka w próbkach biologicznych i do monitorowania zmian w stężeniu białka w czasie.
• Badania nad rozwojem nowych leków⁚ Metoda Bradforda jest stosowana w badaniach nad rozwojem nowych leków do kwantyfikacji białka w próbkach komórkowych i tkankowych. Pozwala to na monitorowanie wpływu nowych leków na produkcję i degradację białek.
• Analiza żywności⁚ Metoda Bradforda jest stosowana w analizie żywności do określenia zawartości białka w produktach spożywczych. Jest to ważne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa żywności.
• Monitorowanie procesów przemysłowych⁚ Metoda Bradforda jest stosowana w monitorowaniu procesów przemysłowych, takich jak produkcja enzymów, przeciwciał i innych białek. Pozwala to na kontrolę jakości i wydajności produkcji.

Metoda Bradforda jest wszechstronnym narzędziem, które znajduje szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach nauki i przemysłu. Jej prostota, szybkość i stosunkowo niska cena czynią ją idealnym rozwiązaniem dla wielu zastosowań laboratoryjnych.

Porównanie Metody Bradforda z Innymi Metodami Kwantyfikacji Białka

Metoda Bradforda jest jedną z wielu metod stosowanych do kwantyfikacji białka. Istnieje wiele innych technik, takich jak metoda Lowry’ego, metoda BCA (bicinchoninic acid), metoda UV-Vis (spektrofotometria w ultrafiolecie i świetle widzialnym) i metoda Kjeldahla. Każda z tych metod ma swoje zalety i wady, a wybór odpowiedniej metody zależy od konkretnych potrzeb i wymagań.

Metoda Lowry’ego jest bardziej czuła niż metoda Bradforda, ale jest również bardziej czasochłonna i wymaga użycia bardziej toksycznych odczynników. Metoda BCA jest bardziej czuła niż metoda Bradforda i mniej wrażliwa na zakłócenia ze strony detergentów, ale jest również droższa. Metoda UV-Vis jest szybka i prosta, ale jest mniej czuła niż metoda Bradforda. Metoda Kjeldahla jest uważana za metodę referencyjną, ale jest czasochłonna i wymaga specjalistycznego sprzętu.

Tabela porównująca zalety i wady różnych metod kwantyfikacji białka⁚

Metoda	Zalety	Wady
Metoda Bradforda	Prosta, szybka, niedroga, czuła	Wrażliwa na zakłócenia, nieliniowa w wysokich stężeniach, różnice w odpowiedzi barwnika
Metoda Lowry’ego	Bardziej czuła niż metoda Bradforda	Czasochłonna, wymaga użycia bardziej toksycznych odczynników
Metoda BCA	Bardziej czuła niż metoda Bradforda, mniej wrażliwa na zakłócenia ze strony detergentów	Droższa
Metoda UV-Vis	Szybka, prosta	Mniej czuła niż metoda Bradforda
Metoda Kjeldahla	Metoda referencyjna	Czasochłonna, wymaga specjalistycznego sprzętu

Wybór odpowiedniej metody kwantyfikacji białka zależy od konkretnych potrzeb i wymagań. Należy wziąć pod uwagę czynniki, takie jak czułość, szybkość, koszt, dostępność odczynników i sprzętu, a także potencjalne zakłócenia ze strony innych substancji obecnych w próbce.

Uwagi i Zalecenia

Aby zapewnić dokładność i powtarzalność wyników metody Bradforda, należy wziąć pod uwagę następujące uwagi i zalecenia⁚

• Jakość odczynników⁚ Używaj odczynników wysokiej jakości, przechowywanych w odpowiednich warunkach. Zanieczyszczenia w odczynnikach mogą wpływać na dokładność wyników.
• Przygotowanie standardów białkowych⁚ Standardy białkowe powinny być przygotowane dokładnie i przechowywane w odpowiednich warunkach. Błędy w przygotowaniu standardów białkowych mogą prowadzić do błędów w obliczeniach stężenia białka.
• Rozcieńczenie próbek⁚ Próbki zawierające białko należy odpowiednio rozcieńczyć w buforze, aby zapewnić, że ich stężenie białka mieści się w zakresie krzywej wzorcowej. Zbyt wysokie stężenie białka może prowadzić do nieliniowości krzywej wzorcowej.
• Inkubacja⁚ Próbki i standardy białkowe należy inkubować przez określony czas w temperaturze pokojowej, aby umożliwić wiązanie barwnika z białkami. Niewystarczająca inkubacja może prowadzić do niedokładnych wyników.
• Pomiar absorbancji⁚ Pomiar absorbancji należy przeprowadzić za pomocą spektrofotometru o odpowiedniej długości fali (595 nm). Należy upewnić się, że kuweta spektrofotometru jest czysta i wolna od zanieczyszczeń.
• Krzywa wzorcowa⁚ Krzywa wzorcowa powinna być liniowa w zakresie stężeń białka, które są mierzone w próbkach. Należy użyć co najmniej pięciu standardów białkowych o różnym stężeniu, aby utworzyć krzywą wzorcową.
• Powtarzalność⁚ Należy powtarzać pomiary absorbancji co najmniej trzykrotnie, aby zapewnić powtarzalność wyników.

Przestrzeganie tych zaleceń pomoże w uzyskaniu dokładnych i powtarzalnych wyników przy użyciu metody Bradforda.

Bezpieczeństwo w Laboratorium

Podczas pracy z metodą Bradforda, ważne jest, aby przestrzegać zasad bezpieczeństwa w laboratorium, aby zminimalizować ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa. Odczynniki używane w metodzie Bradforda mogą być drażniące dla skóry, oczu i układu oddechowego. Należy nosić odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak fartuch laboratoryjny, rękawiczki ochronne, okulary ochronne i maskę ochronną.

Oto kilka ważnych wskazówek dotyczących bezpieczeństwa w laboratorium podczas pracy z metodą Bradforda⁚

• Należy nosić odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak fartuch laboratoryjny, rękawiczki ochronne, okulary ochronne i maskę ochronną, aby zminimalizować ryzyko kontaktu z odczynnikami.
• Należy pracować w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, aby zminimalizować narażenie na opary odczynników.
• Należy unikać kontaktu odczynników ze skórą, oczami i błonami śluzowymi. W przypadku kontaktu z odczynnikami, należy natychmiast przemyć skórę lub oczy dużą ilością wody i zasięgnąć porady lekarza.
• Należy przechowywać odczynniki w odpowiednich warunkach, aby zapewnić ich stabilność i bezpieczeństwo.
• Należy stosować się do instrukcji producenta dotyczących bezpieczeństwa i użycia odczynników.
• Należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa w laboratorium, takich jak prawidłowe użytkowanie sprzętu laboratoryjnego, odpowiednie oznakowanie odczynników i bezpieczne usuwanie odpadów.

Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa w laboratorium jest kluczowe dla ochrony zdrowia i bezpieczeństwa podczas pracy z metodą Bradforda. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z osobą odpowiedzialną za bezpieczeństwo w laboratorium.

Podsumowanie

Metoda Bradforda jest prostą, szybką i niedrogą spektrofotometryczną metodą kwantyfikacji białka, która znalazła szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach nauki i przemysłu. Metoda ta opiera się na zasadzie wiązania barwnika Coomassie Brilliant Blue G-250 z białkami, co prowadzi do zmiany koloru i absorbancji roztworu; Absorbancja roztworu jest następnie mierzona za pomocą spektrofotometru, a uzyskane dane są wykorzystywane do obliczenia stężenia białka w próbce.

Metoda Bradforda ma wiele zalet, takich jak prostota, szybkość, czułość i dostępność odczynników. Jednakże, metoda ta ma również swoje wady, takie jak wrażliwość na zakłócenia, nieliniowość w wysokich stężeniach i różnice w odpowiedzi barwnika. Należy również pamiętać o zasadach bezpieczeństwa w laboratorium podczas pracy z metodą Bradforda, aby zminimalizować ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa.

Podsumowując, metoda Bradforda jest przydatnym narzędziem do kwantyfikacji białka w wielu zastosowaniach laboratoryjnych. Jednakże, ważne jest, aby być świadomym jej ograniczeń i stosować odpowiednie protokoły laboratoryjne, aby zminimalizować potencjalne błędy. Należy również przestrzegać zasad bezpieczeństwa w laboratorium podczas pracy z metodą Bradforda, aby zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie.

Bibliografia

1. Bradford, M. M. (1976). A rapid and sensitive method for the quantitation of microgram quantities of protein utilizing the principle of protein-dye binding. Analytical biochemistry, 72(1-2), 248-254.
2. Stoscheck, C. M. (1990). Quantitation of protein. Methods in enzymology, 182, 50-61.
3. Layne, E. (1957). Spectrophotometric and turbidimetric methods for measuring proteins. Methods in enzymology, 3, 447-454.
4. Mark, W. (1993). Protein determination with the bicinchoninic acid (BCA) reagent⁚ a modified Lowry method that is both more sensitive and more convenient. Analytical biochemistry, 210(1), 135-139.
5. Peterson, G. L. (1977). A simplification of the protein assay method of Lowry et al. which is more generally applicable. Analytical biochemistry, 83(2), 346-356.
6. Smith, P. K., Krohn, R. I;, Hermanson, G. T., Mallia, A. K., Gartner, F. H., Provenzano, M. D., … & Fujimoto, E. K. (1985). Measurement of protein using bicinchoninic acid. Analytical biochemistry, 150(1), 76-85.

Pamiętaj, że te odnośniki są przykładowe i mogą nie być wystarczające dla Twoich potrzeb. Zaleca się, abyś przeprowadził własne badania, aby znaleźć odpowiednie odnośniki dla swojego projektu.

Dodatkowe Zasoby

Istnieje wiele dodatkowych zasobów, które mogą być przydatne dla osób zainteresowanych metodą Bradforda i innymi metodami kwantyfikacji białka. Poniżej przedstawiono kilka przykładów⁚

• Strony internetowe⁚
  • Bio-Rad Laboratories⁚ https://www.bio-rad.com/pl-pl/applications/protein-quantification ౼ strona internetowa firmy Bio-Rad Laboratories zawiera informacje na temat różnych metod kwantyfikacji białka, w tym metody Bradforda, metody Lowry’ego i metody BCA.
  • Sigma-Aldrich⁚ https://www.sigmaaldrich.com/pl/pl/technical-documents/protocol/protein-quantification-methods ― strona internetowa firmy Sigma-Aldrich zawiera protokoły i informacje na temat różnych metod kwantyfikacji białka, w tym metody Bradforda.
• Książki⁚
  • “Protein Methods” (ed. by J. M. Walker) ౼ książka ta zawiera szczegółowe informacje na temat różnych metod analizy białek, w tym metody Bradforda.
  • “Biochemistry” (by L. Stryer) ― ta popularna książka z biochemii zawiera rozdział poświęcony kwantyfikacji białka, w tym metody Bradforda.
• Artykuły naukowe⁚
  • “A rapid and sensitive method for the quantitation of microgram quantities of protein utilizing the principle of protein-dye binding” (M. M. Bradford, 1976) ― oryginalny artykuł naukowy opisujący metodę Bradforda.
  • “Quantitation of protein” (C. M. Stoscheck, 1990) ― artykuł przeglądowy omawiający różne metody kwantyfikacji białka.

Te zasoby mogą dostarczyć dodatkowych informacji i wskazówek dotyczących metody Bradforda i innych metod kwantyfikacji białka.